Πώς να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου όταν θυμώνει!

Μη λες ότι αυτά και αυτά έπαθα, ότι το και το μου είπαν, γιατί εσύ είσαι που ελέγχεις τα πάντα. Ακριβώς όπως μπορείς να σβήσεις και να ανάψεις μια σπίθα, έτσι και το θυμό μπορείς μέσα σου να τον ξανάψεις ή να τον συγκρατήσεις.

Όταν δεις εκείνον που σε στενοχωρεί ή όταν έρθουν στο νου σου όσα σου είπε ή σου έκανε και σε στενοχώρησε, να τα ξεχάσεις όλα αυτά. Κι αν τα θυμηθείς, να τα ρίχνεις στον πειρασμό.
 

Αντίθετα, ψάξε και βρες κάτι καλό που μπορεί να είπε ή να έκανε κάποτε. Και αν έχεις αυτά στο μυαλό σου, γρήγορα θα νικήσεις την εχθρότητα.Και αν πρόκειται να του πεις το σφάλμα του και να κάνεις συζήτηση μαζί του, πρώτα βγάλε από μέσα σου το πάθος και σβήσε το θυμό σου, και τότε να του ζητήσεις ευθύνες και να τον ελέγξεις για τις πράξεις του. Και έτσι θα μπορέσεις εύκολα να είσαι σε θέση υπεροχής.
Πηγή : Παναγία Μεγαλόχαρη

Ένα ευχαριστώ

Tου Βασίλη Σούρμπη

Ποιο μικρό παιδί χτύπησε και δεν έτρεξε κλαίγοντας στην αγκαλιά της μητέρας του; Αντανακλαστικό βαθιά στην ψυχή τ’ ανθρώπου ριζωμένο. Κι η μάνα αν μπορεί και υπάρχει ό,τι περνά από το χέρι της θα προσπαθήσει. Άλλο αντανακλαστικό αυτό... Μα υπάρχει κι άλλη Μάνα. Για όλους η Ίδια αλλά, παράδοξα, η αγάπη της είναι ισόποσα δοσμένη. Και έχει δύναμη... Ούτε και τη λογίζεται κανείς. Μόνο να νεύσει προς τον  Γιο της  ι. Ποιος πονάει με πόνο αβάστακτο; Ποιος στην οδύνη μιας αρρώστιας έχει λυγίσει; Ποιος στην πλεκτάνη ενός πάθους έχει σκοντάψει; Ζήτησε τη βοήθεια της; Ζήτησες τη βοήθεια  της; Αν την  άδεια σου δεν της δώσεις,  και πως θα νεύσει προς τα εσένα;

Eνα κεράκι στα δειλινά του Δεκαπενταύγουστου.

Γιορτάζει η Μάνα και πλέκουμε στεφάνια και τραγουδούμε γλυκά. 

Η Μάνα είναι αναντικατάστατη ύπαρξη για τον καθένα μας. Μάνα θέλησε να έχει και ο Θεός Λόγος, όταν θέλησε να σαρκωθεί. 

Και έκανε μάνα Του την ταπεινή Κόρη της Ναζαρέτ, και ύστερα τη χάρισε στον άνθρωπο, «γύναι· ίδε ο υιός σου… ιδού η μήτηρ σου, και απ’ εκείνης της ώρας έλαβεν ο μαθητής αυτήν εις τα ίδια» (Ιωάν. 19, 26-27).

Και η Μητέρα του Χριστού έγινε και δική μας. Μας αγκαλιάζει όλους, μας αγαπάει, και εμείς σαν παιδιά της την αγαπούμε έστω κι αν κάνουμε σκανδαλιές, έστω κι αν ξεκόβουμε από τη μητρική έγνοια. Νοιάζεται και παρακολουθεί. Είναι ξάγρυπνη και περιμένει. Και εμείς φτάνοντας στα όρια των αντοχών μας στρεφόμαστε και παρακαλούμε.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Και εσύ που σε πιστεύει ο κόσμος … που είσαι

Λοιπόν γύρω στο 2003 στην Ουρανούπολη περιμένοντας να βγάλω εισιτήριο για το καράβι… Κάτι με ρώτησε ένας τύπος καμία 27 με 30 ετών… 

Tου απάντησα … και δε θέλει πολύ σε τέτοιες περιπτώσεις αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε…

Για το αν μάς επιτρέψει ο αέρας να μπούμε στο Όρος… Για το πού θα πήγαινε ο κάθε ένας μας κλπ.

