Δόξα στο Θεό

Έχετε παρατηρήσει αυτήν την εποχή τα φύλλα των δένδρων;  Μετά τη βροχή;

Χριστός Ανέστη από το Λίβανο.

Δείτε το!Έχουν σημασία οι αυθόρμητες αντιδράσεις των ανυποψίαστων.

Ίσως όλοι να έχουμε ανάγκη κάποιος να μας πει

"Χριστός Ανέστη "

Οι ρίζες μας, η ελπίδα μας ......

του Πολιτικού Επιστήμονος Κωνσταντίνου Χολέβα 

Όπως και στην περίπτωση του απαράδεκτου και ορθώς αποσυρθέντος βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού έτσι και τώρα η Ακαδημία Αθηνών τιμά το όνομά της και παρεμβαίνει κατά των διαστρεβλωτών της ελληνικής ιστορίας. Εκ μέρους και άλλων Ακαδημαϊκών ο Ομότιμος Καθηγητής Κωνσταντίνος Σβολόπουλος υπογράφει σύντομη, αλλά περιεκτική ανακοίνωση, η οποία αναφέρεται σε πρόσφατες τηλεοπτικές εκπομπές και σε άλλα σχετικά δημοσιεύματα για το 1821. Η ανακοίνωση των Ακαδημαϊκών υπογραμμίζει ότι οι κυριώτεροι παράγοντες, οι οποίοι συνετέλεσαν στη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων ήταν η γλώσσα, οι μνήμες από το ιστορικό παρελθόν και η Ορθόδοξη Πίστη.Η ανακοίνωση στηλιτεύει ιδιαιτέρως την απόπειρα των « μεταμοντέρνων» ιστορικών να ταυτίσουν τη γέννηση του κράτους με τη γέννηση του έθνους και τονίζει ότι « Ο Ελληνισμός επιβίωσε επί χιλιετίες. Το ελληνικό έθνος στη νεώτερη διαδρομή του μορφοποιήθηκε κατά τις αρχές του 13ου αιώνα. Η ταύτιση της αφετηρίας του με τη δημιουργία της νεώτερης Ελλάδας ως κράτους, αντιφάσκει με την επιστημονική αλήθεια». Αυτά μεταξύ άλλων λέγουν οι Ακαδημαϊκοί και τους είμαστε ευγνώμονες διότι βάζουν τα πράγματα στη θέση τους απέναντι στην αγχώδη προσπάθεια κάποιων δήθεν ιστορικών, οι οποίοι αρνούνται τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού και τον ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην εξασφάλιση αυτής της συνέχειας.

προσκυνηματική εκδρομή στην Κύπρο

Πενθήμερη προσκυνηματική εκδρομή πραγματοποιεί ο Σύνδεσμος Αγάπης

"ο Ιερός Χρυσόστομος"

 στην Κύπρο,

από τη Δευτέρα 23 έως την Παρασκευή 27 Μαϊου.

            Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής:

        τηλ. 2107018021

Η Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλή

Με το όνομα Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ή Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ιερό χριστιανικό αγίασμα που βρίσκεται στη Κωνσταντινούπολη έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας, όπου υπήρχαν τα λεγόμενα “παλάτια των πηγών” στα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη.

Πήρε την ονομασία του από το τουρκικό όνομα Balık (= ψάρι) και περιλαμβάνει το μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα.

Αποκάλυψη του αγιάσματος-Για την αποκάλυψη του Αγιάσματος υπάρχουν δυο εκδοχές:

1) Η πρώτη, που εξιστορεί ο Νικηφόρος Κάλλιστος αναφέρει ότι: Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Λέων ο Θράξ ή Λέων ο Μέγας (457-474 μ.Χ.), όταν ερχόταν ως απλός στρατιώτης στην Κωνσταντινούπολη, συνάντησε στη Χρυσή Πύλη έναν τυφλό που του ζήτησε νερό. Ψάχνοντας γιά νερό, μιά φωνή του υπέδειξε την πηγή. Πίνοντας ο τυφλός και ερχόμενο το λασπώδες νερό στα μάτια του θεραπεύτηκε. Όταν αργότερα έγινε Αυτοκράτορας, του είπε η προφητική φωνή, πως θα έπρεπε να χτίσει δίπλα στην πηγή μια Εκκλησία. Πράγματι ο Λέων έκτισε μια μεγαλοπρεπή εκκλησία προς τιμή της Θεοτόκου στο χώρο εκείνο, τον οποίο και ονόμασε “Πηγή”. Ο Κάλλιστος περιγράφει τη μεγάλη αυτή Εκκλησία με πολλές λεπτομέρειες, αν και η περιγραφή ταιριάζει περισσότερο στό οικοδόμημα του Ιουστινιανού. Ιστορικά πάντως είναι εξακριβωμένο, ότι το 536 στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, υπό τον Πατριάρχη Μηνά, λαμβάνει μέρος και ο Ζήνων, ηγούμενος “του Οίκου της αγίας ενδόξου Παρθένου και Θεοτόκου Μαρίας εν τη Πηγή”.

2) Η δεύτερη, που εξιστορεί ο ιστορικός Προκόπιος, τοποθετείται στις αρχές του 6ου αιώνα και αναφέρεται στον Ιουστινιανό. Ο Ιουστινιανός κυνηγούσε σ’ ένα θαυμάσιο τοπίο με πολύ πράσινο, νερά καί δένδρα. Εκεί, σαν σε όραμα, είδε ένα μικρό παρεκκλήσι, πλήθος λαού και έναν ιερέα μπροστά σέ μιά πηγή. “Είναι η πηγή των θαυμάτων” του είπαν. Και έχτισε εκεί μοναστήρι με υλικά που περίσσεψαν από την Αγιά Σοφιά.

Η δεύτερη αυτή εκδοχή ανάγεται στην ανακαίνιση του ναού το 559.

