Του Νώντα Σκοπετέα
Και περνούν τα χρόνια και πληθαίνουν τα χαμόγελα !
Σαν χθες γέμισε για πρώτη φορά η χούφτα με καραμέλες και από τότε δεν άδειασε ποτέ η καρδιά …
Σαν
χθες ένας Σταυρός , σαν του Πατρό-Κοσμά καρφώθηκε στη γη την ξερική και
από τότε δεν έπαψε να ευωδιάζει θυμίαμα και γιασεμί ο τόπος …
Και
ο Αη Σπυρίδωνας δεν σταματά ολοένα να έρχεται να καμαρώνει να ευλογεί
και να δίνει στους λιόδαρτους μαστόρους τα θαυμαστά τα κεραμίδια του,
να ντύσουν με Τριάδα Αγία την σκεπή του …
Σαν
χθες είπαμε για πρώτη φορά μουέλαμπά και Νουέμπαλε νιο και από τότε
δεν κόμπιασε ούτε για μια στιγμή η γλώσσα , δεν απόκαμε η ψυχή να νιώθει
τη λαχτάρα και την ανάγκη …
Και περνούν τα χρόνια και της χαράς τα δάκρυα μένουν κι αυτά αστέγνωτα , να ποτίζουν τις φυστικιές του Παραδείσου μας ...
Και
περνούν τα χρόνια και η αγκαλιά μας άκλειστη πια , μοιάζει σαν την
καρδιά που πλάτυνε τόσο , που να χωράει μέσα της ένας Θεός ολόκληρος ,
το σώμα και το αίμα Του …
Και
περνούν τα χρόνια και το όνειρο ξύπνησε με τον ήχο απ το καμπαναριό του
Αη Σπυρίδωνα και έγινε γλυκό , να μοιραστεί σαν δώρο σε Αγίους
πλασμένους από χώμα μαύρο μετά το δι ευχών …
Βάζει ευλογητός ο Παπά –Γιώργης στο Λουγκουζί !
Σώπασε
λίγο ν ακούσεις αδελφέ μου την ορθρινή καμπάνα που χτυπά ! Κρύσταλλο
φτερωμένο ο ήχος της , διαπερνά όλα τα εμπόδια που στήνει η άψυχη
λογική , όλους τους τοίχους που χτίζει ο άπονος πόνος …
Δυο ζευγάρια μαύρα χεράκια σαν φτερούγες χερουβίμ τραβούν τα καμπανόσκοινα .
Σαν
τα όνειρά τους ταξιδεύει ο ήχος της Ζωής. Έρχεται και σε πλημμυρίζει με
Ανάσταση .Μα δεν είναι πια όνειρο ! Είναι αλήθεια που διαλαλείς παντού
να φτάσει !
Στο Λουγκουζί χτυπά η καμπάνα !
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή αφιερωμένη στην 5η αποστολή …ονείρουτης Ι.Μ.Παναγίας Χρυσοπηγής στο Λυγκουζί της Ουγκάντας