Κυριακή πρωι... ηταν απο τις λιγες φορες που ακουσα την καμπανα της Εκκλησιας..σαν καλεσμα την ενιωσα και ανταποκριθηκα αμεσα....
..δεν υπηρξα ποτε "Θεουσα"..δεν εκανα μεγαλοιες μετανοιες και τεραστιους σταυρους για το θεαθηναι...Ειχα μεγαλα ερωτηματα και αλυτες αποριες για τον Θεο που πιστευω και ισως ακομα να εχω..Σταματησα ομως να ψαχνω..
Δεν θελω να ψαχνω...
Ψυχοσαββατο προχθες και θυμηθηκα τη γιαγια μου να βραζει σταρι και να το κενταει και να μου εξηγει (ημουν δεν ημουν 10 χρονων κοριτσακι) τι νοημα ειχε αυτο το τελετουργικο..
"Για την ψυχη των παππουδων σου εγγονα μου, να μην τους ξεχνας ποτε,αυτα τα σπυρια εχουν αντικρισμα στο Θεο, ανακουφιζεται η ψυχη τους και το περιμενουν πως και πως"
Πηγή : της ψυχής το παρακάτω
Ακουγα εγω εκστασιασμενη και βοηθουσα με τα μικρα μου χερακια..Κοπανουσα το καρυδι, εκοβα το μαιντανο, εσπαγα και καθαριζα το ροδι..Να βοηθησω οπως μπορουσα να ανακουφιστει η ψυχη του προπαππου μου του Μαρκου, της γιαγιας μου της Αννας, της δασκαλας μου που σκοτωθηκε σε τροχαιο κι εγραφα και τη λιστα των κεκοιμημενων για συγχωρεση...
Σαν παιδακι χρειαστηκε να μεινω με τη γιαγια μου στο χωριο για ενα μεγαλο χρονικο διαστημα και εχω εντονες αναμνησεις απο εκεινη την εποχη..σαν σημερα τη θυμαμαι να φορτωνεται ενα καλαθι με πορτοκαλια και να πηγαινει στην εκκλησια για την "Κυριακη της συγνωμης" ..Μετα το δι ευχων στο προαυλιο της εκκλησιας μοιραζαν τα πορτοκαλια στους ανθρωπους που κατα τη συνειδηση του καθενος παντα, εβλαψαν αθελα τους ή ηθελημενα, σ' αυτους που ανταλλαξαν ασχημες κουβεντες...τους αγκαλιαζαν και ζητουσαν "Συγνωμη"...Επρεπε να μπουν στη νηστεια απαλλαγμενοι απο τετοια φορτια... Το ευαγγελικό αναγνωσμα που διαβαζεται σαν σημερα αναφερεται ξεκαθαρα στη νηστεια και στη συγχωρεση...της νηστειας της Μεγαλης Σαρακοστης, της δοκιμασιας τους καθενος για την υλη και τη σαρκα..ενας μικρος αγωνας με τον εαυτο μας...μια ακομα προσπαθεια να βελτιωσουμε τον εσωτερικο μας κοσμο, μια καλη ευκαιρια για αποτοξινωση απο ιντριγκες και αλληλοσπαραγμους.. μια προετοιμασαι για το Πασχα τη γιορτη της Αγαπης...!
Μολις επιστρεφαμε σπιτι ο παππους μου ζωγραφιζε σε ενα τετραδιο την Κυρα-Σαρακοστη..το κανω κι εγω με τα κοριτσια μου ακομα και σημερα....Η κυρα Σαρακοστη ειναι μια γυναικα με σταρυωμενα τα χερια της λογω προσευχης, χωρις στομα λογω της νηστειας κι εχει εφτα ποδια που το καθενα απο αυτα συμολιζει τις εβομαδες της σαρακοστης...
Τι επαθα σημερα..με επνιξαν οι αναμνησεις...μα αυτο δεν ειναι ζωη αληθεια..να μπορεις να τις κρατας ζωντανες..?
Χρονια Πολλα....
Καλη Σαρακοστη σε ολους...κι αν καποιους στεναχωρησα αθελα μου ειμαι εδω για να ζητησω συγνωμη...