Πέμπτη της Διακαινησίμου και ο κρυφός εορτασμός του Πάσχα στην Τραπεζούντα

Πέμπτη του Πάσχα κι ο παπα – Λευτέρης πρωΐ-πρωΐ φόρτωνε το ζώο του κι ετοιμαζόταν να κατεβεί στην Τραπεζούντα. Την ίδια ώρα ακούστηκαν οι πρώτοι χτύποι της καμπάνας. Ο συνεφημέριός του ο παπα – Γαβριήλ φαίνεται πώς είχε αϋπνίες. Χθες ήταν η σειρά του να λειτουργήσει. Μετά πήρε τα βουνά και τα λαγκάδια να μαζέψει ξύλα. Και σήμερα νάτον ξημερώματα, έτοιμος να κάνει τον πραματευτή. Κανονικά όφειλε να πάει στην εκκλησιά. Τέτοια μέρα, ακόμη Πασχαλιά, πού ξανακούστηκε να λείπει απ’ τη Λειτουργία! Ας όψονται, όμως, τα τόσα στόματα πού περιμένουν στο σπίτι. Κάποιος έπρεπε να νοιαστεί για το καθημερινό τους.Οκτώ του έδωσε ο Θεός κι άλλα τρία ο Ανάστασης ο κουμπάρος του: Τη γυναίκα του, την πεθερά του, και τον κουνιάδο του, πού δεν φτουρά σε δουλειά

Έκανε το σταυρό του και ξεκίνησε. Είχε μπροστά του πολύ δρόμο. Υπολόγιζε πριν το μεσημέρι να φτάσει στην πόλη κι αν όλα παν καλά, αργά το βράδυ να είναι πάλι πίσω. «Βαστάτε ποδαράκιά μου» αναστέναξε καθώς αναλογίστηκε το δρόμο πούχε να κάνει. Κατά πώς το είχε συνήθειο άρχισε το ψάλσιμο, να σπάει κι η μονοτονία. Να κάνει όμως και το κέφι του. Μέσα στην ερημιά ποιος τον ακούει; Μόνο ο Θεός. Αποφεύγει και τα κοροϊδευτικά χαμόγελα του παπα – Γαβριήλ ή τις ειρωνίες του Ιορδάνη, του ψάλτη: «Εξαιρετικά τα λες παπά. Σαν μανάβης!» Το ξέρει. Η φωνή του ακούγεται άσχημα. Μα ότι λέει, το ψέλνει με την καρδιά του κι αυτό θέλει ο Θεός. Όπως τότε πού ήταν μικρός. Και φλεγότανε απ’ το μεράκι των ύμνων.

27 Απριλίου 1941 : Οι Γερμανοί στη Αθήνα....

Επιχειρώντας να δώσει κουράγιο στους θλιμμένους Αθηναίους, ο εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος μετέδιδε με τη χαρακτηριστική  φωνή του τις τελευταίες
ελεύθερες φράσεις που μπορούσαν να ακουσθούν:
Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι…
Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών.
Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου.
Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.

Μνήμη Κωνσταντίνου Κουκκίδη

27 Απριλίου 1941. Ο Εύζωνας Ηρωας Κωνσταντίνος Κουκίδης πέφτει στο κενό από τον Ιερό Βράχο της Aκρόπολης τυλιγμένος με την Ελληνική Σημαία.

Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.
Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από τήν εληά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρύζουν στό ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, τήν γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθή από τόν αγκυλωτό σταυρό.
Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.............

Πάσχα στην Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα με τον Γέροντα Εφραίμ

Διαγενομένου του Σαββάτου...

Αναστάσεως ημέρα!!!

Των Οσιάθλων Πατέρων των εν τη Ιερά Μονή Ταώ (Νταού) Πεντέλης αναιρεθέντων

Οι Άγιοι Πατέρες Συναξάριον: Τη αυτή ημέρα (Τρίτη της Δικαινησίμου) μνήμη επιτελούμεν, εκ μεταθέσεως, των Αγίων και ενδόξων Θαυματουργών Οσιομαρτύρων  των εν τη Παντοκρατορική Ιερά Μονή τη επιλεγομένη  Νταού  εν τω όρει της Πεντέλης, ξίφει  τελειωθέντων υπό των Αγαρηνών πειρατών,  κατ΄ αυτήν την λαμπράν ημέραν  της του Κυρίου  ημών Αναστάσεως.  Βίος και πολιτεία: Στα απομνημονεύματα του Κυρίλλου Δέγλερη, ηγουμένου προ της επαναστάσεως της Μονής Πεντέλης  διαβάζουμε ότι: Μεταξύ των ετών 1648 και 1692 μ.Χ. πειρατές  που  λεηλατούσαν τα παράλια μέρη της Ελλάδος έφθασαν και στην Ραφήνα τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδος, πιθανώς το 1690 ή 1692. Κατά την ώρα που οι Πατέρες της Ιεράς Μονής εόρταζαν την Ανάσταση του Κυρίου μας,  οι «Αλγερίνοι πειραταί» -σύφωνα με άλλη πληροφορία οι πειρατές ήσαν Τούρκοι ή Τουρκαλβανοί-, με τη βοήθεια ενός υπηρέτη που είχε έχθρα προς τους μοναχούς, μπήκαν στη Μονή, κατέσφαξαν τους Μοναχούς,  και  «λεηλατήσαντες και ερημώσαντες την Μονήν  ανεχώρησαν». Όλοι οι Πατέρες της Μονής του Παντοκράτορος, που ήταν στον αριθμό «πλέον των 150», πλην ενός που ιερουργούσε σε ένα μετόχι της Μονής στην περιοχή Χεροτσακούλι,  φονευθήκαν αγρίως.

Άγιος Γεώργιος ο Κουδουνάς





«Αϊ-Γιώργη μου, κάνε καλά τον πατέρα μου», «Αϊ- Γιώργη μου, κάνε τους γονείς μου να ξαναγαπήσουν», «Αϊ- Γιώργη μου, βοήθησέ με να εισαχθώ στο πανεπιστήμιο», «Αϊ-Γιώργη μου, βοήθησε με να βρω εργασία και να αποκτήσω σπίτι».

Τα παραπάνω είναι λίγες από τις χιλιάδες παρακλήσεις που γίνονται στον Αγιο Γεώργιο τον Κουδουνά, στο νησί Πρίγκιπος της Κωνσταντινούπολης, από προσκυνητές όλων των εθνοτήτων και θρησκειών. Κυρίως όμως από Tούρκους, μουσουλμάνους.

Το μοναστήρι είναι κτισμένο το 963 μ.Χ. όταν βασίλευε ο Νικηφόρος Φωκάς και είναι αφιερωμένο στον Αγιο Γεώργιο. Λέγεται δε ότι η εικόνα του Αγίου βρέθηκε από έναν βοσκό, καθώς ήταν σκεπασμένη από μια αρμαθιά κουδούνια, γι' αυτό πήρε την ονομασία «Κουδουνάς».

Κατά την παράδοση και μέχρι σήμερα όσοι κάνουν τάμα παίρνουν ένα «κουδουνάκι» και όταν υλοποιείται το τάμα τους το επιστρέφουν, φέρνοντας στο μοναστήρι λάδι, χρήματα κ.λπ.

