Αγαπητά μου παιδιά,
ΜΕ ΧΑΡΑ σας βλέπω και πάλι στο κατηχητικό σχολείο. Βλέποντας να τρέχετε με τόση προθυμία στην εκκλησία, νομίζω ότι βλέπω πουλιά αποδημητικά, που ύστερα από απουσία πολλών μηνών χαρούμενα επιστρέφουν στις γνώριμες φωλιές τους και αρχίζουν πάλι την όμορφη ζωή τους κελαηδώντας τα γλυκά τους τραγούδια. Οι φωλιές, τα κατηχητικά σχολεία, γεμίζουν και πάλι. Τραγούδια ακούγονται. Χαρά Θεού.
Ξέρω, ότι το κατηχητικό σχολείο σήμερα περιφρονείται και πολεμείται απ’ τους εχθρούς της πίστεως. Αυτοί οι άνθρωποι θα ήθελαν να ρημάξουν όλες οι φωλιές του Θεού, να κλείσουν όλα γτα κατηχητικά σχολεία στον τόπο μας και κανένε απαιδί να μην πηγαίνη σ’ αυτά. Βράχνιασε το λαρύγγι τους να φωνάζουν·
Δεν θέλουμε κατηχητικά σχολεία, γιατί κάνουν ζημιά στα παιδιά και στους νέους…
Κάνουν λοιπόν ζημιά τα κατηχητικά σχολεία στα παιδιά της Ελλάδος; Μ’ αυτό που λένε οι εχθροί είνε σαν να λένε, ότι ο δροσερός αέρας που έρχεται από τα ψηλά βουνά και οιθ φωτεινές ακτίνες που στέλνει κάθε μέρα ο ήλιος βλάπτουν την υγεία του ανθρώπου. Αεράκι δροσερό και φως ζωογόνο είνει τα λόγια του Χριστού, που ακούγονται στο κατηχητικό σχολείο. Κανείς μα κανείς δεν μετάνοιωσε γιατί άκουσε και εφάρμωσε στη ζωή του τα λόγια του Χριστού. Αναρίθμητοι όμως άνθρωποι μετάνοιωσαν και έκλαψαν πικρά, γιατί δεν άκουσαν και δεν εφάρμοσαν τα λόγια του Χριστού.
* * *
Πάνε πάνω από πενήντα χρόνια, που άρχισαν να λειτουργούν συστηματικά τα κατηχητικά σχολεία στον τόπο μας. Τα παιδιά, που μέσα στο διάστημα αυτό φοίτησαν στα κατηχητικά σχολεία, έχουν γίνει τώρα άντρες ώριμοι· είνε δάσκαλοι, καθηγηταί, αξιωματικοί, τίμιοι εργάτες και αγρότες και τεχνίτες και ευδοκιμούν στα επαγγέλματα τους. Ρωτήστε αυτούς που σαν μικρά παιδιά τακτικά πηγαίναν στο κατηχητικό σχολείο, να σας πουν την γνώμη τους για το σχολείο αυτό. Θ’ ακούσετε από το στόμα τους τα πιο θερμά εγκώμια για το κατηχητικό.
Ευχαριστούμετον Θεό, θα σας πούνε, γιατί μας αξίωσε να ’μαστε μαθηταί του κατηχητικού σχολείου. Θεωρούμε το κατηχητικό σχολείο μια εξαιρετική ευλογία του Θεού στη ζωή μας…
Ακούγοντας κανείς τις γνώμες διασήμων παιδαγωγών, Ελλήνων και ξένων, για την αξία των κατηχητικών σχολείων, θυμούνται το θεόπνευστο λόγο του Δαυίδ, που ρωτά και λέει· «Εν τίνι κατορθώσει νεώτερος την οδόν αυτού;». Και απαντά ο ίδιος· «Εν τω φυλάξασθαι τους λόγους σου» (Ψαλμ. 118,9). Με απλά λόγια· Πως θα πετύχη στο δρόμο της ζωής του ένας νέος; Αν αγαπά την πραγματική πρόοδο και ευτυχία, ένας τρόπος υπάρχει, Θεέ μου· ν’ ακούη και να φυλάη τα λόγια σου.
* * *
Το κατηχητικό σχολείο μοιάζει με την κλώσσα. Είδατε τι κάνει η κλώσσα; σκαλίζει το χώμα, κι όταν βρη κάποιο σπόρο, αμέσως φωνάζει και τον δίνει στα πουλιά της. Όλα για τα πουλιά της. Η αγάπη της είνε πολύ μεγάλη. Έτσι είνε και ο κατηχητής. Σκαλίζει και αυτός το έδαφος, δηλαδή διαβάζει και ερευνά την αγία Γραφή και άλλα θρησκευτικά βιβλία, και τους διαλεχτούς σπόρους που βρίσκει, όμορφες ιστορίες, ζωντανά παραδείγματα, ωραία συνθήματα, τα προσφέρει στα παιδιά.
