Του π.Εφραίμ Παναούση
Το διακρίνεις παντού .Όπου και να γυρίσεις άνθρωποι με πολύ θυμό .
Και κυρίως στο δρόμο.
Να ανάψει το φανάρι και στο κλάσμα του δευτερολέπτου πρέπει να έχεις
απογειωθεί.Αλλιώς αλοίμονο.
Ή να σε κλείσουν στο δρόμο..Γενικά ο δρόμος έχει την προτεραιότητα.
Τα τελευταία χρόνια στα μέσα κοινωνικής δυκτίωσης βλέπεις και εκεί
απίστευτο θυμό.Στο κάτω μέρος των σχολίων ένας άλλος εμφύλιος έχει ξεσπάσει.Ανώνυμα,τυφλά,σκληρά
με λέξεις που πονούν και γράφονται για να πονέσουν .Τι γίνεται λοιπόν που θα
πάει αυτό το φαινόμενο.Αν είναι να συναυξάνει μαζί μας, αν είναι να μεγαλώνει
όσο μεγαλώνουμε και εμείς τότε
πραγματικά να περιμένουμε τα χειρότερα.
Τι γίνεται πως θα το τιθασεύσουμε αυτό το θηρίο.
Οι πατέρες της εκκλησίας επιμένουν πως η απαλλαγή από τα πάθη γίνεται
ευκολώτερα στα πρώτα στάδια. Όσο τα πάθη είναι ακόμα τρυφερά και δεν έχουν δέσει
κορμό.
Όταν δηλαδή ο άνθρωπος δει ότι κάτι πάει να φυτρώσει στην καρδιά
του,καλό είναι να το σταματήσει και να το ξεριζώσει τάχιστα.Αλλιώς μπερδεύτει
με τη συνήθεια και γίνεται κι αυτό δεύτερη αν όχι πρώτη φύση μας.
Είναι αλήθεια εύκολη η απαλλαγή μας έστω και στα πρώτα στάδια.Όχι ποτέ
η απαλλαγή δεν είναι εύκολη είναι πάντα επώδυνη και πάντα αιματηρή.Χρειάζεται
επιστασία των κινήσεων της καρδιάς.Πάει να πει πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα
για να δούμε τα πάθη που φύονται στον εαυτό μας.
Και από κεί και πέρα θέλει δουλειά μέσω της προσευχής.Συχνά νιώθουμε
άνιση τη μάχη με τον εαυτό μας.Εδώ θέλουμε τη βοηθεια του Θεού.Δεν μπορούμε να
κάνουμε οτιδήποτε αν δεν έχουμε τη βοήθειά Του.Πολύ προσευχή λοιπόν .Να
αποθέσουμε στα πόδια Του το πάθος μας την αδυναμία να το αντιμετωπίσουμε ,αλλά
και την απόφασή μας να αλλάξουμε .Τότε ο Θεός βλέποντας και τη δική μας
προσπάθεια θα κάνει το θαύμα.
Γενικώτερα όμως πρέπει να μάθουμε αποφεύγοντας την αναμέτρηση με τον
πειρασμό να μην λειτουργούμε ενστικτωδώς ,χωρίς σκέψη και χωρίς κάν λογική.
Ο Θεός δεν θαυματουργεί αν δεν δει θέληση και προαίρεση από τον
άνθρωπο.Έστω λίγο, έστω κάτι.Και εκείνος παίρνοντας το λίγο θα το κάνει πολύ.