Περιηγηθείτε στο περιεχόμενο μερικών βιβλίων μας

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Τα ονομαστήρια του Σεβ. Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς κ. Καλλινίκου στην Ιερά Μονή Παναγία η Χρυσοπηγή.

Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Μάρτυρος Καλλινίκου στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής εορτάσθη  τηνΚυριακή 29 Ιουλίου,η ονομαστική εορτή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς κ. Καλλινίκου.
Στην ακολουθία του Εσπερινού του Σαββάτου χοροστάτησε ο εορτάζων Σεβ. κ. Καλλίνικος
Στη Θεία Λειτουργία συλλειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Δημητριάδος κ. Iγνάτιος και Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Συμπροσευχόμενοι ήσαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες πρ. Πειραιώς κ. Καλλίνικος, Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος και Πατρών κ. Χρυσόστομος.
Το θείο λόγο κήρυξε ο Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς Αρχιμ. Μεθόδιος Κρητικός.

"Μουέλαμπά" Θα πει γειά σου στα Ουγκαντέζικα


Aπό μικρός βλέποντας εκείνους τους σελιδοδείκτες της Αποστολικής Διακονίας για την εξωτερική ιεραποστολή , σταματούσα σε κείνα τα μεγάλα αφρικανικά παιδικά μάτια που περίμεναν από την Ελλάδα κάποιο φως .Όταν μεγάλωσα και όταν έγινα κληρικός κατάλαβα ποιο φως καρτερούσαν.  Πολλά χρόνια μετά πραγματοποίησα το παιδικό όνειρο κάνοντας ένα ταξίδι στην Ουγκάντα ,στις αρχές Ιουλίου  του 2012.Η Ευρώπη τούτον τον καιρό λέει δεν θα γίνουμε Ουγκάντα. Πήγαμε λοιπόν να δούμε  τι δεν θέλει η Ευρώπη να γίνουμε μα κυρίως να επισκεφθούμε την Ορθόδοξη εκκλησία της Ουγκάντας και να χαρούμε από κοντά την ευλογημένη συναναστροφή με Ορθοδόξους αυτής της Αφρικανικής χώρας. Φύγαμε από την Αθήνα για το Κάιρο και από κει τέσσερις ώρες για την Ουγκάντα.          .Aγωνία και προσμονή όλα μαζί. Στην Αθήνα μας χαιρετούσαν με τη φράση «να προσέχεις ».Ακριβώς δεν ξέρεις τι πρέπει και τι δεν πρέπει να προσέχεις. Στην πτήση έχεις ώρες πολλές να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου. Άφιξη στο Ετέμπε που θα πει στα Ουγκαντέζικα θρόνος ή καθέδρα όνομα  φερμένπ από τους Άγγλους που είχαν στην κατοχή τους τη χώρα για πολλά χρόνια .Εδώ δεν είχε λεωφορείο που  θα σε μεταφέρει στο κτίριο για τον έλεγχο και τις αποσκευές.

Νυχτερινή Λειτουργία

Νυχτερινή Θεία Λειτουργία θα τελεστεί την Κυριακή 5 Αυγούστου   στην Ιερά Μονή  Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής με την ευκαιρία της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.Η Ακολουθία θα ξεκινήσει στις 9.00μ.μ.

Δεκαπενταύγουστος 2102

Πρόγραμμα
Ιερών Ακολουθιών &
 Δραστηριοτήτων Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγης
Δεκαπενταύγουστος 2012
Τετάρτη. 1 Αυγούστου  ῾Η πρόοδος τοῦ τιμίου Σταυ­ροῦ, 
7.00π.μ.-8.30π.μ.Ακολουθία του Όρθρου και Θεία Λειτουργία
᾿Αρχὴ τῆς νηστείας τοῦ δεκαπενταυγούστου -.Καθημερινά μετά την ακολουθία του εσπερινού & της Ιεράς Παρακλήσεως και σε όλη την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου θα πραγματοποιούνται στην Ιερά Μονή, ομιλίες και προβολές.
6.00μ.μ.Ακολουθία του Εσπερινού και Παράκληση της Παναγίας
7.15μ.μ. Σειρά ομιλιών με θέμα τις θεομητορικές εορτές.
Ομιλία 1η «Η γέννηση της Θεοτόκου».-Ακολουθεί Ιερό Απόδειπνο
Πέμπτη. 2 Αυγούστου Μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ Ι. λειψάνου τοῦ πρω­το­μάρτυρος καὶ ἀποστόλου Στεφάνου (428).
7.00π.μ.-8.30π.μ.Ακολουθία του Όρθρου και Θεία Λειτουργία
6.00μ.μ.Ακολουθία του Εσπερινού και  Παράκληση της Παναγίας.
7.15μ.μ.Προβολή 1ηη «Αγιος Γεράσιμος »- Ακολουθεί το  Ιερό Απόδειπνο
Παρασκευή. 3 Αυγούστου
6.00μ.μ .Ακολουθία του Εσπερινού και  Παράκληση της Παναγίας
7.15μ.μ.Οιμιλία 2ηη . «Τα Εισόδια της Θεοτόκου»

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Ο ταπεινός επιστήμων που γνωρίζει τις δυνατότητές του.

Ὁ βιοχημικός Ἀαρών Τσιχανόβερ τιμήθηκε μέ τό βραβεῖο Νομπέλ Χημείας 2004 γιά τήν μεγάλη του ἐπιτυχία στόν πόλεμο κατά τοῦ καρκίνου (ἀνακάλυψε τό ἔνζυμο-καταστροφέα τῶν πρωτεϊνῶν πού προκαλοῦν τόν καρκίνο). Πρίν καιρό ὁ ἐπιφανής ἐπιστήμονας ἔδωσε μία ἐνδιαφέρουσα συνέντευξη (BHMAGAZINO, σελ. 56, ἐφημ. ΒΗΜΑ 18/11/2005).Ἐκεί ἀνάμεσα στά ἄλλα,λέει καί τά ἑξῆς:

-Ἄν μέ ρωτήσετε τί εἶμαι καί σᾶς πῶ «ἐπιστήμονας»,καί μετά μοῦ ζητήσετε νά σᾶς ἐξηγήσω τί ἐννοῶ, θά σᾶς πῶ ὅτι εἶμαι ἕνας θεατής. Δέν κάνω κάτι. Ἀκολουθῶ ἁπλά τόν Θεό, τά βήματα τοῦ Θεοῦ. Αὐτός εἶναι πού κάνει τά πάντα.Ὅλες οἱ ἀνακαλύψεις εἶναι δικές του. Ἐγώ δέν ἀνακάλυψα τίποτε. Ἐκεῖνος μέ ὁδηγεῖ στό νά κάνω ἐπιστημονικές ἀνακαλύψεις. 
Καί τότε ἀναρωτιέμαι, στήν περίπτωση πού κάτι πάει στραβά, πώς θά μπορέσω νά τό διορθώσω. Αὐτό ἀποτελεῖ τό μέγιστο τῆς δικῆς μου παρέμβασης. 

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Ο Θεός χαρίζεται σε όσους έχουν εξαγνισμένη απλότητα


69045_1310184853523_1797672678_636308_6067255_n.jpg
Για να αναπαυθή η Χάρις του Θεού στον άνθρωπο, πρέπει να υπάρχη μέσα του αυτό το άδολο, το καθαρό. Ο Θεός χαρίζεται σε όσους έχουν εξαγνισμένη απλότητα.
Όταν προηγηθή η απλότητα και η καθαρότητα, με την θερμή πίστη και την ευλάβεια, φθάνει μετά ο άνθρωπος να έχη θεία γεγονότα και να γνωρίζη τα μυστήρια του Θεού, χωρίς να έχει γνώσεις.
Γιατί τότε φιλοξενείται μέσα του η Αγία Τριάδα και με τον θείο φωτισμό που έχει βρίσκει εύκολα τα κλειδιά των θείων νοημάτων και ερμηνεύει το πνεύμα του Θεού πολύ απλά και φυσικά, χωρίς διανοητικό πονοκέφαλο.

Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας!



Anthony (Bloom), Metropolitan of Sourozh

„Όλα όσα έχω, δεν ανήκουν σε μένα. Όλα όσα χρησιμοποιώ πάνω από τις ανάγκες μου, τα αφαιρώ, τα κλέβω από κάποιον άλλο. Όλα όσα δεν δίνω από ελεύθερη βούληση και αγάπη, τα αφαιρώ, τα αποσπώ από το θαύμα της θεϊκής Βασιλείας της αγάπης.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για το Ευαγγέλιο Μφ. 6,25-34

Όταν διαβάζουμε τα λόγια του Χριστού, ότι θα μπορούσε κανείς να ζει τόσο απλά, χωρίς να μεριμνά, χωρίς να σκέφτεται, τί να φάει, τί να πιεί, πώς να ντυθεί, μέσα μας παλεύουν μεταξύ τους δυο συναισθήματα.

Από τη μια σκεφτόμαστε, ναι, τί εύκολο θα ήτανε και γιατί να μη προσπαθούμε να ζούμε έτσι? Γιατί να μην ρίχνουμε τις ευθύνες, τις φροντίδες που μας βασανίζουν συνέχεια? Από την άλλη, όμως, ένα άλλο συναίσθημα. Μα όχι! Δεν είναι δυνατόν! Λοιπόν, μπροστά μας έχουμε ένα πρόβλημα. Μήπως είναι αδύνατα αυτά που λέει ο Χριστός? Μα, άραγε, αυτό που μας λέει δεν είναι ο δρόμος της ζωής?
Πηγή:Απαντα ορθοδοξίας

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Να σφυρηλατήσουμε την εθνική ενότητα.




Ξέρω πολύ καλά ότι έφθασε πλέον η ώρα για να επιδείξουν όλοι οι πολιτικοί μας υψίστη υπευθυνότητα, ώστε να έχουμε κυβέρνηση το συντομότερο. Η οικονομία δεν περιμένει, ολαός μας δεν αντέχει άλλο την εγκληματικότητα, οι Ευρωπαίοι εταίροι και οι άλλοι δανειστές μας αναμένουν αξιόπιστο συνομιλητή για να βρούμε πιθανά σημεία αναδιαπραγμάτευσης.
Όμως το σημαντικότερο απ’ όλα είναι να ανακτήσουμε την εθνική μας ενότητα, την κοινωνική συνοχή και να καλλιεργήσουμε σε όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως κομμάτων τη χαμένη ομοψυχία.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια άλλων διχασμών και άλλων διαχωριστικών γραμμών. Μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί δεν υπάρχουν. Υπάρχουν απλοί Έλληνες που εργάζονται, φορολογούνται σκληρά και απαιτούν από το Κράτος να τους παρέχει ασφάλεια, περίθαλψη, παιδεία και δουλειά για τα παιδιά τους. Υπάρχει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων νοικοκυραίων, που βαρέθηκαν να δουλεύουν και να φορολογούνται, ενώ βλέπουν την ανεργία των νέων να αυξάνεται και την ασυδοσία των αλλοδαπών εγκληματιών να εκμεταλλεύεται την πλημμελή αστυνόμευση. Υπάρχει η μαγιά του Μακρυγιάννη που πιστεύει στον Θεό, στην πατρίδα και στην τίμια εργασία, αλλά βλέπει από το 1981 και μετά μία μεγάλη απαξίωση των παραδοσιακών αρχών του Έθνους και μία κατρακύλα προς το συνεχώς χειρότερο.

Ο αγώνας με τα πάθη.

αιχμάλωτος πάθηΤο να βλέπουμε τα πάθη μας, να λυπόμαστε γι’ αυτά και να καταφεύγουμε στο Θεό, ζητώντας τη θεραπεία της ψυχής μας, είναι η καλή αρχή του καλού δρόμου.
Βλέπετε να υπάρχει μέσα σας η διάθεση για την απαλλαγή από τα πάθη; Αν ναι, να προσέχετε καθημερινά τον εαυτό σας, να φοβάστε τις πτώσεις και να φυλάγεστε με κάθε τρόπο από τις αιτίες της αμαρτίας. Έτσι, με τον καιρό, τα πάθη εξασθενούν.
Αλίμονο στη ψυχή, που θα φτάσει στην αναίδεια να πει:
«Τίποτα δεν φοβάμαι!». Αυτή η εγωιστική αφοβία είναι η αρχή της πτώσεως και της καταστροφής της.

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Ἡμερήσιος λατρευτικός κύκλος προσευχῆς



Του Μητρ. Γόρτυνος κ. Ιερεμία
 Τά κηρύγματα, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, πού ἀκοῦτε κάθε Κυριακή ἀπό τούς ἱερεῖς σας στήν θεία Λειτουργία, ἀναφέρονται στήν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Πρέπει νά μάθουμε τήν πίστη μας καί νά εἴμαστε ἕτοιμοι καί τό αἷμα μας νά χύσουμε γι ̓ αυτήν. Τήν ἅγια πίστη μας ἡ Ἐκκλησία μας τήν ἔκανε τραγούδι, τήν ἔκανε ψαλμωδία θέλω νά πῶ, καί τήν ἔβαλε στήν θεία Λατρεία. Ναί, ἡ Λατρεία μας, ἀγαπητοί μου, αὐτά, δηλαδή, πού ἀκοῦμε ἀπό τούς Ψάλτες μας στήν Ἐκκλησία πού πηγαίνουμε, ἔχουν ὅλη τήν πίστη μας, ἔχουν ὅλα τά δόγματα τοῦ «Πιστεύω» μας. Καί ἡ προσευχή πού κάνουμε μόνοι μας στό σπίτι μας πρέπει νά εἶναι ἡ ἴδια. Πρέπει νά ἐξαρτᾶται ἀπό τήν θεία Λατρεία καί νά μήν εἶναι μόνο προσευχή γιά ἀτομικά μας αἰτήματα. Ἡ χριστιανική ζωή μας πρέπει νά κινεῖται στούς κύκλους τῆς θείας Λατρείας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας.
Πηγή :Συνοδοιπορία
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Ελληνορθόδοξη ελπίδα σε εποχή κρίσης.



του Κωνσταντίνου Χολέβα - Πολιτικού Επιστήμωνος
            Μνήμες Αλώσεως έφερε στο νου η 29η Μαΐου πριν από μία εβδομάδα. Κάθε Έλληνας που σέβεται το παρελθόν του Έθνους τιμά τους πεσόντες και αναπολεί το μεγαλείο του Ελληνορθοδόξου κράτους του Βυζαντίου ( ή Ρωμανίας, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα). Ας μην μείνουμε, όμως, μόνο στον θρήνο για την Άλωση. Μας αρκεί η εθνική κατάθλιψη που επικρατεί λόγω της οικονομικής κρίσης. Ας μιλήσουμε σήμερα για κάτι πιο αισιόδοξο
. Ας δώσουμε μία είδηση, η οποία καταδεικνύει ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα και φιλότιμο σ’ αυτόν τον τόπο. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να προσφέρουν αφιλοκερδώς. Υπάρχουν πρότυπα, αρχές και αξίες μέσα από την Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας που εμπνέουν στις ημέρες μας μικρούς και μεγάλους.

Έψαχνα να σε βρώ.

Έψαχνα να σε βρώ.