Είδατε τα πουλιά άμα ακούσουν την φωνή της κλώσσας; Είδατε τα χελιδονάκια πως υποδέχονται την χελιδομάνα, όταν επιστρέφη στην φωλιά και κρατά στο ράμφος της τροφή κατάλληλη; Έτσι κ’ εσείς, παιδιά μου, μικρά χελιδονάκια, να υποδέχεσθε τον καλό σας κατηχητή και την καλή σας κατηχήτρια, που φέρνει κάθε φορά για σας την τροφή του Θεού.
Γλυκειά είνε η φωνή του κατηχητού σας. Κι αν καμμιά φοτά η φωνή του είνε ζωηρή, είνει φωνή πραγματικού πόνου και αγάπης. Είδατε, παιδιά μου, την κλώσσα τι κάνει όταν δη τον ουρανό το αρπακτικό γεράκι να στριφογυρίζη, έτοιμο να ορμήση πάνω στα πουλιά; Η κλώσσα τότε φωνάζει, αλλά η φωνή της διαφέρει απ’ την συνηθισμένη φωνή. Φωνάζει με ιδιαίτερο τόνο για να επισημάνη τον κίνδυνο και καλεί εσπευσμένα τα πουλιά της να τρέξουν κα ν’ ασφαλισθούν κάτω απ’ τις φτερούγες της, και αυτή δίνει την μάχη εναντίον του αρπακτικού ορνέου. Έτσι είνει και ο κατηχητής σας. Κλώσσα είνε. Άλλοτε με γλυκειά φωνή, άλλοτε με ζωηρή φωνή, πάντοτε όμως με αγάπη σας φωνάζει και σας καλεί ν’ ασφαλισθήτε κάτω απ’ τις πανίσχυρες φτερούγες του Χριστού, γιατί, παιδιά μου, είνε αλήθεια πως μονάχα στην αγκάλη του Χριστού υπάρχει ασφάλεια. Ο Χριστός, αυτός είνει η πραγματική κλώσσα της ανθρωπότητος. Το είπε ο ίδιος. Ανοίξτε την αγία Γραφή, που πρέπει να έχετε πάντοτε μαζί σας, και βρήτε τα σχετικά λόγια του Χριστού (Ματθ. 23,37).
* * *
Παιδιά μου! Δύσκολη είναι η εποχή που ζούμε. Γεράκια όλων των χρωμάτων στριφογυρίζουν για να βρουν την κατάλληλη στιγμή και να σας αρπάξουν. Ο κίνδυνος είνε μεγάλος. Όλα τα παιδιά στις φωλιές σας! Όλα τρέξτε στην γλυκειά σας μάνα. Κανένα παιδί να μην μείνη αδιάφορο όταν ακούη την καμπάνα να χτυπά και να το καλή στο κατηχητικό.
Παλαιός εγώ κατηχητής, που έζησα τις ωραιότερες ώρες της ζωής μου κοντά στα παιδιά και στους νέους κατηχώντας, λυπούμαι τώρα κι αναστενάζω, γιατί ως επίσκοπος δεν μπορώ ν’ αναλάβω ο ίδιος να διδάσκω σ’ όλα τα κατηχητικά σχολεία της περιφερείας μας. Αντί για ’μένα διδάσκουν Ιερείς, θεολόγοι και άλλα ιεραποστολικά πρόσωπα. Ως κατηχηταί προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους. Αλλά κ’ εγώ, παρ’ όλες τις άλλες απασχολήσεις μου, θα προσπαθώ να επικοινωνώ μαζί σας και κα΄τι να σας προσφέρω από την πείρα μου. Αποφάσισα να σας στέλνω κάθε μήνα ένα γράμμα, κ’ έτσι ανάμεσα μας θα υπάρχη μια επαφή. Αυτό που κρατάτε είνε το πρώτο μου γράμμα, που μ’ αξίωσε ο Θεός να σας γράψω. Σας παρακαλώ να το διαβάσετε και να το δώσετε και σ’ άλλα παιδιά.
Κι ακόμα σας παρακαλώ, όταν το βράδυ γονατίζετε και προσεύχεσθε στον Θεό, να θυμάστε και τον επίσκοπο σας στις προσευχές σας, να με φωτίζη και να μ’ ενισχύη στο δύσκολο έργο που έχω αναλάβει. Κ’ εγώ δεν παύω να προσεύχομαι για σας, τα εκλεκτά μου παιδιά.
Με πολλή αγάπη
ο πνευματικός σας πατέρας
+ Ο Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