Χρόνια πολλά στους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές! Οι Τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες των γραμμάτων , να σας ευλογούν!
Πολλούς μεγάλους Ιεράρχες έχει η Εκκλησία μας. Ξεχωριστά όμως γιορτάζει τρεις: Το Μέγα Βασίλειο το Γρηγόριο Θεολόγο (Ναζιανζινό) και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο.
Καθένας έχει τη δική του γιορτή, αλλά και τους τρεις μαζί τους γιορτάζουμε στις 30 Ιανουαρίου, γιατί έχουν πολλά κοινά γνωρίσματα: Ζούσαν απλή ζωή χωρίς πολυτέλειες. Αφιέρωσαν τη ζωή τους στους φτωχούς συνανθρώπους τους και στους δυστυχισμένους. ήταν και οι τρεις σοφοί. Αγάπησαν τα γράμματα και τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων.
Έγιναν μεγάλοι – πολύ μεγάλοι – δάσκαλοι, πραγματικοί φωστήρες. Αλλά και σπουδαίοι ρήτορες. Για τη σοφία τους και την καλοσύνη τους, ο λαός τους εκτιμούσε και τους αγαπούσε.
Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών είναι γιορτή των δασκάλων και των μαθητών, των σχολείων και των γραμμάτων, των βιβλίων και της μάθησης.
Τι κι αν πέρασαν τόσα χρόνια από τότε που έζησαν: Το παράδειγμά τους είναι πάντα νέο, πάντα φωτεινό για να μας δείχνει το δρόμο.
| Όπως οι μέλισσες διαλέγουν το νέκταρ από τα λουλούδια, έτσι κι εσείς να διαλέγετε αυτά που διαβάζετε. Να κρατάτε τα καλά και τα ωφέλιμα
Μέγας Βασίλειος
Έγραψε πολλά βιβλία. Ίδρυσε τη Βασιλειάδα – σχεδόν μία ολόκληρη πόλη – με νοσοκομείο, πτωχοκομείο, γηροκομείο, λεπροκομείο, σχολείο, ξενώνα κλπ. Γι αυτά όλα ονομάστηκε Μέγας
|
| Πως το καταλαβαίνετε, να έχετε εσείς περισσεύματα και ο άλλος να πεινά:
Γρηγόριος ο θεολόγος
Είχε ευαίσθητη ψυχή.. Έγραψε πολλά ποιήματα. Τον ονόμασαν Θεολόγο, γιατί τα κηρύγματα και τα γραπτά του στερέωσαν την ορθόδοξη πίστη.
|
| Ένας και μόνο άνθρωπος με θεϊκή φωτιά στην καρδιά μπορεί να διορθώσει ολόκληρη πόλη.
Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Το κήρυγμά του ήταν κάτι το εξαιρετικό. Όταν κήρυττε ήταν σαν να έτρεχε χρυσάφι από το στόμα του. Μοίραζε φαγητό σε 7.000 φτωχούς κάθε μέρα.πηγή |
Τρία μεγάλα αναστήματα. Τρεις διάνοιες σπινθηροβόλες, πανεπιστήμονες. Τρεις καρδιές ανδρείες, γενναίες. Είναι οι τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες των γραμμάτων, που τους γιορτάζουμε στις 30 Ιανουαρίου, όλους μαζί. Γιορτάζουμε τρεις ψυχές υπέροχα άγιες: Τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου το 330 μ.Χ.. Μεγάλωσε και ανατράφηκε μέσα σε χριστιανικό περιβάλλον, κάτω από τη φροντίδα της μητέρας του, Εμμέλειας. Όταν οι περίφημες σχολές της Καισάρειας δεν είχαν τνα του προσφέρουν τίποτα περισσότερο, ο Βασίλειος έφτασε στην ξακουστή Αθήνα. Τόση ήταν η φιλομάθειά του, που σπούδασε ιατρική, ρητορική, αστρονομία, γεωμετρία, θεολογία. Περισσότερο όμως προόδευσε στην αρετή και τη χριστιανική ζωή. Έτσι αρνήθηκε τη δόξα των ανθρώπων και τη φήμη του σοφού κι αφιερώθηκε στον Θεό. Έγινε ο γνωστός αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, που έμεινε στην ιστορία ως Μέγας και ως Επίσκοπος της αγάπης, με τη γνωστή Βασιλειάδα. Στο έργο αυτό της φιλανθρωπίας αφιέρωσε όλα του τα πλούτη και όλη του τη ζωή, μέχρι την κοίμησή του το 350.