κρύο μοναξιά χιόνι δάσος δέντραΈψαχνα να Σε βρω. Σε πολλούς τόπους. Σε πολλούς ανθρώπους. Σε πόνους και χαρές. Σε γκρεμούς συναρπαστικούς, μα μάταιους. Νόμιζα πως Σε είχα βρει. Δεν κρατούσε για πολύ. Πονούσα και πάλι απ΄την αρχή. Κρατιόμουν απ΄το τίποτα, με την ελπίδα να του δώσω μορφή, όνομα, όραμα, να το κάνω «κάτι».
Πόσα χρόνια έζησα έτσι; Και γιατί; Γιατί δεν Σε είχα βρει πιο νωρίς; Γιατί δε Σε είχα αγαπήσει; Γιατί δεν είχα τολμήσει να σε κοιτάξω κατάματα; Γιατί επέμενα να επιλέγω το σκοτάδι;

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΑΓΑΘΩΝΟΣ (ΛΑΜΙΑ)


Το θαύμα, που θα εξιστορηθεί τώρα, δυστυχώς, όπως έδειξαν τα πράγματα, δεν έγινε κατ᾿ ευδοκίαν Θεού αλλά κατ᾿ απαίτησιν κάποιας μητέρας, που θεώρησε η δυστυχής τη δική της γνώμη και επιθυμία πιο σωστή από τη Θεία απόφαση που είχε ληφθεί για το καλό του παιδιού της. Γι᾿ αυτό και μπαίνοντας στην εκκλησία της Παναγίας μαζί με άλλους συμπροσκυνητάς, διότι είχε έρθει με πούλμαν από ένα μεγάλο χωριό του νομού Αχαΐας, φώναζε•

―Απαιτώ, Παναγία μου, το παιδί μου να γίνει καλά.

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

«Γονατίζω, μόνο για να βάλω δύναμη και να σηκωθώ».

 

http://www.flashnews.gr/Image.ashx?fid=63017&w=300&h=300&q=80

H φωτογραφία που κάνει τις τελευταίες ώρες θραύση στο διαδίκτυο.
Πρόκειται για μια φωτογραφία με έναν γονατισμένο άντρα με φόντο
την ελληνική σημαία που συνοδεύεται από ένα αισιόδοξο μήνυμα ....

Ο κρυφός γελαστός άγιος του Αιγάλεω

 


Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης: ο άγιος φίλος των λεπρών

Ο π. Ευμένιος γεννήθηκε το 1931 στην Εθιά Μονοφατσίου του νομού Ηρακλείου Κρήτης και ήταν το όγδοο παιδί μιας φτωχής & πιστής οικογένειας. Έγινε μοναχός σε ηλικία 17 χρονών, αγωνίστηκε για την καλλιέγεια της ψυχής του με αγάπη και προσευχή και δοκιμάστηκε σκληρά και από την ασθένεια της λέπρας, αλλά και αργότερα, ενώ ήταν ήδη ιερέας, από δαιμονική επιρροή, με την οποία βασανίστηκε ψυχοσωματικά και ελευθερώθηκε μετά από πολλές προσευχές, αγρυπνίες και εξορκισμούς σε μοναστήρια της Κρήτης, όπως στις μονές Κουδουμά και Παναγίας Καλυβιανής (δες παρακάτω).

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Ένα πολύ επίκαιρο παραμύθι

 
Ένα ποντικάκι κάποτε παρατηρούσε από την τρύπα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε; αναρωτήθηκε.
Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεσαι πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε διαπιστώνοντας πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα, για να ανακοινώσει το φοβερό νέο: «Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!»

Τι να απαντήσουμε όταν κάποιος μας λέει ότι δεν υπάρχει Θεός.

Ένας συνάδελφός σου σού ἐπαναλαμβάνει συνεχῶς: «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ!» Καί αἰσθάνεσαι σά νά σέ χτυπᾶ μέ μαστίγιο.
Κι ἐσύ ἀγωνιᾶς γιά τήν ψυχή του καί τή ζωή του. Καί καλά σκέφτεσαι.
Ἄν δέν ὑπάρχει ὁ Ζῶν κι ὁ Παντοδύναμος Θεός κι ἄν δέν εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό τό θάνατο, τότε ὁ θάνατος εἶναι ὁ μοναδικός κυρίαρχος.
Καί ἡ κάθε ζωντανή ὕπαρξη δέν εἶναι παρά ἕνα κλωτσοσκούφι τοῦ θανάτου. Ἕνα ποντικάκι στό στόμα τῆς γάτας.
Μία φορά, ἀντικρούοντας τόν, τοῦ εἶπες: «Ὁ Θεός ὑπάρχει. Γιά σένα δέν ὑπάρχει». Καί δέν ἔσφαλες. Γιατί ἐκεῖνοι πού ἀποκόπτονται ἀπό τόν Αἰώνιο καί Ζωοδότη Κύριο ἐδῶ στήν γῆ, ἀποκόπτονται ἀπό τή ζωή τήν πραγματική. Καί ἔτσι οὔτε ἐδῶ, οὔτε στήν ἄλλη ζωή θά γευθοῦν τό μεγαλεῖο του Θεοῦ καί τῆς πλάσης Του. Καί καλύτερα νά μήν εἴχαμε γεννηθεῖ, παρά νά εἴμαστε ἀποκομμένοι ἀπό τόν Θεό.
Ἄν ἤμουν στή θέση σου, θά τοῦ ἔλεγα τά ἑξῆς:
Πηγή:Ενοριακή ζωή

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Συνέντευξη, με έναν Αγιορείτη.


 


Ερώτηση: Πριν από αρκετά χρόνια περιφρονήσατε σπουδές και πτυχία, εγκαταλείψατε χρήματα και καριέρα για να φορέσετε το αγγελικό σχήμα και να μονάσετε στο Άγιον Όρος. Θα θέλατε να ...

Ιερομόναχος:STOP STOP STOP.... Σας παρακαλώ. Άς μιλήσουμε σε χαμηλούς όχι σε θεαματικούς τόνους. Ή πατρίδα μας περνάει δύσκο­λες ώρες, κινδυνεύουμε με πτώχευση, ζούμε υπό επιτήρηση, ό Έλληνας υποφέρει, ή Ελληνική κοινωνία χρειάζεται στήριξη, ή Εκκλησία καλείται να λάβει τολμηρές αποφάσεις (επώδυνες, αλλά χρήσιμες), το Άγιον Όρος πρέπει να προστατευθεί, δεν μπορεί να πτωχεύσει. Άς κάνουμε κάποιες επισημάνσεις, αλλά παρακαλώ ή συζήτηση μας να λειτουργήσει «νομίμως», χωρίς εντυπωσιασμούς και υπερβολές.
Πηγή :Άπαντα Ορθοδοξίας

Γιατί οι άνθρωποι εχθρεύονται την αλήθεια;





Αγίου Λουκά
Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

«Και ελθόντι αυτώ εις το ιερόν προσήλθον αυτώ διδάσκοντι οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι τον λαού λέγοντες·  εν ποία εξουσία ταύτα ποιείς, και τις σοι έδωκε την εξουσίαν ταύτην;» (Μτ. 21, 23). Γιατί έκαναν στον Κύριο Ιησού Χριστό μία τέτοια ερώτηση; Και είναι σίγουρο ότι τον ρώτησαν με θυμό. «Πώς τολμάς εσύ να διδάσκεις το λαό; Ποιος σου το επέτρεψε, ποιος σου έδωσε αυτό το δικαίωμα; Εμείς μόνον έχουμε την εξουσία να διδάσκουμε το λαό».
Την απάντηση που τους έδωσε ο Κύριος Ιησούς Χριστός κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να δώσει. Αν στη θέση του βρισκόταν κάποιος που δεν είχε εξουσία να διδάσκει θα έχανε τον εαυτό του μπροστά στους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους και το πρώτο πράγμα που θα προσπαθούσε να κάνει θα ήταν να δικαιολογήσει τον εαυτό του. Ο Χριστός δεν τους απάντησε ευθέως. Τους έδωσε μία απάντηση που δεν την περίμεναν. Αντί να δικαιολογεί τον εαυτό του και να τους προβάλλει επιχειρήματα, που να δικαιολογούσαν την εξουσία του να διδάσκει τον λαό, τους ελέγχει και τους αναγκάζει να παραδεχτούν πως δεν έχουν δίκαιο σ' αυτά που λένε.
Πηγή:Ενοριακή ζωή

