Με ευγνωμοσύνη η
εκκλησία μας αφιερώνει τη δεύτερη Κυριακή από του Πάσχα στα πρόσωπα των Αγίων Μυροφόρων.
Κάθε φορά που διαβάζω
για τις Μυροφόρες, πραγματικά συγκλονίζομαι από την τόλμη μιας χούφτας γυναικών
που δεν εγκατέλειψαν τον Κύριο ποτέ.Η παρουσία τους σε όλη τη διαδρομή κοντά
στον Χριστό,ήταν πάντοτε στη σκιά και στην ησυχία.Ήταν η παρουσία τους, μία
κράζουσα σιωπή .Διακριτικά ,ήσυχα ,δεν φώναξαν την παρουσία τους.Δεν ζήτησαν τα
φώτα. Δεν φαίνονται σχεδόν ποτέ.Πόσο διαφορετικοί είμαστε εμείς!!
Οι Μυροφόρες δεν
υποσχέθηκαν ότι θα πεθάνουν κοντά στο Χριστό .Και ας ήταν ανα πάσα στιγμή
έτοιμες να το κάνουν.Δεν είπαν αυτό που ο Απόστολος Πέτρος είπε: «Κι αν όλοι σε
αρνηθούν εγώ δεν θα το κάνω ποτέ»
Δεν ήταν λόγια
,δεν έδιναν υποσχέσεις .Την εποχή της
μεγάλης τρομορατίας που κανείς δεν βρισκόταν στο δρόμο από τον φόβο ,αυτές οι
γυναίκες νικώντας τον ίδιο τους τον εαυτό ,απορίπτοντας τις γνώμες των άλλων
,αφήνοντας στην άκρη τους λογισμούς, προχώρησαν προς το κενό μνημείο.
Για κυτάξτε !!
Ξέρουν που πηγαίνουν ! Δεν χαρακτηρίζονται από αφελή λογισμό, δεν έχουν άγνοια
του κινδύνου.Γνωρίζουν τη δυσκολία του εγχειρήματος ,ξέρουν την αδυναμία τους
,ξέρουν πόσο βαρύς είναι ο λίθος.
Και οι άλλοι.. Τι
θα πουν γι αυτές, όταν πηγαίνουν να αποδώσουν τιμές και σεβασμό σε έναν που ήταν
καταδικασμένος σαν κακούργος.Πόσο δύσκολο είναι να πηγαίνεις μόνος απέναντι στη
γνώμη των πολλών.Πόσο σημαντικό αλλά πόσο βαρύ είναι να ακολουθείς με συνέπεια
την επιλογή της αγάπης σου στο Θεό.
Στο δρόμο
συζητούσαν για το πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνουν .Και τώρα φαίνεται το
μεγαλείο της ψυχής τους.Δεν αφήνουν το φόβο να νικήσει την απόφασή τους .Μιλάνε
και συνεχίζουν να περπατάνε.Πηγαίνουν και φοβούνται,μα πάντα βαδίζουν.
Κι ο Κύριος
επιβραβεύοντας την φιλοτιμία της καρδιάς τους ,για την τόλμη της ψυχής τους εμφανίζεται
μπροστά τους Αναστημένος και νηκητής .Κύριος της Ζωής ,νικητής του θανάτου.
Και μεις;Για δείτε
τα κοινά σημεία !!
Ναι..Φόβοι πολλοί κι
όχι μόνο του μυαλού ,παιχνίδια δηλαδή που ο ίδιος ο φόβος φτιάχνει στο εργαστήριο
του.Μα και οι άλλοι.Αυτοί που
δημιουργούν οι καταστάσεις γύρω μας.Κι αυτοί δεν ξεπερνιούνται.Και τότε.Τι να
κάνουμε .
Μας τρομάζουν ,μας
καθηλώνουν.Να μην βγούμε αξημέρωτα να σταθούμε απένατι στο χρέος μας.Να μην βρούμε το δρόμο για το Θεό.
Ας μην νικήσει ο
φόβος.Ο Χριστός καταργεί τους φόβους και χαρίζει τον Αναστάσιμο χαιρετισμό Του :
Χαίρετε!!
Οι Μυροφόρες
κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε όλοι μας.Να κάνουμε αυτό που μπορούμε
,αφήνοντας στον Θεό αυτό που εμείς δεν μπορούμε.
π.Εφραίμ