Κάθε χρόνο το επισκέπτονται 250.000 άτομα, κυρίως Τούρκοι, ενώ το μοναστήρι γιορτάζει δύο φορές το χρόνο. Του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Θέκλας.

Τις μέρες που πέρασαν, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων προς τιμή της Αγίας Θέκλας, πάνω από 10.000 μουσουλμάνοι, επισκέφτηκαν τον Αγιο Γεώργιο, ζητώντας τη βοήθειά του.

Η Μεράλ ζητούσε επίμονα να τη διαβάσει ο ιερέας και αυτός την ευλόγησε για να «ηρεμήσει ψυχικά», η Ζεϊνέπ, παρακαλούσε να γίνει καλά από την «κακιά αρρώστια», ο Χασάν ήθελε εργασία «για να θρέψει τα παιδιά του» και η Αλιγιέ παρακαλούσε τον άγιο να της «δώσει παιδιά».

Αγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος  ο Τροπαιοφόρος ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και είναι από τους λαοφιλεστέρους Αγίους της Εκκλησίας μας. Έζησε κατά τα τέλη του 3^ου αιώνος μ.Χ. και τας αρχάς του 4^ου επί της βασιλείας του Διοκλητιανού.
       Η εποχή του υπήρξε εποχή σκληρών διωγμών και εξοντωτικών κατά της Χριστιανικής Πίστεως. Ο Γεώργιος είχε μεγάλο αξίωμα^. ήτο κόμης και διακρινόταν σ' όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την γενναιότητά του και την ανδρεία του.
       Παρ' όλη τη δόξα όμως και τις τιμές δεν αρνήθηκε να θυσιάση τα πάντα και να ομολογήση με παρρησία ενώπιον του αυτοκράτορος και πολλών αρχόντων την χριστιανική του πίστιν. Υπέμεινε βασανιστήρια πολλά και φρικτά που στο τέλος τον ανέδειξαν Μεγαλομάρτυρα.
       Πολλά είναι τα θαύματα του Αγίου Γεωργίου. Όχι μόνον αυτά που αναφέρονται στο μικρό αυτό φυλλάδιο, αλλά και πολλά άλλα που πάντοτε και σήμερα εκτελεί σ' όσους προσφεύγουν με πίστι στις πρεσβείες του. Πολλοί ναοί τιμώνται επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, δείγμα κι' αυτό της αγάπης του λαού προς τον Άγιον, και πολλοί φέρουν το όνομά του. Δείγμα τιμής από μέρους μας προς τον Άγιον, αγαπητέ αναγνώστα, είναι βέβαια και ο εορτασμός της μνήμης του και αι πανηγύρεις, αλλά πιο μεγάλο δείγμα τιμής είναι η μίμησις της αγίας ζωής του, γιατί «τιμή μάρτυρος» είναι η «μίμησις μάρτυρος». Μίμησις της ομολογίας, της μαρτυρικής, της αγίας ζωής του.

Πάσχα στη Μονή Βαλαάμ (Λάτογκα Ρωσίας)

Πασχαλινοί ύμνοι στα Σλαβονικά και στα Ελληνικά από τη χορωδία των μοναχών της Μονής Βαλαάμ στη Ρωσία.

Μεγάλη Παρασκευή 2011

Μεγάλη Παρασκευή 2011.Με φροντίδα και πολύ αγάπη από όλους στην Ιερά Μονή Χρυσοπηγής για του Χριστού τον Τάφο.Ο Θεός να στολίζει με τα άνθη της Χάριτός Του όλους,μικρούς και μεγάλους. Και του χρόνου!!!
Καλή Ανάσταση

Πάσχα στα Καυσοκαλύβια

Άνοιξη ,τα κήπια φροντισμένα από τη βουβή Εβδομάδα.Να μην υπάρχουνε δουλειές την ημέρα τη λαμπρή.

Προετοιμασίες για το χωριό των καλογήρων μικρές μα γι αυτούς τους ανθρώπους σημαντικές. Τα Καυσοκαλύβια: το δεύτερο ματά την Αγία Άννα μοναχικό χωριό  που κάθεται χρόνους πολλούς στα πόδια του Άθωνα και αντικρύζει τα απέναντι νησιά που φαίνονται άμα έχει καλοσύνη .Στη σκιά του Άθωνα το ευλογημένο νησί του κυρ Αλέξανδρου και τα άλλα τα μικρότερα που τις νύχτες πιότερο ζωντανεύουν με τις φωτιές τους που ανάβουνε αντίκρυ των καλογήρων. Στα μέρη τούτα που έζησε ο Άγιος Μάξιμος που προφασιζόμενος τον μωρόν έκαιγε τις καλύβες του και κινούσε κάθε τόσο για καινούργια άβατα μέρη. Αργότερα εδώ σε δυσπρόσιτο σπήλαιο ήρθε ο Άγιος Ακάκιος και μόνασε μόνος μόνω τω Θεώ και έφτιαξε τη σκήτη όπως υπάρχει μέχρι τα σήμερα.

Δεν θα λάθευε κανένας αν έλεγε  τα Καυσοκαλύβια , ιερό βήμα του Άθωνα. Από την  Αγία Άννα μέχρι τον Άγιο Νείλο ο τόπος έχει τη χάρη και την ομορφιά μιας κούρμπας που αγκαλιάζει την Αγία Τράπεζα.

Πολλοί λένε για το τελευταίο Όρος μα δεν νομίζω πως έχουνε δίκιο. Γιατί έχω συναντήσει πολλούς ασκητές και μέσα στο μελλισολόι ενός Μοναστηριού μέχρι λαϊκούς αδελφούς  στον κόσμο, που κρατάνε τριήμερα και έχουνε πολλές του Θεού περγαμηνές. Μα πάλι ας πάμε στα Καυσοκαλύβια του Γέρο Άθωνα τα μοναχικά μα όχι μόνα, κάτι από το χαμένο μας Παράδεισο.

Λοιπόν οι πατέρες θα πάρουνε τυρί και κρασί από την Αμμουλιανή με το μεγάλο πλοίο που δυσκολεύεται να πιάσει στον Αρσανά άμα έχει νοτιά. Και θα προμηθευτούνε αυγά και λίγη γιαούρτη για την ημέρα του Χριστού και όλη τη Λαμπροβδομάδα. Οι παππούληδες κατεβαίνουν με τα ντορβάδια κρεμασμένα στα σαμάρια των μουλαριών τον κατήφορο κι ύστερα ανεβαίνουνε υπομονετικά ψυθιρίζοντας την  ευχή. Δύσκολος τόπος τα Καυσοκαλύβια μα πολύ ευλογημένα. Όλα τα ευλογημένα είναι δύσκολα.