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Ότι είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό βρίσκεις

 
Κάποτε πήγε ένας μοναχός σ` ένα κελί που ήταν καθαρό, περιποιημένο, αρχοντικό επίσημο. Είπε. Όπως είναι η καρδιά του Γέροντα έτσι είναι και το κελί του. Πήγε σ` ένα άλλο που ήταν ακατάστατο, αραχνιασμένο κι άνω κάτω. Είπε : Ο Γέροντας είναι καλός, ασχολείται συνέχεια με τα πνευματικά, και δεν έχει καθόλου καιρό για τα υλικά.  Ήταν αγαθός ο μοναχός αυτός και τα έβλεπε όλα όμορφα. Ότι είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό βρίσκεις.
 

ΙΔΟΥ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

 
ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ
ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

https://encrypted-tbn0.google.com/images?q=tbn:ANd9GcSn1OEpvboz4xBoQqI-3MPD9aByUcQF3-7YFGjlW5iKLkUfAsWq

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΟΙΜΟΥ-ΑΘΗΝΑΣ

Καπιταλισμός ή σοσιαλισμός-κομμουνισμος;
Ας βάλουμε τις τρείς λέξεις στο κόσκινο της ελληνικής γλώσσας.
Capital (Κεφάλαιο)+ισμός, Social( Κοινωνικό)+ισμός,
Commune (κοινόσ)+ισμός. Η κατάληξη -ισμός και μόνο, καταστρέφει κάθε αξιοπρεπή έννοια, διότι σημαίνει την μίμηση.
Άρα κανένα ρωμαίικο σύστημα δεν μπορεί να ακολουθήσει μιμήσεις του κεφαλαίου, του κοινωνικού ή του κοινού (συστήματος).Έτσι η Ρωμαίικη οικονομία πρίν καν ιδρυθούν οι ισμοί, είχε βρεί την χρυσή τομή μεταξύ των μετέπειτα συστημάτων και αυτή ήταν: Ιδιωτική πρωτοβουλία για την παραγωγή,αλλά αυστηρά ελεγχόμενη από το κράτος ωστε να μην μπορεί να γίνη παντοδύναμη και να εξουσιάζει αυτή αντί για το κράτος.
Σήμερα που οι τραπεζίτες έχουν γίνει παντοδύναμοι ας ρίξουμε μια ματιά στις βασικές αρχές του οικονομικού συστήματος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και θα διαπιστώσουμε ότι τότε Rothschilds ήταν αδύνατον να υπάρχουν!!!

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Τα χέρια του Θεού

McDonald George
«Πατέρα, στα χέρια σου παραδίδω το Πνεύμα μου», (Λουκ) 23, 46
Ούτε ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, ούτε ο Ευαγγελιστής Μάρκος μπορεί να μας δίνουν επιπλέον πληροφορίες για οποιαδήποτε τυχόν λόγια που διατυπώθηκαν από τον Κύριό μας μετά το, “Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες”. Και οι δύο, μαζί με τον Ευαγγελιστή Λουκά, μιλούν για μία δυνατή κραυγή πριν παραδώσει το πνεύμα Του.
Μεταξύ των δύο αυτών γεγονότων ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τα λόγια: “Θεέ μου, στα χέρια σου παραδίδω το Πνεύμα μου”. Ο ίδιος δεν αναφέρει κάτι για την προσευχή της απόγνωσης “Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες”.
Πηγή:Απόψεις για την Μονή Βατοπαιδίου

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Μνήμη μοναχών.

Μνήμη μοναχών.

Μοναχός φύση Θυμούμαι ένα περιστατικό που έζησα σε ένα προσκύνημά μου στο Άγιο Όρος.
Ήταν ένας νέος γύρω στα τριάντα, ντυμένος στα μαύρα, μακρυμάλλης. Καθόταν σ ένα βραχάκι στον αρσανά της Αγ.Άννας και έκλαιγε και έτρεμε σύγκορμος..
Τον πλησίασα με ενδιαφέρον, μήπως μπορούσα να του φανώ χρήσιμος.
-Σου συμβαίνει κάτι; τον ρώτησα.
-Δεν μπορώ να συνέλθω. Μου απαντάει. Δεν μπορώ να το πιστέψω.
-Θέλεις να μου πεις
Πηγή Ενοριακή ζωή


-Είχα έρθει στο Άγιο Όρος πριν 10 χρόνια και είχα επισκεφθεί και έναν γέροντα σε κελάκι εδώ, στην Αγ.Άννα. Πρόσφατα έχασα μιά αδελφή μου σε τροχαίο και ήρθα να παρηγορηθώ, να δώσω το όνομά της γιά ανάπαυσή της. Χτυπάω στο κελάκι του γέροντα, μου ανοίγει και με καλωσορίζει. -Σε θυμάμαι. Μου λέει. Είσαι ο Κώστας από το Σοχό. Προσεύχομαι γιά σένα και γιά τους δικούς σου. Γιά τους γονείς σου, γιά την αδελφή σου. Γιά την ανάπαυση των παπούδων σου. Και μου είπε όλα τα ονόματα που του είχα δώσει!. Δεν το πιστεύω. Του είπα να βάλει πιά την αδελφή μου στις ψυχές, μαζί με τους παπούδες. Παρηγορήθηκα όσο δε φαντάζεσαι. Αλλά ακόμη να το πιστέψω πώς είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι τόσο να προσεύχονται, τόσο να θυμούνται, τόσο να αγαπούν!..

π. Θεολόγος
Πηγή: Το Ζωντανό ιστολόγιο

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Πώς αναπτύσσεται μία αρμονική σχέση ανάμεσα στο ανδρόγυνο

Το θέμα το οποίο μου δόθηκε να πω λίγα λόγια, είναι η αρμονική σχέση του ανδρογύνου. Όντως είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα, γιατί δεν είναι αρκετό κανείς να φέρει παιδιά εις τον κόσμο, άλλα πρέπει κι αυτά τα παιδιά να τα μεγαλώσει καλά και όμορφα. Αυτό βέβαια είναι αποτέλεσμα
της σωστής σχέσης των δύο νέων μέσα στο γάμο. Η σωστή σχέση των γονέων, η αρμονία του γάμου, της οικογένειας, θα φέρει την ισορροπία, την ψυχική και σωματική ισορροπία των παιδιών. Κι αυτά βέβαια, μεγαλώνουν, έρχονται στον κόσμο, παίρνουν τα πρώτα ερεθίσματα και όλα όσα απαρτίζουν τον ψυχοσωματικό τους κόσμο από τους γονείς τους.