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ήταν φίλος και συσπουδαστής του Βασιλείου, συνομήλικός του. Σπούδασε κι έγινε κάτοχος όλης της γνωστής σοφίας. Γρήγορα όμως τ΄ άφησε όλα και αφοσιώθηκε στον Χριστό. Ως επίσκοπος της Ναζιανζού και ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως πολέμησε με ευγλωττία και γενναιότητα όλες τις αιρέσεις και κράτησε την πίστη μας ανόθευτη. Για την προσφορά του στην ορθοδοξία ονομάστηκε Θεολόγος» και είναι ο δεύτερος που παίρνει αυτόν τον «τίτλο» μετά τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Λιγότερο γνωστό, αλλά αξιόλογο, είναι το ποιητικό του έργο, που σήμερα πολλοί το μελετούν και το θαυμάζουν.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος γεννήθηκε λίγο αργότερα, γύρω στο 350, στην Αντιόχεια της Συρίας. Ο ξακουστός δάσκαλος Λιβάνιος τον προόριζε για διάδοχό του στην Αντιόχεια. Μα ο Ιωάννης προτίμησε να αφιερωθεί στον Θεό. Με φλογερά και δυνατά κηρύγματα έσπειρε το λόγο του Θεού σε πολλά μέρη αλλά και στην Κωνσταντινούπολη ως Πατριάρχης. Σε κάθε ομιλία του μαζευόταν πλήθος πολύ., Χάρη στην ευγλωττία του πήρε το όνομα Χρυσόστομος. Όμως οι εχθροί της αλήθειας, μεταξύ των οποίων και η αυτοκράτειρα, την οποία έλεγχε για τις αδικίες της, τον έστειλαν στην εξορία τρεις φορές. Την Τρίτη φορά πέθανε από τις κακουχίες, δοξολογώντας τον Θεό.
Η προσφορά των τριών Ιεραρχών στην ανθρωπότητα είναι μοναδική. Θεμελίωσαν την Ορθοδοξία, γι΄ αυτό και τους λέμε Πατέρες. Μορφώθηκαν ελληνικά και δίδαξαν ελληνικά. Οι μεγάλοι σοφοί της εποχής μας αντλούν από την ανεξάντλητη σοφία τους. Είχαν χαρίσματα και πήραν φροντισμένη αγωγή απ΄ τα σπίτια τους και κυρίως από τις μητέρες τους, την Εμμέλεια, τηΝόνα και την Ανθούσα (εικόνα). Όμως με τη δική τους επιμέλεια, τον κόπο και την προσπάθεια έγιναν μεγάλοι. Αγωνίστηκαν ασταμάτητα, προσευχήθηκαν αδιάκοπα και ασκήθηκαν στον αγώνα της αρετής. Έτσι έγιναν οι πρωταθλητές της ευσέβειας, της αρετής, της αγιότητας αλλά και των γραμμάτων και της σοφίας. Αξίζει να τους μιμηθούμε.
πηγή: http://www.pemptousia.gr/
Άκουσε το απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών
.
Σύντομο βίντεο στο οποίο γίνεται αναφορά στη ζωή και στο έργο των Τριών Ιεραρχών:
| . |
Σε εσένα που ψάχνεις για πρότυπα!
*Βλέπω συχνά στο θρανίο σου γραμμένα ονόματα, *από κείνα που τα ‘κανε τόσο γνωστά σήμερα στα σπίτια των ανθρώπων η τηλεόραση. *Προχθές, σαν άκουσες κάποιο απ’ αυτά τα ονόματα, είδα να ζωγραφίζεται στα μάτια σου, που άνοιξαν διάπλατα, ένας ανυπόκριτος θαυμασμός.
*Μα θέλω να σου θυμίσω μια απλή αλήθεια: ό,τι θαυμάζεις, αυτό και μιμείσαι και ό,τι μιμείσαι, αυτό και γίνεσαι και ό,τι γίνεσαι, αυτό και αξίζεις• *και συ –είμαι σίγουρη γι’ αυτό- αξίζεις πολλά, παιδί μου, *γιατί είσαι το «αύριο» του κόσμου.
Απορρίπτεις με πάθος τον κόσμο που φτιάξαμε εμείς οι μεγάλοι για σένα. Εσύ υπόσχεσαι με ζέση πως θα χτίσεις το «αύριο» καλύτερα από μας. Γι’ αυτό, παιδί μου, επειδή σε ξέρω καλά, θέλω να ζωγραφίσω μπροστά στα εφηβικά σου μάτια, τα διψασμένα να θαυμάσουν, τρεις μορφές που έσπασαν τα στεγανά του χρόνου και τ’ όνομά τους δεν το κατάπιε η λήθη. Είναι εκείνοι που από παιδάκι του Δημοτικού έμαθες να τους λες «Τρεις Ιεράρχες».
