Μάχη με το χρόνο δίνουν
οι κάτοικοι της Δαμασκού καθώς προσπαθούν να προετοιμαστούν για μια ενδεχόμενη
στρατιωτική επέμβαση στη Συρία...
και πολλοί συγκεντρώνουν εφόδια ενώ άλλοι αναζητούν ένα ασφαλές καταφύγιο, μακριά από πιθανούς στρατιωτικούς στόχους.
Σε μια πόλη όπου οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις βρίσκονται ανάμεσα στις κατοικημένες συνοικίες, πολλοί εκφράζουν ανησυχίες ότι η Δαμασκός θα εξελιχθεί σε πολύ επικίνδυνη ζώνη για να ζει κανείς εάν η Δύση αποφασίσει τελικά να απαντήσει με στρατιωτικά πλήγματα στην φερόμενη επίθεση με χημικά όπλα που έγινε την περασμένη εβδομάδα και στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους στα προάστια της πρωτεύουσας.
και πολλοί συγκεντρώνουν εφόδια ενώ άλλοι αναζητούν ένα ασφαλές καταφύγιο, μακριά από πιθανούς στρατιωτικούς στόχους.
Σε μια πόλη όπου οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις βρίσκονται ανάμεσα στις κατοικημένες συνοικίες, πολλοί εκφράζουν ανησυχίες ότι η Δαμασκός θα εξελιχθεί σε πολύ επικίνδυνη ζώνη για να ζει κανείς εάν η Δύση αποφασίσει τελικά να απαντήσει με στρατιωτικά πλήγματα στην φερόμενη επίθεση με χημικά όπλα που έγινε την περασμένη εβδομάδα και στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους στα προάστια της πρωτεύουσας.
Πηγή : τρομακτικό
Στα παντοπωλεία οι πολίτες έκαναν σήμερα προμήθειες: αγόραζαν ψωμί, ξηρά τροφή και κονσέρβες, φοβούμενοι ότι θα παρουσιαστούν ελλείψεις σε τρόφιμα. Τη μεγαλύτερη ζήτηση πάντως είχαν οι μπαταρίες και το νερό.
Σε μια κοντινή κλινική, σχεδόν άδεια αφού κανείς ασθενής δεν εμφανίστηκε στο προκαθορισμένο ραντεβού του, μια νοσοκόμα εξέφρασε με σαφήνεια την ανησυχία πολλών κατοίκων της πόλης: “Ζούμε στην πρωτεύουσα. Σε κάθε γωνιά, σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονικά, υπάρχει ένας κυβερνητικό στόχος. Πού να προφυλαχθούμε;” είπε η γυναίκα.
Τα τελευταία δυόμισι χρόνια οι Σύροι βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με την αιματοχυσία και τη συνεχή απειλή των βομβαρδισμών και των εκρήξεων παγιδευμένων οχημάτων. Μέχρι σήμερα, οι νεκροί από τον εμφύλιο που άρχισε ως μια “ειρηνική κινητοποίηση” εναντίον του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, ξεπερνούν τις 100.000. Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς και ζουν σε καταυλισμούς στις γειτονικές χώρες.
Τώρα, όσοι δεν έφυγαν συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν πού να κρυφτούν. “Αρχίζω να βλέπω το φόβο στα μάτια των ανθρώπων”, είπε μια κάτοικος της πόλης, μιλώντας τηλεφωνικά στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς. “Αφότου ξεκίνησε η σύρραξη οι άνθρωποι απέκτησαν τη συνήθεια να κάνουν προμήθειες σε τρόφιμα, όμως πλέον αγοράζουν τεράστιες ποσότητες τροφίμων και νερού”, πρόσθεσε.
Σε όλη την πόλη, οι τράπεζες σήμερα ήταν γεμάτες από κόσμο ενώ δεκάδες σχημάτιζαν ουρές στα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης μετρητών.
Εν μέσω αυτής της βαριάς ατμόσφαιρας, ορισμένοι που παραμένουν πιστοί στην κυβέρνηση του Άσαντ προσπαθούσαν να αφυπνίσουν το αίσθημα πατριωτισμού των Σύρων. Τζιπ κυκλοφορούσαν στις γειτονιές παίζοντας εθνικιστικά τραγούδια από μεγάφωνα ενώ νεαροί έβαφαν τσιμεντένιες οδικές πλάκες στα χρώματα της συριακής σημαίας.
Στα περίχωρα, οι κάτοικοι συνοικιών όπως η Χάμεχ, η Τζουμράγια και η Κουντσίγια εμφανίζονταν ιδιαίτερα νευρικοί. Στις περιοχές αυτές, ανάμεσα στα σπίτια τους, υπάρχουν στρατιωτικά ερευνητικά εργαστήρια, αποθήκες όπλων και πυρομαχικών και στρατιωτικές βάσεις. Πέρσι, η περιοχή γύρω από την Τζουμράγια είχε πληγεί δύο φορές από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία.