Πηγή:Συνοδοιπορία

«Ο ΚΥΡΙΟΣ» Νέο βιβλίο του Σεβ. Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς κ. Καλλινίκου από τις εκδόσεις "ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ"

Σε καιρούς δίσεκτους και οριακούς ,σαν την εποχή μας ,όπου η αγωνία περισεύει και η ελπίδα αφανίζεται, φαίνεται περισσότερο επιτακτική η ανάγκη αναζητήσεως βράχου γερού, όπου μπορεί να προσφέρει στήριγμα και παρηγοριά.
Υπάρχει λύση. Υπάρχει διέξοδος. Είναι ο Κύριος Ιησούς, ο μόνος δυνατός. Είναι Εκείνος που παρηγορεί στις τρικυμίες.
Εκείνος που συνοδοιπορεί μαζί μας σε κάθε στιγμή. Εκείνος που ακούραστα περιμένει

την επιστροφή μας. Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα βοήθημα για καθέναν που καλοπροαίρετα επιθυμεί να πλησιάσει περισσότερο τον γλυκύτατο Σωτήρα και να ωφεληθεί πνευματικά από τη ζωντανή γνωριμία μαζί Του.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χρυσοπηγή.

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Ἀπό τήν πτώχευση στήν Ἐθνική Ἀναγέννηση (1893-1912)

Ἀπό τήν πτώχευση στήν Ἐθνική Ἀναγέννηση (1893-1912)

Γράφει  Κωνσταντῖνος Χολέβας -Πολιτικός Ἐπιστήμων
Δέν εἶναι εὐχάριστο γιά τήν ἐθνική ἀξιοπρέπεια ἑνός λαοῦ νά ζεῖ μέ δανεικά ἀπό ἄλλα κράτη ἤ ἀπό διεθνεῖς ὀργανισμούς, οἱ ὁποῖοι συνήθως ἐπιβάλλουν σκληρούς ὅρους। Ὅμως χειρότερη ἀπό τήν οἰκονομική πτώχευση εἶναι ἡ ἠθική, πνευματική καί ἐθνική παρακμή। Ἡ προσπάθειά μας ὡς Ἑλλήνων πρέπει νά στραφεῖ πρωτίστως στήν ἀνάδειξη τῶν διαχρονικῶν ἀξιῶν, οἱ ὁποῖες βοήθησαν τό Ἑλληνορθόδοξο Γένος μας νά ξεπεράσει καί ἄλλες δύσκολες στιγμές στό παρελθόν. Εἶναι χρήσιμο, λοιπόν, νά ἀντλήσουμε διδάγματα ἀπό τήν περἰοδο 1893-1912 ὅταν ὁδηγηθήκαμε ἀπό τήν οἰκονομικἠ πτώχευση τῆς Ἑλλάδος στήν Ἐθνική Ἀναγέννηση τοῦ 1912-13. Μία μικρή Ἑλλάδα κατόρθωσε νά ἀνορθωθεῖ πνευματικά, πολιτικά καί στρατιωτικά καί μετά από λίγα χρόνια ἀπελευθέρωσε τή Νότιο Ἤπειρο, τή Μακεδονία, τά νησιά τοῦ Αἰγαίου καί τήν Κρήτη.
Πηγή:Ρωμέικο Οδοιπορικό
Εἶχε προηγηθεῖ τό 1893, ὅταν ὁ Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης ὁμολόγησε δημοσίως: «Δυστυχῶς ἐπτωχεύσαμεν». Πάντως ὁ ἴδιος ἔκανε σαφές ὅτι δέν δικαιολογεῖ τίς ἐθνικές ὑποχωρήσεις μέ πρόσχημα τόν δανεισμό τῆς χώρας. Εἶχε μάλιστα δώσει καί τό μέτρο τῆς αἰσιοδοξίας  του μέ τήν ἱστορική φράση: «Ἡ Ἑλλάς προώρισται νά ζήσει καί θά ζήσει»! Τό 1897 εἴχαμε τόν ἐν μέρει ἀτυχῆ πόλεμο μέ...

 τήν Τουρκία. Λέω ἐν μέρει, διότι ἡττηθήκαμε στρατιωτικῶς στό μέτωπο τῆς Θεσσαλίας ἀπό τούς Τούρκους, ὅμως σέ διπλωματικό ἐπίπεδο προεβλήθη γιά πρώτη φορά τό αἴτημα τῆς Κρήτης γιά Ἕνωση μέ τήν Ἑλλάδα ακί οὐσιαστικά ἡ Μεγαλόνησος ἔγινε ἡμιαυτόνομη. Τό 1898 ἐπεβλήθη στήν Ἑλλάδα ὁ προσβλητικός, ἀλλά ὑποχρεωτικός Διεθνής Οἰκονομικός Ἔλεγχος. Γιά νά εἶναι βέβαιες οἱ Μεγάλες Δυνάμεις ὅτι ἡ Ἑλλάδα θά ἀποπληρώσει τά δάνεια πού πῆρε ἐγκατέστησαν ὐπαλλήλους τους στή χώρα μας, οἱ ὁποῖοι εἰσέπρατταν γιά λογαριασμό τῶν ξένων τραπεζῶν μέρος ἀπό τά ἔσοδα τῶν μονοπωλιακῶν ἐποιχειρήσεων τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Μετεῖχαν ἐκπρόσωποι ἀπό τή Βρετανία, τή Γαλλία, τή Γερμανία, τή Ρωσία, τήν Ἰταλία καί τήν τότε Αὐστρουγγαρία. Ἡ Γερμανία ἀπεσύρθη τό 1914, ἀλλά ἡ δράση τοῦ Δ.Ο.Ε. τερματίσθηκε μέ τή λήξη τοῦ Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.

 Ποιἐς δυνάμεις βοήθησαν τήν Ἑλλάδα μεταά ἀπό τόσες τπεινώσεις νά φθάσει στήν Ἀναγέννηση τοῦ 1912; Πιστεύω ὅτι ἦσαν τέσσερις. Ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ φιλοπατρία κάποιων ἀνθρώπων πού θυσιάσθηκαν, ἡ ἐθνική συνείδηση καί προσφορά ὁρισμένων ἐπιχειρηματιῶν καί τό ἔργο τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι τότε κήρυτταν τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τό Ἔθνος πίστευε στή διαχρονική του ἑνότητα ἀπό τήν Ἀρχαιότητα μέσῳ τῆς Βυζαντινῆς Ρωμηοσύνης μέχρι τό 1821 καί τή σύγχρονη Ἑλλάδα. Ἐνῶ σήμερα, δυστυχῶς, ἀκοῦμε ὁρισμένες φωνές νά ἀμφισβητοῦν αὐτή τή συνέχεια καί νά ἀγνοοῦν τίς ἱστορικές πηγές. Ἄς δοῦμε ἀναλυτικότερα αὐτούς τούς 4 παράγοντες.

1) Ἡ πίστη στόν Θεό. Κορυφαῖο παράδειγμα ὁ Μαραθωνοδρόμος Σπύρος Λούης. Ἕνας φτωχός τσαρουχοφόρος νερουλᾶς ἀπό τό μαρούσι κέρδισε τό 1896 τόν Μαραθώνιο Δρόμο στούς πρώτους Ὀλυμπιακούς Ἀγῶνες. Ἡ Ἀθήνα ἦταν ἡ πόλη πού φιλοξένησε τήν πρώτη σύγχρονη διοργάνωση καί ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἀνέβασε τό ἠθικό τῶν προγόνων μας καί ἔδωσε στή χώρα τή χαμένη της ἀξιοπρέπεια. Ὁ Λούης τό βράδυ πρίν ἀπό τόν ἀγῶνα νήστεψε καί προσευχήθηκε ὡς συνειδητός Ὀρθόδοξος Χριστιανός. Ἐκφράζει τήν πίστη τῶν Ἑλλήνων στόν Θεό πού εἶναι τό ἀπαραίτητο θεμέλιο τῆς ἐλπίδας καί τῆς πνευματικῆς ἀναγεννήσεως.