Η κουβέντα συνεχίστηκε επάνω στο καραβάκι και αρχίσαμε να μπαίνουμε σε πιο βαθιές κουβέντες…

Η αμαρτία του άλλου δεν μας δικαιώνει.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Είναι φοβερό το πόσο εύκολα καθόμαστε και ασχολούμαστε με τις αμαρτίες των άλλων. Και όχι μόνο ασχολούμαστε αλλά την προβάλουμε, την διαφημίζουμε, την κοινοποιούμε!

Και αυτό βεβαίως γίνεται διότι δεν βλέπουμε το δικό μας χάλι, την δική μας αμαρτία, τις δικές μας πτώσεις.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Ο Θεός ανέχεται, υπομένει ,κατανοεί....εμείς ;

Πολλοί από μας ζητάμε οι κλέφτες να πάνε φυλακή, οι φονιάδες να εκτελεστούν, οι παραβάτες να τιμωρηθούν... Όταν με το κακό χτυπάς το κακό, το κακό πολλαπλασιαζεται. Όταν βλέπεις κάποιον να τιμωρείται δίκαια κι εσύ χαίρεσαι, αυτό δείχνει σκληρό άνθρωπο... Όταν κρίνεις τους άλλους με καθαρά εξωτερικά κριτήρια δεν είσαι δίκαιος. Όταν δεν τους ανέχεσαι, δυσκολεύεις τη ζωή σου στο όνομα της Δικαιοσύνης σου και θα έχεις την ίδια αντιμετώπιση για τα δικά σου εγκλήματα.

Η πυξίδα της ζωής

Του Μακαριστού Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κ.Καλλινίκου

 Η ζωή είναι μία πορεία ,πορεία στο άγνωστο.Έχει ανάγκη οδηγού.Η ανθρώπινη σκέψη μόνη της είναι οδηγός; ασφαλώς όχι.Είναι ελλιπής.Η ανθρώπινη κοινωνία με τους θεσμούς της είναι οδηγός;Πολύ αμφίβολο.Υπάρχει ανάγκη οδηγού αλάνθαστου.

Ο Δημιουργός Θεός δεν άφησε τον άνθρωπο χωρίς οδηγό και πυξίδα ζωής.Πολύ νωρίς του απεκάλυψε το λόγο Του,που είναι έκφραση του θελήματός Του για την ανθρώπινη ζωή.

Κατά την παλαιά εποχή,την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης του έδωσε πάνω στο όρος Σινά τον περίφημο Δεκάλογο.Μέσα σε αστραπή και βροντές και νεφέλη που κάλυπτε την περιοχή ο Θεός μιλάει στον Μωυσή.

Στην εποχή της Καινής Διαθήκης δεν έχουμε αστραπές και βροντές .Έχουμε το Μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού ,του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος ,που ήλθε να σώσει τον άνθρωπο.

Θες αλήθεια να Τον συναντήσεις;

Πολλές φορές στα χείλη μας σαρκώνεται ένα έντονο παράπονο για την απουσία του Θεού από την ζωή μας.

-Μα που είναι ο Θεός; Γιατί δεν μας ακούει;

Ενώ το ερώτημα αυτό είναι λογικοφανές και στηρίζετε πάνω στην οδύνη του ανθρώπου, τα πάθη και τους καημούς του, δεν είναι πάντοτε και για όλες τις περιπτώσεις απόλυτα αληθινό.

Πηγή : Με παρρησία

Τα εμπόδια για την εξομολόγηση

Η άγνοια, ο εγωισμός και η αμαρτωλή ζωή είναι οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους πολλοί χριστιανοί δεν εξομολογούνται.

Άλλοι λόγοι είναι η ιεροκατηγορία, το αντιεκκλησιαστικό πνεύμα, η πολεμική κατά της πίστεως και η ολιγοπιστία.

Πηγή : Με παρρησία

Δεν έχω κανέναν...

Αρχιμ.Εφραίμ Παναούση 

Ανθρωπον ουκ έχω

Κάθε φορά που διαβάζουμε το Ευαγγέλιο εκείνη την Κυριακή του Παραλύτου από την Ωραία Πύλη ,και φτάνουμε  στο σημείο  που ο παράλυτος με παράπονο λέει του Χριστού "άνθρωπον ουκ έχω" ...,άμα δεις προσεκτικά το εκκλησίασμα, όλοι κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι τους .Σαν να λένε : Για μένα το λέει....

