Ιωάννα Καπράλου
Όχι απλά μένω άφωνη, όχι απλά παρατηρώ με έκπληξη...
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω την κατάσταση αδιαφορίας για το τί μπαίνει μέσα στην καρδούλα και το μυαλό των παιδιών της χώρας μας.
Μια απίστευτη λήθη της πραγματικής μας ταυτότητας. Πλήρης απουσία αληθινής νοηματοδότησης τόσο της δικής μας ζωής όσο και των παιδιών.
Πλήρης αφασία και αδυναμία (?) αντίδρασης.
Δεν θέλω καν να σκεφτώ ότι είναι εκ προ μελέτης... η μη κινητοποίηση για τα όσα διαπράττονται μπροστά στα μάτια μας σε ό,τι αφορά στα παιδιά.
Άνθρωποι με πάμπολλά πτυχία να αναφέρουν στις αναρτήσεις τους : "Κοίτα, ε.. εντάξει για το θέμα της προσευχής, ε... ας μην το κάνουμε θέμα. Δεν είναι και τόσο σοβαρό, αλλά η σημαία βρε παιδί μου ;;; Η σημαία ; "
Λήθη, άγνοια, αδιαφορία, πάγωμα νου και ψυχής.
Συγγνώμη, κατ΄ αρχήν να ρωτήσω τα βασικά :
Φέρνουμε παιδιά στον κόσμο για ποιο λόγο ;
Μόνο και μόνο για να βάλουμε το αυτοκολλητάκι στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου μας : Please keep the distance, Baby on board; "Παρακαλώ, κρατήστε τις αποστάσεις, γιατί υπάρχει μωρό στο "πλήρωμα" ";
Κι αν το μωρό ανήκει στο πλήρωμά μας, έχουμε καταλάβει ότι είμαστε καπετάνιοι και ότι έχουμε ευθύνη απέναντί του ;
Σκοπός μας είναι να τα μπουκώνουμε, να τα στέλνουμε σε χίλιες δραστηριότητες και για να μην μας ενοχλούν να κολλάμε το πρόσωπό τους στις οθόνες τηλεόρασης και υπολογιστή ;
Άστο, δεν βρίσκεις άκρη!.
Απλά, παρατηρείς ότι ακόμα και στους παιδικούς σταθμούς περιλαμβάνονται στο "πρόγραμμα" μαθήματα γιογκα!.
Εννοείται, ότι δεν μιλάνε για προσευχή και δεν αναφερόνται σε θέματα πίστης και ιστορίας!!!
Αλλά, και το χθεσινό με την κατάργηση της έπαρσης της σημαίας και του εθνικού ύμνου.... ;;;
Δεν το χωράει ο νους μου. Πιο πολύ δεν με σοκάρουν οι αποφάσεις που λαμβάνονται. Με σοκάρει η ανυπαρξία αντίδρασης. Τίποτα, βρε παιδί μου. Φλατ! Δεν κουνιέται φύλλο!.
Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς σκελετό και χωρίς αντισώματα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε βάθος χρόνου θα λυγίσουν και μάλιστα πολύ άσχημα. Δεν θα έχουν από πού να κρατηθούν. Δεν θα έχουν σημεία αναφοράς και προσανατολισμού. Τέλμα.
Αλλά, ποιος νοιάζεται ;
Και από την άλλη, κυριαρχεί η άποψη ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, γιατί όλα εξαρτώνται από το τί ψηφίσαμε Τώρα είναι πλέον αργά.
Είμαστε σοβαροί ;
Ο μόνος τρόπος αντίδρασής μας είναι οι εκλογές όπου πλέον ψηφίζει το 1/4 του πληθυσμού και αν ;
Συγγνώμη, έχετε καταλάβει ότι Έλληνας υπουργός Παιδείας καταργεί τον εθνικό ύμνο και την έπαρση της σημαίας από τα σχολεία των παιδιών ; ;;
Δεν μπήκαν οι Τούρκοι, δεν μπήκε κάποιος ξένος να σου κλείσει το στόμα και να σε αναγκάσει να μην λες τον εθνικό ύμνο της χώρας σου. Το κάνει Έλληνας!
Και μου λες ότι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε ;
Δεν μιλάω για βια.
Μιλάω για κάθε δημοκρατικό τρόπο αντίδρασης προκειμένου να προστατέψουμε (πλέον!) τα παιδιά μας από την κάθε ειδους τρέλα που χτυπάει τα κεφάλια των υπουργών!
Και μήπως ....λέω εγώ τώρα!...μήπως να τιμήσουμε αυτούς τους οποίους αποκαλούμε προγόνους ;;;;
(Εντελώς μεταξύ μας : Τα κόκκαλα των προγόνων μας έχουν κάνει αίτημα μετανάστευσης! Δεν τους χωραέι ο τόπος!)
