Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το ΄Αγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην ιερή μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια το 325 μ.Χ.
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε πληρέστερα το μέγεθος και την σπουδαιότητα της τιμής που αρμόζει στην μνήμη των Πατέρων είναι ανάγκη να θυμηθούμε ότι απετέλεσαν την πρώτη Σύνοδο αντιπροσώπων όλων των Χριστιανικών Επισκοπών του τότε γνωστού κόσμου, και ότι ακόμη η «Οικουμενική Σύνοδος» είναι κατά την δογματική της Εκκλησίας μας η ανωτάτη αρχή ολοκλήρου της Εκκλησίας, υπεράνω παντός προσώπου και αυτών ακόμη των επισκόπων.
Η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Βασιλέως Κωνσταντίνου του Μεγάλου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του, για να αποστομώσει με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος τον βλάσφημο ΄Αρειον τον εξ Αλεξανδρείας, ο οποίος «ήρξατο βλασφημών κατά του Υιού του Θεού, κτίσμα τούτον ανακηρύττων, μονοπρόσωπον λέγοντι την Θεότητα, πότε μεν Πατέρα γίνεσθαι, πότε δε Υιόν, ποτέ δε Πνεύμα ΄Αγιον». Είναι γνωστός ο θαυμαστός τρόπος κατά τον οποίο οι ΄Αγιοι Πατέρες συμπλήρωσαν το ΄Αγιο Σύμβολο της Πίστεως, ώστε όλη Τριαδική Θεότης να ομολογείται σαφώς από όλους τους πιστούς. Οι ίδιοι Πατέρες κατά την αυτή Σύνοδο καθόρισαν ακόμη ένα σπουδαίο θρησκευτικό ζήτημα, του πως και πότε θα εορτάζεται το Άγιο Πάσχα από τους Χριστιανούς, για να μη συμπίπτει με το Πάσχα των Ιουδαίων.
Οι Οικουμενικές Σύνοδοι είναι όργανο διατυπώσεως και αποσαφηνίσεως των αληθειών του Ευαγγελίου, αποφαίνονται δε χωρίς λάθος στο Πνεύμα το Άγιο χωρίς να εισάγουν νέα στοιχεία στην ιερά παρακαταθήκη της Θείας Αποκαλύψεως που παραδόθηκε από τους Αποστόλους, και έχουν σαν σκοπό να ερμηνεύουν και να καθορίζουν την αλήθεια ασφαλώς και άνευ πλάνης.
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε πληρέστερα το μέγεθος και την σπουδαιότητα της τιμής που αρμόζει στην μνήμη των Πατέρων είναι ανάγκη να θυμηθούμε ότι απετέλεσαν την πρώτη Σύνοδο αντιπροσώπων όλων των Χριστιανικών Επισκοπών του τότε γνωστού κόσμου, και ότι ακόμη η «Οικουμενική Σύνοδος» είναι κατά την δογματική της Εκκλησίας μας η ανωτάτη αρχή ολοκλήρου της Εκκλησίας, υπεράνω παντός προσώπου και αυτών ακόμη των επισκόπων.
Η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Βασιλέως Κωνσταντίνου του Μεγάλου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του, για να αποστομώσει με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος τον βλάσφημο ΄Αρειον τον εξ Αλεξανδρείας, ο οποίος «ήρξατο βλασφημών κατά του Υιού του Θεού, κτίσμα τούτον ανακηρύττων, μονοπρόσωπον λέγοντι την Θεότητα, πότε μεν Πατέρα γίνεσθαι, πότε δε Υιόν, ποτέ δε Πνεύμα ΄Αγιον». Είναι γνωστός ο θαυμαστός τρόπος κατά τον οποίο οι ΄Αγιοι Πατέρες συμπλήρωσαν το ΄Αγιο Σύμβολο της Πίστεως, ώστε όλη Τριαδική Θεότης να ομολογείται σαφώς από όλους τους πιστούς. Οι ίδιοι Πατέρες κατά την αυτή Σύνοδο καθόρισαν ακόμη ένα σπουδαίο θρησκευτικό ζήτημα, του πως και πότε θα εορτάζεται το Άγιο Πάσχα από τους Χριστιανούς, για να μη συμπίπτει με το Πάσχα των Ιουδαίων.
Οι Οικουμενικές Σύνοδοι είναι όργανο διατυπώσεως και αποσαφηνίσεως των αληθειών του Ευαγγελίου, αποφαίνονται δε χωρίς λάθος στο Πνεύμα το Άγιο χωρίς να εισάγουν νέα στοιχεία στην ιερά παρακαταθήκη της Θείας Αποκαλύψεως που παραδόθηκε από τους Αποστόλους, και έχουν σαν σκοπό να ερμηνεύουν και να καθορίζουν την αλήθεια ασφαλώς και άνευ πλάνης.