Η Ζάινα, μια γυναίκα που κατοικεί στη Χάμεχ, είπε ότι η οικογένειά της και πολλοί από τους γείτονές της έχουν μαζέψει τα πράγματά τους και ψάχνουν να νοικιάσουν σπίτι σε άλλη περιοχή. “Προσπαθούν να απομακρυνθούν όσο μπορούν από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Ο κόσμος πηγαίνει σε περιοχές όπως το Μασρού Ντούμαρ ή η Παλιά Πόλη, σε οποιαδήποτε συνοικία αμιγούς κατοικίας”, είπε.
Οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να βρουν ένα τέτοιο σπίτι. Η Ζάινα στάθηκε τυχερή: ένας φίλος της οικογένειας που έχει φύγει στο εξωτερικό τους παραχώρησε το σπίτι του σε ασφαλή περιοχή. “Τι θα απογίνει όμως η φίλη μου; Όλη η οικογένειά της μένει εδώ και δεν έχουν πού να πάνε”, κατέληξε η κοπέλα.
http://ysterografa.gr
Στα παντοπωλεία οι πολίτες έκαναν σήμερα προμήθειες: αγόραζαν ψωμί, ξηρά τροφή και κονσέρβες, φοβούμενοι ότι θα παρουσιαστούν ελλείψεις σε τρόφιμα. Τη μεγαλύτερη ζήτηση πάντως είχαν οι μπαταρίες και το νερό.
Σε μια κοντινή κλινική, σχεδόν άδεια αφού κανείς ασθενής δεν εμφανίστηκε στο προκαθορισμένο ραντεβού του, μια νοσοκόμα εξέφρασε με σαφήνεια την ανησυχία πολλών κατοίκων της πόλης: “Ζούμε στην πρωτεύουσα. Σε κάθε γωνιά, σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονικά, υπάρχει ένας κυβερνητικό στόχος. Πού να προφυλαχθούμε;” είπε η γυναίκα.
Τα τελευταία δυόμισι χρόνια οι Σύροι βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με την αιματοχυσία και τη συνεχή απειλή των βομβαρδισμών και των εκρήξεων παγιδευμένων οχημάτων. Μέχρι σήμερα, οι νεκροί από τον εμφύλιο που άρχισε ως μια “ειρηνική κινητοποίηση” εναντίον του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, ξεπερνούν τις 100.000. Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς και ζουν σε καταυλισμούς στις γειτονικές χώρες.
Τώρα, όσοι δεν έφυγαν συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν πού να κρυφτούν. “Αρχίζω να βλέπω το φόβο στα μάτια των ανθρώπων”, είπε μια κάτοικος της πόλης, μιλώντας τηλεφωνικά στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς. “Αφότου ξεκίνησε η σύρραξη οι άνθρωποι απέκτησαν τη συνήθεια να κάνουν προμήθειες σε τρόφιμα, όμως πλέον αγοράζουν τεράστιες ποσότητες τροφίμων και νερού”, πρόσθεσε.
Σε όλη την πόλη, οι τράπεζες σήμερα ήταν γεμάτες από κόσμο ενώ δεκάδες σχημάτιζαν ουρές στα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης μετρητών.
Εν μέσω αυτής της βαριάς ατμόσφαιρας, ορισμένοι που παραμένουν πιστοί στην κυβέρνηση του Άσαντ προσπαθούσαν να αφυπνίσουν το αίσθημα πατριωτισμού των Σύρων. Τζιπ κυκλοφορούσαν στις γειτονιές παίζοντας εθνικιστικά τραγούδια από μεγάφωνα ενώ νεαροί έβαφαν τσιμεντένιες οδικές πλάκες στα χρώματα της συριακής σημαίας.
Στα περίχωρα, οι κάτοικοι συνοικιών όπως η Χάμεχ, η Τζουμράγια και η Κουντσίγια εμφανίζονταν ιδιαίτερα νευρικοί. Στις περιοχές αυτές, ανάμεσα στα σπίτια τους, υπάρχουν στρατιωτικά ερευνητικά εργαστήρια, αποθήκες όπλων και πυρομαχικών και στρατιωτικές βάσεις. Πέρσι, η περιοχή γύρω από την Τζουμράγια είχε πληγεί δύο φορές από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία.
Η Ζάινα, μια γυναίκα που κατοικεί στη Χάμεχ, είπε ότι η οικογένειά της και πολλοί από τους γείτονές της έχουν μαζέψει τα πράγματά τους και ψάχνουν να νοικιάσουν σπίτι σε άλλη περιοχή. “Προσπαθούν να απομακρυνθούν όσο μπορούν από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Ο κόσμος πηγαίνει σε περιοχές όπως το Μασρού Ντούμαρ ή η Παλιά Πόλη, σε οποιαδήποτε συνοικία αμιγούς κατοικίας”, είπε.
Οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να βρουν ένα τέτοιο σπίτι. Η Ζάινα στάθηκε τυχερή: ένας φίλος της οικογένειας που έχει φύγει στο εξωτερικό τους παραχώρησε το σπίτι του σε ασφαλή περιοχή. “Τι θα απογίνει όμως η φίλη μου; Όλη η οικογένειά της μένει εδώ και δεν έχουν πού να πάνε”, κατέληξε η κοπέλα.
http://ysterografa.gr