Σήμερα ο φεμινισμός κάνει ακαταλόγιστη τη γυναίκα, υποτιμά και καταργεί τη μητρότητά της. Στην καθιερωμένη λοιπόν γιορτή της μητέρας αξίζει να υπενθυμίσουμε στη γυναίκα τι λένε οι σοφοί για την άξια μητέρα.
α) Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Εσύ, είσαι ο στύλος του σπιτιού και του χωρίου καμάρι,
Γυναίκα εσύ , μάνα αδερφή,
σου πρέπει εσέ προσκυνητάρι.
Εσύ, γυναίκα, τον τραβάς της γης τον πιο σκληρό αγώνα
για τ' όργωμα, για την σπορά, το θέρο,
τ 'άντρα σου κολόνα.Πηγή Λειμώνας
Εσύ θα ψήσεις το ψωμί, εσύ θα στρώσεις το κλινάρι,
κι εσύ θα κάτσεις τη νυχτιά νυχτέρι δίπλα στο λυχνάρι...
Για το λιομάζωμα θα πας και για τα ζα συ θα φροντίσεις
α) Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Εσύ, είσαι ο στύλος του σπιτιού και του χωρίου καμάρι,
Γυναίκα εσύ , μάνα αδερφή,
σου πρέπει εσέ προσκυνητάρι.
Εσύ, γυναίκα, τον τραβάς της γης τον πιο σκληρό αγώνα
για τ' όργωμα, για την σπορά, το θέρο,
τ 'άντρα σου κολόνα.Πηγή Λειμώνας
Εσύ θα ψήσεις το ψωμί, εσύ θα στρώσεις το κλινάρι,
κι εσύ θα κάτσεις τη νυχτιά νυχτέρι δίπλα στο λυχνάρι...
Για το λιομάζωμα θα πας και για τα ζα συ θα φροντίσεις
Εσύ στη βρύση για νερό και το παιδί συ θα κοίμησης
Όλη δικιά σου ειν' η δουλειά , γυναίκα του χωρίου.
Μπροστά σου ας σκύψουν όλοι ταπεινά
κι ας προσκυνήσουν την ποδιά σου.
Γ . ΑΝΝΙΝΟΣ
β) Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ
Χθες, παιδί μου, έδειξες έλλειψη σεβασμού στη μητέρα σου.
Τα ανευλαβή σου λόγια μπήκαν στην καρδιά μου σαν μαχαιριά...
Συ, να προσβάλεις τη μητέρα σου!
Τη μητέρα σου , που θα έδινε ένα χρόνο από την ευτυχία της , για να σου αφαιρέσει μιας ώρας πόνο, που θα γινόταν ζητιάνα για σένα, που θα σκοτωνόταν ακόμα, για να σου δώσει τη ζωή.
Άκουσε, παιδί μου. Βάλ’ το καλά στο μυαλό σου αυτό που θα σου πω.
Υπόθεσε ότι έχεις να περάσεις πολλές άσχημες στιγμές στη ζωή σου. Αλλά η πιο τρομερή στιγμή θα είναι εκείνη που θα χάσεις τη μητέρα σου...
Τότε θα θυμηθείς κάθε πίκρα που την πότισες και θα αισθανθείς τύψεις να σε τυραννούν, δυστυχισμένε!
Μην περιμένεις γαλήνη στη ζωή σου, αν έχεις λυπήσει τη μητέρα σου...
Πρόσεχε , παιδί μου: η αγάπη της μητέρας είναι ένα από τα πιο μεγάλα αισθήματα του ανθρώπου...
Ο κακούργος που σέβεται τη μητέρα του έχει ακόμα μέσα του κάτι το τίμιο και το ευγενικό. Ο πιο ένδοξος των ανθρώπων που προσβάλλει και στενοχωρεί τη μητέρα του, δεν είναι παρά ένα σιχαμερό πλάσμα.
Να μη βγει πια από το στόμα σου, παιδί μου, μια σκληρή λέξη για κείνη που σου έδωκε τη ζωή.
Κι αν σου ξεφύγει ποτέ μια τέτοια λέξη, γονάτισε μπροστά της και παρακάλεσέ την μ' ένα φίλημά της να σβήσει από το μέτωπό σου το στίγμα της αγνωμοσύνης.
γ) Ο ΟΥΓΚΩ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ
Κατάκοπος από τη μεγάλη ένταση ο Ουγκώ αποσύρθηκε να κοιμηθεί. Προτού κλειδώσει το υπνοδωμάτιο , είπε στον υπηρέτη.
- Μη με ξυπνήσει κανείς. Αν έλθει ο συμβολαιογράφος και σου πει ότι κληρονόμησα κάποια τεράστια περιουσία, πες του δεν είμαι εδώ. Αν πιάσει φωτιά το σπίτι, μη με ξυπνήσεις- προτιμώ να καώ. Αν έλθει η μητέρα μου από τον άλλο κόσμο, να της πεις να με περιμένει. Και διόρθωσε: Μάλλον μην της πεις τίποτα. Αυτή δε θα θελήσει ποτέ να με ξυπνήσει, θα περιμένει...
Έτσι ύμνησαν τη μητέρα από τα παλιά τα χρόνια…