2) Ἡ φιλοπατρία καί ἡ αὐτοθυσία ἀποκρυσταλλώνονται στό πρόσωπο τοῦ Πάυλου Μελᾶ. Ἕνας νέος Ἀνθυπολοχαγός, μέ πατέρα Δήμαρχο Ἀθηναίων καί πεθερό πρώην Πρωθυπουργό, ἄφησε τά σαλόνια τῶν Ἀθηνῶν καί μετέβη ἐθελοντικῶς στά βουνά καί στά λασπόνερα τῆς τουρκοκρατούμενης Μακεδονίας. Πῆγε γιά νά βοηθήσει τούς ἐντοπίους Ἕληνες νά ἀντιμετωπίσουν τούς Βουλγάρους κομιτατζῆδες. Ὁ Μελᾶς σκοτώθηκε ἀπό τουρκικό ἀπόσπασμα στίς 13-10-1904 στό χωριό Στάτιστα ( σημερινό Μελᾶς) τῆς Καστοριᾶς. Ὁ ἡρωικός θάνατός του ἀφύπνισε τήν ἀδρανῆ ἡγεσία τῶν Ἀθηνῶν καί ἔδωσε θάρρος στόν Ἑλληνισμό, ἐλεύθερο ἤ ὑπόδουλο.

3) Ὁ Γεώργιος Ἀβέρωφ κατήγετο ἀπό τό Μέτσοβο καί ἀπέκτησε περιουσία ἐκτός Ἑλλάδος. Ὡς πραγματικός Ἐθνικός Εὐεργέτης-καί δέν ἦταν ὁ μόνος- ἀπέδειξε τί μποροῦν νά προσφέρουν οἱ ἐπιχειρηματίες ὅταν ἔχουν ἐθνική συνείδηση καί συλλαμβάνουν σωστά τά μηνύματα τῶν καιρῶν. Ὁ Γ. Ἀβέρωφ χρηματοδότησε τό Παναθηναϊκό Στάδιο ὅπου τελέσθηκαν οἱ Ὀλυμπιακοί Ἀγῶνες τοῦ 1896 καί πλήρωσε κατά ἕνα μέρος τήν ἀγορά ἑνός μεγάλου θωρηκτοῦ γιά τόν Ἑλληνικό Στόλο. Τό θωρηκτό αὐτό φέρει τό ὄνομά του. Ὁ θρυλικός «Ἀβέρωφ» πρωταγωνίστησε στούς Βαλκανικούς Πολέμους τοῦ 1912-13 καί ἔγινε ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τοῦ τουρκικοῦ ναυτικοῦ.

4) Ὁ Κωστῆς Παλαμᾶς ἐκφράζει χαρακτηριστικά μία ὁλόκληρη γενιά διανοητῶν, ποιητῶν, συγγραφέων καί ἐπιστημόνων πού πίστευαν μέ θέρμη στίς δυνάμεις τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Παλαμᾶς καί ἡ γενιά του προετοίμασαν τό ἠθικό τοῦ λαοῦ καί τοῦ στρατοῦ γιά τή μεγάλη ἐξόιρμηση τοῦ 1912. Μίλησαν καί ἔγραψαν γιά τή διαχρονική συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί γιά τά διδάγματα πού μᾶς στέλνουν οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες, οἱ Βυζαντινοί καί οἱ Κλεφταρματολοί. Ὁ Παλαμᾶς ξεκίνησε τό 1902 νά γράφει τό ἐπικό ποίημά του «Η Φλογέρα τοῦ Βασιιλιᾶ» πού ἀναφερόταν στόν Βυζαντινό Αὐτοκράτορα Βασίλειο Β΄τόν Μακεδόνα. Τό ποίημα ἀρχίζει μέ ἕναν ἀνεξάρτητο πρόλογο, ὁ ὁποῖος ξεκινᾶ μέ τήν περίφημη φράση:» «Σβησμένες ὅλες οἱ φωτιές οἱ πλάστρες μέσ' στή χώρα» καί ἐξέφραζε τό κλῖμα τῆς ἐποχῆς. Ὅμως ὅταν τό ποίημα ὁλοκληρώθηκε τό 1908 (πρόκειται γιά ὁλόκληρο βιβλίο) κατόρθωσε νά ἀναστρέψει τό κλίμα πανελληνίως. Ὁ Παλαμᾶς περιγράφει πῶς ὁ Βασίλειος, ἀφοῦ νίκησε τούς Βουλγάρους τό 1014 καί πρίν ἐπιστρέψει στήν Κωνσταντινούπολη, πέρασε μέ ὅλο τόν στρατό του ἀπό τήν Ἀθήνα. Πρῶτον γιά νά προσκυνήσει στόν Παρθενῶνα πού εἶχε μετατραπεῖ σέ χριστιανικό ναό τῆς Παναγίας Ἀθηνιώτισσας. Καί δεύτερον γιά νά καταδείξει τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τόν σεβασμό τῶν Βυζαντινῶν Ρωμηῶν πρός τήν Ἀρχαία Ἑλλάδα. Μέ τέτοια ἔργα οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι προετοίμασαν τή μεγάλη Ἐθνική Ἀναγέννηση.

Ἄν θέλουμε καί σήμερα νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά ξεφύγουμε ἀπό τήν ἀπαισιοδοξία καί νά βροῦμε τά ἐρείσματα γιά μία ἀνόρθωση τοῦ Ἔθνους μετά ἀπό τήν κρίση, ἄς μελετήσουμε προσεκτικά τά διδάγματα τῆς περιόδου 1893-1912. Σήμερα ἡ Ἐθνική Ἀναγέννηση δέν θά ἔχει πολεμική μορφή ὅπως τότε. Θά ἔχει εἰρηνικό περιεχόμενο, πολιτστικό, ἠθικό, κοινωνικό. Ἀλλά θά βασίζεται καί πάλι σέ ἀξίες καί ἰδανικά. Ἡ Ἑλλάς μπορεῖ νά ζήσει χωρίς δανεικά. Δέν μπορεῖ, ὅμως νά ζεῖ χωρίς ἰδανικά. Ἄς ξαναδώσουμε στά παιδιά μας τήν πίστη στόν Θεό, τήν φιλοπατρία, τήν τεκμηριωμένη πεποίθηση γιά τή διαχρονική πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί θά δοῦμε τή νέα γενιά νά δημιουργεῖ καί νά ἀνα-δημιουργεῖ μία καινούργια Ἑλλάδα. Ὀρθόδοξη, δημοκρατική, μαχητική ταγμένη νά πρωτοπορεῖ πολιτιστικά καί οἰκουμενικά. Εἶμαι αἰσιόδοξος γιατί εἶμαι Ἕλληνας Ὀρθόδοξος!
enromiosini.gr

Ο ταπεινός επιστήμων και η γονυκλισία σώματος και ψυχής



Ὁ βιοχημικός Ἀαρών Τσιχανόβερ τιμήθηκε μέ τό βραβεῖο Νομπέλ Χημείας 2004 γιά τήν μεγάλη του ἐπιτυχία στόν πόλεμο κατά τοῦ καρκίνου (ἀνακάλυψε τό ἔνζυμο-καταστροφέα τῶν πρωτεϊνῶν πού προκαλοῦν τόν καρκίνο).Πρίν ἀπό ἑνάμισυ χρόνο ὁ ἐπιφανής ἐπιστήμονας ἔδωσε μία ἐνδιαφέρουσα συνέντευξη (BHMAGAZINO, σελ. 56, ἐφημ. ΒΗΜΑ 18/11/2005).Ἐκεί ἀνάμεσα στά ἄλλα,λέει καί τά ἑξῆς: 
-Ἄν μέ ρωτήσετε τί εἶμαι καί σᾶς πῶ «ἐπιστήμονας»,καί μετά μοῦ ζητήσετε νά σᾶς ἐξηγήσω τί ἐννοῶ, θά σᾶς πῶ ὅτι εἶμαι ἕνας θεατής. Δέν κάνω κάτι. Ἀκολουθῶ ἁπλά τόν Θεό, τά βήματα τοῦ Θεοῦ. Αὐτός εἶναι πού κάνει τά πάντα.Ὅλες οἱ ἀνακαλύψεις εἶναι δικές του. Ἐγώ δέν ἀνακάλυψα τίποτε. Ἐκεῖνος μέ ὁδηγεῖ στό νά κάνω ἐπιστημονικές ἀνακαλύψεις. 
Καί τότε ἀναρωτιέμαι, στήν περίπτωση πού κάτι πάει στραβά, πώς θά μπορέσω νά τό διορθώσω. Αὐτό ἀποτελεῖ τό μέγιστο τῆς δικῆς μου παρέμβασης. 
Πηγή:Προσκυνητής

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Θεική φωτιά στο Άγιο Ποτήριο...!

Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος αλλά αφανής λευίτης, ο π. Ιωάννης.
Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης, από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας. Τις καθημερινές εργαζόταν στα χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία.
Στη Θεία Λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς. Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξη του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το
«Σε υμνούμεν...» όσο πιο αργά μπορούσαν, αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο.
Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές.
Τελικά, πλησίασαν κάποτε τους επιτρόπους και τους είπαν το πρόβλημά τους. Εκείνοι με τη σειρά τους το διαβίβασαν στο λειτουργό.

Τέτοια συμβαίνουν στα ορθόδοξα σχολεία μας

Εἶναι θλιβερὰ ὅσα συµβαίνουν στὰ σχολεῖα τῆς Πατρίδος µας, στὰ ὁποῖα προεξάρχοντες εἶναι δυστυχῶς Ἕλληνες ἐκπαιδευτικοί, στοὺς ὁποίους ἐµπιστευόµαστε τὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν µας. Ἀναφέρουµε τέσσερα τέτοια περιστατικά, ὅπως µᾶς τὰ κατήγγειλαν ἀναγνῶστες µας..

α) Φιλόλογος καθηγήτρια ἀπευθυνοµένη σὲ πιστὴ µαθήτρια, τέκνο εὐσεβοῦς οἰκογενείας, εἶπε µέσα στὴν τάξη µπροστὰ σ᾽ ὅλους τους συµµαθητὲς καὶ τὶς συµµαθήτριές της «Πρέπει νὰ αἰσθάνεσαι ἐνοχὲς γιατί εἶσαι χριστιανή»! Ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς τάξεως ἔµειναν ἄφωνα.
β) Ἔξω ἔβρεχε. Καὶ δὲν µποροῦσε νὰ γίνει κοινὴ προσευχή. Καὶ ὁ καθηγητὴς ἅρπαξε τὴν εὐκαιρία. «Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ προσευχόµαστε στὸ σχολεῖο», εἶπε στὴν αἴθουσα διδασκαλίας. Ὁ µαθητὴς Λυκείου ὅµως τοῦ ἀντέτεινε µὲ εὐγένεια: «Ὄχι, κ. καθηγητά, ἡ προσευχὴ πρέπει νὰ γίνει ὁπωσδήποτε µέσα στὴν τάξη». Ὁ καθηγητὴς ὄµως ἀρνήθηκε ἐπίµονα!
Πηγή:Θρησκευτικά

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

Προσοχή στον ήλιο


 
Αντίθετα με ό,τι πιστεύαμε για χρόνια, ο ήλιος δεν είναι φίλος, αλλά εχθρός. Ιδιαίτερα για τα παιδιά και το ευαίσθητο δέρμα τους. Προστατέψτε τα λοιπόν σωστά και χαρείτε μαζί τους το καλοκαίρι.

Περιμέναμε όλοι έναν ολόκληρο χειμώνα για να έρθει η εποχή των διακοπών, της ξεγνοιασιάς, της θάλασσας, του ήλιου. Και θέλουμε να τη χαρούμε όσο περισσότερο γίνεται. Όμως, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να χαλαρώσουμε τόσο που να ξεχάσουμε τις παγίδες που κρύβει ο ήλιος για μεγάλους και παιδιά. Όλες οι μελέτες επιβεβαιώνουν πλέον ότι η πρόωρη γήρανση σχετίζεται άμεσα με τη χρόνια έκθεση στον ήλιο, ενώ η εμφάνιση μελανώματος (ενός πολύ επιθετικού καρκίνου του δέρματος) σχετίζεται με τον αριθμό των ηλιακών εγκαυμάτων που έχει υποστεί κάποιος στην παιδική του ηλικία. Άλλωστε, υπολογίζεται ότι το 50-80% της συνολικής έκθεσης στον ήλιο ενός ανθρώπου συμπληρώνεται μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Το δέρμα των παιδιών είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και μπορεί πολύ εύκολα να πάθει σοβαρές βλάβες από την ηλιακή ακτινοβολία. Προστατέψτε το φροντίζοντας να φοράνε πλατύγυρο καπέλο, γυαλιά, άνετα βαμβακερά ρούχα που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του σώματος και βέβαια αντιηλιακό όχι μόνο όταν παίζουν στην παραλία, αλλά και στον κήπο, στην παιδική χαρά ή στο προαύλιο του σχολείου.

Είναι μία ευκαιρία

Είναι μία ευκαιρία

Γράφει ο Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Δικαιολογημένα το θέμα των ημερών μας είναι η σοβαρή οικονομική κρίση που διέρχεται η πατρίδα μας. Γι' αυτό υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, ανησυχία, αγωνία, αγανάκτηση, σύγχυση, φόβος και άγχος. Οι καιροί είναι πράγματι χαλεποί. Σ' αυτή την κατάσταση καλούνται οι χριστιανοί να δώσουν τη μαρτυρία και ομολογία τους. Καταρρέουν κάστρα σαν πύργοι στην άμμο.
Παγιδεύονται πλούσιοι, δημιουργούνται πολλά προβλήματα, ανατρέπονται ισορροπίες, γεννιούνται
εκμεταλλεύσεις, πονηρές επιθυμίες. Αυξάνεται η ανεργία, η αβεβαιότητα, η εγκληματικότητα, η παρανομία και η φτώχεια. Όλα αυτά φανερώνουν καθαρά την πνευματική νωθρότητα και πενία πολλών. Μακάρι το ισχυρό αυτό τσουνάμι να δημιουργήσει έγερση από τον λήθαργο, σεισμό προς εγρήγορση, ρωγμές προς επίγνωση, τομές για υπεύθυνες αποφάσεις. Είναι ανάγκη να επανέλθει σύντομα η λησμονημένη αισιοδοξία, η κρυμμένη ελπίδα, η χαμένη χαρά και η ποθητή ειρήνη.
Πηγή:Συνοδοιπορία

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Στο εθνικό πάρκο Los Glaciares της Αργεντινής,...

Στο εθνικό πάρκο Los Glaciares της Αργεντινής, ένα παγόβουνο αρχίζει να λιώνει και χάνει ένα μεγάλο κομμάτι του. Στην συνέχεια ο τεράστιος όγκος πάγου αναποδογυρίζει εντυπωσιακά.

Το θαυμαστό γεγονός της Παναγίας της Βηθλεεμίτισσας .