Γυναίκες  που φέρνουν στο μυαλό τους την απονιά και τη σκληροκαρδία του συζύγου,μανάδες που σκέφτονται τον χθεσινό καυγά με το σπλάχνο τους και εκείνο το εύκολο που τους εκτόξευσαν   " σε μισώ",τα γερόντια που περιμένουν να τους πάρει ένα τηλέφωνο ο κανακάρης, ...από παντού μυριόστομο: "Ανθρωπον ουκ έχω"

Όλοι μόνοι μας ....

ε... οικογενειακά...

Γυρίσαμε από τις γιορταστικές μέρες και οι συνάδελφοι στη δουλειά τη πρώτη μέρα για να νικηθεί αυτός ο πάγος της αμηχανίας, ρωτάνε
-Πως περάσατε; Πήγατε πουθενά;
Και μεις έτσι να το πεις από συνήθειο την είχαμε έτοιμη την απάντηση .
-.Ε ....οικογενειακά.Που να πας;
Μια μιζέρια ,μία κόπωση..με το ε..παρατεταμένο.Τέτοια καντάντια δηλαδή.
Κι όμως αν τις μέρες των γιορτών περνούσες από ένα νοσοκομείο θα έβλεπες πολλούς, να μη σου πω όλους που θα θέλανε να κάνουν οικογενειακά τις γιορτές .
Και αν πήγαινες σε φυλακές θα άκουγες παρόμοιες ιστορίες.

Πάσχα Κυρίου, Πάσχα

Ο πιστός έχει μεγάλη γαλήνη και χαρά. Ο άπιστος αδιαφορεί και ξεγελά τον εαυτό του με ταξίδια και πλούσια φαγητά. Η άνοιξη, με ολάνθιστους τους κήπους και τους αγρούς, συμμετέχει στην πανήγυρη μυρώνωντας την εξαίσια φύση. Όλα γοητευτικά, λαμπροφόρα, ολόφωτα. Η πίστη συνεπαίρνεται, η ταπείνωση δεν θέλει πολλά λόγια. Η απλότητα και η καθαρότητα φωτοβολούν. Η αγνή ψυχή συγκινείται. Θυμάται την παιδική αθωότητα και πλημμυρίζει από άυλη χαρά. Η τρυφερότητα της φιλοκαλίας ψέλνει χαρούμενα. Το γλυκύτατο Πάσχα γεννά την άδολη χαρά.
Ημέρα Αναστάσεως και ας λαμπρυνθούμε όλοι, πρώτοι και δεύτεροι, πλούσιοι και φτωχοί. Στη νυχτερινή θεία λειτουργία όλοι έχουν μια ανέκφραστη χαρά, μία ανεκλάλητη ειρήνη. Η σοφία της πίστης ικανοποιεί απαιτητικά πνεύματα. Η μεγάλη εορτή δημιουργεί αγαλλίαση πανευφρόσυνη, ψυχική ανάταση, ωραία εγρήγορση, διότι Πάσχα Κυρίου, Πάσχα. Οι Ιουδαίοι καταδίκασαν έναν Θεό σε θάνατο. Ο Θεός όμως «καταδίκασε» τους ανθρώπους σε αθανασία. Ο Αναστάς Χριστός είναι ό,τι το ωραίο, το καλό, το αληθές, το προσφιλές, το χαρμόσυνο, το θείο, το σοφό, το αιώνιο, καθώς λέγει ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

Πηγή : Φανερωμένη Χολαργού

Απόκρουση της απελπισίας.

Εφραίμ ο Σύρος

Πρόσεχε, αδελφέ, γιατί ο εχθρός πολεμάει με διάφορους τρόπους τους αγωνιστές. Και πριν μεν πραγματοποιηθεί η αμαρτία, ο εχθρός τη δείχνει στα μάτια τους πολύ μικρή.
Μετά τη διάπραξη της αμαρτίας όμως, ο πονηρός την παρουσιάζει υπερβολικά βαριά στα μάτια εκείνου που αμάρτησε, σηκώνοντας εναντίον του μύρια κύματα λογισμών, έτσι ώστε, πνίγοντας μέσα σ' αυτά τη λογική σκέψη του αδελφού, να τον καταποντίσει στο βυθό της απελπισίας.
Κι εσύ λοιπόν, αγαπητέ, γνωρίζοντας από πριν αυτές τις πανουργίες του εχθρού, πρόσεχε μη σε γελάσει και αμαρτήσεις. Αλλά κι αν έχεις ήδη πέσει σ' ένα παράπτωμα, μην το συνεχίζεις, απελπισμένος για τη σωτηρία του.

