Στην Τριπολιτσά, σ' ένα μεγάλο τσαντήρι έξω από την πύλη του Αγ. Αθανασίου, αφεντάδες φοβεροί συνθηκολογούν ηττημένοι, με τους επί τέσσερεις αιώνες σκλάβους τους. Είναι Τρίτη 13 του Σεπτέμβρη που οι αγάδες βγήκαν στις 10 το πρωί και από τους πύργους του κάστρου, τα πλήθη των Τούρκων κοιτάζουν βουβά την ταπείνωση των αρχηγών που' χαν συνηθίσει να τρέμουν. Ζυγώνοντας οι Τούρκοι, έκαναν οι Έλληνες αντιπρόσωποι να καβαλικέψουν να πλησιάσουν κι αυτοί, μα ο Κολοκοτρώνης τους κράτησε:
-Αφήστε τους αγάδες να μας καρτερέσουν. Όσο περσότερο καρτερέσουν, τόσο καλύτερα θα καταλάβουν πως παν αυτά πούξαιραν.
Ξεκίνησαν μετά από μία ώρα. Οι Τούρκοι δεν είχαν καθίσει για να μήν αναγκαστούν να σηκωθούν να χαιρετίσουν και αφού άφησαν τους Έλληνες να χαιρετήσουν πρώτοι, έμειναν μισή ώρα να καπνίζουν τα τσιμπούκια τους, σα ν' αναμετρούσαν τη σημασία της στιγμής. Ακολούθησε άσκοπη φλυαρία έως ότου μίλησε ο Κολοκοτρώνης με τη βαριά φωνή του ζητώντας
-Αφήστε τους αγάδες να μας καρτερέσουν. Όσο περσότερο καρτερέσουν, τόσο καλύτερα θα καταλάβουν πως παν αυτά πούξαιραν.
Ξεκίνησαν μετά από μία ώρα. Οι Τούρκοι δεν είχαν καθίσει για να μήν αναγκαστούν να σηκωθούν να χαιρετίσουν και αφού άφησαν τους Έλληνες να χαιρετήσουν πρώτοι, έμειναν μισή ώρα να καπνίζουν τα τσιμπούκια τους, σα ν' αναμετρούσαν τη σημασία της στιγμής. Ακολούθησε άσκοπη φλυαρία έως ότου μίλησε ο Κολοκοτρώνης με τη βαριά φωνή του ζητώντας
α) να θέσουν όλα τα ζητήματα σε χαρτί,
β) αν οι παρόντες είναι πληρεξούσιοι να αποφασίσουν και
γ) σε πόσες συναντήσεις θα τελειώσει η συνθηκολόγηση. Οι Τούρκοι σα να ξύπνησαν από λίθαργο προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο, αλλά πάλι ο Γέρος διέκοψε αυστηρά:
-Τι τα θέλετε αυτά. αν τ' άρματά μας σας υποχρεώσουν να ομολογήσετε νικημένο τον εαυτό σας, στοχασθείτε και παραδοθείτε. Αν δε δώσετε τ' άρματα, τα παίρνουμε.
Και χτυπώντας το χέρι δυνατά στην πάλα του, βγήκε από το τσαντήρι, διαλύοντας με τη φοβέρα του την πρώτη συνάντηση
Και χτυπώντας το χέρι δυνατά στην πάλα του, βγήκε από το τσαντήρι, διαλύοντας με τη φοβέρα του την πρώτη συνάντηση