Κι αυτό γιατί η ιστορία δεν είναι κάτι που μπορείς να κλέψεις,ακόμα και με τη συναίνεση του μουδιασμένου κληρονόμου της.Η ιστορία είναι εκεί και μιλά από μόνη της,.Το αίμα των νεομαρτύρων στα μαρτυρολόγια της Τουρκοκρατίας μιλά δυνατώτερα από κάθε παραχαράκτη.Τα δημοτικά μας τραγούδια πάλι είναι τραγούδια που έγραψε ο λαός μας καθώς έβλεπε τα γεγονότα την ώρα που γίνονταν και έτσι τα κράτησε ζωντανά, με όλες τους τις αποχρώσεις.Ετσι και μεις διαλέξαμε να στήσουμε τη γιορτή μας,πάνω στους δυό στύλους της ιστορίας μας που κανείς δεν μπορεί να πριονίσει.
Από νωρίς τα παιδιά σε πρόβες ,σοβαρά και μετρημένα επαναλάμβαναν ποιήματα και ρόλους
Η αυλαία της γιορτής άνοιξε και το τη Υπερμάχω από τα παιδιά μας προετοίμασε με τρόπο μυσταγωγικό.Και αμέσως ξεκίνησε ένα οδοιπορικό αγώνων ,από την πτώση της Πόλης μέχρι τις μεγάλες προσωπικότητες του αγώνα , με έναν ιδιαίτερο τρόπο.Τα παιδιά μιλούσαν για τα γεγονότα απαγγέλοντας δημοτικά τραγούδια.Και σε σταθμούς του ταξιδιού όμορφα τραγούδια του αγώνα και της ελευθερίας ,μας ξεκούρασαν και μας ενθουσίασαν.
Και όλα αυτά σε μία σκηνή γεμάτη παραδοσιακές στολές και χρώματα Ελληνικά.
"Εγώ παινάω το σπαθί το Τουρκοματωμένο, που χει καμάρι η λεβεντιά ,κι ο κλέφτης περηφάνια"
"Τ αντρειωμένου τάρματα δεν πρέπει να πουλιώνται μον πρέπει τους στην εκκλησιά κι εκεί να λειτουργώνται."
Και όταν τέλειωσε το πρώτο μέρος της γιορτής ,τα μεγαλύτερα παιδιά απέδωσαν με συγκινητικό τρόπο σε θεατρική μορφή το συναξάρι του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου.Ένα οδοιπορικό από την Ύδρα,μέχρι τη Ρόδο της ομολογίας και της θυσίας.!
Ευχαριστούμε για τον κόπο και την προσπάθεια ,όλα τα παιδιά που πήραν μέρος στη γιορτή και προτοιμάστηκαν από τον Ιανουάριο ακόμη.Την κ.Στέλλα Δάλλα για την επιμέλεια των κειμένων και την συλλογή των δημοτικών τραγουδιών που απέδωσαν τα παιδιά.Την κ. Μαρία Φουτούγιου για την κατασκευή των σκηνικών και την επιμέλεια των κοστουμιών. Την κ.Ξένη Νικολοπούλου για την διδασκαλία του Θεατρικού κειμένου.Την κ.Παρασκευή Σδούγκου που συνόδεψε με το αρμόνιο την χορωδία μας .
Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά που μας έδωσαν ελπίδα και θάρρος .
Ακόμα αντηχεί στα αυτιά μας μια στροφή από ένα τραγούδι της χορωδίας .
«Ξύπνα καημένε μου ραγιά για σήκου το κεφάλι,τη δόξα που χες μια φορά απόκτησέ την πάλι.»