Είναι ο φίλος που δεν απογοητεύει. « Υμείς φίλοι μου εστέ». Είναι το φως της ψυχής. «Εγώ ειμί το Φως». Ο Χριστός είναι ο γλυκασμός που γεμίζει με άφατη ευφροσύνη την καρδιά. «Έθελξας πόθω με, Χριστέ, και ηλλοίωσας τω θείω Σου έρωτι».
Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος που μας αγαπά μέχρι θανάτου, «θανάτου δε σταυρού», ο Νυμφίος που θυσιάστηκε για τη νύμφη ψυχή. Ο Νυμφίος που με το αίμα Του άνοιξε για μας τον κλεισμένο Παράδεισο. Είναι Σωτήρας και λυτρωτής. Ο Ένας και μοναδικός. Η αρχή και το τέλος, το Α και το Ω, το παν.
Αυτός που αγαπά με όλη του τη δύναμη το Χριστό, ζει τη γνήσια «εν Χριστώ» πνευματική ζωή. Αποξενώνεται από τη δυναστεία της σάρκας, «ίνα Χριστόν κερδίση». Περιφρονεί τα θέλγητρα του κόσμου, απαρνείται τα αμαρτωλές απολαύσεις της ζωής, σταυρώνει τον κακό εαυτό του, σύμφωνα με τον Παύλειο λόγο «Χριστώ συνεσταύρωμαι».
Από το βιβλίο: “του Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς Καλλινίκου Καρούσου
Η «εν Χριστώ Πνευματική ζωή Εκδόσεις Χρυσοπηγή Αθήνα 2010
Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος που μας αγαπά μέχρι θανάτου, «θανάτου δε σταυρού», ο Νυμφίος που θυσιάστηκε για τη νύμφη ψυχή. Ο Νυμφίος που με το αίμα Του άνοιξε για μας τον κλεισμένο Παράδεισο. Είναι Σωτήρας και λυτρωτής. Ο Ένας και μοναδικός. Η αρχή και το τέλος, το Α και το Ω, το παν.
Αυτός που αγαπά με όλη του τη δύναμη το Χριστό, ζει τη γνήσια «εν Χριστώ» πνευματική ζωή. Αποξενώνεται από τη δυναστεία της σάρκας, «ίνα Χριστόν κερδίση». Περιφρονεί τα θέλγητρα του κόσμου, απαρνείται τα αμαρτωλές απολαύσεις της ζωής, σταυρώνει τον κακό εαυτό του, σύμφωνα με τον Παύλειο λόγο «Χριστώ συνεσταύρωμαι».
Από το βιβλίο: “του Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς Καλλινίκου Καρούσου
Η «εν Χριστώ Πνευματική ζωή Εκδόσεις Χρυσοπηγή Αθήνα 2010
Ο πιστός ζει και απολαμβάνει το Χριστό. Η ψυχή αυτή αγαπά μαζί με το Χριστό και όλα τα του Χριστού, τον κόσμο ολόκληρο, όλους τους ανθρώπους, φίλους και εχθρούς. Δε μισεί, δεν εκδικείται, δε βλάπτει, δεν αδικεί, δεν επιθυμεί τα του άλλου. Δεν είναι προσκολλημένος στην ύλη, δεν κοιτάζει το ατομικό του συμφέρον σε βάρος του πλησίον. Θυσιάζεται για να εξυπηρετεί , να βοηθεί, να συντρέχει, να παρηγορεί και να ανακουφίζει τους άλλους.
Ο πιστός δεν κυριαρχείται από τον εγωισμό, δε ζηλεύει, δε φθονεί, δεν παροξύνεται. Η αγάπη του «πάντα στέγει, πάντα υπομένει, πάντα ελπίζει, ου ζητεί τα εαυτής, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία». Ζωή πνευματική ζει αυτός που θέλει με όλο του το είναι το θέλημα του Χριστού, που ζει για το Χριστό, που γι’ αυτόν ο Χριστός είναι το Α και το Ω της ζωής. «Εμοί το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος».
Πνευματική ζωή ζει αυτός ο οποίος ζει ταπεινά, ήσυχα, αθόρυβα, ήρεμα, ειλικρινά.
