Διαβάστε σήμερα..

"

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Ενας καναπές μιας Κατερίνας...

Ρέα Βιτάλη
  της Ρέας Βιτάλη
(Απόσπασμα από άρθρο στο Πρόταγον)
Χθες έπεσα πάνω σε μια συνέντευξη της Κατερίνας Στανίση που υποδεχόταν μια δημοσιογράφο σπίτι της. Ένα σπίτι που ολοφάνερα φιλοξενούσε, όλον τον κόπο της καλλιτεχνικής ζωής της. Κόπο νύχτας. Σπίτι δικό της. Ξεκάθαρα. Με τους δίσκους της, παράσημα λαρυγγιού, με τα πορτραίτα της, με τα χρυσαφικά της σερβίτσια, με τα ασημικά, τα μπιμπελό, με έναν άσπρο δερμάτινο καναπέ που πήγαινε, πήγαινε, πήγαινε και έστριβε κι ακόμα πήγαινε. «Ποιος τα καθαρίζει όλα αυτά;» ρώτησε η δημοσιογράφος.
«Εγώ» είπε η Κατερίνα «Με ξεκουράζει, μου παίρνει το άγχος». Είπε κι άλλα η Κατερίνα, με εκείνη τη φωνή της που κρατάει στον παλμό της όλο το ξενύχτι, τα βάσανα και τις χαρές, τις ανασφάλειες, τις αγωνίες, τα «μπράβο» και τα «Γειά σου βρε Κατερίνα!». Και πάλλεται λαβωμένη πλην μαγευτικά λαϊκή για να υμνεί «Σ΄ έχω κάνει Θεό». Μα η δημοσιογράφος επανήρθε. «Μα αυτός ο καναπές λάμπει!». Και η Κατερίνα απάντησε μελαγχολικά «Και ποιος να κάθεται…».
Α ρε Κατερίνα! Σε μια φράση όλη η αλήθεια, της σύγχρονης κοινωνίας.
Recommended Post Slide Out For Blogger