Μεγαλοβδόμαδο στην Όλυμπο Καρπάθου

  κ.Χαράλαμπου Μιχαλόπουλου

Η ¨Ολυμπος

Στη βόρια Κάρπαθο, 55 χλμ. από τα Πηγάδια τη χώρα της Κάρπαθου, βρίσκεται ένα από τα λιγοστά ορεινά χωριά της Ελλάδος όπου οι παραδόσεις συνεχίζουν να παίζουν μεγάλο ρόλο στη ζωή των κατοίκων. Μία επίσκεψη εκεί τις μέρες του Πάσχα είναι σαν ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο.
Ο δρόμος που οδηγεί στο χωριό εξακολουθεί να μην είναι ο καλύτερος, όμως τη λιγοστή ταλαιπωρία που ίσως σας προκάλεσε θα την ξεχάσετε εντελώς όταν θα αρχίσουν να αχνοφαίνονται μπροστά σας οι παραδοσιακοί ανεμόμυλοι που κοσμούν τον αυχένα που συνδέει τις δύο κορυφές του βουνού Προφήτης Ηλίας. Ακριβώς από κάτω τους απλώνεται ο πανέμορφος μεσαιωνικός νησιώτικος οικισμός της Ολύμπου ο οποίος έχει μείνει απαράλλακτος παρά το πέρασμα του χρόνου. Οι φιλόξενοι κάτοικοι , κατά βάση κτηνοτρόφοι και γεωργοί, αν και έχουν έρθει σε επαφή με τον νεοελληνικό πολιτισμό έχουν παραμείνει σταθεροί στον τρόπο ζωής και στις αξίες τους. Έχουν κρατήσει τα δωρικά στοιχεία στην τοπική τους διάλεκτο, οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν το στυλοβάτη της οικογένειας, ενώ φορούν ακόμα παραδοσιακές τοπικές στολές, οι μαντινάδες ακούγονται πάντα υπό τους ήχους δωδεκανησιακής λύρας

Ο Μυστικός Δείπνος

+Πρωτοπρεσβυτέρου Αλεξάνδρου Σμέμαν

Δύο βασικά γεγονότα χαρακτηρίζουν τις ιερές ακολουθίες της Αγίας και Μεγάλης Πέμπτης: ο Μυστικός Δείπνος του Κυρίου Ιησού Χριστού με τους μαθητές Του και η προδοσία του Ιούδα. Το βαθύτερο νόημα και των δύο αυτών γεγονότων είναι η αγάπη . Ο Μυστικός Δείπνος είναι η εσχατολογική αποκάλυψη της σωτηριώδους αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, της αγάπης που είναι η καρδιά της σωτηρίας. Η προδοσία του Ιούδα αποκαλύπτει ότι η αμαρτία, ο θάνατος και η αυτοκαταστροφή οφείλονται επίσης στην αγάπη · αλλά σε μια αγάπη καταστροφική, μια αγάπη που διαιρεί, διαλύει και οδηγεί εκεί που κάθε άλλο παρά αγάπη κυριαρχεί. Ακριβώς εδώ βρίσκεται το μυστήριο τούτης της μοναδικής ημέρας, της Μεγάλης Πέμπτης. Οι ιερές ακολουθίες της, όπου το φως και το σκοτάδι, η χαρά και η λύπη είναι παράξένα αναμειγμένα, μας προκαλούν σε μια επιλογή από την οποία εξαρτάται ο τελικός προορισμός του καθενός από μας. 

Πάσχα στη Σκιάθο

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Ξεχωριστή, πανέμορφη, καταπράσινη. Και ανάμεσα σε όλα αυτά ιδανική για να ζήσετε την πιο κατανυκτική Μεγάλη Εβδομάδα, αφού το τελετουργικό της είναι μοναδικό σε όλη την Ελλάδα.

Η Σκιάθος

Γνωστή από τις διηγήσεις του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, η Σκιάθος είναι ίσως το ομορφότερο νησί των Σποράδων. Το μέγεθός της είναι βολικό για τις μέρες του Πάσχα, αφού άνετα σε 3-4 μέρες θα περιηγηθείτε σε όλο το νησί, θα γνωρίσετε τις πευκόφυτες παραλίες και θα περπατήσετε σε καλντερίμια φρεσκοασπρισμένα.
Η ιδιαιτερότητα που έχει το Πάσχα στη Σκιάθο βρίσκεται στο Αγιονορείτικο τελετουργικό που τηρείται σε όλη την ακολουθία της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης. Το νησί καλύπτεται από ένα πένθιμο πέπλο όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα, ενώ η επιτάφιος ακολουθία τελείται τα ξημερώματα του Σαββάτου, ακολουθώντας τα ωράρια του Αγίου Όρους.

Mεγάλη Εβδομάδα:το ταξίδι της ψυχής προς το Πάσχα.

Από τις ακολουθίες της περιόδου αυτής .Η ομορφιά και η κατάνυξη των ύμνων.Ο ουρανός στη γη.!!!!



Η Αγία και Μεγάλη Δευτέρα

«Τὴ ἁγία καὶ μεγάλη Δευτέρα,
μνείαν ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσὴφ τοῦ Παγκάλου,
καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταραθείσης καὶ ξηρανθείσης Συκῆς»

Κατά την Μ. Δευτέρα επιτελούμε ανάμνηση του ενάρετου Ιωσήφ (γιος του πατριάρχη Ιακώβ και δισέγγονο του Αβραάμ), ο οποίος είναι τύπος του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Ο Ιωσήφ, αγαπητός γιος του πατέρα του, φθονήθηκε από τα αδέρφια του. Στην αρχή τον έριξαν σε ένα λάκκο, έπειτα όμως πουλήθηκε από τα αδέρφια του αντί είκοσι χρυσών νομισμάτων στους εμπόρους. Αυτοί με τη σειρά τους τον πούλησαν στον Πετεφρή που ήταν αρχιμάγειρας του βασιλιά της Αιγύπτου.

Ο Ιωσήφ ήταν ωραιότατος νέος και γι’ αυτό η σύζυγος του Πετεφρή επιθύμησε να αμαρτήσει μαζί του. Αυτός αρνήθηκε και τότε αυτή τον συκοφάντησε στον άντρα της, ότι δήθεν ο Ιωσήφ της επιτέθηκε με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστεψε και ο αθώος Ιωσήφ ρίχτηκε στην φυλακή.

