Βρισκόμαστε στην εποχή της πληροφορικής με τα πολλά θετικά και πολλά αρνητικά. Το διαδίκτυο δεν προσφέρει μόνο γνώσεις, αλήθειες και ουσιαστικά για τη ζωή μας θέματα, αλλά και παραπληροφόρηση, ψευτιές και φαντασίες που αποπροσανατολίζουν και συγχύζουν.
Ασφαλώς, αυτές οι αντιθέσεις καλύπτουν και το θεολογικό-εκκλησιαστικό λόγο. Πολλά πατερικά, αγιογραφικά, θεολογικά κείμενα, σημαντικά για τη θεωρητική και πρακτική γνώση, βρίσκονται εύκολα, σ’ αντίθεση με τις προηγούμενες δεκαετίες που μόνο οι ειδικοί σε ειδικούς χώρους είχαν πρόσβαση.
Πηγή : Διακόνημα
Όμως οι ατομικές αντιλήψεις, οι λανθασμένες θεολογικά και πρακτικά απόψεις, ανατρέπουν το όντως Ορθό-δοξο και φέρνουν αρρωστημένες καταστάσεις. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμα, αδυνατεί να ξεχωρίσει το υγιές από το αρρωστημένο. Βιώνει τη σύγχυση, θεωρώντας κάποτε το αυστηρό ως Ορθόδοξο και το χαλαρό ως ξεπεσμό.
Βέβαια, δεν μπορούμε να καθορίσουμε στον άλλο τι θα διδάσκει στο διαδίκτυο, ούτε οι απαγορεύσεις φέρνουν αποτέλεσμα. Αυτό που χρειάζεται είναι να μάθει ο καθένας να ξεχωρίζει θεολογικά, ώστε να προφυλαχτεί από το ψευδο-ορθόδοξο και ψευτο-εκκλησιαστικό.
Το ταπεινό φρόνημα και η αγάπη προς όλους, είναι σημεία που δείχνουν την παρουσία του αγίου Πνεύματος. Η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός, η εμμονή στο γράμμα του νόμου που διώχνει το Πνεύμα είναι τα σημεία που δείχνουν ότι δεν «ορθοτομούμε το Λόγο της Αλήθειας».
Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του ότι είναι το «άλας της γης». Το αλάτι, ξέρουμε ότι έχει την ιδιότητα να νοστιμίζει το φαγητό και να το διατηρεί από τη σήψη. Ο χαρακτηρισμός των χριστιανών ως «άλας της γης» σηματοδοτεί τον τρόπο ζωής τους μέσα στον κόσμο, ώστε ο κόσμος να έχει ομορφιά και να διατηρείται από τη σαπίλα της αμαρτίας.
Το πρόβλημα των προβλημάτων του κόσμου το έχουμε οι Χριστιανοί που χάσαμε την ταυτότητά μας. Πάψαμε να είμαστε το άλας της γης και ο κόσμος δε βλέπει φως Χριστού. Η θεολογία μας έγινε ηθικολογία και ο εκκλησιαστικός λόγος έγινε κοινωνικός. Να γιατί υπάρχει αντιπαλότητα στους ανθρώπους, που δεν αναπαύονται με τα κηρύγματά μας, ούτε, βέβαια, σώζονται – ολοκληρώνονται με αυτά.
Και όμως, θα πρέπει να βρούμε το δρόμο μας! Αρχίζοντας, κληρικοί και λαϊκοί, από την προσωπική μας αναγέννηση. Στη σιωπή και τη μελέτη, στις συζητήσεις με αληθινά πνευματικούς ανθρώπους, στον προβληματισμό για την πορεία, αρχίζει να κυοφορείται η γνώση που ελευθερώνει, που αναπαύει, που ζωογονεί.
Αρχίζει η σύγχυση να ξεκαθαρίζει και να ανατέλλει η νέα μέρα της ζωής μας, γιατί θα είναι η μέρα του Κυρίου.
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Πηγή: isagiastriados.com
Ασφαλώς, αυτές οι αντιθέσεις καλύπτουν και το θεολογικό-εκκλησιαστικό λόγο. Πολλά πατερικά, αγιογραφικά, θεολογικά κείμενα, σημαντικά για τη θεωρητική και πρακτική γνώση, βρίσκονται εύκολα, σ’ αντίθεση με τις προηγούμενες δεκαετίες που μόνο οι ειδικοί σε ειδικούς χώρους είχαν πρόσβαση.
Πηγή : Διακόνημα
Όμως οι ατομικές αντιλήψεις, οι λανθασμένες θεολογικά και πρακτικά απόψεις, ανατρέπουν το όντως Ορθό-δοξο και φέρνουν αρρωστημένες καταστάσεις. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμα, αδυνατεί να ξεχωρίσει το υγιές από το αρρωστημένο. Βιώνει τη σύγχυση, θεωρώντας κάποτε το αυστηρό ως Ορθόδοξο και το χαλαρό ως ξεπεσμό.
Βέβαια, δεν μπορούμε να καθορίσουμε στον άλλο τι θα διδάσκει στο διαδίκτυο, ούτε οι απαγορεύσεις φέρνουν αποτέλεσμα. Αυτό που χρειάζεται είναι να μάθει ο καθένας να ξεχωρίζει θεολογικά, ώστε να προφυλαχτεί από το ψευδο-ορθόδοξο και ψευτο-εκκλησιαστικό.
Το ταπεινό φρόνημα και η αγάπη προς όλους, είναι σημεία που δείχνουν την παρουσία του αγίου Πνεύματος. Η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός, η εμμονή στο γράμμα του νόμου που διώχνει το Πνεύμα είναι τα σημεία που δείχνουν ότι δεν «ορθοτομούμε το Λόγο της Αλήθειας».
Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του ότι είναι το «άλας της γης». Το αλάτι, ξέρουμε ότι έχει την ιδιότητα να νοστιμίζει το φαγητό και να το διατηρεί από τη σήψη. Ο χαρακτηρισμός των χριστιανών ως «άλας της γης» σηματοδοτεί τον τρόπο ζωής τους μέσα στον κόσμο, ώστε ο κόσμος να έχει ομορφιά και να διατηρείται από τη σαπίλα της αμαρτίας.
Το πρόβλημα των προβλημάτων του κόσμου το έχουμε οι Χριστιανοί που χάσαμε την ταυτότητά μας. Πάψαμε να είμαστε το άλας της γης και ο κόσμος δε βλέπει φως Χριστού. Η θεολογία μας έγινε ηθικολογία και ο εκκλησιαστικός λόγος έγινε κοινωνικός. Να γιατί υπάρχει αντιπαλότητα στους ανθρώπους, που δεν αναπαύονται με τα κηρύγματά μας, ούτε, βέβαια, σώζονται – ολοκληρώνονται με αυτά.
Και όμως, θα πρέπει να βρούμε το δρόμο μας! Αρχίζοντας, κληρικοί και λαϊκοί, από την προσωπική μας αναγέννηση. Στη σιωπή και τη μελέτη, στις συζητήσεις με αληθινά πνευματικούς ανθρώπους, στον προβληματισμό για την πορεία, αρχίζει να κυοφορείται η γνώση που ελευθερώνει, που αναπαύει, που ζωογονεί.
Αρχίζει η σύγχυση να ξεκαθαρίζει και να ανατέλλει η νέα μέρα της ζωής μας, γιατί θα είναι η μέρα του Κυρίου.
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Πηγή: isagiastriados.com