Έλεος,βρε παιδιά!
Μια απίστευτη λήθη της πραγματικής μας ταυτότητας. Πλήρης απουσία αληθινής νοηματοδότησης τόσο της δικής μας ζωής όσο και των παιδιών.
Πλήρης αφασία και αδυναμία (?) αντίδρασης.
Δεν θέλω καν να σκεφτώ ότι είναι εκ προ μελέτης... η μη κινητοποίηση για τα όσα διαπράττονται μπροστά στα μάτια μας σε ό,τι αφορά στα παιδιά.
Άνθρωποι με πάμπολλά πτυχία να αναφέρουν στις αναρτήσεις τους : "Κοίτα, ε.. εντάξει για το θέμα της προσευχής, ε... ας μην το κάνουμε θέμα. Δεν είναι και τόσο σοβαρό, αλλά η σημαία βρε παιδί μου ;;; Η σημαία ; "
Λήθη, άγνοια, αδιαφορία, πάγωμα νου και ψυχής.
Συγγνώμη, κατ΄ αρχήν να ρωτήσω τα βασικά :
Φέρνουμε παιδιά στον κόσμο για ποιο λόγο ;
Μόνο και μόνο για να βάλουμε το αυτοκολλητάκι στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου μας : Please keep the distance, Baby on board; "Παρακαλώ, κρατήστε τις αποστάσεις, γιατί υπάρχει μωρό στο "πλήρωμα" ";
Κι αν το μωρό ανήκει στο πλήρωμά μας, έχουμε καταλάβει ότι είμαστε καπετάνιοι και ότι έχουμε ευθύνη απέναντί του ;
Σκοπός μας είναι να τα μπουκώνουμε, να τα στέλνουμε σε χίλιες δραστηριότητες και για να μην μας ενοχλούν να κολλάμε το πρόσωπό τους στις οθόνες τηλεόρασης και υπολογιστή ;
Άστο, δεν βρίσκεις άκρη!.
Απλά, παρατηρείς ότι ακόμα και στους παιδικούς σταθμούς περιλαμβάνονται στο "πρόγραμμα" μαθήματα γιογκα!.
Εννοείται, ότι δεν μιλάνε για προσευχή και δεν αναφερόνται σε θέματα πίστης και ιστορίας!!!
Αλλά, και το χθεσινό με την κατάργηση της έπαρσης της σημαίας και του εθνικού ύμνου.... ;;;
Δεν το χωράει ο νους μου. Πιο πολύ δεν με σοκάρουν οι αποφάσεις που λαμβάνονται. Με σοκάρει η ανυπαρξία αντίδρασης. Τίποτα, βρε παιδί μου. Φλατ! Δεν κουνιέται φύλλο!.
Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς σκελετό και χωρίς αντισώματα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε βάθος χρόνου θα λυγίσουν και μάλιστα πολύ άσχημα. Δεν θα έχουν από πού να κρατηθούν. Δεν θα έχουν σημεία αναφοράς και προσανατολισμού. Τέλμα.
Αλλά, ποιος νοιάζεται ;
Και από την άλλη, κυριαρχεί η άποψη ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, γιατί όλα εξαρτώνται από το τί ψηφίσαμε Τώρα είναι πλέον αργά.
Είμαστε σοβαροί ;
Ο μόνος τρόπος αντίδρασής μας είναι οι εκλογές όπου πλέον ψηφίζει το 1/4 του πληθυσμού και αν ;
Συγγνώμη, έχετε καταλάβει ότι Έλληνας υπουργός Παιδείας καταργεί τον εθνικό ύμνο και την έπαρση της σημαίας από τα σχολεία των παιδιών ; ;;
Δεν μπήκαν οι Τούρκοι, δεν μπήκε κάποιος ξένος να σου κλείσει το στόμα και να σε αναγκάσει να μην λες τον εθνικό ύμνο της χώρας σου. Το κάνει Έλληνας!
Και μου λες ότι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε ;
Δεν μιλάω για βια.
Μιλάω για κάθε δημοκρατικό τρόπο αντίδρασης προκειμένου να προστατέψουμε (πλέον!) τα παιδιά μας από την κάθε ειδους τρέλα που χτυπάει τα κεφάλια των υπουργών!
Και μήπως ....λέω εγώ τώρα!...μήπως να τιμήσουμε αυτούς τους οποίους αποκαλούμε προγόνους ;;;;
(Εντελώς μεταξύ μας : Τα κόκκαλα των προγόνων μας έχουν κάνει αίτημα μετανάστευσης! Δεν τους χωραέι ο τόπος!)
Έλεος,βρε παιδιά!