Μνήμες Μεγαλοβδομάδας

Από την αποψινή ακολουθία.Χοροστασία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου στον Αγιο Θωμά Αμπελοκήπων

Ευλογημένο Πάσχα

Προετοιμασία για τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Σάββατο του Λαζάρου. Ξεκινά το Μεγαλοβδόμαδο. Ευλογημένη Ορθοδοξία με τις τόσες χαρές και τις ομορφιές σου.Μετά τον εσπερινό της Κυριακής των Βαϊων ετοιμάσαμε στην Ιερά Μονή Χρυσοπηγής τα βάγια και τα πλέξαμε με σταυρούς καμωμένους από φοίνικες.Προετoιμασία έπειτα του Καθολικού για τη Μεγάλη γιορτή.

"Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος ον ευρήσει γρηγορούντα".

Το δικό Του Εκούσιο Πάθος ,

ας θεραπεύσει τα δικά μας πάθη.

Καλή και ευλογημένη Ανάσταση.

"Ιδε ο Άνθρωπος"

+Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου

Είναι η σκωπτική φράσις, αγαπητοί μου αναγνώσται, που προφέρει ο Πιλάτος, δείχνοντας τον Θεάνθρωπο στους ανθρώπους. «Ίδε ο άνθρωπος». Τον είχαν μαστιγώσει, τον είχαν εξευτελίσει και μέσα σ' αυτή την εξουθένωσι και την ταπείνωσι τον δείχνει στους ανθρώπους και λέγει «Ίδε ο άνθρωπος» Θέαμα φοβερό και συγκλονιστικό. Πώς έκαμε ο Θεός τον άνθρωπο και πώς κατήντησε ο άνθρωπος τον Θεό. Αιμόρφυτον, άτιμον, χωρίς είδος και κάλλος, εγκαταλελειμένον στο μίσος των ανθρώπων, αξιολύπητον.Ο Θεός έγινε άνθρωπος από αγάπη στο πλάσμα του. Κι αυτό με περισσή αχαριστία τον ανέβασε πάνω στο Σταυρό. Ο Θεός εξήντλησε τα αποθέματα των ευεργεσιών του, και ο άνθρωπος εκόρεσε επάνω του την μανία του μίσους του. Ο Θεός εκάλεσε τον άνθρωπο να γίνη Θεάνθρωπος και αυτός «παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς Ό Θεός εξηγόρασε τον άνθρωπο «εκ κατάρας του νόμου τω τιμίω του αίματι τω Σταυρώ προσηλωθείς και τη λόγχη κεντηθείς» και ο άνθρωπος με πείσμα του ηρνήθη την χάριν. «Απόστα απ' εμοϋ, οδούς σου ειδέναι ου βούλομαι».

Ο Άγιος Λάζαρος, ο "Φίλος του Χριστού "

του μακαριστού πατρός   Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου

Ανάμεσα σε κείνους που δούλεψαν ή με την παρουσία τους συνέβαλαν στο να πάρει η νήσος μας το τιμητικό προσωνύμιο «Νήσος των Αγίων», είναι κι ο φίλος και μαθητής του Χριστού μας, ο «τετραήμερος» Λάζαρος.Η άγια αυτή μορφή κατοικούσε στο μικρό προάστιο της Ιερουσαλήμ τη Βηθανία κι είχε δύο αδελφές, τη Μάρθα και τη Μαρία. Στο σπίτι τους, το φιλόξενο σπίτι τους, πολλές φορές ο Ιησούς είχε ξαποστάσει μαζί με τους μαθητές Του και είχε δοκιμάσει τις στοργικές περιποιήσεις τους.Κάποια φορά όμως, όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Ιωάννης (ια', 3), που ο Κύριος βρισκόταν στη Γαλιλαία «πέραν του Ιορδάνου εις τον τόπον όπου ην Ιωάννης το πρώτον βαπτίζων», έμαθε πως ο φίλος Του ο Λάζαρος ήταν άρρωστος.

Του το είχαν διαμηνύσει οι αδελφές του με τούτα τα λόγια: «Κύριε, ίδε όν φιλείς ασθενεί» (στίχ. 3). Κύριε, να, αυτός που τόσο πολύ αγαπάς, είναι άρρωστος.

Σαν ήκουσε όμως ο Ιησούς τούτο, είπε: Αυτή η αρρώστια δεν είναι για θάνατο, αλλά για να φανεί η δόξα του Θεού. Κι έμεινε εκεί στον τόπο που βρισκόταν ακόμη δύο μέρες κι ύστερα είπε στους μαθητές Του: «Άγωμεν εις την Ιουδαίαν πάλιν». Πάμε πάλι στην Ιουδαία.

Εισαγωγή στη Μεγάλη Εβδομάδα

Αρχιμ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ

Πρωτοσυγκέλλου Ιεράς Μητροπόλεως Σάμου Ικαρίας

 

Το Ιερό Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου      



Ὅταν πρίν ἕξι ἑβδομάδες ἄρχιζε ἡ ψυχωφελής περίοδος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ Μητέρα Ἐκκλησία μᾶς προσκάλεσε σέ ἕνα ταξίδι πνευματικό. Μέ τό πλοῖο τῆς ζωῆς μας, μέ τή συντροφιά τῆς προσευχῆς καί τῆς λατρευτικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας καί μέ ἀκριβές ἀποσκευές τήν ἄσκηση τῆς νηστείας καί κυρίως τήν μετάνοιά μας διαπλεύσαμε τό πέλαγος τῶν 40 ἡμερῶν καί ἤδη ἀπό τό Σάββατο τοῦ Λαζάρου εἰσήλθαμε στό λιμάνι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδας, μέ στόχο νά προσκυνήσουμε τήν τριήμερη Ἀνάσταση Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτῆρος τῶν ψυχῶν μας.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς ἐξηγεῖ, ὅτι ὀνομάζουμε τήν ἑβδομάδα αὐτή Μεγάλη, «ὄχι γιατί ἔχει περισσότερες ἤ μεγαλύτερες ἡμέρες ἀπό τίς ἄλλες ἑβδομάδες, ἀλλά ἐπειδή μεγάλα ὑπῆρξαν τά κατορθώματα τοῦ Χριστοῦ, πού θυμόμαστε κατ’ αὐτή τήν ἑβδομάδα, ἐνῶμεγάλες καί ἀπερίγραπτες ὑπῆρξαν καί οἱὠφέλειες, πού λάβαμε! Ἔλαβε τέλος ὁ πολυχρόνιος πόλεμός μας ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Καταργήθηκε ὁ θάνατος, ἐξαφανίσθηκε ἡ κατάρα, καταλύθηκε ἡ τυρρανική ἐξουσία τοῦ διαβόλου, τά ὑπάρχοντά του λεηλατήθηκαν ἀπό τόν Χριστό, ὁ Οὐρανός ἔγινε βάσιμος, οἱἄνθρωποι ἀναμίχθηκαν μέ τούς ἀγγέλους καθώς ὁ Θεός τῆς εἰρήνης εἰρηνοποίησε τά οὐράνια καί τά ἐπίγεια καί συμφιλιώθηκε μέ τούς ἀνθρώπους.»

