Γεννηθήτω το θέλημα του Κυρίου. «Ούχ ως εγώ θέλω άλλ' ως συ». Κύριε αν θέλεις να έχω χαρά, έσο ευλογημένος. Κι αν θέλεις ο πόνος και οι θλίψεις να πιέζουν την ζωή μου, και πάλιν έσο ευλογημένος. Εάν θέλεις να με περιλούει το φως, έσο ευλογημένος. Αν θέλεις χωρίς προβλήματα και δοκιμασίες να κυλάει η ζωή μου έσο ευλογημένος. Δεν θέλω Κύριε τον πόνο. Δεν αντέχω Κύριε στην δοκιμασία Δεν μου αρέσει η θλίψη. Τρομάζω στα προβλήματα. Αλλά εάν συ τα επιτρέπεις, γεννηθήτω το θέλημα Σου, δός μου όμως την δύναμιν σε παρακαλώ να αντέξω. Και όπλισε με, με υπομονή να τα αντιμετωπίσω.
Είναι φάρμακον της ζωής η υποταγή στην βουλή του Θεού με ταπείνωση, έστω κι αν δεν μας αρέσει.
Aπό το βιβλίο των εκδόσεων Χρυσοπηγή "Μπροστά στον πόνο και τα προβήματα της ζωής"
ΑΝΑΓΚΗ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
«Πάσαν χαράν ηνήσασθε αδελφοί μου, όταν πειρασμοίς περιπέσητε ποικίλοις, γνωρίζοντες ότι το δοκίμιον ημών της πίστεως κατεργάζεται υπομονήν, η δε υπομονή έργον τέλειον εχέτω, ίνα ητε και υμείς τέλειοι, και ολόκληροι και εν μηδενί λειπόμενοι». Δύσκολος αυτός ο λόγος του αποστόλου Ιακώβου. Δεν μας αρέσει ο πόνος. Δεν μας αρέσουν οι πειρασμοί. Δεν μας αρέσουν οι θλίψεις και οι δοκιμασίες. Να χαιρώμεθα στις δυσκολίες της ζωής, πού μας συνιστά ο άγιος Ιάκωβος, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Είναι ίσως από τα κατορθώματα των τελείων, των αγίων ανθρώπων, των προηγμένων στην αρετή, όμως είτε το θέλουμε, είτε όχι, οι δοκιμασίες είναι αναπόφευκτες. Ή υπομονή είναι το φάρμακον. Και η υπομονή είναι καρπός της πίστεως προς τον Κύριο. Χωρίς πίστη προς τον Κύριο δεν μπορεί να υπάρξει υπομονή και χωρίς θερμή προσευχή δεν μπορεί να έρθει παρηγοριά στην ψυχή.
ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΩΣΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ
Ωστόσο πρέπει στις δύσκολες στιγμές να επιστρατεύουμε όσο μπορούμε και τις δικές μας μικρές δυνάμεις. Και να τις ενώνουμε με την βοήθεια, πού μας δίνει ο θεός. Χρειάζεται να είμεθα και φιλόσοφοι της ζωής. Εδώ είμεθα «πάροικοι εν γη αλλότρια». Προσωρινοί είμεθα στον κόσμο αυτό. Όλα θα περάσουν. Θα περάσει και ή ζωή μας. Θα τελειώσουν κάποτε και τα βάσανα και οι πίκρες και οι πόνοι. Ή αιωνιότης είναι η παρηγοριά μας. Εκεί στον ουρανό δεν θα υπάρχει πλέον κλαυθμός. Εκεί θα εξαλείψει ο Θεός πάν δάκρυον από των οφθαλμών μας. Δεν θα υπάρχει πλέον ούτε θάνατος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος. Θα είναι η απέραντος μακαριστής στην αγκάλη του Θεού. Ας υπομένουμε τις δοκιμασίες της παρούσης ζωής με εγκαρτέρηση, με υπομονή, χωρίς να χάνουμε το θάρρος μας, ας κάνουμε πάν το ανθρωπίνως δυνατόν, για να ξεπερνούμε τα προβλήματα και να νικάμε τις δυσκολίες. Ας επιστρατεύσουμε κάθε σωστή σκέψη, πού μας βοηθάει στην αντιμετώπιση του προβλήματος μας και ας επικαλούμεθα με πίστη πάντοτε την βοήθεια του Θεού. «Δι' υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα». «Ει υπομένομεν και συμβασιλεύσομεν». «Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών». Στάδιον δοκιμασίας η ζωή. Παλαίστρα ο βίος μας επί της γης, δρόμος μετ' εμποδίων η πορεία μας. Με χειραγωγόν και βοηθόν τον Κύριον θα νικήσουμε όλα τα εμπόδια, θα υπερπηδήσουμε όλες τις δυσκολίες και θα φθάσουμε νικηταί στον ακύμαντο λιμένα της αγκάλης του Θεού, στην ατέρμονα αιωνιότητα.