Η ζωή τους ορίστηκε, όπως η ζωή του καθενός μας, κεράκι ταγμένο να χαρίσει κάπου τη μικρή του φλόγα. Κι εκείνοι μας δείξανε το δρόμο• και πιο πολύ σε σένα, παιδί μου, που η φλόγα σου, λιγόζωη ακόμα, λαχταρά κάπου να φωτίσει.
Μην την αφήσεις ανυπεράσπιστη στις θύελλες των καιρών μας• κι είναι τόσα αυτά που απειλούνε σήμερα να σου την αφανίσουν.
*Πρόσεχε, καλό μου παιδί, μην όλα αυτά σου σβήσουν το κεράκι σου και μείνουν τα όνειρά σου στάχτη• γιατί εσύ δεν πλάστηκες γι’ αυτό. *Πλάστηκες να χαρείς τις όμορφες λαχτάρες που φτερούγισαν στα δεκαπέντε σου χρόνια: να θησαυρίσεις μέσα σου φως, να σκορπίσεις γύρω σου φως, ν’ αφήσεις πίσω σου έστω και λίγο φως, για να διαλύσει τα σκοτάδια αυτού του κόσμου, που τόσο αποστρέφεσαι!
Αυτό έκαναν εκείνοι. Γι’ αυτό κι η Ιστορία κράτησε φυλαχτό τα ονόματά τους κι η *Εκκλησία έβαλε πλάι σ’ αυτά τρεις λέξεις υπέροχες, που δεν έχουν ανάγκη από εισαγωγικά: Μέγας, Θεολόγος, Χρυσόστομος.
Ίσως θα με ρωτήσεις: «Μα πως το πέτυχαν; Πως δεν τους νίκησε η φθορά της εποχής τους, που εμένα τόσο με συνθλίβει;» *Γιατί, βέβαια, στις μέρες μας το κακό περίσσεψε, μα δεν βρέθηκε ως τα σήμερα εποχή, που να της λείψει το κακό.
*Όμως εκείνοι δεν σκιαχτήκανε από τις νύχτες των καιρών τους! Γίνανε πυρσοί και τις φωτίσανε, γιατί άναψαν το κεράκι τους από το φως Εκείνου που, μόνος στην ιστορία των ανθρώπων, είπε: «Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου»!
Η αγάπη γι’ Αυτόν ήταν που σκόρπιζε το βιός του Βασιλείου στα χέρια των φτωχών. Η αγάπη γι’ Αυτόν ήταν που πύρωνε τον Ιωάννη, όταν, πάνω απ’ τον άμβωνα, έκανε τις αρχόντισσες της Βασιλεύουσας να βγάζουν τα χρυσά τους περιδέραια, για να τραφούν οι πεινασμένοι και να ελευθερωθούν οι δέσμιοι. Η αγάπη γι’ Αυτόν ξέχυνε την καρδιά του Γρηγορίου σε κείμενα, όπου η ομορφιά της γλώσσας μας φτέρωνε τα πετάγματα του φωτισμένου νου του ως τ’ απροσπέλαστα ύψη του Θεού.
Κι οι άνθρωποι μαλώνανε ποιος να ‘ταν τάχα ο πιο μεγάλος απ’ τους τρεις, να τον τιμήσουν περισσότερο. Μα σας τους βάλαν πλάι-πλάι ν’ αντιμετρήσουνε την προσφορά τους, είδαν να γράφεται πίσω απ’ το βίο και το δώρημα του καθενός τους το ίδιο μέτρο• η αγάπη για τον Θεό, που εμπνέει τη θυσία για τον άνθρωπο.
Κι έτσι, αποφάσισαν να τους γιορτάζουνε μαζί κάθε Γενάρη στις 30, για να μας δείχνουνε το δρόμο –και πιο πολύ σε σένα, παιδί μου-, το δρόμο της αληθινής ζωής: Εκείνον που στο «Ἐγώ εἰμι τό φῶς» συμπλήρωσε και «…ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή».
Παιδί μου,
Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος, που θα σε βγάλει στα όνειρά σου. Και κάθε μερα, στην έδρα ή στα γόνατα, γι’ αυτό είναι που μοχθώ για σένα: να τον βρεις και να τον περπατήσεις. Τότε θα ξέρεις…ποιους θα θαυμάζεις.
από http://www.tideon.org -δείτε πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό στον ακόλουθο σύνδεσμο:
ΥΛΙΚΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ (ΠΟΛΥΜΕΣΑ -MULTIMEDIA ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ).ζωγραφιές για χρωμάτισμα   συλλογή υλικού-επιμέλεια ανάρτησης :Alexia-momyof6 |