Δεν είναι η πρώτη φορά που μέσα από τον καλλιτεχνικό και πνευματικό χώρο ξεπηδούν ορισμένοι απαίδευτοι, οι οποίοι με τα προκλητικά έργα τους κατορθώνουν να διαφημισθούν και να προβληθούν ως συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί κλπ.
Αυτούς τους θολοκουλτουριάρηδες που ισοπεδώνουν αξίες και ιδανικά δυστυχώς επιδοτεί η ελληνική πολιτεία, όπως και με το πρόσφατο ακαταίσχυντο έργο μιας αγνώστου στο ευρύ κοινό σκηνοθέτου περί του ήρωα της Αλαμάνας Αθανασίου Διάκου, το οποίο ανέβηκε στο φεστιβάλ Αθηνών.
Είναι να απορεί κανείς πως βρίσκουν τη δύναμη οι άνθρωποι αυτοί να αμαυρώσουν αιώνια σύμβολα, τα οποία η ιστορία και η ψυχή του λαού έχει υπεράνω πάντων.
Τόση ρηχότης και μωρία υπάρχει, ώστε χάριν του κέρδους να ποδοπατούν την αξία του Γένους και τη λεβεντιά της φυλής!
Πηγή : Ρομφαία
Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε αυτή την ώρα δεν είναι η ύβρις και η απαιδευσία της σκηνοθέτου, αλλά η αντίδραση του λαού μας, των φορέων και των μεμονωμένων πολιτών για αυτή την επαίσχυντη παράσταση.
Αυτό είναι το ενθαρρυντικό της υποθέσεως, ότι ακόμα υπάρχουν αντιστάσεις και ότι ο λαός μας, όσο και αν φαίνεται ζαλισμένος με τα καθημερινά προβλήματα, πιστεύει σε αξίες και ιδανικά για τα οποία αντιδρά και αγωνίζεται όταν αυτά καθυβρίζονται και κακοποιούνται.
Ο Αθανάσιος Διάκος, όπως και όλοι οι μάρτυρες της πίστεως και οι ήρωες της πατρίδος, είναι άσβεστοι φάροι ήθους, λεβεντιάς και αυτοθυσίας.
Το ερώτημα είναι: Ποιός εξουσιοδότησε την πολιτεία να χρηματοδοτεί τέτοιου είδους αντεθνικά έργα που σπιλώνουν την ιστορία;
Είναι δυνατόν ποτέ κρατικοί φορείς να συνεργάζονται με ανθρώπους που προσβάλλουν την υπόσταση της πατρίδος;
† ο Φθιώτιδος Νικόλαος