Ένα αντίγραφο του θεάτρου της Επιδαύρου θα κοσμεί εφεξής το Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ στην πόλη Storrs των Ηνωμένων Πολιτειών, χάρη στην άοκνες προσπάθειες δεκαετιών της...
ομογενειακής Οργάνωσης «Παιδεία».
Την ιδέα συνέλαβε και υλοποίησε ο πρόεδρος της οργάνωσης, Ηλίας Τομάζος, με επίλεκτους συνεργάτες του.
Τα εγκαίνια του υπαίθριου θεάτρου, που κατασκευάστηκε σε συνεργασία με το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών «Παιδεία» στοΠανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, θα γίνουν το Σάββατο, 29 Σεπτεμβρίου.
ομογενειακής Οργάνωσης «Παιδεία».
Την ιδέα συνέλαβε και υλοποίησε ο πρόεδρος της οργάνωσης, Ηλίας Τομάζος, με επίλεκτους συνεργάτες του.
Τα εγκαίνια του υπαίθριου θεάτρου, που κατασκευάστηκε σε συνεργασία με το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών «Παιδεία» στοΠανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, θα γίνουν το Σάββατο, 29 Σεπτεμβρίου.
Πηγή ΅Τρομακτικό
«Το θέατρο είναι αυθεντικό, δηλαδή έχει τα κύρια χαρακτηριστικά ενός αρχαίου ελληνικού θεάτρου, με την ορχήστρα και με διώροφη σκηνή, όπως είχε διαμορφωθεί την Ελληνιστική περίοδο με κιονοστοιχία στον πρώτο όροφο, με δεύτερη κιονοστοιχία στο δεύτερο όροφο», επισημαίνει σε συνέντευξή του στον«Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης, ο Ηλίας Τομάζος. Και συνεχίζει: «Είναι όπως ακριβώς αναφέρεται στα γραφόμενα του Ρωμαίου μηχανικού Βιτρούβιου από τον πρώτο αιώνα π.Χ., ο οποίος έγραψε εκτενέστατα για το Ελληνικό και το Ρωμαϊκό θέατρο».
Η ιδέα της κατασκευής του θεάτρου ξεκίνησε τον Φεβρουάριο 1986, όταν οι ομογενείς υποβάλλανε αίτημα στην πολεοδομία για κατασκευή μιας μικρής εκκλησίας, του εκπαιδευτικού κτιρίου της «Παιδείας» και του θεάτρου.
«Το θέατρο είναι αυθεντικό, δηλαδή έχει τα κύρια χαρακτηριστικά ενός αρχαίου ελληνικού θεάτρου, με την ορχήστρα και με διώροφη σκηνή, όπως είχε διαμορφωθεί την Ελληνιστική περίοδο με κιονοστοιχία στον πρώτο όροφο, με δεύτερη κιονοστοιχία στο δεύτερο όροφο», επισημαίνει σε συνέντευξή του στον«Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης, ο Ηλίας Τομάζος. Και συνεχίζει: «Είναι όπως ακριβώς αναφέρεται στα γραφόμενα του Ρωμαίου μηχανικού Βιτρούβιου από τον πρώτο αιώνα π.Χ., ο οποίος έγραψε εκτενέστατα για το Ελληνικό και το Ρωμαϊκό θέατρο».
Η ιδέα της κατασκευής του θεάτρου ξεκίνησε τον Φεβρουάριο 1986, όταν οι ομογενείς υποβάλλανε αίτημα στην πολεοδομία για κατασκευή μιας μικρής εκκλησίας, του εκπαιδευτικού κτιρίου της «Παιδείας» και του θεάτρου.
«Κάναμε πρώτα το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών και το εκκλησάκι των Τριών Ιεραρχών. Ανακινήσαμε το θέμα στο τέλος του 1990. Έπρεπε να πάρουμε άδειες, να κάνουμε κάποιες συμφωνίες με τους γείτονες, διότι φοβόταν ότι θα δημιουργείτο μεγάλη κυκλοφορία. Έτσι πέρασαν χρόνια για να πάρουμε την άδεια οικοδομής του θεάτρου», θυμάται ο κ. Τομάζος.
Η κατασκευή ξεκίνησε το 2006 με εθελοντική εργασία, όπως έπραξαν οι ομογενείς μας και σε άλλα έργα. Με ενθουσιασμό Ελληνο-αμερικανοί φοιτητές προσφέρθηκαν να καθαρίσουν το έδαφος, γεγονός το οποίο συζητήθηκε στο Πανεπιστήμιο στην πόλη.
«Έτσι έγινε όλο το θέατρο, σιγά-σιγά, με προσωπική εργασία. Θα μείνετε έκπληκτοι αν δείτε πόσοι άνθρωποι, από όλο το Κονέκτικατ- μαρμαράδες ελαιοχρωματιστές, ξυλουργοί- εργάζονται εθελοντικά», λέει ο κ. Τομάζος.
Και ενώ οι προσφορές που πήρανε το 1999 για την κατασκευή του θεάτρου από διαφόρους εργολάβους κυμάνθηκαν από 9 μέχρι και 15 εκατομμύρια δολάρια, τελικά κόστισε κάτω από ένα εκατομμύριο. Ο κ.Τομάζος επισημαίνει ότι το κόστος κατασκευής μειώθηκε δραστικά λόγω της εθελοντικής εργασίας και της δωρεάς υλικών από ανθρώπους, ελληνικής και μη καταγωγής, που πιστεύουν στην Ελληνική Παιδεία και τα Ελληνικά Γράμματα. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι πρόσφατα ένας Πορτογάλος μαρμαράς από τη Νέα Ιερσέη, προσέφερε δωρεάν μάρμαρα αξίας άνω των σαράντα χιλιάδων δολαρίων.
«Γι’ αυτό πάντοτε εμείς λέμε έχει ο Θεός», λέει με συγκίνηση ο κ. Τομάζος.
Την όλη προσπάθεια συνέδραμαν απλόχερα η ομογενειακή οργάνωση Πανγκριγκόριαν του Κονέκτικατ, που από τις αρχές του 1990 μέχρι σήμερα έχουν προσφέρει συνολικά στην «Παιδεία» 450 χιλιάδες δολάρια και άλλοι ομογενειακοί φορείς.
«Το θέατρο θα παίξει έναν πολύ σπουδαίο ρόλο, κι αυτό το είδαμε προτού ακόμα τελειώσει», τονίζει ο κ.Τομάζος. «Ενώ είχαμε ένα Γυμνάσιο στο Κονέκτικατ όπου διδασκόταν η ελληνική γλώσσα, τώρα έχουμε 15, χωρίς να βάλουμε χρήματα. Σ’ αυτό συντέλεσε το άκουσμα του θεάτρου, αλλά και οι δάσκαλοι και οι μαθητές που παίρνουμε στα προγράμματα της «Παιδείας στην Ελλάδα».