Ο π. Αδριανός Ριμαρένκο, όταν του
ζητήθηκε να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα του μεγάλου Γέροντος
Νεκταρίου [Ρώσος όσιος Νεκτάριος (1853-1928)], αρνήθηκε λέγοντας:
– Φοβάμαι να σκιαγραφήσω μια τέτοια μεγάλη μορφή, που για μας ήταν η εικόνα του ακτίστου φωτός!
– Φοβάμαι να σκιαγραφήσω μια τέτοια μεγάλη μορφή, που για μας ήταν η εικόνα του ακτίστου φωτός!
Θυμάμαι με δέος μιαν επίσκεψή μου στον
Στάρετς: Μου είπε να προετοιμασθώ για εξομολόγηση και μου υπέδειξε να
διαβάσω το ευαγγέλιο. Στάθηκα μπροστά στο αναλόγιο κι άρχισα να διαβάζω
μεγαλοφώνως.
Εκείνος αποσύρθηκε στο κελλί του και
φαίνεται πως προσευχόταν. Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Όταν εγώ τελείωσα την
ανάγνωση, έστρεψα το βλέμμα μου προς την μισάνοιχτη πόρτα και το θέαμα
που αντίκρυσα μ’ έκανε να φωνάξω δυνατά.
Ο Γέροντας φλεγόταν όλος· ήταν περικυκλωμένος από ένα λαμπερό εκτυφλωτικό φως, μια πιθαμή πλατύ!
Αυτό το υπερφυσικό γεγονός φαίνεται πως
συνέβη την ώρα που προσευχόταν, όσο εγώ διάβαζα το ευαγγέλιο. Μόλις όμως
αναφώνησα γεμάτος θαυμασμό και κατάπληξη, τα πάντα εξαφανίσθηκαν.
Από το βιβλίο “Όσιος Νεκτάριος, Ο τελευταίος Στάρετς της Όπτινα”.