Της Στέλλας Αναγνώστου-Δάλλα
Από το προλογικό της γιορτής για την 28η Οκτωβρίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής
(Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017)
Ας μιλήσουμε για
θριάμβους… Σε μια εποχή γενικής και
δικαιολογημένης κατήφειας, οι θρίαμβοι είναι αυτοί που μας χρειάζονται
περισσότερο. Οι θρίαμβοι είναι κάτι πολύ
ελληνικό. Το γένος μας έχει να δείξει
πολλούς, και μάλιστα μέσα στις ζοφερότερες συνθήκες. Υστερώντας πάντα σε αριθμό ή σε πολεμοφόδια,
υπερέχοντας πάντα όμως σε τρία σημεία:
Στην ψυχή,
Στο ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, και,
Ότι είναι μαζί μας ο Θεός.
Ο Θεός δεν είναι μαζί μας μόνον επειδή τυχαίνει να έχουμε το
δίκιο με το μέρος μας, επειδή σέβεται το αυτεξούσιο που μας έδωσε. Είναι μαζί μας επειδή Του το ζητήσαμε και στο
μέτρο που κάναμε το κομμάτι που μας αναλογούσε.
Τότε, το ’40, συνέτρεχαν όλ’ αυτά. Ο Θεός, η Παναγία, οι άγιοι, ήταν
πρωταγωνιστές μαζί με τους στρατιώτες μας στο μέτωπο, στην κατεχόμενη Ελλάδα,
αλλά και στη Μέση Ανατολή, όπου παίχτηκαν οι τελευταίες πράξεις του πολέμου.
Την Παναγία στο
μέτωπο, την Παναγία την Σκριπού, τον Άγιο Χαράλαμπο στα Φιλιατρά, δεν ομολογούν
μόνον οι Έλληνες. Ομολογούν με τρόμο οι
επιτιθέμενοι Ιταλοί, οι προελαύνοντας Γερμανοί, οι αγριεμένοι εκτελεστές των
τελευταίων ημερών. Τον Άγιο Μηνά
επιτιθέμενο στη μάχη του Ελ Αλαμέιν, στον ίδιο τον τόπο της ταφής του,
μαρτυρούν όλοι οι σύμμαχοι που πολέμησαν κάτω από την σκέπη του. Γι αυτό κι αποφάσισαν να του χτίσουν
μοναστήρι.