π.Εφραίμ Παναούση
Πανήγυρις του
Οσίου Αθανασίου στη Λαύρα με το γερο-Φίλιππο ηγούμενο.Κόσμος πολύς .Η Λαύρα
αρχοντική και σπουδαία. Ο π.Βασίλειος αρχοντάρης ,υπομονετικός και διακριτικός
με τις αδιακρισίες όλων μας.Σαν τώρα θυμάμαι να ζητούν από τον π.Βασίλειο δύο
λαικοί ένα δίκλινο με θέα.
Η Λαύρα με ζέστη
και των γονέων.Πυρετός με τα διακονήματα.Νέα καλογέρια από κελλιά εξαρτηματικά της Λαύρας με τη ποδιά να πηγαινοέρχονται.Ξύλα,νταβάδες
για το ροφό,κρεμμύδια,πατάτες ,Κι άλλοι στο αρχονταρίκι μετο λουκούμι και τη
ρακί.
Οι παλιοί να λένε
ιστορίες στις πεζούλες ...Άκουγες.... όχι για τούτο τον πόλεμο αλλά τον
άλλονε.Ο άλλος ήταν του 1912,ετούτος
ήταν του 1940 !!!Τα ζούσαν όλα..Ιστορίες να κάθεσαι να μη θέλεις να φύγεις...
Θυμάμαι τον Γέρο
Εφραίμ να μας παίρνει στο κελλί του να
μας δείξει στη μικρή του ντουλάπα , ότι
έχει φυλαγμένα τα ονόματά μας που του είχαμε δώσει πέντε χρόνια πριν,και τα
μημονεύει ακόμα.
Ο ΓεροΧαρίτωνας να
ετοιμάζει το ροφό ,να ζυγίζει τις μερίδες ,να μην του καλοβγαίνουν ,κόσμος
πολύς πάει να πει.Μια ομάδα φιλοαγιορειτών από την Αριδαία να βοηθούν στην
παγκοινιά.Να ρωτούν για την προσευχή, την ελεημοσύνη κι όταν η συζήτηση γύρισε
σε κοσμικά,αρχίζαν οι μοναχοί τους Χαιρετισμούς.
Η τράπεζα σε
συναγερμό.Θα στρωνόταν ατέλειωτες φορές στην πανήγυρη .Ο αναγνώστης να διαβάζει
το βίο του Αγίου ,οι λαικοί να γυρίζουν τη ματιά τους στις Αγιογραφίες .Να
δοκιμάζουν το φαγητό και να μην έχουν δοκιμάσει ομορφότερο.
Και μετά η απόλυση
.Έχουν έρθει οι Δανιηλαίοι από τα
Κατουνάκια,θα ψάλλουν δεξιά και οι Θωμάδες αριστερά .Μορφές βιβλικές .Μεριάζουν
οι νεώτεροι.Ήρθε η έρημος....
Κελλιώτες από τα
Καυσοκαλύβια και την Κερασιά.Τους διακρίνεις χωρίς κόπο.Ατημέλητα ζωστικά με
παραμάνες και τον ντορβά στην πλάτη.Δυό λαμπάδες από μελλισοκέρι στην άκρη του
ντορβά τάμα μικρό στου Αγίου τη μνήμη.
Καλή
Πανήγυρη..Βοήθειά μας.Τα νέα του Όρους.Ο Γέρο Νικάνορας κοιμήθηκε .Έχει νέο
καλογέρι ο ΓεροΠαντελεήμων.
Και μετά πέρασμα στους
κολλυβάδες ..Κελλιώτες με το χάρισμα του κολλυβά.Ωρες να παλεύουν να ιστορήσουν
το κόλλυβο του Αγίου.Και την επομένη ο Αρχιερέας στην τράπεζα εκεί στο «εις τιμήν
και μνήμην» να το χαλά με το κουτάλι κι εσύ να αισθάνεσαι μια μαχαιριά που
χάλασε τόσο γρήγορα τέτοιο έργο τέχνης..
Το Καθολικό
,στολισμένο με τα καλά του, ποδιές χρυσοκέντητες από αλλοτινές εποχές,
καμμωμένες από ψυχές της προσευχής και της νηστείας.
Αγρυπνία μακρά.Οι
Δανιηλαίοι ξεκινάνε..Τα μέγιστα ανοιξαντάρια ,χωρίς βιασύνη χωρίς ρολόι, ένα
ταξίδι στη χώρα της προσευχής.Θυμάμαι παλιούς Λαυριώτες ακίνητους στο στασίδι
,αγάλματα ολύμπια χωρίς να κάθονται λεπτό.Η νύχτα όλο χάρη. Οι προσκυνητές
κυττούν τα υπερκόσμια να τελούνται δίπλα τους .Οι εκκλησιαστικοί με τους
μεγάλους μανδύες να κουνούν ριθμικά το χορό στο «Δούλοι Κύριον».Οι κανόνες του
Αγίου με τον κανονάρχη να πηγαίνει και να έρχεται με ζήλο.Η εικόνα της Λαύρας
στη λατρεία της είναι η ομορφιά του Θεού.
Και εκεί
κατά το πρωί η ακολουθία του αγιασμού στη φιάλη της Λαύρας κι ύστερα η
Λειτουργία με το επίσκοπο να φοράει στη μέση του « καθολικού ».
Η ακολουθία με λειτουργούς παπάδες φερμένους
από τα μοναστήρια του Όρους , ,πρόσωπα ιερά,εξαγνισμένα από τον κάματο της
αγρυπνίας να λειτουργούν με σεμνή μεγαλοπρέπεια .
Όταν τελειώσει η
Λειτουργία σαν συνέχειά της (δεν είναι τυχαίο που η τράπεζα στη Λαύρα είναι
απέναντι από το Καθολικό) οι πατέρες όμορφα πηγαίνουν στην τράπεζα με τους εκκλησιαστικούς να προηγούνται και τα
εισοδικά ,τον επίσκοπο,τον Ηγούμενο των Ιβήρων ,τους αντιπροσώπους των μονών
,τους ψάλτες τους γέροντες και τους λαικούς.Η τάξη κι εδώ στη μεγαλοπρέπειά
της.
Όποιος δεν έχει
πάει στη Λαύρα ,δεν έχει δει το Όρος λέγανε οι παλιοί.Θαρρώ πως είχαν δίκιο.