Διδασκαλίες του Γέροντος Γεωργίου Καρσλίδη

• «Όταν πηγαίνετε στην εκκλησία να φροντίσετε να πηγαίνετε όσον μπορείτε πρωί και μόλις μπείτε στην εκκλησία να κλείνετε το στόμα σας και σιγά-σιγά να ανάβετε το κερί σας και να στέκεσθε πάντα στην ίδια θέση. Ούτε να κάθεστε την ώρα της θείας λειτουργίας χωρίς λόγο. Ο νους σας να μην ξεφεύγει

εδώ κι εκεί. Από την ώρα που θα μπαίνετε στην εκκλησία μέχρι να τελειώση, να το παίρνετε απόφαση, μια ώρα θα μείνετε, να την διαθέσετε για προσευχή».

• «Όταν τελειώση η θεία λειτουργία να πλησιάσετε με την σειρά και με σεβασμό στην Ωραία Πύλη , να πάρετε αντίδωρο με ενωμένα τα χέρια και στο δεξί χέρι να πάρετε το αντίδωρο. Αφού το φάτε, να μην ρίξετε τα ψίχουλα , που θα τύχη να σας μείνουν στα χέρια σας. Θα τα ρίξετε μέσα στην άμμο, που είναι στα μανουάλια και μετά θα πείτε καλημέρα».

• «Όταν πρόκειται να κοινωνήσετε χρειάζεται προετοιμασία.
Πρώτο και βασικόν είναι η εξομολόγηση. Ό,τι σας βαραίνει την ψυχή σας, δηλαδή πού φταίξατε, να το πήτε στον πνευματικό σας πατέρα και πάντα να εξομολογείστε στον ίδιο πνευματικό, όχι κάθε φορά να αλλάζετε πνευματικό. Γιατί όπως πάμε σε έναν καλό γιατρό και για πρώτη φορά μας ρωτάει “πώς λέγεσαι” και μας κάνει κάρτα και όταν ξαναπάμε δεν το λέμε από την αρχή, αλλά παίρνει ο γιατρός την κάρτα μας και με λίγα λόγια , που θα μας ρωτήση, μας δίνει τα φάρμακα, που πρέπει να πάρουμε, έτσι και ο πνευματικός μας πρέπει να ξέρει πώς βαδίζουμε στην ζωή μας».

