Περιηγηθείτε στο περιεχόμενο μερικών βιβλίων μας

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Λύση ή διάλυση για την Κύπρο;

 


Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 
Εκτιμώ τον πατριωτισμό του Κυπρίου Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, αν και έχω διαφωνήσει μαζί του όταν υποστήριξε το σχέδιο Ανάν. Προσπαθεί να αναστηλώσει την Κυπριακή οικονομία μετά την καταστροφική διακυβέρνηση του Δ. Χριστόφια και του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ. Εκτιμώ τον αγώνα του να διασώσει την ελληνική ταυτότητα και την ελληνορθόδοξη παιδεία της Κύπρου από τον αφελληνισμό που επιχείρησε η αριστερή διακυβέρνηση. Όμως είμαι πολύ επιφυλακτικός με τον ενθουσιασμό του κ. Αναστασιάδη για το προσύμφωνο μιας δήθεν λύσης του εθνικού προβλήματος. Θα υποβάλω τα ερωτήματά μου, τα οποία πιστεύω ότι συμμερίζονται και άλλοι μελετητές του Κυπριακού στην Ελλάδα και στη Μεγαλόνησο.
Πηγή : Συνοδοιπορία
Το Κυπριακό για την Αθήνα, τη Λευκωσία και τον ΟΗΕ είναι πρωτίστως πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η Τουρκία εισέβαλε το 1974, έσφαξε, βίασε, λεηλάτησε και μετακίνησε βιαίως 200.000 ανθρώπους. Στην περίπτωση της Βοσνίας τα αντίστοιχα εγκλήματα δικάσθηκαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Επιπλέον ο κατοχικός στρατός του Αττίλα έφερε σημαντικό αριθμό εποίκων – κουβαλητών- από τα βάθη της Τουρκίας και τους εγκατέστησε με αποτέλεσμα πολλοί Τουρκοκύπριοι να φύγουν. Η λύση που σχεδιάζεται παρατηρώ ότι δεν προβλέπει αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των παρανόμων εποίκων. Οι Ελληνοκύπριοι θέλουν να συνυπάρξουν με τους Τουρκοκύπριους, όχι με εποίκους ασχέτους με το νησί. Μήπως πιεζόμενοι από τον διεθνή παράγοντα οδηγηθούμε σε νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και σε παγίωση των εποίκων;

Σε προηγούμενα σχέδια του ΟΗΕ, ακόμη και στο αντιδημοκρατικό και απορριφθέν σχέδιο Ανάν προβλεπόταν κάποιο εδαφικό κέρδος για τους Ελληνοκυπρίους. Σήμερα διαβάζουμε νομικές λεπτομέρειες για τη μορφή του ομοσπονδιακού κράτους, αλλά δεν έχουμε ρητή δέσμευση της Τουρκίας για επιστροφή εδαφών, π.χ. της περιοχής Αμμοχώστου. Τελικά τί κερδίζουν οι Ελληνοκύπριοι, φίλε κ. Αναστασιάδη;

Η αναφορά σε δύο component states, συστατικά κράτη (κρατίδια), είναι εξ αρχής προβληματική. Θα έχουμε μία ενιαία Κύπρο με δύο κοινότητες, όπως προέβλεπε το Σύνταγμα του 1960, ή δύο κράτη σε συσκευασία ενός; Θα έχει ισχυρή εξουσία η Κεντρική κυβέρνηση, δηλαδή θα ελέγχει την οικονομία, την είσοδο αλλοδαπών από τα σύνορα και την απονομή ιθαγενείας; Ή θα έχουμε μία χαλαρή συν-ομοσπονδία, όπως κατέληξε σήμερα η Βοσνία- Ερζεγοβίνη, όπου κάθε κρατίδιο θα κάνει ό,τι θέλει και η Τουρκία θα ελέγχει πλήρως το βόρειο τμήμα; Πάμε για λύση ή για διάλυση; Μήπως κινδυνεύουμε να νομιμοποιήσουμε τη διχοτόμηση, την οποία επιθυμεί η Άγκυρα από το 1955; Αγαπητέ κ. Αναστασιάδη, μήπως τελικά θα έχουμε πλήρη τουρκοκρατία στον Βορρά και μερική τουρκοκρατία στον Νότο της Κύπρου;

Πώς θα διασφαλίζονται τα δικαιώματα της πλειοψηφίας. Είναι δίκαιο και δημοκρατικό να έχουν πλήρη ισοτιμία οι Ελληνοκύπριοι με τους Τουρκοκυπρίους; Η αριθμητική υπεροχή του 80% προς το 20% πώς θα θωρακίζεται στην πράξη; Αν οι Τουρκοκύπριοι με την ψήφο και των εποίκων θέτουν ΒΕΤΟ σε κάθε σημαντική απόφαση και αν έχουν το 50% των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου ποιο θα είναι το πολιτικό και οικονομικό όφελος για την ελληνική πλευρά;

Η Κύπρος ολόκληρη είναι μέλος της Ευρ. Ενώσεως. Πώς θα διασφαλισθεί η εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου; Θα υπάρχει ελευθερία κινήσεως και εγκαταστάσεως μεταξύ των δύο συνιστώντων κρατιδίων; Θα μπορεί ο Ελληνοκύπριος ανά πάσαν στιγμήν να επιστρέψει στην Κυρήνεια ή θα υπάρχουν φραγμοί και σύνορα μέσα στο δήθεν ενιαίο κράτος;

Θα μπορούν οι Έλληνες της Κύπρου να διδάσκουν την ελληνική ιστορία στα σχολεία τους και να υψώνουν την ελληνική σημαία ή θα τους επιβληθεί μία τεχνητή «νεοκυπριακή» ταυτότητα αφελληνισμένη και αποχριστιανοποιημένη; Ποιος θα φροντίζει τις ελληνικές αρχαιότητες στο βόρειο κρατίδιο;

Η προσωρινή οικονομική δυσπραγία της κυπριακής κοινωνίας δεν είναι δικαιολογία για αναξιοπρεπείς υποχωρήσεις.