του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς
κ.Καλλινίκου
Αυτός ο στίχος πρέπει να είναι γραμμένος στην
καρδιά μας και να αποτελεί την πυξίδα του βίου μας .Πολλες φορές λέμε τι ζητάει
από μενα ο Θεός ; Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εκδηλώνουν την προς Θεόν αγάπη
τους με προσφορές και κάποτε ο Θεός δεν τις θέλει.Και να αναφέρω εδώ ένα
παράδειγμα.Δεν είναι κακό να πας στον Ναό για να ανάωεις ένα κερί. Αλλά όταν οι
άνθρωποι χωρίς θυσία καρδιάς χωρίς συντριβή και ταπείνωση και μετάνοια νομίζουν
ότι ξεπλήρωσαν το καθήκον τους με το να ανάψουν μία μεγάλη λαμπάδα Αυτό είναι
κάτι που δείχνει όχι γνώση τους πνεύματος της πίστεώς μας ,αλλά τυπολατρεία και
καταντά κάποτε ειδωλολατρεία.
Επαναλαμβάνω δεν λέγω ότι κάνει κακό εκείνος
ο οποίος θα ανάψει το κεράκι του.Και αυτό είναι μία προσφορά αλλά μην μένουν μερικοί
αναπαυμένοι με το ότι άναψαν λαμπάδα μεγάλη ένα μέτρο και εντάξει ξόφλησαν
,ευαρέστησαν στο Θεό.Αντί να κάνουν τάμα να δώσουν μία λαμπάδαα ενός μέτρου ας
έκαναν τάμα στο Θεό να μετανοήσουν να κόψουν κάποια αμαρτωλή συνήθεια .Αυτήν
την προσφορά την δέχεται ευαρεστότερα ο Θεός.
Να το προσέξουμε αυτό γιατί πολλοί άνθρωποι
του καιρού μας ,κάνουν ότι έκαναν οι άνθρωποι εκείνης της εποχής που δεν είχαν
βεβαίως τη χάρη και την αλήθεια όπως έχουμε εμείς σήμερα.
Εμείς είμαστε στην κατάσταση της χάριστος
.Εμείς έχουμε το φως και δεν επιτρέοεται να είμαστε ειδωλλάτρες στην πράξη αλλά
πρέπει να γνωρίζουμε σε τι ευαρεστείται ο Θεός .Και αυτό που θέλει ο Θεός αυτό
ακριβώς να τους προσφέρουμε .Εάν πράγματικά θέλουμε να ελκύουμε το θεό και ο
έλεός του.