Περιηγηθείτε στο περιεχόμενο μερικών βιβλίων μας

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Ένα πάσχαλινό έθιμο στα Καυσοκαλύβια

kaysolakibia2

..Απλότης και αγάπη χαρακτή­ριζαν τα Καυσοκαλύβια. Επάνω σ’ αυτή στηριζόταν κι ένα ωραίο τους πασχαλινό έθιμο: Κάθε Πάσχα οι πατέρες εσχημάτιζαν ομάδες και περιήρχοντο τις καλύβες, για να χαιρετήσουν, να αλληλοευχηθοΰν και να ανταλλάξουν το «Χριστός Ανέστη».

 
 
 
 
Πηγή : πεμπτουσία
Έτσι κι εκείνο το Πάσχα, από το ησυχαστήριο των διδασκάλων μου, έβλεπα τους πατέρες καθ’ ομάδας, σαν τα παιδάκια πού λένε τα κάλα­ντα, να πηγαίνουν από καλύβα σε καλύβα και να ψάλλουν όλοι μαζί το «Χριστός Ανέστη», το «Ό άγγελος έβόα» και άλλους πασχαλινούς ύμνους μ’ένα πηγαίο ενθουσιαστι­κό παλμό. Μερικές μάλιστα ομάδες συνέ­πεσε να συναντηθούν στην καλύβη του γέροντα Μιχαήλ, του καλοκά­γαθου εκείνου νησιώτη μοναχού με την πλούσια καλωσύνη. Μετά τα συνήθη αναστάσιμα τροπάρια, κάθησαν όλοι για κέρασμα έξω στην αυλή της καλύβης. Από το ησυχα­στήριο μας φαίνονταν πολύ καθα­ρά. Ήσαν καθισμένοι σε ξύλινα πα­γκάκια. Επάνω στο υπαίθριο τρα­πέζι είχαν παρατεθεί πασχαλινά κόκκινα αυγά, τυρί, κρασί…
Όταν πλέον διετράνωσαν την χαρά και τη νικητήρια ιαχή της πί­στεως, το «Χριστός Ανέστη», και με τα επίγεια αγαθά, πήραν στα χέ­ρια τους μουσικά βιβλία κι έψαλαν με άφθαστη χάρη. Θα τους ζήλευαν και οι άγγελοι ακόμη στον ουρανό! Οι φωνές τους αγνές, χαρμόσυνες, πανηγυρικές, στο αυθόρμητο πα­ραλήρημα της Αναστάσεως, αντι­λαλούσαν στην χαράδρα, κατέβαι­ναν στην γαλανή θάλασσα, υψώνο­νταν επάνω κι από τον Άθω ως τ’ αστέρια του ουρανού…
(Πηγή: Αρχιμ. Χερουβείμ, “Νοσταλγικές αναμνήσεις από το περιβόλι της Παναγία”, εκδόσεις Ι.Μ. Παρακλήτου).