Ο Πατέρας Αρσένιος
και
H αιωνιότητα κρυμμένη σε μια στιγμή
Ο Γέροντας Αρσένιος (κατά κόσμον Άγγελος Παπατσιόκ – Papacioc) γεννήθηκε το 1914 σε ένα μικρό χωριό, το Μισλεάνουλ, στον νομό Ιάλομιτσα, στη Ρουμανία. Προικισμένος από τον Θεό με πολλά και διαλεχτά δώρα (καλλιτεχνικό ταλέντο, διάνοια, κλπ, ήταν για λίγο καιρό δήμαρχος μίας πόλης) εγκαταλείπει από την νεότητά του την κοσμική ζωή και μπαίνει στο μοναστήρι από μια αγία τρέλα για τον Χριστό. Η μοναστική κουρά του έγινε στην Ιερά Μονή Συχαστρία και μετά υπηρέτησε ως ιερέας στην Ιερά Μονή Σλάτινα μαζί με τον Πατέρα Κλεώπα. Το 1958 είναι φυλακισμένος από την κομμουνιστκή αστυνομία εξ αιτίας της συμμετοχής του στη Φλεγομένη Βάτο (Rugul Aprins), ένα ησυχαστικό ρεύμα που επηρέασε τη ρουμανική διανόηση μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη φυλακή ήταν μία στήλη φωτός, που ενίσχυε πολλές βασανισμένες ψυχές στην ομολογία του Χριστού. Μετά την απόλυση του, το 1964 έγινε γνωστός ως ένας από τους πιο αγαπημένους πνευματικούς στην Ρουμανία. Κοιμήθηκε εν Κυρίω το 2011, στις 19 Ιουλίου.
Πηγή : πεμπτουσία
Είμαι έτοιμος να πεθάνω
Κατά την αναδιαπαιδαγώγηση (εκ νέου εκπαίδευση) από την Αϊούντ Φυλακή, με κάλεσε στο γραφείο του ένας συνταγματάρχης. Ήμουν γνωστός εκεί, επειδή ήμουν και ιερέας και μοναχός. Ήμουν ντυμένος με ρούχα κατάδικου, ταπεινός, ας πω έτσι, ταπεινός τουλάχιστον στην εξωτερική μορφή, και ο συνταγματάρχης με ρώτησε να του εξηγήσω αν ο Θεός υπάρχει.
Λέω: Βέβαια, κύριε συνταγματαρχη, η ύπαρξή μας, η αναπνοή μας, η λογική, η διάνοια μάς το αποδεικνύουν αυτό. Τα μάτια με τα οποία βλέπουμε, η καρδιά που μας κρατάει στη ζωή και η οποία αγαπάει, είναι ανθρώπινα δώρα ή ουράνια; Όλα αυτά είναι δημιουργημένα από έναν Μεγάλο Τεχνίτη. Δεν είναι δημιουργημένα κατά τύχη. Ή ποιος τα δημιούργησε; Και συνέχισα να τού εξηγώ: Έχουμε τόσα σημεία. Ήρθε ο Χριστός, ανέστη!… Εσείς γιατί δεν πιστεύετε;
Ήταν μία μεγάλη τόλμη να τον ρωτήσω αυτό το πράγμα. Αλλά έπρεπε να φυλάξω την Αλήθειά μου.
Λέει: Ο πόλεμος που έγινε στη Ρωσία, ο οποίος ήταν εν ονόματι του Σταυρού με έπεισε ότι ο Θεός δεν υπάρχει.
Λέω: Τι εν ονόματι του Σταυρού, κύριε; Εκείνος ο τρελός, ο Χίτλερ, ήθελε να κατακτήσει τη Ρωσία και νόμισε ότι οι ρώσοι θα τον αφήσουν;! Αλλά πριν από αυτό τον πόλεμο, για ποιον λόγο δεν πιστεύατε;
Και με ρώτησε: Ποιο είναι το τελευταίο επιχείρημά σου;
Λεω: Είμαι έτοιμος να πεθάνω για αυτά τα οποία είπα, κύριε. Όμως είδα ότι δεν έχω με ποιον…
Και εκείνος άρχισε να ουρλιάζει: Πιάστε τον! Πιάστε τον!
*
Να σας πω κάτι. Προσέχετε την στιγμή, κάθε στιγμή! Μία στιγμή, μία καημένη στιγμή, την οποία δεν την προσέχουμε, και μπορούμε να χάσουμε τη σωτηρία μας. Μία στιγμή είναι πολύ σημαντική αν ξέρεις πώς να την ζείς. Αν ζείς το παρόν, διορθώνεις το παρελθόν και κερδίζεις το μέλλον. Μη σκέφτεσαι τι θα γίνει! Αφήσετε το μέλλον να λύσει μόνο του τα προβλήματά του. Εσείς ζείτε σωστά αυτή την στιγμή και αφήστε στα χέρια του Θεού την ζωή σας.
*
Συνιστώ μία άπειρη κρυμμένη χαρά μέσα σου, επειδή αυτή ομολογεί ότι είσαι μαζί με τον Χριστό στην καρδιά σου και στην αναπνοή σου. Η καρδιά σου θα σκιρτά πάντα με μία προσευχή χωρίς λέξεις. Ως εκ τούτου να κυριαρχείς πάντοτε στο εαυτό σου και να έχεις μια χαρωπή ησυχία, παρ’όλο λασπώθηκες, επειδή οποιοσδήποτε κι αν είναι ο λόγος μίας θλίψης, είναι μόνο και μόνο από τον διάβολο.
*
Υπάρχουν ένα μικρό ποτήρι, ένα πιό μεγάλο ποτήρι και ένα πολύ μεγάλο ποτήρι, και όλα αυτά είναι γεμάτα. Το μικρό ποτήρι δεν είναι στενοχωρημένο διότι δεν χωράει όσα περιλαμβάνει το μεγαλύτερο ποτήρι. Το μικρό ποτήρι είναι ικανοποιημένο επειδή είναι γεμάτο. Στο μέτρο του, εκείνο πήρε το βραβείο, γεμίστηκε το ποτήρι. Ανάλογα με την Θεία Χάρη, και η Χάρη δίνεται μόνο όταν ο άνθρωπος είναι ταπεινός. Ο άνθρωπος, αν είναι ειλικρινής και ταπεινός, είναι γεμάτoς στο μέτρο του, είναι τόσο ικανοποιημένος ώστε δεν σκέφτεται ότι ένας άλλος θα ήταν πιο ευτυχισμένος από τον ίδιο
Ευχαριστείστε με μικρά δώρα, μην ζητάτε μεγάλα δώρα, είναι ένα λάθος. Ένα δώρο που έχεις δεν είναι μικρό, είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεσαι. Αλλά ο άνθρωπος, στην ασυλλόγιστη υπερηφάνειά του και στην επιθυμία του, θέλει όλο τον ουρανό σε ενα δευτερόλεπτο. Όχι! Όλος ο ουρανός είναι δικός σου αν είσαι ταπεινός και νηφάλιος. Χωρίς την ταπείνωση δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.