Δε νηστεύουμε και έχουμε τη δυνατότητα να κοινωνάμε καθημερινά για να
θυμόμαστε ότι πρέπει πρωτίστως να κάνουμε υπακοή με ταπείνωση στην
Εκκλησία και να βάζουμε την υπερβάλλουσα ζηλωτική μας διάθεση στην άκρη.
Άρα λοιπόν τη διακαινήσιμο δεν πράττουμε σωστά όταν νηστεύουμε για να
κοινωνήσουμε. (μόνο οι αμαρτίες μας οι ανεξομολόγητες μπαίνουν εμπόδιο για τη θεία κοινωνία).
Ολόκληρη η εβδομάδα από το άγιο Πάσχα μέχρι την επομένη Κυριακή, δηλαδή, την Κυριακή του Θωμά, λέγεται «διακαινήσιμος». Τα πρώτα χρόνια στην Εκκλησία υπήρχε η τάξη των Κατηχουμένων, όσων δηλαδή προέρχονταν από τους ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους και διδάσκονταν τις αλήθειες της χριστιανικής πίστεως για να γίνουν μέλη της με το μυστήριο του Βαπτίσματος.
Ολόκληρη η εβδομάδα από το άγιο Πάσχα μέχρι την επομένη Κυριακή, δηλαδή, την Κυριακή του Θωμά, λέγεται «διακαινήσιμος». Τα πρώτα χρόνια στην Εκκλησία υπήρχε η τάξη των Κατηχουμένων, όσων δηλαδή προέρχονταν από τους ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους και διδάσκονταν τις αλήθειες της χριστιανικής πίστεως για να γίνουν μέλη της με το μυστήριο του Βαπτίσματος.
Το Βάπτισμα δεν ήταν τότε ατομικό ή οικογενειακό γεγονός,
όπως σήμερα, αλλά γεγονός που αφορούσε το πλήρωμα της Εκκλησίας. Γι’
αυτό οι Κατηχούμενοι βαπτίζονταν ομαδικά κατά τη νύχτα του Μ. Σαββάτου
προς την Κυριακή του Πάσχα. Με το βάπτισμα στο νερό ο «παλαιός
άνθρωπος», ο άνθρωπος της αμαρτίας με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος
πεθαίνει και γεννιέται ο νέος, ο ανακαινισμένος, ο καινούριος που ζει
την αναγέννηση, την ανανέωση. Η εβδομάδα που ακολουθούσε το Πάσχα
ονομάζεται «διακαινήσιμος» γι’ αυτό το γεγονός της ανακαινίσεως.
Οι εφτά ημέρες της διακαινησίμου εβδομάδας θεωρούνται ως «μία» ημέρα, όπως η Κυριακή του Πάσχα. Οι πιστοί σύμφωνα με τον 66ο Κανόνα της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου πρέπει να τη γιορτάζουν με πνευματική ευφροσύνη, δηλ. ψάλλοντας ψαλμούς και ύμνους, όχι με χορούς και διασκεδάσεις, συμμετέχοντας όλη την εβδομάδα στη λατρεία της Εκκλησίας κοινωνώντας καθημερινά, αν και την προηγουμένη ημέρα έφαγαν αρτύσιμα φαγητά. Κατά τη διακαινήσιμη εβδομάδα τρώμε κρέας και την Τετάρτη και την Παρασκευή. Ο πένθιμος χαρακτήρας της νηστείας δεν έχει θέση στο γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού.
Επίσης ο εκάστοτε αυτοκράτορας ολόκληρη την εβδομάδα έκανε πλούσια γεύματα για τους φτωχούς και τους ιερείς.
Κατά τη διακαινήσιμη εβδομάδα ψάλλεται καθημερινά η ακολουθία του Πάσχα χωρίς το «Δεύτε λάβετε φως», που είναι μεταγενέστερη συνήθεια και που δεν αναφέρεται στα έντυπα Πεντηκοστάρια.