Η προσέλευση αρχίζει με το πρώτο φως της ημέρας για να διακοπεί τα μεσάνυχτα, όταν οι υπεύθυνοι του πολιούχου της Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου κλείνουν
και ασφαλίζουν τον ναό, για να ξεκινήσει και πάλι το πρωί.
Ενα βουβό ανθρώπινο μελίσσι σχηματίζει ουρά που σε ώρες αιχμής φτάνει και το χιλιόμετρο, περιμένοντας υπομονετικά έως και δύο ώρες (!) να καταθέσει στην «εφέστιο θαυματουργό», την παράκληση όπως με τη δύναμή της μετατρέψει σε ελπίδα το άγχος και την απογοήτευσή του. Ενας ένας περνούν και ασπάζονται, έμπροσθεν του Ιερού Βήματος, την ανθοστόλιστη εικόνα της Παναγίας του «Αξιον Εστί», άνθρωποι κάθε ηλικίας, που καταφθάνουν από κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης, της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας ακόμα και της Πελοποννήσου. Σε άλλες περιπτώσεις θα άφηναν χρήματα υπέρ του φιλόπτωχου ταμείου και κοσμήματα για το τάμα τους στην Παναγία. «Τώρα ελάχιστοι αφήνουν, δεν έχει ο κόσμος», εξηγεί στην «Κ» ο αγιορείτης μοναχός Δαβίδ που στέκεται μπροστά στην εικόνα και διανέμει στους προσκυνητές χάρτινες εικονίτσες ως «ευλογία της Ιεράς Επιστασίας».
και ασφαλίζουν τον ναό, για να ξεκινήσει και πάλι το πρωί.
Ενα βουβό ανθρώπινο μελίσσι σχηματίζει ουρά που σε ώρες αιχμής φτάνει και το χιλιόμετρο, περιμένοντας υπομονετικά έως και δύο ώρες (!) να καταθέσει στην «εφέστιο θαυματουργό», την παράκληση όπως με τη δύναμή της μετατρέψει σε ελπίδα το άγχος και την απογοήτευσή του. Ενας ένας περνούν και ασπάζονται, έμπροσθεν του Ιερού Βήματος, την ανθοστόλιστη εικόνα της Παναγίας του «Αξιον Εστί», άνθρωποι κάθε ηλικίας, που καταφθάνουν από κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης, της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας ακόμα και της Πελοποννήσου. Σε άλλες περιπτώσεις θα άφηναν χρήματα υπέρ του φιλόπτωχου ταμείου και κοσμήματα για το τάμα τους στην Παναγία. «Τώρα ελάχιστοι αφήνουν, δεν έχει ο κόσμος», εξηγεί στην «Κ» ο αγιορείτης μοναχός Δαβίδ που στέκεται μπροστά στην εικόνα και διανέμει στους προσκυνητές χάρτινες εικονίτσες ως «ευλογία της Ιεράς Επιστασίας».
Πηγή: Συνοδοιπορία
«Είμαι χριστιανή και ήρθα να παρακαλέσω την Παναγία να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τούτη τη φουρτούνα», λέει η Αικατερίνη Δήμτσα, που ταξίδεψε από το χωριό Αγρα της Πέλλας για να προσκυνήσει. «Μια πίστη μας έμεινε τώρα που όλα γύρω μας έχουν γκρεμιστεί, αυτή θα μας σώσει», προσθέτει η Θεσσαλονικιά Ελένη Παπαδοπούλου, που χρειάστηκε να σταθεί περισσότερο από μια ώρα στην ουρά για να προσκυνήσει.
Οι αγιορείτες έστειλαν, κατόπιν αιτήματος της τοπικής μητρόπολης και άλλων φορέων, στη Θεσσαλονίκη τη θαυματουργό εικόνα του «Αξιον Εστί» που επί χίλια και πλέον χρόνια φυλάσσεται στον ναό του Πρωτάτου στις Καρυές και βγαίνει μόνο σε δύσκολες για τους πιστούς καταστάσεις, θέλοντας, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της Ιεράς Κοινότητας, «να βοηθήσει πνευματικά και ηθικά τον βαθιά δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό», αλλά και για να τιμήσει τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης.