• «Αφού εξομολογηθούμε από τα βάθη της καρδιάς μας, χωρίς να κρύψουμε και το ελάχιστον αμάρτημά μας, πλένουμε την ψυχή μας, όπως όταν πρόκειται να πάρουμε την Αγία Κοινωνία. Καθαρίζουμε το σπίτι μας, πλένουμε όλα μας τα ρούχα και τα πάντα καθαρίζουμε ,γιατί θα πάρουμε τον Χριστό μέσα μας. Βασικότερο είμαι να καθαρίσουμε πρώτα την ψυχή μας γίνεται με την εξομολόγηση».
• «Αφού εξομολογηθούμε θα φροντίσουμε να κάνουμε έναν έλεγχο με προσοχή στον εαυτό μας , μη τυχόν φταίξαμε σε κάποιον, αν η συνείδησή μας μας ελέγχει, είμαστε υποχρεωμένοι να πλησιάσουμε αυτόν ,που πικράναμε και να του ζητήσουμε με μεγάλη ταπείνωση να μας συγχωρήση. Κι αν ακόμη κάποιος μας πίκρανε πολύ, αυτόν θα τον πλησιάσουμε και θα του δώσουμε το χέρι με αγάπη Χριστού. Γιατί δεν πρέπει να ζητήσουμε συγχώρηση μόνο από αυτόν, που πικράναμε, αλλά και από αυτόν , που μας πίκρανε, να του δώσουμε το χέρι με πραγματική αγάπη , χωρίς εγωισμό, αλλά με ταπείνωση και να του πούμε: « Έλα αδελφέ κάποτε ψυχρανθήκαμε, χωρίς βέβαια να ρίξουμε όλο το βάρος σ’ εκείνον, γιατί αν του πούμε ότι έφταιξε εκείνος δεν έχει καμιά σημασία, ενώ αν του πούμε ότι φταίξαμε και οι δύο, δεν θα γίνη σκανδαλισμός, δεν θα παραχθή, όταν του πούμε ότι κάποτε ψυχρανθήκαμε, αδελφέ, αλλά ας δώσουμε τα χέρια μας, γιατί θα κοινωνήσουμε. Εάν δεν δεχθή, εμείς δεν πρέπει να θυμώσουμε, αλλά να πάμε σπίτι να προσευχηθούμε και να παρακαλέσουμε τον Θεόν να τον συγχωρήση. Τότε μόνο θα συγχωρηθούμε κι εμείς».
• «Την παραμονή το βράδυ, που θα κοινωνήσουμε, πρέπει να διαβάσουμε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, του Τιμίου Σταυρού, την Παράκλησι της Παναγίας, του Χριστού και την (Ακολουθία) της Μεταλήψεως. Όσοι δεν ξέρουν να διαβάζουν, να τους διαβάση κάποιος άλλος. Θα αργήσουν βέβαια οι προσευχές αυτές να διαβαστούν, αλλά πρέπει κανονικά ως τις τρεις τη νύχτα να προσευχόμεθα, γιατί ως τις τρεις οι ουρανοί είναι ανοικτοί και η προσευχή μας εισακούεται. Αφού τελειώσουμε την προσευχή μας, θα κοιμηθούμε , αλλά το πρωί θα πάμε πολύ νωρίς στην εκκλησία να παρακολουθήσουμε από την αρχή την Θεία Λειτουργία»….
• «Ο δρόμος του Χριστού είναι να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους και αυτούς, που μας αγαπούν και αυτούς που μας μισούν. Να έχετε πραότητα και αν σας προσβάλλη ο άλλος, , να μη θέλετε να τον εκδικηθείτε, αλλά να τον συγχωρείτε και να του δείχνετε καλοσύνη. Και με την αγάπη, που θα του δείξετε, θα τον υποχρεώσετε να σας ζητήση συγγνώμη, εάν βέβαια είναι άνθρωπος με συνείδηση. Γιατί, παιδιά μου, από το καλό έρχεται καλό, από το κακό ποτέ δεν έρχεται καλοσύνη. Γι’ αυτό και σεις μη μαλώνετε με έναν άνθρωπο, που θα σας πειράξη, γιατί θα πληθύνη το κακό, αλλά δείξετε του καλοσύνη για να ηρεμήση και να έχετε μισθό από τον Θεόν. “Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε” μας λέγει ο Χριστός».
• « Ο Θεός θέλει να ελέγχουμε μόνον τον εαυτό μας. Εμείw όμως κάνουμε το αντίθετο. Ελέγχουμε όλους εκτός από τον εαυτό μας. Δεν έχει αξία, όσα καλά έργα και αν κάνουμε , όταν κρίνουμε τους άλλους κι εμείς νομίζουμε ότι είμαστε τέλειοι».
• «Τα δικαστήρια είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Να προσέχετε πολύ σ’ αυτές τις πόρτες. Να τις αποφεύγετε. Αν τύχη όμως και πάτε, να λέτε πάντα την αλήθεια και αμέσως να εξομολογείσθε. Γιατί το άλλο δικαστήριο είναι το φοβερό. Εκείνο, που θα κριθούμε όλοι».
• «Εάν αυτά (εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία) δεν τα έχουμε κάνει, τότε αλλοίμονό μας, γιατί η Αγία Κοινωνία είναι το εισιτήριο για τον άλλο κόσμο. Και το εισιτήριον αυτό δεν πληρώνεται με χρήματα ούτε και μπορούμε να γυρίσουμε πίσω για να κάνουμε τα καθήκοντά μας. Γι’ αυτό, αγαπημένα μου παιδιά , σας παρακαλώ, να είστε έτοιμοι πάντα. Μην περιμένετε την τελευταία στιγμή να ετοιμαστείτε για την άλλη ζωή, γιατί ούτε την ημέρα ξέρουμε, ούτε την ώρα, που θα φύγουμε από αυτόν τον κόσμο. Το ταξίδι αυτό δεν το κάνουμε εμείς όποια ώρα θέλουμε. Αυτό εξαρτάται από άλλον».
• «Παιδιά μου, ο κόσμος έχει φύγει από την αθωότητα κι από την καλωσύνη. Κάθε μέρα και προς το κακό φροντίζει να βαδίζη. Όσο περνούν τα χρόνια βαδίζουμε στην καταστροφή και ο Θεός αυτά δεν τα θέλει. Πόση διαφορά υπάρχει (σήμερα) από πριν πενήντα χρόνια».
• «Η προσευχή και η ελεημοσύνη πάνε μαζί. Αν κάνης προσευχή χωρίς ελεημοσύνη, τότε νεκρή είναι και η προσευχή σου».
• «Όλοι θα φύγουν από δω μία μέρα. Εδώ είμαστε περαστικοί διαβάτες. Ήρθαμε να δείξουμε τα έργα μας και να φύγουμε… Πάντοτε αγάπη και σ’ αυτούς, που μας αγαπούν, και σ’ αυτούς ,που μας μισούν. Να τους συγχωρούμε και να τους αγαπούμε όσον μεγάλο κακό κι αν μας έχουν κάνει. Τότε είμαστε τέκνα του Θεού και τότε συγχωρούνται και τα δικά μας αμαρτήματα. Γιατί όλοι μας αμαρτάνουμε κάθε τόσο. Αφού στην γη πατήσαμε και σάρκα φορέσαμε, κάθε βήμα και αμαρτία… Πάντα αγάπη να κηρύττετε. Αυτός είναι ο πιο βασικός νόμος του Θεού. Αγάπη και μόνον αγάπη».
• «Ποτέ σου να μη ζηλέψης τον πλούτο, ούτε τις φαντασίες. Πάντα να ζης σεμνά και ταπεινά, χωρίς εγωισμό. Γιατί ο εγωισμός είναι φοβερό αμάρτημα. Όταν ακούς ότι συκοφαντούν κάποιον, ας είναι και αλήθεια, ποτέ σου να μη συμπληρώνης κατηγορίες, αλλά πάντα να λες το καλό και να λυπάσαι. Πάντα να φροντίζης να αγαπάς τους φτωχούς, τους γέρους, τα ορφανά, τους αρρώστους».
• «Νηστεία, αγρυπνία και προσευχή είναι τα ουράνια χαρίσματα. Δεν αρκεί μόνον η πίστη. Χρειάζονται και έργα. Προστασία στα ορφανά, ελεημοσύνη στους φτωχούς».

Από το : «ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ της εποχής μας»

(Λόγοι και πράξεις Αγίων Γερόντων

των ημερών μας εις ενίσχυσιν και

παρηγορίαν των πιστών )

Π. Μ . ΣΩΤΗΡΧΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΑΡΟΥΣΙΑ