Του Σπύρου Συμεών
Το περιβόλι
της Παναγιάς, την Αειπάρθενο Μαρία έχει προστάτιδα, κάθε μοναστήρι και
κάθε Σκήτη σε περίλαμπρη θέση, εικόνισμα της τοποθετεί.
Από τις ποιο
''νεαρότερες'' Σκήτες του Αγίου Όρους είναι αυτή η Σκήτη του Προδρόμου η
αλλιώς η Ρουμάνικη Σκήτη όπως είναι ευρέως γνωστή, διότι εκεί
εγκαταβιώνουν μοναχοί προερχόμενοι από την Ρουμανία.
Η Σκήτη αυτή ανήκει κυριαρχικά στο μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας.
Είναι από
τις λίγες Σκήτες που έχουν μόνιμο Δικαίο (γέροντα υπεύθυνο για όλη την
Σκήτη) και δεν ακολουθείται η εναλλαγή αυτού κάθε χρόνο.
Ποιο είναι το αξιοθαύμαστο όμως με αυτήν την εικόνα της Παναγιάς και τι την κάνει να ξεχωρίζει;
Είναι μία από
τις ελάχιστες εικόνες της Παναγίας που είναι αχειροποίητες δηλαδή δεν
τις έφτιαξε ανθρώπινο χέρι αλλά με θαυματουργό τρόπο αποτυπώθηκε η μορφή
της πάνω στο ξύλο.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Το 1863 ένας
Ιερομόναχος Νήφων, ο οποίος ήτο και κτήτορας της Σκήτης, είχε την
επιθυμία να έχουν και οι πατέρες της Σκήτης μια μεγαλοπρεπής εικόνα της
Παναγίας προστάτιδά τους όπως και κάθε άλλη Σκήτη και Μοναστήρι του
περιβολιού της Παναγίας του Αγιώνυμου Όρους.
Κι έτσι
παίρνει την απόφαση και ξεκινά να αναζητεί έναν καλό αγιογράφο. Έψαχνε
έναν καλό αγιογράφο εννοώντας όχι μόνο καλόν εις την τέχνην αυτήν αλλά
και καλόν χριστιανό.
Δύσκολο πολύ
να βρει και μετά από παρατεταμένη αναζήτηση βρίσκει στο Ιάσιο έναν καλό
μεγάλης ηλικίας μα συνάμα και ευλαβή αγιογράφο ονόματι Ιορδάνη Νικολάου.
Του ζητά
λοιπόν να κάμει μια μεγάλη εικόνα της Θεοτόκου η οποία να κρατεί στην
αγκάλη της τον Υιόν της και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό τηρώντας όμως στο
έπακρον την Ορθόδοξη Παράδοση τόσον εις την τεχνοτροπία όσο δε και στην
ζωήν του, το οποίο σήμαινε πως πριν την αγιογράφηση θα έπρεπε να
νηστεύει, να προσεύχεται και να διαβάζει τους χαιρετισμούς εις την
Θεοτόκον και φαγητό θα έτρωγε μετά την εργασίαν της αγιογραφήσεως.
Και πράγματι ο
αγιογράφος έκαμε ακριβώς αυτά που έπρεπε, όχι μόνο επειδή του εζητήθηκε
αλλά και επειδή αποτελούσε για αυτόν τρόπο ζωής.
Προχωρούσε
την αγιογράφηση της Εικόνος με πολύ καλά αποτελέσματα μα όταν έφτασε στα
πρόσωπα της Θεοτόκου και του Θεανθρώπου δεν μπορούσε να τα αποτυπώσει
όπως ήθελε και όπως άρμοζε, αυτό δεν του είχε συμβεί ξανά ποτέ στο
παρελθόν.
Προσπάθησε
ξανά και ξανά και αφότου είδε πως δεν κατάφερε κάτι παραπάνω σκέπασε την
εικόνα με ένα σεντόνι και αποσύρθηκε στο δωμάτιο του λυπημένος .
Ολονύχτια προσευχή με δάκρυα στα μάτια και πολλές μετάνοιες προς την Υπεραγία Θεοτόκο προκειμένου να τελειώσει την εικόνα.
Ξημερώνοντας
πηγαίνει στο εργαστήριο του, ανάβει το εκεί καντήλι και θυμιατίζει.
Κάνει μετάνοιες μπρος την εικόνα που είχε ξεκινήσει να αγιογραφεί και
την ξεσκεπάζει.
Ωωω του
παραδόξου θαύματος... Η εικόνα ήταν τελειωμένη, τα πρόσωπα του Χριστού
και της Παναγιάς με τελειότητα ζωγραφισμένα. Δάκρυα συγκίνησης,
αγαλλίασης, χαράς και θαυμασμού κύλισαν στο πρόσωπό του.
Ενημερώνει τον Γέροντα της Σκήτης και αμέσως το ταξίδι της εικόνος προς το Άγιο Όρος ξεκινά.
Η Εικόνα με
τιμή μεταφέρθηκε στην Σκήτη του Προδρόμου, αυτήν την επονομαζόμενη ως
Ρουμάνικη και από όπου περνούσε τελούνταν θαυμαστά γεγονότα, το ίδιο
θαυμαστά με αυτά που εδώ και 150 χρόνια που είναι τοποθετημένη στο
καθολικό της Σκήτης σε περίλαμπρη θέση στην αριστερή πλευρά λίγα μόλις
μέτρα μπροστά από το τέμπλο με άσβεστο καντήλι να καίει μπρος της
τελούνται σε όποιον με πίστη μπρός Της στέκει και τις μεσιτείες της
ζητεί.
Τα πρόσωπα
αυτής της εικόνος θαυματουργά και αχειροποίητα φτιαγμένα, πολλοί δε,
λένε πως μοιάζει με την άλλη αχειροποίητο εικόνα της Παναγιάς της
Ιεροσολυμίτισας.
Άλλη ως
Παναγία η Αχειροποίητος (λόγω του ότι ανθρώπινο χέρι δεν την ζωγράφισε
και με θαυμαστό τρόπο το πρόσωπο Αυτής και του Υιού της αποτυπώθηκαν)
την προφωνούν, άλλοι δε ως Προδρομίττισα την αναφέρουν (μιας και στην
Σκήτη του Προδόμου ''εγκαταβιώνει'').
Εκεί στην
Σκήτη του Προδρόμου αγέρωχα στέκει, μεσίτρια πάντων των θλιβομένων και
των ζητούντων την μεσιτεία της, απλόχερα χαρίζει.
Θαύματα πολλοί προσκυνητές μα και μοναχοί έχουν να σας διηγηθούν.
Πηγή: romfea.gr