Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε νά μπορεί νά μεταδώσει τό καλό ή τό κακό στό περιβάλλον του. Αυτά τά θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει νά βλέπομε τό καθετί μέ αγαθό τρόπο. Τίποτα τό κακό νά μη σκεπτόμαστε γιά τους άλλους. Κι ενα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Καί ή ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Νά έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά νά μεταδίδομε.Νά προσέχομε νά μήν αγανακτούμε γιά τους ανθρώπους πού μας βλάπτουν μόνο νά προσευχόμαστε γι’ αυτούς μέ αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ό συνάνθρωπος μας, ποτέ νά μή σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε νά ευχόμαστε άγαπητικά. Πάντοτε νά σκεπτόμαστε τό καλό. Βλέπετε τόν πρωτομάρτυρα Στέφανο. Ευχόταν: «Κύριε, μή στήσης αυτοίς την άμαρτίαν ταύτην». Το ίδιο πρέπει νά κάνομε κι εμείς.
Δεν πρέπει ποτέ νά σκεπτόμαστε γιά τόν άλλο ότι θά του δώσει ο Θεός κάποιο κακό ή ότι θά τόν τιμωρήσει γιά τό αμάρτημα του. Αυτός ο λογισμός φέρνει πολύ μεγάλο κακό, χωρίς εμείς νά τό αντιλαμβανόμαστε.
Πηγή : Αντέχουμε
Όταν κακομελετάμε, κάποια κακή δύναμη βγαίνει άπό μέσα μας καί μεταδίδεται στον άλλο, όπως μεταφέρεται ή φωνή μέ τά ηχητικά κύματα, καί όντως ο άλλος παθαίνει κακό. Γίνεται κάτι σάν βασκανία, όταν ό άνθρωπος έχει γιά τους άλλους κακούς λογισμούς. Αυτό γίνεται άπ’ τή δική μας αγανάκτηση. Εμείς μεταδίδομε μυστικώ τω τρόπω τήν κακία μας. Δέν προκαλεί ο Θεός τό κακό αλλά ή κακία των ανθρώπων. Δέν τιμωρεί ό Θεός, αλλά ή δική μας κακή διάθεση μεταδίδεται στην ψυχή του άλλου μυστηριωδώς καί κάνει τό κακό. Ό Χριστός ποτέ δέν θέλει τό κακό. Αντίθετα παραγγέλλει: «Ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς…»
Ή βασκανία είναι πολύ άσχημο πράγμα. Είναι ή κακή επίδραση πού γίνεται, όταν κανείς ζηλέψει κι όρεχθεί κάτι ή κάποιον. Θέλει μεγάλη προσοχή. Ή ζήλεια κάνει πολύ κακό στον άλλο. Αυτός πού βασκαίνει δέν τό βάζει κάν στό νου του ότι κάνει κακό. Είδατε τί λέει καί ή Παλαιά Διαθήκη: «Βασκανία γαρ φαυλότητος άμαυροί τά καλά».
.
από το βιβλίο: Βίος και Λόγοι γέροντος Πορφυρίου, Ι. Μ. Χρυσοπηγής, σ. 447-449