Πηγή : Ενοριακή ζωή.

Η απαισιοδοξία των καιρών μας και η σαρακοστή της Εκκλησίας

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μία διάχυτη απαισιοδοξία. Μόνο τα παιδιά και οι έφηβοι, οι οποίοι είναι στραμμένοι στον δικό τους κόσμο, κρατούνε μία νότα ευχάριστης αφέλειας που τους οδηγεί στο να είναι ήσυχοι για το μέλλον τους. Οι υπόλοιποι έχουμε μέσα μας μία κρυφή ή μία φανερή αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι. Παρότι ο πολιτισμός μας μάς κρατά δεμένους με το σήμερα, χάρις στην δύναμη της τεχνολογίας, τις πολλαπλές επιλογές ο χρόνος μας να γεμίζει με την βοήθεια των ΜΜΕ και του Διαδικτύου, για να μην προλαβαίνουμε ούτε να βαρεθούμε ούτε να σκεφτούμε, εντούτοις στο βάθος της ύπαρξής μας μνήμες, συγκρίσεις, λογισμοί δεν μας επιτρέπουν να είμαστε αισιόδοξοι για το αύριο. Είτε η κρίση, είτε η ανεργία, είτε η υγεία, είτε η αγωνία για τα παιδιά μας, είτε ο θάνατος που χωρίς να το καταλαβαίνουμε πλησιάζει, φανερά ή αδιόρατα, καθώς προχωρούμε εν χρόνω, μας κάνουν να δυσκολευόμαστε να χαμογελάσουμε, να ηρεμήσουμε, να κοιμηθούμε. Η μελαγχολία επιτείνεται από το γεγονός ότι δυσκολευόμαστε να αγαπήσουμε, με την έννοια του να βγούμε από τον εαυτό μας. Να αφεθούμε στις σχέσεις μας τόσο με τον Θεό όσο και τον πλησίον μας, μια και το πρότυπο ζωής το οποίο έχουμε υιοθετήσει είναι εγωκεντρικό. Οι άλλοι πρέπει να έρθουν σε μας. Οι άλλοι πρέπει να μας αγαπήσουν για την μοναδικότητά μας. Και όσο δεν το βλέπουμε αυτό, τόσο αρνούμαστε να τους αγαπήσουμε. Αρνούμαστε να γίνουμε «τα κορόιδα» που προσφέρουν και προσφέρονται, που κουράζονται για να μην λαμβάνουν τίποτα.

Πηγή : Συνοδοιπορία

Το πιο ύπουλο εμπόδιο του πονηρού είναι η απελπισία.

Ο δρόμος της επιστροφής δεν είναι χωρίς εμπόδια. Το πιο ύπουλο όμως εμπόδιο του διαβόλου είναι σίγουρα η απελπισία και η απόγνωση.

Λένε μερικοί: «Έχω κάνει μεγάλες και πολλές αμαρτίες· δεν υπάρχει για μένα συγγνώμη και σωτηρία.» Αυτή η φράση είναι τελείως αντιορθόδοξη και αντιεκκλησιαστική· δεν έχει καμιά σχέση με τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού.

Η εκκλησία είναι νοσοκομείο, ιατρείο ψυχών. Γι’ αυτό βρισκόμαστε μέσα στην εκκλησία, όπως λέει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος, «δεν υπάρχει ασυγχώρητη αμαρτία, παρεκτός από την αμετανόητη». Δεν υπάρχει καμιά αμαρτία που να μη διαλύεται με τα δάκρυα της μετάνοιας. Σε τελευταία ανάλυση δεν θα κολαστούμε γιατί αμαρτήσαμε, αλλά γιατί δεν μετανοήσαμε.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Πώς να αντέχουμε τον πόνο.

Δημήτρης Καραβασίλης, Θεολόγος – Συγγραφέας – Ραδιοφωνικός παραγωγός

Λένε για μια γυναίκα που της πέθανε ο γιος της, πως γύρευε τρόπο να τον γυρίσει πίσω κοντά της, μέχρι που τα βήματά της την έφεραν σε κάποιον ερημίτη που ζούσε σε μια σπηλιά.

– Τι μπορείς να κάνεις για να μου τον φέρεις πίσω; τον ρώτησε.
Εκείνος αντι να της εξηγεί οτι είναι παράλογα αυτά που του ζητά, ήρεμα της λέει:
– Αν μου φέρεις ένα κόκκο σουσάμι απο σπίτι που δεν έχει γνωρίσει πόνο τότε κι εγώ θα εξαφανίσω τον δικό σου.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Το κακό είναι ότι αυτός που ζηλεύει,δεν έχει επίγνωση του πάθους του.

