+++ Ξεκινά στις 15 Νοεμβρίου τη λειτουργία του το Χριστουγεννιάτικο παζάρι μας στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής.Ετοιμάζονται τα υπέροχα χριστουγεννιάτικα τραπέζια με υπέροχα δώρα και θαυμάσιες κατασκευές ,που περιμένουν τους επισκέπτες και προσκυνητές της Μονής .Αξίζει τα αναφέρουμε πως τα έσοδα από το παζάρι μας συμβάλουν στην ενίσχυση του ιεραποστολικού και φιλανθρωπικού έργου της Ιεράς Μονής σε Ελλάδα και Αφρική. Το Χριστουγεννιάτικο παζάρι μας ξεκινά στις 15 Νοεμβρίου !!+++ Καθημερινά στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής, από το Σάββατο 15 Νοεμβρίου στις 7.00π.μ. έως την ημέρα των Χριστουγέννων, στο παρεκκλήσιο του Αγίου Διονυσίου του εν Ζακύνθω ,θα τελείται η ακολουθία του Όρθρου και η Θεία Λειτουργία,εκτός από τις νυχτερινές Θείες λειτουργίες και τις άλλες ακολουθίες που θα αναγράφονται στο πρόγραμμα.

Διαβάστε σήμερα..

"

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ!

Φωτογραφία του Ενορία Ποταμού Κερκύρας. το παρόν κείμενο βρήκαμε δημοσιευμένο στο fb από την ενορία Ποταμού Κερκύρας.Το δημοσιεύουμε εδώ αφού οι φωτεινές στιγμές των ανθρώπων όπως αυτή που αναφέρεται στη συνέχεια, καλό είναι να μένουν παράδειγμα για όλους μας.Ας έχουμε την ευχή του.
Σάββατο, 2 Οκτωβρίου 1998.
 Ο παπαΒαγγέλης καθηλωμένος στο κρεββάτι του πόνου, στο δεύτερο σπίτι του, στο θεραπευτήριο "Κυανούς Σταυρός". Η όψη του, που είχε αλλοιωθεί από τους τρομερούς πόνους, άρχιζε σιγά σιγά να ηρεμεί, να γαληνεύει. Καταλάβαμε οτι ήδη ετοιμάζεται για το... ταξίδι! Μερικές ημέρες πριν, και κατά την διάρκεια της Εξομολογήσεως, μας είχε καταθέσει τις τελευταίες του επιθυμίες, που έφθαναν μέχρι και τα της ταφής του στον τόπο που τόσο αγάπησε, στον μαρτυρικό Έβρο. Τον φιλήσαμε, γνωρίζοντας οτι ήταν η τελευταία φορά που τον βλεπαμε "εν ζωή" και αναχωρήσαμε, καθώς την άλλη ημέρα το πρωί θα τελούσαμε την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Όλο το βράδυ δεν μπόρεσαμε να αποκοιμηθούμε. Ο νους μας στον καλό φίλο και αδελφό που έδινε την τελευταία εκείνη μάχη, που είχε ξεκινήσει πριν από 3 περίπου χρόνια. Σηκωθήκαμε ξημερώματα Κυριακής, κατάκοποι από την "αγρυπνία" και περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή να ακούσουμε το τηλέφωνο να κτυπά. Με βαριά και αργά βήματα και ψιθυρίζοντας την Ευχή του Ιησού φθάσαμε στον Ναό του Αγίου Γεωργίου. Εισήλθαμε στο Ιερό Βήμα και αφού ασπάσθήκαμε την Αγία Τράπεζα, κατευθυνθήκαμε στην ιματιοθήκη.

 Πήραμε "καιρό" μαζί με τους συλλειτουργούς και εισήλθαμε εκ νέου στο Άγιο Βήμα. Πριν ξ την ένδυση των Αμφίων, χτύπησε το τηλέφωνο. Ο φίλος μας και αδελφός, 28 ετών, είχε οδηγηθεί στο Επουράνιο Θυσιαστήριο, αφήνοντας πίσω του την πρεσβυτέρα του και την 4χρονη, τότε, κορούλα τους. Όλο το προηγούμενο, μαρτυρικό βράδυ, αρκετά ανήσυχος, φώναζε το όνομά μας ασταμάτητα Ήταν Κυριακή 3 Οκτωβρίου 1998, ώρα 06:55. Την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες για την εορτή του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, επισκόπου και πολιούχου Αθηνών. Αδελφέ , καλή αντάμωση! Παρηγοριά μας, το γεγονός οτι εκεί , επάνω στον ουρανό, έχουμε έναν δικό μας άνθρωπο που μας αναμένει!
Σημείωση: Εκοιμήθη Κυριακή 3.10.1998 ώρα 06:55 π.μ., ενταφιάσθη στην Μάνδρα Σουφλίου, την Τρίτη 5.10.1998 και ώρα 05:00 μ.μ. και το σώμα του δεν το είχε ακουμπήσει η νεκρική ακαμψία.
Recommended Post Slide Out For Blogger