Η πνευματική «εν Χριστώ» ζωή είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Είναι καρπός της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας, που διοχετεύει στην καρδιά του πιστού τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, που τον εξαγιάζει και τον ενδυναμώνει. Ο πιστός , ο οποίος ειλικρινά επιθυμεί την πνευματική ζωή αγωνίζεται εναντίον του εγωισμού του και με την ταπείνωσή του ελκύει τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Χωρίς Χάρη και ενίσχυση του Παναγίου Πνεύματος είναι αδύνατη η βίωση μιας γνήσιας πνευματικής ζωής. Η σύνδεση του πιστού με τον Κύριο είναι η πηγή της δυνάμεώς του. Ο Απόστολος Παύλος έλεγε: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ» και ο Κύριος βεβαίωνε: «Χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».
Έχει μεγάλη γλύκα η πνευματική ζωή, έχει ομορφιά, έχει χάρη. Οι άνθρωποι του κόσμου δεν καταλαβαίνουν τη γλύκα της «εν Χριστώ» πνευματικής ζωής. Γι’ αυτό την αποστρέφονται και τη θεωρούν απόβλητη.
Να ‘ξεραν πόσο σφάλλουν;
Η «εν Χριστώ» πνευματική ζωή είναι η πιο έξυπνη μορφή ζωής. Είναι η ζωή της εσωτερικής γαλήνης και ειρήνης, της ήρεμης συνείδησης, της πηγαίας χαράς, της πνευματικής ευτυχίας.
Είναι μεν στέρηση πρόσκαιρων αμαρτωλών απολαύσεων, αλλά πρόγευση ουρανίων αγαθών, απόλαυση πραγματικά της ζωής. Είναι διπλό κέρδος για τον άνθρωπο και τη ζωή του εδώ πάνω στη γη, αλλά και για την αιώνια την πέρα από τον τάφο ζωή του. Αυτής της ζωής είθε όλοι να γίνουμε μέτοχοι. ΑΜΗΝ.
Ο πιστός δεν κυριαρχείται από τον εγωισμό, δε ζηλεύει, δε φθονεί, δεν παροξύνεται. Η αγάπη του «πάντα στέγει, πάντα υπομένει, πάντα ελπίζει, ου ζητεί τα εαυτής, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία». Ζωή πνευματική ζει αυτός που θέλει με όλο του το είναι το θέλημα του Χριστού, που ζει για το Χριστό, που γι’ αυτόν ο Χριστός είναι το Α και το Ω της ζωής. «Εμοί το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος».
Πνευματική ζωή ζει αυτός ο οποίος ζει ταπεινά, ήσυχα, αθόρυβα, ήρεμα, ειλικρινά.
Η πνευματική «εν Χριστώ» ζωή είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Είναι καρπός της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας, που διοχετεύει στην καρδιά του πιστού τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, που τον εξαγιάζει και τον ενδυναμώνει. Ο πιστός , ο οποίος ειλικρινά επιθυμεί την πνευματική ζωή αγωνίζεται εναντίον του εγωισμού του και με την ταπείνωσή του ελκύει τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Χωρίς Χάρη και ενίσχυση του Παναγίου Πνεύματος είναι αδύνατη η βίωση μιας γνήσιας πνευματικής ζωής. Η σύνδεση του πιστού με τον Κύριο είναι η πηγή της δυνάμεώς του. Ο Απόστολος Παύλος έλεγε: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ» και ο Κύριος βεβαίωνε: «Χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».
Έχει μεγάλη γλύκα η πνευματική ζωή, έχει ομορφιά, έχει χάρη. Οι άνθρωποι του κόσμου δεν καταλαβαίνουν τη γλύκα της «εν Χριστώ» πνευματικής ζωής. Γι’ αυτό την αποστρέφονται και τη θεωρούν απόβλητη.
Να ‘ξεραν πόσο σφάλλουν;
Η «εν Χριστώ» πνευματική ζωή είναι η πιο έξυπνη μορφή ζωής. Είναι η ζωή της εσωτερικής γαλήνης και ειρήνης, της ήρεμης συνείδησης, της πηγαίας χαράς, της πνευματικής ευτυχίας.
Είναι μεν στέρηση πρόσκαιρων αμαρτωλών απολαύσεων, αλλά πρόγευση ουρανίων αγαθών, απόλαυση πραγματικά της ζωής. Είναι διπλό κέρδος για τον άνθρωπο και τη ζωή του εδώ πάνω στη γη, αλλά και για την αιώνια την πέρα από τον τάφο ζωή του. Αυτής της ζωής είθε όλοι να γίνουμε μέτοχοι. ΑΜΗΝ.