Λόγια καρδιάς για τον μακαριστό Μητροπολίτη Σιατίστης κυρό Παύλο.

Απύθμενο κενό και θλίψη αφήνεις Γέροντά μου, στην ψυχή μου μα και σ' όλη την Ορθοδοξία.

Δεν το χωράει ο νους μου ότι δεν θα ακουστεί ξανά η βροντερή φωνή σου για τα πνευματικά και εθνικά θέματα. 

Πιστεύω όμως ότι αγάπησες τον Θεό με όλη σου την καρδιά και το Ευαγγέλιο το έκανες πράξη. 

Γι' αυτό επέλεξε ο Κύριος να σε αναπαύσει απ' όλα αυτά που έβλεπες και σε στενοχωρούσαν.

Γέρων Ἐφραίμ Κατουνακιώτης: «Πορεία κατά το θέλημα του Κυρίου»

π. Γεώργιος Δορμπαράκης

Ἀπό τούς μεγάλους ἁγίους Γέροντες τῆς ἐποχῆς μας, ἀνεξάρτητα ἀπό τό ἄν ἡ ἀγία μας Ἐκκλησία δέν τόν ἔχει ἀκόμη ἐντάξει ἐπισήμως στίς δέλτους τῶν ἁγίων της, εἶναι ὁ Γέρων Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης. Γνωστός σέ ὅλους τούς πιστούς, σχετικούς καί ἀσχέτους, ἔχει γίνει ἀποδεκτός γιά τήν ἁγιωσύνη τῆς ζωῆς του, μολονότι ὁ ἴδιος ἐπιμελῶς καί διακαῶς ἀπέφευγε κάθε ἔπαινο καί συναναστροφή πού πιθανόν διατυμπάνιζε τίς ἀρετές του. Ἀλλά αὐτό ἀκριβῶς ἦταν καί τό ἀποδεικτικό τῆς ὁσιότητάς του: ἡ ταπείνωσή του. Ὑπῆρξε τό κατεξοχήν τέκνο ὑπακοῆς. Ἄν ὅλοι οἱ ἅγιοι τονίζουν ὅτι ἡ ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού περνάει ἰδίως γιά τόν καλόγερο ἀπό τήν ὑπακοή στόν πνευματικό καί Γέροντά του, εἶναι αὐτή πού ὁδηγεῖ στή ζωή τόν ἄνθρωπο, δηλαδή στή ζωντανή σχέση του μέ τόν Θεό, τότε στό πρόσωπο τοῦ μεγάλου Γέροντα Ἐφραίμ ἔχουμε τήν κατεξοχήν περίπτωση τοῦ ἀνθρώπου πού ὑπήκουε, πού σημαίνει ὅτι στή ζωή του ψηλαφοῦμε ὅλα τά χαρακτηριστικά τῆς ἁγιότητας καί τῆς ἀνάπαυσης τοῦ Κυρίου στήν ὕπαρξή του. Ὁλόκληρη ἡ ζωή του μέ ἄλλα λόγια ἦταν μία ἑτοιμότητα νά δεχτεῖ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά θυσιάσει τό δικό του θέλημα, νά γίνει καί ὁ ἴδιος, ὅπως καί οἱ ἄλλοι ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, μία φανέρωση τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. 

The Three Saints of Pain and Hope

Dr. Nikolaos Koios, Content Coach of Pemptousia

It’s a profound conviction of the Orthodox Church that every epoch has its own saints and there’s not a single age without them. In every era, the saints are proof and demonstration of the grace of Christ, the love of the Father and the communion of the Holy Spirit, in place and time, among us. When saints leave this earth for their celestial abode, they leave to the generation which knew them the privilege of Saint John the Theologian (I Jn. 1,2) to declare ‘what we have heard, what we have seen with our eyes, what we have looked at and touched with our hands’.

Our own generation knew three Elders, Iakovos, Porfyrios and Païsios, who have now been entered officially into the Book of Saints of the Orthodox Church. Most of us were in primary, secondary or tertiary education when we went to visit them and receive their blessing. We understood little from their words and personalities. We went either because we were encouraged to do so by our families or because of the reputation they’d acquired in the Church, among the people of God. Usually we went along because everyone else was going.

Φωτεινή Αλατά-Παπαδημητρίου: μια 16χρονη δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα

Για την ηρωική αυτή δασκάλα που 16 χρονών πήγε να διδάξει στους σλαβόφωνους Έλληνες ενός χωριού της άνω κοιλάδας του Στρυμώνα, δεν έχουν γραφτεί πολλά. Την ανακάλυψα μέσα από μια αναζήτηση φωτογραφιών για τις δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα και έμεινα άναυδη για την μεγάλη προσφορά της. Η Φωτεινή δεν έδωσε την ζωή της για την πατρίδα, όπως άλλες δασκάλες που αναφερθήκαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις (δες στο τέλος του άρθρου τους συνδέσμους), είχε όμως μια σημαντικότατη δράση στο χωριό που διορίστηκε. Ας δούμε περισσότερα για αυτή την άξια Ελληνίδα δασκάλα και ας τιμήσουμε την μνήμη της, με αυτή την ελάχιστη αναφορά στο έργο της…
πηγή : αντέχουμε