Της Τρισεύγενης Καπράνου
Σε σένα Ελληνίδα,σε σένα μάνα του έπους του 40 αξίζουν ύμνοι και ευχαριστήριες δοξολογίες,εγκώμια και έπαινοι των αρετών σου,της ψυχής και του ήθους σου..Σε σένα,που με δάκρυα στα μάτια,ξεπροβόδισες τον γιό σου για το μέτωπο,δίνοντας του κειμήλιο και φυλαχτό την εικόνα της Παναγιάς μαζί με την ευχή σου. Σε σένα μάνα,που στο κάλεσμα της πατρίδας αψήφισες κινδύνους και φόβους και κουβαλούσες όπλα,
τρόφιμα και πολεμοφόδια στους πολεμιστές."Στης ιστορίας το διάσελο όρθιος ο γιός πολέμαγε κι η μάνα κρατάει τα βουνά"..Σε σένα Ελληνίδα,που μετέφερες τραυματίες στα ιατρεία,και γιατροπόρευες τα παλικάρια..Σε σένα αδελφή νοσοκόμα,που πάσχιζες να απαλύνεις τον πόνο του τραυματία του 40..Που η ματωμένη στολή σου έγινε τρόπαιο νίκης,εθνικό!.Σε σένα που καταβούλιαζες στο χιόνι,ανοίγοντας μονοπάτια και μεταφέροντας μηνύματα στις στρατιωτικές μονάδες και στους μαχητές του μετώπου.Σε σένα Ελληνίδα που,αν και έμενες πίσω,στα μετόπισθεν,δεν έμενες άπραγη.Δούλευες για την πατρίδα.Έπλεκες ρούχα και καλύμματα για τα παλικάρια μας."Μερόνυχτα σκυμμένη πλέκει κι έχει ψηλά το μέτωπο η Ελληνίδα. Και τα βελόνια γίνονται σπαθιά, που βγαίνουν από τη χρυσή τη θήκη και πλέκει ως τη νύχτα τη βαθειά κι ατέλειωτη είναι η κλωστή,όση κι η νίκη".. Σκύβουμε το κεφάλι μπρος στην ασύγκριτη μεγαλοψυχία και αυτοθυσία σου. Εσύ που διέσωσες και τιμήσες την πατρίδα στον πόλεμο του 40.Που εξόφλισες το χρέος σου πνευματικά και υλικά δίνοντας το παράδειγμα και αναδεικνύοντας πανανθρώπινες αξίες. Ελληνίδες του 40. Πνεύμα και στοργή, πόνος και λόγος, χρέος και δόξα.Προσευχόμαστε και καταθέτουμε στους τάφους σας λίγα λουλούδια, εκφράζοντας τις άπειρες ευχαριστίες μας.Υποκλινόμαστε ενώπιόν σας, ψιθυρίζοντας τα λόγια του ποιητή:"ύμνος πρέπει τέτοιος ύμνος για τη θεία Ελληνίδα που να μπει στης ιστορίας την καλύτερη σελίδα.Και να λέει:Ελληνίδες, έτσι να είσαστε για πάντα σαν εκείνες τις γυναίκες του αλησμόνητου 40".( απόσπασμα από την ομιλία: Στην Ελληνίδα του 40)