Σε ερώτηση δημοσιογράφου :
– Ζήσατε σε εποχές μεγάλης δημιουργικότητας. Το παρόν σάς φαίνεται χωρίς έμπνευση;
Απάντησε:
– Ναι, γιατί τα χρόνια εκείνα που ήμουν παιδί, παρόλα τα στραβά και τη φτώχεια, λειτουργούσαν ακόμη οι αναφορές σε πράγματα που βρίσκονται έξω από τον υλικό κόσμο. Ο άνθρωπος ήταν πιο κοντά στη ρίζα του. Και η ρίζα του ανθρώπου είναι στον ουρανό, δεν είναι στη γη. Τώρα τα πράγματα είναι εντελώς «λογικά», εντελώς υλιστικά, και αυτό γίνεται εφιαλτικό. Δεν είναι έτσι η ζωή. Αν δεν αποκατασταθεί η σχέση μας με την ουσία, δεν θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από αυτή τη δυσάρεστη ευθεία στην οποία είμαστε εγκλωβισμένοι.
Πηγή : Καθημερινή (από συνέντευξη στην κ.Μάρω Βασιλειάδου)
