+++ Ακολουθία του εσπερινού ,ακολουθία των Χαιρετισμών και ομιλία .Την Τετάρτη 1 Oκτωβρίου στις 6.00μ.μ.στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής θα τελεσθεί η ακολουθία του εσπερινού,και η ακολουθία των Χαιρετισμών της Θεοτόκου .Αμέσως μετά θα πραγματοποιηθεί ομιλία από τον π.Εφραίμ Παναούση .+++Κάθε Κυριακή στις 10.15π.μ. μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής λειτουργούν τα κατηχητικά μας. Κάθε Κυριακή η κατηχητική μας συντροφιά είναι ανοιχτή για όμορφες ιστορίες από τη ζωή του Χριστού και των Αγίων ,αληθινή φιλία,ταξίδια στην παράδοση και την ιστορία και πολλά πολλά παιχνίδια. Κάθε Κυριακή στο μοναστήρι της Χρυσοπηγής τα κατηχητικά, σας περιμένουν...+++Ιεραποστολή : 2012-2025 το μικρό μας μεγάλωσε!!Tην Κυριακή 12 Οκτωβρίου μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής,θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση αφιερωμένη στην Ιεραποστολή μας στην Ουγκάντα και τη φετινή μας δράση .Αναφορά με εικόνα και λόγο από το 2012 από τότε που ξεκίνησε μέχρι τώρα στο Λουγκουζί και Μπουσούγκιου .Σας περιμένουμε συνοδοιπόρους σε αυτήν την πανέμορφη ιστορία για να μάθετε να ενημερωθείτε και να ακούσετε την καρδιάς της Ιεραποστολής μας . Μετά την εκδήλωση θα προμηθεύσουμε για όσους θα ήθελαν κουμπαράδες της Ιεραποστολής ώστε να τους έχετε στο δικό σας χώρο και να συμβάλετε με ό,τι κάθε φορά μπορείτε να συνεισφέρετε .Αυτούς τους κουμπαράδες θα μπορείτε να τους επιστρέψετε στα τέλη Μαίου του 2026 στο Μοναστήρι μας ,ώστε να ενισχύσουν την επόμενη αποστολή μας στην Ουγκάντα.Σας περιμένουμε+++ Η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής έχει την ιδιαίτερη ευλογία να φιλοξενήσει στον Ιερό της Ναό στο Πολυδένδρι Αττικής, την Τιμία κάρα του Οσίου Δαβίδ από το ομώνυμο Μοναστήρι της Ευβοίας. Την Τιμία κάρα που θα μεταφέρουν στο Μοναστήρι μας της Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής ,πατέρες του Οσίου Δαβίδ, θα υποδεχθούμε την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου ενώ θα παραμείνει για τρεις ημέρες έως την Κυριακή 19 Οκτωβρίου για Ιερό προσκύνημα και Αγιασμό των αδελφών καθώς και των προσκυνητών αυτής. +++ Παιδικό Γεροντικό (α΄ τόμος) Όμορφες ιστορίες από το Γεροντικό ιστορημένες βυζαντινά από το χέρι του κ.Γιώργου Μποζά που μας παρουσιάζουν χιονάτους ασκητές που αγαπούσαν και ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για το Θεό και τον άνθρωπο. (σελίδες:74, τιμή: 12 ευρώ) Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χρυσοπηγή Ζητήστε το στα χριστιανικά βιβλιοπωλεία. και στο τηλέφωνο 2295022228 +++ Με τη χάρη και την ευλογία του Θεού ντύνεται με πέτρα το καμπαναριό της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής προκειμένου να ευπρεπισθεί και να "δέσει'' με την εικόνα του Ιερού Ναού και τον αύλιο χώρο της Μονής .μας , Για όσους θα ήθελαν να συμμετάσχουν στην προσπάθειά μας : Αριθμός Λογαριασμού τραπέζης για την ανακαίνιση της Ιεράς Μονής ALPHA Bank : Ιερά Συνοδική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής ΙΒΑΝ : GR5701409920992002101016306 Ευχαριστούμε πολύ

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών Ι.Μ.Παναγίας Χρυσοπηγής -Οκτώβριος 2025

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών Ι.Μ.Παναγίας Χρυσοπηγής -Οκτώβριος 2025
Μάθετε περισσότερα .Κάντε κλικ στην εικόνα

Διαβάστε σήμερα..