Σύσσωμη η Ιερά Κοινότητα συνόδευσε τη θαυματουργό εικόνα που έφτασε με πολεμικό σκάφος στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπου την υποδέχθηκαν οι αρχές και σε πομπή μεταφέρθηκε στον Αγιο Δημήτριο όπου θα παραμείνει μέχρι το τέλος του μήνα.
«Σας ευχαριστούμε που μας φέρατε την εικόνα, την έχει πολύ μεγάλη ανάγκη ο κόσμος αυτή την περίοδο», φέρεται να είπε, σύμφωνα με τη μαρτυρία αγιορείτη μοναχού, απευθυνόμενος σε μέλη της Ιεράς Κοινότητας ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης. Σε ανάλογο πνεύμα μίλησαν κατά την άφιξη της εικόνας ο υπουργός Μακεδονίας-Θράκης Θ. Καράογλου και ο αντιπεριφερειάρχης κ. Τζιτζικώστας.
Τούτες τις ώρες που η οικονομική κρίση οδηγεί την κοινωνία στην απόγνωση, η φτώχεια και η αβεβαιότητα σπρώχνουν στην κατάθλιψη, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στα θρησκευτικά σύμβολα. Αναζητούν καταφύγιο στη χριστιανική πίστη, προστρέχουν σε μοναστήρια και εκκλησίες για λίγη παρηγοριά, και η κοσμοσυρροή στην εικόνα του «Αξιον Εστί», είναι ένα μόνο μικρό δείγμα. Τα προσκυνήματα στο Αγιον Ορος έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, με τους πιστούς να συρρέουν στις μονές για ψυχική ενίσχυση -κάποιοι και για υλική- οι εκκλησίες γεμίζουν ασφυκτικά.
Χρέος της Εκκλησίας
Πιστή στην αρχή του Ευαγγελίου, σύμφωνα με την οποία «μη γνώτω η δεξιά τι ποιεί η αριστερά», η Αθωνική Πολιτεία ενισχύει τους δεινοπαθούντες, ενώ οι εκκλησίες ανά την επικράτεια οργανώνουν συσσίτια, επιστρατεύουν εθελοντές γιατρούς για περίθαλψη αναξιοπαθούντων ακόμη και δασκάλους και καθηγητές για δωρεάν φροντιστηριακά μαθημάτων σε παιδιά απόρων και ανέργων.
«Σε συνθήκες κρίσης και όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν υπάρχει ελπίδα, έχουν την τάση να στρέφονται στην αναζήτηση του μεταφυσικού, έξω από την πραγματικότητα που βιώνουμε ως κοινωνία και πολιτισμός», λέει ο αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Χρήστος Αραμπατζής, προσθέτοντας πως «χρέος της Εκκλησίας είναι να μετατρέψει το άγχος και την απογοήτευση σε ελπίδα».
Μια άλλη διάσταση ως προς τον ρόλο της Εκκλησίας στην κρίση έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος, μιλώντας προσφάτως στη σύνοδο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών. «Στη διάρκεια μεγάλων δοκιμασιών οπότε οι κοινωνίες φθάνουν σε οριακά σημεία αντοχής, αναδύονται σπάνιες αρετές κρυμμένες στην καρδιά των ανθρώπων, όπως η φιλαλήθεια, η γενναιότητα, η ανεκτικότητα, η συγχωρητικότητα, η αυταπάρνηση, η φιλαλληλία. Αυτά και σήμερα αποτελούν πολύτιμα αντισώματα στις λιποθυμικές τάσεις του κοινωνικού σώματος και αυτά πρέπει με επιμονή και σύστημα να ενεργοποιήσει η Εκκλησία», τόνισε.