Οδοιπορικό στους Αγίους Τόπους

ο Γολγοθάς

Αυτή την Κυριακή 17 Απριλίου (Βαϊων) μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας,στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής ο κ.Λυκούργος Μαρκούδης, διευθυντής της Πειραϊκής Εκκλησίας θα μας ταξιδέψει με λόγο και εικόνα στους Αγίους Τόπους.

"Γράμματα στο Θεό" Μια ταινία για την πίστη και τη δύναμη της προσευχής

Την Παρασκευή 15 Απριλίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Ατικής στις 6.00μ.μ.θα τελεστεί η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου και αμέσως μετά θα προβληθεί η ταινία "Γράμματα στο Θεό" Πρόκειται για μία νέα αμερικανική κινηματογραφική ταινία από χριστιανό παραγωγό, με θέμα τον παιδικό καρκίνο.

 Η ταινία ονομάζεται «Letters to God», («Γράμματα στον Θεό»).Το ‘Letters to God’, φέρνει στο προσκήνιο τη δύναμη της προσευχής και πώς η πίστη ενός αγοριού που έχει καρκίνο, φέρνει αλλαγές ζωές των γειτόνων του.Εμπνευσμένη από μια αληθινή ιστορία, η ταινία έχει ως πρωταγωνιστή τον Tanner McGuire στον ρόλο του Tyler Doherty, ενός 8χρονου αγοριού κτυπημένου από καρκίνο, που γράφει επιστολές προς τον Θεό κάθε μέρα, οι οποίες φτάνουν στα χέρια ενός ταχυδρόμου που αντιμετωπίζει προσωπικά προβλήματα. 

Το cast αποτελείται από τους: Robyn Lively (‘Saving Grace’) ως μητέρα του Tyler, Jeffrey S. Johnson (‘CSI’), ως ο ταχυδρόμος και ως γείτονας, Ralph Waite από τους ‘The Waltons’, που έχασε και ο ίδιος ένα παιδί από καρκίνο.

Δείτε το τρέιλερ παρακάτω

"Τον καθένα από εμάς τον έχει αγγίξει το θέμα του καρκίνου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο», δήλωσε ο Ντέιβιντ Νίξον, ένας από τους παραγωγούς των δημοφιλών χριστιανικών ταινιών στις ΗΠΑ.

 «Αλλά η πραγματική ιστορία είναι ότι αυτά τα μικρά γράμματα ήταν πραγματικά προσευχές, και αυτό είναι πραγματικά που θα ήθελα οι άνθρωποι να πάρουν μαζί τους φεύγοντας από τις αίθουσες ... ότι μπορείτε να έχετε μια επαφή με το Θεό και μπορεί να είναι τόσο απλό όσο όπως σα να Του γράφεις ένα γράμμα. "

"Δεν μας ενδιαφέρει να φτιάχνουμε ταινίες, μας ενδιαφέρει να αγγίξουμε καρδιές με τις ταινίες που θα έχουν μια αξία λυτρωτική, που θα υπενθυμίζουν το ευαγγέλιο», είπε ο Νίξον. «Δεν θέλουμε να κάνουμε κατήχηση σε κανέναν, θέλουμε απλώς να πούμε απλές ιστορίες για τους χριστιανούς και πώς περνούν τις αντιξοότητες."

 

Η μνήμη του μαρτυρικού Γρηγορίου Ε´ στο Φανάρι

Φωτογραφίες και ρεπορτάζ του Νικολάου Μαγγίνα 

Τη δεκάτη Απριλίου τιμάται η μνήμη του Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄ ο οποίος απαγχονίσθηκε στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου στο Φανάρι, στις 10 Απριλίου 1821, ανήμερα του Πάσχα. 
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κάθε χρόνο ανάβει ένα κερί μπροστά στην κλειστή πύλη, εναποθέτει λίγα λουλούδια και προσεύχεται τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τη μνήμη του μαρτυρικού προκατόχου του.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας το πρωί της Κυριακής, απευθύνθηκε προς τους πολυπληθείς προσκυνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων ήταν και εκατοντάδες μαθητών ελληνικών Δημοτικών και Γυμνασίων, και αναφέρθηκε στη μνήμη του Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄ λέγοντας τα εξής:

«Σήμερα είναι ημέρα πένθους και πικρών αναμνήσεων, διότι σαν σήμερα, 10 Απριλίου, πριν από 190 χρόνια και ήταν Πάσχα εκείνη την ημέρα, το 1821, κρεμάστηκε, έξω στην αυλή του Πατριαρχείου, ο τότε Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄. Έκτοτε και κάθε χρόνο τον θυμούμαστε τέτοια μέρα. Πριν κατεβώ σήμερα στην Εκκλησία, πέρασα, καθ΄ ο είχα χρέος, και έβαλα λίγα λουλούδια στην έκτοτε Κλειστή Πύλη, στον τόπο του μαρτυρίου του Οικουμενικού Πατριάρχου και άναψα ένα κερί ζητώντας την ευχή και την προσευχή του για το Μεγάλο αυτό Μοναστήρι της Ορθοδοξίας που λέγεται Οικουμενικόν Πατριαρχείον και για όλους εμάς που έχουμε την ευλογία του Θεού να διακονούμε σ΄αυτό το Μεγάλο Μοναστήρι και ζήτησα ακόμη την ευχή του για όλους τους Ορθοδόξους ανά την Οικουμένη, διότι οι ευχές ενός τέτοιου Μαρτυρικού Πατριάρχου ασφαλώς εισακούονται από τον Θεόν.

Ζήτησα την ευχή του για την ειρήνη του σύμπαντος κόσμου, για την ευστάθεια των Αγίων του Θεού Εκκλησιών και για την ένωση των πάντων, ανθρώπων, Εκκλησιών, λαών και εθνών της υφηλίου. Αυτή την ενότητα χρειαζόμεθα σήμερα ιδιαιτέρως και γι΄αυτήν σας παρακαλώ να προσεύχεσθε και εσείς.»

