Από πού αντλείτε αισιοδοξία και ελπίδα στην καθημερινότητά σας;
Από το ότι έχω πίστη… πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν νόημα. Ότι ο αγώνας της ζωής έχει νόημα και ότι γεννηθήκαμε με μια πορεία αργή δύσκολη προς το φως. Όποτε το ξεχνώ αυτό, τα πράγματα θαμπώνουν μέσα μου. Προσπαθώ να ζω και να κινούμαι έτσι, ώστε να μην το ξεχνάω…
Αυτό το φως είναι η αγάπη που αναφερθήκατε πριν;
Ο καθένας το νοηματοδοτεί όπως θέλει… Τα πάντα γύρω μας έχουν νόημα… Εγώ πιστεύω και στον Θεό. Και έχει πολύ ενδιαφέρον που εγώ, που είμαι ένας τέτοιος άνθρωπος, βρήκα μια τόσο κοντινή σχέση με τον Μπέκετ. Αυτό ήταν που έδωσε τρομερό ενδιαφέρον στη συνάντησή μας και που δημιουργήθηκε αυτή η σχέση. Γιατί το απόλυτα θερμό και το απόλυτα ψυχρό είναι κοντά. Αυτό που είναι μακριά είναι το χλιαρό, μια ατμόσφαιρα δηλαδή που ζούμε αρκετά γύρω μας στην καθημερινότητά μας. Αυτή η γκρίζα χλιαρότητα ως προς τα αισθήματα και τις σχέσεις μας. Είμαστε πολύ λιγότεροι ως προς αυτό που θα θέλαμε και αυτή η γκρίζα ομίχλη έχει εισχωρήσει στα όνειρά μας. Αυτά τα έργα του Μπέκετ μάς ξελαμπικάρουν, μας δίνουν μια μικρή σκουντιά.
Πώς πιστεύετε στον Θεό;
Πιστεύω στο Θεό με εμπιστοσύνη και ευγνωμοσύνη… Όπως όταν είσαι πολύ μικρός, που δε χρειάζεται να σκεφτείς ορθολογικά σε σχέση με αυτό. Ο μόνος τρόπος για να το καταφέρεις είναι να πας πολύ πίσω. Γίνεται μια καταστροφή στην κοινωνία και στα σχολεία. Όταν είσαι μικρός, έχεις μέσα σου τη μαγική διάσταση της ζωής, έχεις μια φυσική σχέση μ’ όλα αυτά… Σιγά σιγά μέσα από το σχολείο και την κοινωνικότητα, αυτή η πλευρά σακατεύεται. Ο μόνος τρόπος να την ξαναβρείς είναι να ανατρέξεις σ΄ αυτόν σου τον εαυτό. Για όσους το θυμούνται… Βέβαια όταν ασχολείσαι με την τέχνη, όπως εγώ, είναι πιο εύκολο, γιατί συνέχεια ασχολείσαι με τέτοια ερωτήματα. Ενώ όταν ζεις τη ζωή της επιβίωσης, που είναι σκληρή ως προς αυτό, όλα αυτά μοιάζουν πολυτέλεια. Ενώ δεν είναι, είναι ζωτικής σημασίας…
Πηγή:tospirto
Από το ότι έχω πίστη… πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν νόημα. Ότι ο αγώνας της ζωής έχει νόημα και ότι γεννηθήκαμε με μια πορεία αργή δύσκολη προς το φως. Όποτε το ξεχνώ αυτό, τα πράγματα θαμπώνουν μέσα μου. Προσπαθώ να ζω και να κινούμαι έτσι, ώστε να μην το ξεχνάω…
Αυτό το φως είναι η αγάπη που αναφερθήκατε πριν;
Ο καθένας το νοηματοδοτεί όπως θέλει… Τα πάντα γύρω μας έχουν νόημα… Εγώ πιστεύω και στον Θεό. Και έχει πολύ ενδιαφέρον που εγώ, που είμαι ένας τέτοιος άνθρωπος, βρήκα μια τόσο κοντινή σχέση με τον Μπέκετ. Αυτό ήταν που έδωσε τρομερό ενδιαφέρον στη συνάντησή μας και που δημιουργήθηκε αυτή η σχέση. Γιατί το απόλυτα θερμό και το απόλυτα ψυχρό είναι κοντά. Αυτό που είναι μακριά είναι το χλιαρό, μια ατμόσφαιρα δηλαδή που ζούμε αρκετά γύρω μας στην καθημερινότητά μας. Αυτή η γκρίζα χλιαρότητα ως προς τα αισθήματα και τις σχέσεις μας. Είμαστε πολύ λιγότεροι ως προς αυτό που θα θέλαμε και αυτή η γκρίζα ομίχλη έχει εισχωρήσει στα όνειρά μας. Αυτά τα έργα του Μπέκετ μάς ξελαμπικάρουν, μας δίνουν μια μικρή σκουντιά.
Πώς πιστεύετε στον Θεό;
Πιστεύω στο Θεό με εμπιστοσύνη και ευγνωμοσύνη… Όπως όταν είσαι πολύ μικρός, που δε χρειάζεται να σκεφτείς ορθολογικά σε σχέση με αυτό. Ο μόνος τρόπος για να το καταφέρεις είναι να πας πολύ πίσω. Γίνεται μια καταστροφή στην κοινωνία και στα σχολεία. Όταν είσαι μικρός, έχεις μέσα σου τη μαγική διάσταση της ζωής, έχεις μια φυσική σχέση μ’ όλα αυτά… Σιγά σιγά μέσα από το σχολείο και την κοινωνικότητα, αυτή η πλευρά σακατεύεται. Ο μόνος τρόπος να την ξαναβρείς είναι να ανατρέξεις σ΄ αυτόν σου τον εαυτό. Για όσους το θυμούνται… Βέβαια όταν ασχολείσαι με την τέχνη, όπως εγώ, είναι πιο εύκολο, γιατί συνέχεια ασχολείσαι με τέτοια ερωτήματα. Ενώ όταν ζεις τη ζωή της επιβίωσης, που είναι σκληρή ως προς αυτό, όλα αυτά μοιάζουν πολυτέλεια. Ενώ δεν είναι, είναι ζωτικής σημασίας…
Πηγή:tospirto