"

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Λησμονημένοι τόποι

kastelorizo-thumb-large
Έχετε επισκεφθεί το Καστελλόριζο; Έχετε δει πόσο κοντά βρίσκεται στην Τουρκία; Έχετε υπ’όψιν σας ότι οι Καστελλοριζιοί, όταν δεν έχουν ψωμί, φρούτα κλπ ή χρειάζονται το νοσοκομείο, πετάγονται σαν να λέμε στο περίπτερο, δηλαδή στην Τουρκία, για να προμηθευτούν τα απαραίτητα και να εξεταστούν από τούρκους γιατρούς; Άλλωστε το Καστελλόριζο είναι ξεχασμένο από το ελληνικό κράτος. Σχεδόν δηλαδή. Το θυμηθήκαμε εκείνη την αποφράδα μέρα της 23ης Απριλίου 2010, όπου ο συμπαθής κομψότατος αειθαλής Λούης ο δρομεύς ανακοίνωνε το ΔΝΤ.
Η ειρωνεία είναι ότι, ενώ μιλάμε για τα προβλήματα της Ελλάδας, αυτό που αφορά στα μικρά νησιά και που είναι σταθερό σημείο διαμάχης με την Τουρκία, το ξεχνάμε.
Όσοι κατοικοεδρεύουν στην ηπειρωτική Ελλάδα δεν γνωρίζουν το θέμα και στην τελική ίσως και να μην τους αφορά, όπως πιστεύουν. Όμως ένα νόμισμα έχει δύο όψεις: τα ακριτικά νησιά έχουν μεγάλη σημασία γιατί αφ’ενός βαστούν Θερμοπύλες, είτε γίνεται αντιληπτό, είτε όχι, και αφ’ετέρου γιατί η ζωή σ’αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολη. Χωρίς νοσοκομεία, χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση και χωρίς την αυτονόητη αξιοπρέπεια από την εκάστοτε κυβέρνηση προς τους κατοίκους, δεν λες ότι περνάς και τα καλύτερά σου! Οι κάτοικοι του Καστελλόριζου λένε «θέλουμε να ελαχιστοποιήσουμε τα προβλήματά μας, ας ανήκουμε όπου να’ναι». Μπορώ να κατανοήσω τη θέση τους, δεδομένων των πρακτικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, αλλά είναι επικίνδυνο να το δεχτεί κάποιος ή ακόμα περισσότερο να μην του δώσει σημασία. Το Καστελλόριζο διαθέτει εκείνη την ταλαίπωρη ΑΟΖ που ακόμα δεν έχει αποφανθεί η κυβέρνηση τι θα κάμει με δαύτην. Και μόλις στο φύλλο της κυριακάτικης καθημερινής αναφέρει ότι «η Άγκυρα αμφισβητεί το μισό Αιγαίο». Αφ’ενός λοιπόν υπάρχει θολό τοπίο όσον αφορά στο εκμεταλλευτικό στοιχείο της περιοχής, αφ’ετέρου το θέμα, με τα όρια του «σπιτιού» μας, διαρκώς αναμοχλεύεται από τους τούρκους.
Τα μικρά νησιά, όπως το Καστελλόριζο έχουν, δεν έχουν 100 με 130 μόνιμους κατοίκους. Όταν συμβαίνει κάποια ομιλία ή κάποια εκδήλωση – σπάνιο φαινόμενο και σχεδόν αποκλειστικά καλοκαιρινό- οι κάτοικοι «φορούν τα καλά τους». Στην πρόσφατη ομιλία του καθηγητή Νίκου Λυγερού στο Καστελλόριζο περί «Ιπποσύνης και Καστελλόριζου» αντί να μιλήσει ο καθηγητής, έγινε δέκτης παραπόνων των κατοίκων που αφορούσε στο