Το απόγευμα της Μεγάλης Δευτέρας, όταν πλέον είχε μείνει σχεδόν άδειος ο Ναός της Γεννήσεως της Βηθλεέμ, οι πατέρες παρέμεναν στο χώρο που διακονούν, λίγα μέτρα μακριά από την κλίμακα που οδηγεί στο Πάνσεπτο Σπήλαιο της Θείας Γεννήσεως. Κάποια στιγμή είδαν έναν άνδρα να πλησιάζει συγκινημένος στο μέρος τους, να παίρνει δύο κεριά και συγκινημένος να πηγαίνει προς την εικόνα της Παναγίας της Βηθλεεμίτισσας. Εκεί μπροστά της τα άναψε και δακρυσμένος στράφηκε προς τους μοναχούς που τον κοίταζαν παραξενεμένοι. Τους είπα ότι ήταν μουσουλμάνος από την περιοχή της Βηθλεέμ και πως την προηγούμενη μέρα είχε δει την Παναγίας μας στον ύπνο του. Η ίδια η Κυρία Θεοτόκος τον κάλεσε να πάει στον τόπο που είχε γεννηθεί ο Υιός της, να περάσει από τη χαμηλή πόρτα, να προχωρήσει προς τα δεξιά και να εισέλθει στον χώρο που υπάρχει εκεί για να την βρει και να της ανάψει δύο κεριά.

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Το α­δού­λω­το πνεύ­μα της Ρω­μη­ο­σύ­νης



Η ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου που εξεφώνησε στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Εταιρεία «Φίλιπποι Ναυπάκτου» για την επέτειο της Άλωσης της Πόλης, στην Ναύπακτο στις 29-5-2012.
“Ο μή­νας Μά­ϊ­ος εί­ναι α­φι­ε­ρω­μέ­νος στην Ρω­μη­ο­σύ­νη, για­τί τον μή­να αυ­τόν έ­γι­ναν τα ε­γκαί­νια της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης (11 Μα­ΐ­ου), ε­ορ­τά­ζε­ται η μνή­μη του πρώ­του Χρι­στια­νού αυ­το­κρά­το­ρος (21 Μα­ΐ­ου) και εν­θυ­μού­μα­στε την ά­λω­ση της Πό­λης (29 Μα­ΐ­ου). Η α­να­φο­ρά στα θέ­μα­τα αυ­τά εί­ναι πά­ντα ση­μα­ντι­κή και ε­πί­και­ρη, ι­διαί­τε­ρα δε στην ε­πο­χή μας.
Μιά γε­νι­κή ε­πι­σή­μαν­ση εί­ναι ό­τι η πτώ­ση της Πό­λης δεν εί­ναι υ­πό­θε­ση θρή­νου και κλαυθ­μού, αλ­λά έ­ντο­νου προ­βλη­μα­τι­σμού και α­φε­τη­ρί­α ε­πα­να­προ­σα­να­το­λι­σμού. Τα ση­μεί­α τα ο­ποί­α θα το­νι­σθούν κα­τω­τέ­ρω θα προσ­διο­ρί­σουν την ση­μα­σί­α του θέ­μα­τος αυ­τού για την ε­πο­χή μας και θα εκ­φρά­σουν το ε­λεύ­θε­ρο και α­δού­λω­το πνεύ­μα της Ρω­μη­ο­σύ­νης, πα­ρά την πτώ­ση της Πό­λης.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ





Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΗ είναι ή εικόνα, πού παρουσιάζουν τα ακριτικά χωριά της Πατρίδας μας κατά τούς χειμερινούς μήνες. Δεν υπάρχουν κάτοικοι! Τα σπίτια είναι κλειδωμένα. Στην καλύτερη περίπτωση μπορείς να συναντήσεις πέντε δέκα ανήμπορους γέροντες, πού παραμένουν εγκαταλειμμένοι στα σπίτια τους, χωρίς χαμόγελο και ελπίδα.


Ζούμε το τέλος των χωριών. Ελάχιστοι είναι εκείνοι, πού ελπίζουν ότι αύριο τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα —αφού προηγουμένως ό κόσμος θα έχει επιστρέψει λόγω των δυσκολιών, πού αντιμετωπίζει στις πόλεις. Αυτή είναι μια θεωρία πού δεν έχει πολλή σχέση με την πραγματικότητα. Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν επιστρέφουν εύκολα στα χωρία. Έχουν συνηθίσει διαφορετικά στις πόλεις και δεν μπορούν να ακολουθήσουν τον τρόπο ζωής του χωριού ή να γίνουν κτηνοτρόφοι και γεωργοί. Αρνούνται τη μερική απομόνωση του χωριού και δεν θέλουν να στερηθούν τις κοσμικές διασκεδάσεις της πόλης
Πηγή :'Απαντα ορθοδοξίας

Ή ερήμωση των χωριών δημιουργεί πολλά προβλήματα. Ένα από αυτά είναι ή προστασία των ναών και ή διαφύλαξη των εκκλησιαστικών κειμηλίων. Σε κάθε χωριό υπάρχει ιό κεντρικός Ί. Ναός και τα εξωκκλήσια. Πρέπει κάποιος να ενδιαφερθεί γι' αυτό. Ποιος όμως; Ιερείς δεν υπάρχουν, τα εκκλησιαστικά συμβούλια υπολειτουργούν και οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν καταργηθεί προ πολλών ετών. Το θέμα είναι σοβαρότατο. Υπάρχουν σπουδαίοι Ί. Ναοί, συνήθως του 19ου αιώνα, οι οποίοι κινδυνεύουν από τους αρχαιοκάπηλους ή τούς κοινούς κλέφτες, άλλα και από την πολυετή εγκατάλειψη. Εκείνοι πού παλιότερα είχαν ενδιαφερθεί για τους ναούς αυτούς ανησυχούν ιδιαίτερα και πονούν. Θυμούνται τον κόπο τους, τα χρήματα που είχαν προσφέρεσαι τώρα νιώθουν ότι όλα θα πάνε χαμένα. 

Τα συναισθήματα τους είναι δυσπερίγραπτα. Όμως ή πραγματικότητα είναι σκληρή και δεν μπορούν να βρουν κάποια λύση στο πρόβλημα. Γι' αυτό και στρέφουν το νου τους στο Θεό και ζητούν με την προσευχή τους αυτό, πού οι ίδιοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν. Σε Εκείνον αναθέτουν την προστασία των Ιερών Ναών και κάπως ανακουφίζονται.


Είναι μάταιο να ψάξεις να βρεις τούς υπευθύνους αυτής της κατάστασης, την ώρα μάλιστα, που έχουν λιγοστέψει ανησυχητικά και οι ιερείς στα χωριά. Αλλά και οι ελάχιστοι πού υπάρχουν, δεν έχουν τον ανάλογο ζήλο ούτε και συγκινούνται εύκολα. Δεν τούς ενδιαφέρει το θέμα. Δεν βιώνουν το πρόβλημα ως δικό τους. 

Επιπλέον, είναι αποσυνδεδεμένοι από το παρελθόν και βλέπουν μόνο το σήμερα, πώς θα βολευτούν. Βέβαια, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Αναφέρομαι ατούς αποφασιστικούς και ζηλωτές ιερείς, οι όποιοι δεν ανέχονται να καταρρεύσει ένας Ί. Ναός ή να χαθούν διάφορα εκκλησιαστικά κειμήλια και προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να κάνουν κάτι. Και είναι αλήθεια ότι πετυχαίνουν αρκετά. Οι απλοί άνθρωποι, πού τούς παρακολουθούν ή πληροφορούνται σχετικά τούς συμπαρίστανται και τους ενθαρρύνουν.


Μακάρι, να αυξηθούν οι ζηλωτές κληρικοί, για να μη περάσουμε στην πλήρη εγκατάλειψη και τον αφανισμό των εκκλησιαστικών μνημείων της εγκαταλειμμένης επαρχίας.