Η Άλωση της Πόλης από τους Φράγκους 12/13 Απριλίου 1204

Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνού Καθηγητού Πανεπιστημίου

ΑΝ η 29η Μαΐου είναι ημέρα πένθους για τον Ελληνισμό, διότι φέρνει στη μνήμη μας την Άλωση της Πόλης από τούς Οθωμανούς το 1453, άλλο τόσο αποφράς είναι για το Γένος μας και η 12η/13η Απριλίου, διότι κατ’ αυτήν έπεσε η Πόλη το 1204 στους Φράγκους. Το δεύτερο γεγονός δεν υστερεί καθόλου σε σημασία και συνέπειες έναντι τού πρώτου. Αυτή είναι σήμερα η κοινή διαπίστωση της ιστορικής έρευνας. Από το 1204, η Πόλη, και σύνολη η Αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης, δεν μπόρεσε να ξαναβρεί την πρώτη της δύναμη. Το φραγκικό χτύπημα εναντίον της ήταν τόσο δυνατό, πού έκτοτε η Κωνσταντινούπολη ήταν «μια πόλη καταδικασμένη να χαθεί» (Ελ. Αρβελέρ).
Αξίζει, συνεπώς, μια θεώρηση τού γεγονότος αυτού, έστω και στα περιορισμένα όρια ενός άρθρου.
ΣΤΙΣ 13 Απριλίου 1204, έπειτα από μια πεισματική και μακρόχρονη πολιορκία, κατελάμβαναν οι Φραγκολατίνοι Σταυροφόροι την Κωνσταντινούπολη. Η χριστιανική Αυτοκρατορία της Ρωμανίας/Βυζαντίου έσβηνε κάτω από το θανάσιμο πλήγμα της φραγκικής Δύσεως. Το γεγονός αυτό ήταν σημαντικότατο σε δύο κατευθύνσεις
α) εσωτερικά, διότι σφράγισε καθοριστικά την περαιτέρω πορεία της Αυτοκρατορίας και β) εξωτερικά, διότι καθόρισε επίσης τελεσίδικα τις σχέσεις με τη Δύση, αλλά και με την ανερχόμενη δύναμη των Οθωμανών.
Η τραγική ιστορική επιλογή τού Ρωμαίικου, πού εκφράζεται με τον γνωστό εκείνο λόγο «κρειττότερον (..) φακιόλιον (..) Τούρκων ή καλύπτρα λατινική», υποστασιώνεται στα 1204, όταν πλέον αποκαλύπτονται αδιάστατα οι διαθέσεις της Φραγκιάς έναντι της Ρωμαίικης Ανατολής.

μοίρασμα αγάπης

To παρεκκλήσιο του Ιδρύματος

Με την ευκαιρία της Μεγάλης Εβδομάδος και του Πάσχα, σκεφτήκαμε να μοιράσουμε και να πάρουμε αγάπη.Έτσι τα μικρότερα παιδιά μαζί με τους γονείς τους πραγματοποίησαν επίσκεψη στο Ίδρυμα"Κόκκορη"της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών

Το σχέδιο της αγάπης ξεκίνησε από το Σάββατο 9 Απριλίου.Τα  ίδια τα παιδιά με υλικά απλά με αγάπη και πολλή φαντασία ,έφτιαξαν λαμπάδες για να τις μοιράσουν την επόμενη ημέρα.Έτσι το πρωί της Κυριακής  10 Απριλίου γύρω στις 11.00 π.μ.ξεκίνησαν  με μεγάλη καρδιά και πλατιά χαμόγελα.

Εσείς έχετε επισκεφθεί το Ίδρυμα Κόκκορη ; Ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

η τραπεζαρία

Από τις δραστηριότητες των παιδιών.

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών έχει θέσει σε λειτουργία από 1ης Μαρτίου 2007 το μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα <<Μ. Κόκκορη>>. Το εν λόγω ίδρυμα , το οποίο φέρει το όνομα της δωρήτριας, κας Μαρίας Κόκκορη ,  που λειτουργεί ως κοινοτικό σπίτι και ημερήσιο εργαστήρι , αποτελεί μια μορφή μονάδας ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και παρέχει υπηρεσίες εξειδικευμένης θεραπευτικής υποστήριξης. Σε αυτό εξυπηρετούνται άτομα με νοητική υστέρηση και σύνδρομο Down.Το κοινοτικό σπίτι <<Μ. Κόκκορη>> διευθύνεται απο τον π. Νικόδημο Φαρμάκη. Αποτελεί στέγη μακράς διαμονής, όπου γίνονται δεκτά μέχρι 20 αυτοεξυπηρετούμενα κορίτσια από 12 ετών και άνω. Για το κέντρο ημέρας και τα εργαστήρια, γίνονται δεκτά μέχρι και 45 αυτοεξυπηρετούμενα κορίτσια από 12 έως 30 ετών.Σκοπός της υποστηριζόμενης αυτόνομης διαβίωσης ατόμων με νοητική υστέρηση και σύνδρομο Down, είναι η ενίσχυση της συμμετοχής τους σε καθημερινές δραστηριότητες στην κοινότητα, η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονόμησή τους και η κοινωνική τους αποκατάσταση και ενσωμάτωση.

Μοιραστήκαμε αγάπη με τα παιδιά και πήραμε περισσότερη.Τραγουδήσαμε ,χαρήκαμε δώσαμε τις λαμπάδες   μας και γυρίσαμε πλουσιότεροι .Ευχαριστούμε τον π.Νικόδημο για τη φιλοξενία και τη φροντίδα του. Για όσους σκέφτονται μία επίσκεψη στο Ίδυμα "Κόκκορη",το κτίριο βρίσκεται στην συμβολή των οδών Αγαμέμνονος και Προμηθέως 28 στην Άνω Γλυφάδα. Πρόκειται για ένα νεόκτιστο, υπερσύγχρονο και φωτεινό κτίριο, ειδικά διαμορφωμένο για την ευχάριστη διαμονή ατόμων με νοητική υστέρηση και σύνδρομο Down.
Επισκεφθείτε τη σελίδα του Ιδρύματος www.kokkori.gr/

10 Απριλίου 1821 μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Ε'

ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

        Η είδηση για την έναρξη της επαναστάσεως στην Πελοπόννησο έφθασε στην Κωνσταντινούπολι προς το βράδυ της 31ης Μαρτίου και η είδηση για την επανάσταση στην ανατολική Στερεά Ελλάδα λίγες ημέρες αργότερα.Ο σουλτάνος καταλήφθηκε από μεγάλη ταραχή και αντέδρασε όπως και όταν πριν ένα μήνα είχε μάθει την κήρυξη της επαναστάσεως από τον Υψηλάντη. Ενέμεινε ωστόσο στην ίδια εκτίμηση της καταστάσεως και των κινδύνων για την οθωμανική αυτοκρατορία. Αν και είχε μεσολαβήσει η αποδοκιμασία από τον Ρώσο αυτοκράτορα του Υψηλάντη και του κινήματός του και η Ρωσία τηρούσε ουδετερότητα στη Μολδοβλαχία ο σουλτάνος και οι σύμβουλοί του εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι η ρωσική στάση ήταν απλώς «επίδειξις αποδοκιμασίας», ότι ήταν αδύνατον οι «ραγιάδες» να τόλμησαν την επανάσταση μόνοι τους χωρίς υποκίνηση από τη Ρωσία, ότι ήδη με την επανάσταση και στη νότια περιοχή της Βαλκανικής, ύστερα από την επανάσταση στις βόρειες επαρχίες της, προχωρούσε η εφαρμογή του γενικότερου επαναστατικού σχεδίου και έπρεπε να αναμένεται η εξέγερση και μέσα στην Κωνσταντινούπολι.

Συνέπεια της εκτιμήσεως αυτής ήταν να εξακολουθήσουν να θεωρούνται ως κύρια μέτωπα η Μολδοβλαχία, που ήταν προωθημένη θέση για τη συγκράτηση των Ρώσων, και η ίδια η Κωνσταντινούπολις έπρεπε άρα να συνεχιστή η αποστολή στρατευμάτων προς τον Δούναβη και η συγκέντρωση μεγάλων δυνάμεων στρατού και στόλου στην πρωτεύουσα, προς μεγάλη ωφέλεια της Επαναστάσεως στην Ελλάδα, που η αντιμετώπισή της, κατά τους πρώτους μήνες, αφέθηκε βασικά στις επιτόπιες τουρκικές δυνάμεις.
Θεωρήθηκε εξ άλλου από τον σουλτάνο και τους συμβούλους του, υπό την επήρεια και των αισθημάτων εκδικήσεως εναντίον των Ελλήνων, ότι το αποτελεσματικότερο μέτρο για τη μη εξάπλωση της επαναστάσεως στην Ελλάδα και σε άλλες επαρχίες και για την καταστολή της στις ήδη επαναστατημένες περιοχές ήταν η εξαπόλυση τρομοκρατίας.
Έτσι, άρχισε, από την Κωνσταντινούπολι πρώτα, νέο κύμα άγριων διωγμών που επεκτάθηκε σε όλες σχεδόν, τις περιοχές της αυτοκρατορίας, όπου υπήρχαν ελληνικοί πληθυσμοί στη διάθεση των τουρκικών αρχων.

Αγία Μαρία η Αιγυπτία

Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία καταγόταν από την Αίγυπτο και έζησε τον 6^ον αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Στα νεανικά της χρόνια ζούσε μέσα στην ακολασία και παρέσυρε πολλούς ανθρώπους στην ηθική καταστροφή.Όταν ήταν 12 χρονών ξέφυγε από την προσοχή των γονιών της και πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου επί 17 χρόνια ζούσε άσωτη ζωή. Μετά, από περιέργεια πήγε, με πολλούς άλλους προσκυνητές, στα Ιεροσόλυμα, για να παρεβρεθεί στην ύψωση του Τίμιου Σταυρού.

Όταν θέλησε να μπει στο ναό της Ανάστασης, τη μέρα που υψωνόταν ο Τίμιος Σταυρός, ένοιωσε 3 έως 4 φορές κάποιαν αόρατη δύναμη μέσα της, που την εμπόδιζε να μπει, ενώ το πλήθος έμπαινε ανεμπόδιστα.

Αφού πληγώθηκε η καρδιά της απ' αυτό, αποφάσισε ν' αλλάξει ζωή και να εξιλεώσει το Θεό με τη μετάνοια. Έτσι βάζοντας σαν εγγυήτριά της την Παναγία, υποσχέθηκε ότι εάν αφήσει να μπει κα να δει τον Σταυρό του Κυρίου, θα ήταν συνετή και φρόνιμη στο μέλλον και δεν θα μόλυνε πια το σώμα της με πονηρές επιθυμίες και ηδονές.

Όταν γύρισε μετά στην εκκλησία, αυτή τη φορά μπόρεσε να μπει χωρίς καμιά δυσκολία. Τότε προσκύνησε το Τίμιο ξύλο και χωρίς να λησμονήσει την υπόσχεση που έδωσε, αναχώρησε την ίδια μέρα από τα Ιεροσόλυμα κι' αφού πέρασε τον Ιορδάνη μπήκε στα ενδότερα μέρη της ερήμου, όπου έζησε επί 47 χρόνια μια ζωή πολύ σκληρή και ασυνήθιστη, χωρίς να δει άνθρωπο, αλλά, έχοντας μοναδικό της θεατή τον Θεό, προσευχόταν μόνη σ' Αυτόν.

Τόσο δε αγωνίστηκε, ώστε πέρασε την ανθρώπινη φύση και απόκτησε ζωή πάνω στη γη αγγελική και υπεράνθρωπη. Τόσο δε υψώθηκε δια μέσου της απάθειας, ώστε περπατούσε πάνω στα νερά του ποταμού, χωρίς να βυθίζεται. Όταν δε προσευχόταν, σηκωνόταν από τη γη ψηλά και στεκόταν μετέωρη στον αέρα.

Περί το τέλος της ζωής της έτυχε να συναντήσει κάποιον ερημίτη, που λεγόταν Ζωσιμάς, που αφού του διηγήθηκε όλη της τη ζωή, τον παρακάλεσε να της φέρει τα άχραντα Μυστήρια για να κοινωνήσει. Εκείνος το έκανε την επομένη χρονιά, την Μεγάλη Πέμπτη.Αλλά τον άλλο χρόνο, ξαναγυρνώντας ο Ζωσιμάς την βρήκε νεκρή, ξαπλωμένη στη γη και κοντά της ένα σημείωμα, που έγραφε: «Αββά Ζωσιμά, Θάψον ώδε το σώμα της Αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ' ην εκοινώνησα των αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού».

Διαβάστε στη συνέχεια το βίο της Αγίας Μαρίας.Το Απολυτίκιό της  στο βίντεο που ακολουθεί, ψάλλει ο π.Νικόδημος Καβαρνός.