δήμαρχο Καστελλόριζου. Οι λόγοι; Από το γεγονός ότι δεν τους αφήνει να έχουν τα τραπεζάκια των μαγαζιών στους δρόμους- το μοναδικό έσοδο του νησιού είναι ο τουρισμός- μέχρι ότι ακόμα και στις σπάνιες εκδηλώσεις του ακριτικού νησιού, πχ. ομιλίες ή συναυλίες, ο δήμαρχος απουσιάζει, σταθερά και μόνιμα. Μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ο κ Πανηγύρης εκλέγεται δήμαρχος τα τελευταία 16 χρόνια. Πώς γίνεται αυτό; Με ποιον τρόπο αφού οι κάτοικοι δεν τον γουστάρουν; Όπως επίσης μου κάνει εντύπωση πώς γίνεται η κεφαλή ενός νησιού των 130 κατοίκων να μην έχει απαιτήσει τα αυτονόητα από το ελληνικό κράτος; Θέλουμε Καστελλόριζο, αλλά ξεχνάμε Καστελλόριζο.
Αν μας ενδιαφέρει πραγματικά αυτό το κρατίδιο που λέγεται Ελλάδα, θα έπρεπε να νοιαστούμε πρώτα για την κατάσταση των συνόρων του και το πώς επιβιώνει και έπειτα για το κέντρο του. Δηλαδή: φτιάχνω ένα σπίτι θέτοντας πρώτα τα θεμέλια και τα όρια, τις κολώνες και τους τοίχους και μετά χωρίζουμε δωμάτια, τοποθετούμε πατώματα κλπ. Αν το Καστελλόριζο, το Αγαθονήσι, ο Έβρος είναι ξεχασμένες περιοχές από το ελληνικό κράτος, πώς περιμένουμε να ζουν άνθρωποι εκεί και κυρίως να φυλάνε Θερμοπύλες;
Έχω τη βεβαιότητα ότι ανέκαθεν κινδυνεύαμε από τον εαυτό μας. Σήμερα όχι μόνο είμαστε εξαιρετικά αφελείς που δεχτήκαμε, έχουμε και εδώ την παγκόσμια αποκλειστικότητα, να χορέψουμε στον οικονομικό ρυθμό που χτυπά η Μέρκελ και οι φίλοι της, αλλά και ότι είμαστε διπλά αφελείς όταν αφήνουμε στην τύχη τους έμμεσα φαινομενικά ζητήματα. Αυτό που λείπει σήμερα πρωτίστως από τον έλληνα δεν είναι μόνο η αυτοκριτική του, αλλά και η πίστη του στο ελληνικό φρόνημα. Όπως επίσης ομολογώ ότι οι Τούρκοι κάτοικοι της Ελλάδας – και το λέω ζώντας στη Ρόδο και έχοντας γείτονες τούρκους μουσουλμάνους- είναι μια χαρά άνθρωποι. Συνυπάρχουμε τόσο καλά στο νησί μαζί τους, που πραγματικά δεν ξέρω αν είναι πιο έλληνες και από τους έλληνες.
Αναρωτιέμαι, λοιπόν: θέλουμε την χώρα μας έτσι όπως είναι; Όπου γυρίσω το μάτι η Ελλάδα με πληγώνει. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να εγκαταλειφθεί ο τόπος. Είτε αυτός λέγεται Μεγίστη, Αγαθονήσι, Τήλος, Ορεστιάδα, Σαμοθράκη, είτε το ορεινότερο χωριό της Αρκαδίας. Τώρα που γυρνάει ο τροχός και ο κόσμος έχει αντιληφθεί τη ματαιότητα της πρωτεύουσας, ας δοθούν κίνητρα για να κατοικηθεί η περιφέρεια. Ίσως ζώντας εκεί και να την αγαπήσουμε. Γιατί από μακριά, ούτε καν τη θυμόμαστε.
Πηγή: protagon.gr
Recommended Post Slide Out For Blogger