Αρχιμ. Καλλινίκου Μαυρολέων
Κι ὕστερα μέ ρώτησες· «Εἶδες ποτέ τό Θεό; Τόν συνάντησες πουθενά, πῶς τόν καταλαβαίνεις, σέ σένα μόνο φανερώθηκε; ῎Ε, δεῖχτον μας!»
Μοῦ εἶπες· «Δεῖχτον μας!» καί καλά ἔκανες, γιατί φαίνεται πώς ἐσύ δέν Τόν ἔβλεπες!
᾿Εγώ τόν εἶδα τό Θεό, τόν πρωτοσυνάντησα στό ἁπαλό χάδι καί τή στοργή τῆς τρυφερῆς μάνας. Τόν εἶδα στή φροντίδα τοῦ πατέρα, στή μοναδική ζεστασιά τῆς οἰκογένειας!
Τόν συνάντησα στό δρόμο γιά τό σχολειό, στόν ὄμορφο κόσμο
Μοῦ εἶπες· «Δεῖχτον μας!» καί καλά ἔκανες, γιατί φαίνεται πώς ἐσύ δέν Τόν ἔβλεπες!
᾿Εγώ τόν εἶδα τό Θεό, τόν πρωτοσυνάντησα στό ἁπαλό χάδι καί τή στοργή τῆς τρυφερῆς μάνας. Τόν εἶδα στή φροντίδα τοῦ πατέρα, στή μοναδική ζεστασιά τῆς οἰκογένειας!
Τόν συνάντησα στό δρόμο γιά τό σχολειό, στόν ὄμορφο κόσμο
τῆς γνώσης, στό θαυμασμό τοῦ Σύμπαντος! Τόν εἶδα στό μικρό λουλούδι, στό γαλάζιο ποτάμι, στό καταπράσινο λιβάδι! Τόν συνάντησα στή δροσερή πηγή μέ τό γάργαρο νερό, στή μαγευτική ἀκροθαλασσιά, σ’ ἐκεῖνο τό ὑπέροχο κι ἀνεπανάληπτο ἡλιοβασίλεμα...
Τόν εἶδα τό Θεό στό χαμόγελο ἑνός μικροῦ παιδιοῦ, στήν ξεγνοιασιά τοῦ παιχνιδιοῦ, στό ξετύλιγμα μιᾶς ἐφηβικῆς καρδιᾶς...
Τόν συνάντησα ἐγώ τό Θεό, στό χέρι ἑνός ζητιάνου, στό τραγούδι τοῦ τυφλοῦ, στήν ἱκεσία τοῦ παράλυτου καί τοῦ λεπροῦ! Τόν εἶδα στόν πόνο τοῦ ἀρρώστου, στή μοναξιά τοῦ φυλακισμένου, στό δάκρυ τοῦ ξενητεμένου.
Τόν εἶδα τό Θεό στό χαμόγελο ἑνός μικροῦ παιδιοῦ, στήν ξεγνοιασιά τοῦ παιχνιδιοῦ, στό ξετύλιγμα μιᾶς ἐφηβικῆς καρδιᾶς...
Τόν συνάντησα ἐγώ τό Θεό, στό χέρι ἑνός ζητιάνου, στό τραγούδι τοῦ τυφλοῦ, στήν ἱκεσία τοῦ παράλυτου καί τοῦ λεπροῦ! Τόν εἶδα στόν πόνο τοῦ ἀρρώστου, στή μοναξιά τοῦ φυλακισμένου, στό δάκρυ τοῦ ξενητεμένου.
Πηγή Συνοδοιπορία
Τόν εἶδα καί Τόν συνάντησα καί Τόν κατάλαβα καλά σ’ ἐκείνη τήν πανέμορφη ἐκκλησιά, στό θαμπό φῶς τοῦ καντηλιοῦ, πάνω στό ξύλο ἑνός Σταυροῦ... Τόν βρῆκα κι ἦταν Αὐτός πού ἔκανε τή ζωή μου ἀλλιώτικη! Πού τή γέμισε μέ τήν παρουσία Του!