+Του Μακαριστού Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κυρού Καλλινίκου

Είναι φάρμακο εναντίον της ζήλειας να έχουμε το «γνώθι σαυτόν»Μην υπερτιμούμε την αξία μας και τα προσόντα μας.καθένας καταλαμβάνει τη θέση που του ανήκει και μέσα στην οικογένεια και μέσα στην παρέα    και μέσα στη συνεργασία μας με τους άλλους.Μην ζηλεύουμε αυτόν που ανήλθε μία βαθμίδα περισσότερο.

Και συ καλέ σύζυγε μην ζηλεύεις την σύζυγό σου και αντιστρόφως .Να κοιτάτε ο ένας να κερδίζει την αγάπη του άλλου με γνήσια αγάπη.Και ας μην ζηλεύει ποτέ ο ένας τον άλλον.Μην κάνετε την ζωή σας κόλαση.

Κυριακή της Ορθοδοξίας: Οι εικόνες χθες και σήμερα.

+ Του μοναχού Μωυσή Αγιορείτου

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο πανηγυρικός εορτασμός της επικρατήσεως της αλήθειας, η νίκη κατά των αιρέσεων και των πλανών, των σχισμάτων και των ερίδων.

Επί δύο χιλιάδες χρόνια η ορθοδοξία μένει ορθή, γρηγορούσα, αγαπώσα, αληθινή, δίκαιη, τίμια, ακέραιη, γνήσια και εμπνέουσα. Δεν παύει, δεν κάμπτεται, δεν λυγίζει, δεν φοβάται, δεν νικιέται, δεν αντιμετωπίζεται και δεν κυριεύεται.

Η ορθοδοξία είναι πιστή στο Ευαγγέλιο, στις επιταγές των αγίων αποστόλων, στην κανονική αποστολική διαδοχή. Είναι ανάγκη να διαλαληθεί στους πλησίον το ορθό της εκκλησιαστικής παραδόσεως, όχι μόνο με λόγια αλλά και με το δυνατό παράδειγμα. Η ορθοδοξία δεν είναι στείρα γνώση, αλλά βίωμα και εμπειρία. Η προσωπική γεύση της πίστεως αποτελεί μεγαλειώδη πλούτο, ακένωτο θησαυρό, πηγή χαράς και ελπίδος.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Όσο βοηθάει την ψυχή ένας καλός λογισμός, δεν την βοηθάει καμμία άλλη πνευματική άσκηση

Όσο βοηθάει την ψυχή ένας καλός λογισμός, δεν την βοηθάει καμμία άλλη πνευματική άσκηση, δεν την ανεβάζουν χρόνια ολόκληρα, με αγώνες υπερφυσικούς.
Ένας καλός λογισμός ισοδυναμεί με μια πολύωρη αγρυπνία!
Έχει μεγάλη δύναμη.
Μεγαλύτερη πνευματική δύναμη έχουν οι αγνοί λογισμοί, από κάθε άλλη άσκηση, νηστεία, αγρυπνία κ.λ.π.
γι' αυτούς που αγωνίζονται να φυλάξουν την ψυχική και σωματική τους αγνότητα.
Η βάση για όλα είναι ο καθαρός λογισμός.
Όλα μπροστά σου, να τα βλέπεις με καθαρό λογισμό.
Για παράδειγμα συναντάς μια σεμνή κοπέλα.
Να την θεωρείς πρόσωπο κατ΄εικόνα Θεού.
Πιο κάτω βλέπεις μια ξεπεσμένη γυναίκα.
Να την βλέπεις σαν αδερφή σου, που έπεσε:

Αν θες να γλιτώσεις, φύγε… αν θέλεις να αγιάσεις, μείνε!

Το 1933 ο περίφημος γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης σε ηλικία 21 ετών πήρε την μεγάλη απόφαση της ζωής του να εγκαταλείψει τον κόσμο και να γίνει μοναχός στο Άγιο Όρος.

Έχοντας σαν οδηγό του την ανεπιφύλακτη πίστη και εμπιστοσύνη του στο Θεό έφτασε σε μια από τις πιο απομακρυσμένες και απαράκλητες περιοχές του Άθωνα, τα Καυσοκαλύβια.

Πηγή : Ενοριακή ζωή