Του
πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
῞Ολα τά παραπάνω πού
ἀναφέραμε στηρίζονται σ᾽ ἕνα ἁπλό ἀλλά ἀπόλυτο γεγονός, τό ὁποῖο θεωρεῖται
αὐτονόητο στήν ὀρθόδοξη παράδοση: ὅτι ὁ ἀσκῶν τήν κατήχηση εἶναι σάν τούς
ἀποστόλους ἤ τό λιγότερο πρέπει νά βρίσκεται στή γραμμή τῶν ἀποστόλων, νά εἶναι
ἄνθρωπος δηλαδή βαθιᾶς πίστεως στόν ᾽Ιησοῦ Χριστό, συνειδητό μέλος τῆς
᾽Εκκλησίας, κεκλημένος ἀπό αὐτήν γιά τό μεγάλο καί ἱερό αὐτό ἔργο. Δέν ἔχει
καμμία σημασία νά μιλᾶμε γιά τήν κατήχηση, νά ἀναφερόμαστε στό περιεχόμενό της,
στούς τρόπους προσφορᾶς της, καί νά μήν ὑπάρχουν ἐκεῖνοι πού θά τήν ὑλοποιοῦν.
Πηγή : κόκκος σινάπεωςΠάντοτε ὁ κατηχητής θεωρεῖτο ἀπό τήν ᾽Εκκλησία μας ὡς χαρισματοῦχος, ὁ ὁποῖος μέ
ἐπίγνωση καί μέ μεγάλο φόβο Θεοῦ ἀνελάμβανε στήν ᾽Εκκλησία τή συγκεκριμένη αὐτή
διακονία. Δέν ἀρκεῖ νά εἶναι κανείς ἁπλῶς καλό παιδί ἤ καί νά διακρίνεται στόν
τομέα τῶν γραμμάτων. ᾽Απαιτεῖται τό ἐπιπλέον τῆς ἱεραποστολικῆς προσφορᾶς πού θά
τό διακρίνει κυρίως ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ ἐντεταλμένος ἀπό αὐτόν ὑπεύθυνος ἱερέας. Γι᾽
αὐτό ἴσως πολλές φορές μπορεῖ καί πρέπει νά μήν ἀσκηθεῖ ἡ κατήχηση, ὅταν ὑπάρχει
ἔλλειψη τῶν χαρισματούχων αὐτῶν, καί νά ἐπιφορτισθεῖ ὁ ἱερέας πού μπορεῖ νά τό
κάνει, δεδομένου ὅτι τοῦτο ἀποτελεῖ τό σημαντικότερο καί σπουδαιότερο ἔργο, μαζί
μέ τήν τέλεση τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν.
Δυστυχῶς μερικές φορές οἱ ἱερεῖς
νεότητας ῾ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ᾽ ἐπιλέγουμε τήν πιό εὔκολη γιά ἐμᾶς λύση: τήν ἀνάθεση
τοῦ ἔργου αὐτοῦ σέ ὅποιον προσφέρεται, χωρίς ὅμως νά ἐξετάζουμε ἄν συντρέχουν σέ
αὐτόν οἱ ἐκκλησιαστικές προϋποθέσεις. Δέν ἐννοοῦμε βεβαίως ὅτι αὐτός πού θά
ἀναλάβει τήν κατήχηση θά εἶναι ἀναμάρτητος. ᾽Αναμάρτητοι δέν ὑπῆρξεν οὔτε θά
ὑπάρξουν ποτέ, πλήν τοῦ ῾Ενός, τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ μας ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ.
᾽Αλλά εἴπαμε: θά πρέπει νά εἶναι συνειδητό μέλος τῆς ᾽Εκκλησίας, μέ ἐπίγνωση τῆς
σπουδαιότητας καί τῆς ἱερότητας τοῦ ἔργου τῆς κατήχησης, μέ ἀγάπη πρός τά παιδιά
καί βεβαίως μέ διάθεση συνεχοῦς καταρτισμοῦ πού θά τοῦ ἐπιτρέπει νά
ἀντιμετωπίζει ὁποιοδήποτε θέμα πιθανόν τεθεῖ πρός συζήτηση ἀπό αὐτά. Τότε, ναί!
Καί τό ἔργο του θά εὐλογεῖται ἀπό τόν Θεό, ἀλλά καί ὁ ἴδιος θά ἐμπλουτίζεται ἀπό
τήν προσφορά καί τήν κένωσή του αὐτή.
|
