Στην Iερά Μονή Σταυρονικήτα
υπάρχει μιά ψηφιδωτή εικόνα του αγίου Νικολάου (προστάτου της Μονής).
Στο μέτωπο του αγίου υπάρχει κατά μήκος σχισμή οκτώ εκατοστών, πάνω στην
οποία είχε φυτευθή ένα μεγάλο «όστρεο» κατά το χρονικό διάστημα, πού η
εικόνα είχε μείνει στον βυθό της θάλασσας. Έτσι η εικόνα αυτή έλαβε την
προσηγορία: «άγιος Νικόλαος ο Στρειδάς ή Αστρειδάς».
Πηγή : Στώμεν Καλώς
Η παράδοση αναφέρει ότι «εξήχθη εκ της θαλάσσης, υπό των αλιέων της Μονής κατά τούς χρόνους της ανιδρύσεως αυτής», κατά τύχη, με τα δίχτυά τους, με το όστρακο πάνω στο μέτωπο του αγίου Νικολάου. Οι αλιείς προσπάθησαν επιτηδείως να αποκολλήσουν το στρείδι από το μέτωπο του αγίου. Μόλις όμως το ξεκόλλησαν, στο μέτωπο του αγίου εφάνη αίμα, πού μέχρι σήμερα φαίνεται και βεβαιώνει το θαύμα.
Εξ' αιτίας αυτού του θαύματος ο πατριάρχης Ιερεμίας όρισε, να εορτάζει και να τιμάται η Μονή επ' ονόματι του αγίου Νικολάου. Το όστρακο αυτό διατηρήθηκε σαν κειμήλιο. Το μισό ευρίσκεται στη Μονή. Το άλλο μισό το έκαμαν, κατά την παράδοση, εγκόλπιο-δώρο στον πατριάρχη Ιώβ της Ρωσίας. Το πιο πιθανό είναι να ρίχτηκε η εικόνα στο βυθό από τούς Καταλανούς πειρατές μετά την επιδρομή πού έγινε το 1306. Αυτό μας το επιβεβαιώνουν οι ειδικοί, πού χρονολόγησαν την κατασκευή της εικόνας στα τέλη του 13ου αιώνα. Η εικόνα ανελκύστηκε το έτος 1589, επί πατριαρχίας Ιερεμίου Β΄. Άρα η εικόνα ΕΜΕΙΝΕ ΑΒΛΑΒΗΣ ΣΤΟΝ ΒΥΘΟ 283 ΧΡΟΝΙΑ.
Πηγή : Στώμεν Καλώς
Η παράδοση αναφέρει ότι «εξήχθη εκ της θαλάσσης, υπό των αλιέων της Μονής κατά τούς χρόνους της ανιδρύσεως αυτής», κατά τύχη, με τα δίχτυά τους, με το όστρακο πάνω στο μέτωπο του αγίου Νικολάου. Οι αλιείς προσπάθησαν επιτηδείως να αποκολλήσουν το στρείδι από το μέτωπο του αγίου. Μόλις όμως το ξεκόλλησαν, στο μέτωπο του αγίου εφάνη αίμα, πού μέχρι σήμερα φαίνεται και βεβαιώνει το θαύμα.
Εξ' αιτίας αυτού του θαύματος ο πατριάρχης Ιερεμίας όρισε, να εορτάζει και να τιμάται η Μονή επ' ονόματι του αγίου Νικολάου. Το όστρακο αυτό διατηρήθηκε σαν κειμήλιο. Το μισό ευρίσκεται στη Μονή. Το άλλο μισό το έκαμαν, κατά την παράδοση, εγκόλπιο-δώρο στον πατριάρχη Ιώβ της Ρωσίας. Το πιο πιθανό είναι να ρίχτηκε η εικόνα στο βυθό από τούς Καταλανούς πειρατές μετά την επιδρομή πού έγινε το 1306. Αυτό μας το επιβεβαιώνουν οι ειδικοί, πού χρονολόγησαν την κατασκευή της εικόνας στα τέλη του 13ου αιώνα. Η εικόνα ανελκύστηκε το έτος 1589, επί πατριαρχίας Ιερεμίου Β΄. Άρα η εικόνα ΕΜΕΙΝΕ ΑΒΛΑΒΗΣ ΣΤΟΝ ΒΥΘΟ 283 ΧΡΟΝΙΑ.