"Από το παράπονο ως το Δόξα Σοι ο Θεός " Ομιλία του π.Εφραίμ Παναούση

«Δόξα τω Θεώ»:

Ένα ύψιστο χρέος μας προς τον φιλάνθρωπο Θεό

Στο κατάμεστο από Μυκονίους πιστούς Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Τουρλιανής, τη Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2024 ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής, Αρχιμ. Εφραίμ Παναούσης ανέπτυξε, το πρώτιστο χρέος των πιστών να δοξολογούν το Θεό, και τους καθοδήγησε πώς από το παράπονο να ανέρχονται στην κλίμακα της δοξολογίας του Θεού.

Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναγίας Τουρλιανής, Αρχιμανδρίτη Αλέξιο Παπαδόπουλο για την πρόσκληση και φιλοξενία .

Εγγραφείτε στο κανάλι μας και κοινοποιήστε την προσπάθειά μας .

Και από την αμαρτία σαν την απελπισία δεν έχει!!

π..Εφραίμ Παναούση

Πέφτουμε συνεχώς .Χιλιάδες φορές.Χίλιες φορές Του ορκιζόμαστε πως εμείς δεν θα τον προδώσουμε και εμείς σε μια νύχτα τον αρνιόμαστε τρεις.

Και ξανά πάλι.

Κι όλο αυτό αδρανοποιεί τα αντανακλαστικά μας και μας πείθει πως δεν το μπορούμε και μένουμε εκτεθειμένοι και μόνοι.

Τα "μικρά αμαρτήματα"

του π.Εφραίμ Παναούση

Τα μικρά αμαρτήματα. Αυτά που δεν τους δίνουμε σημασία.Γιατί τάχα σαν ανάξια λόγου δεν μπορούμε να ασχοληθούμε αυτά Κι όμως για δες με αυτά τα μικρά γεμίζεις και δεν θέλεις να ζήσεις μακριά τους.

Που μπορώ να φυλαχθώ .

του π.Εφραίμ Παναούση 

Πριν λίγες μέρες ξαναδιάβαζα ένα βιβλίο γεμάτο γλυκασμό που σημάδεψε τα χρόνια της νιότης μας.Το υπέροχο: "Νοσταλγικές αναμνήσεις από το περιβόλι της Παναγίας "του Μακαριστού καθηγουμένου Χερουβείμ Καράμπελα κτήτορος της Μονής του Παρακλήτου.

Λοιπόν λένε αλήθεια, όσοι λένε πως τις απαντήσεις του Θεού θα βρεις μέσα στα Πατερικά.

Ας προσευχηθούμε γι αυτούς που φεύγουν μόνοι

Άκουσα χθες το γιατρό κ.Κασαπίδη από τη Νέα Υόρκη για την κατάσταση που υπάρχει εκεί.
Μα πιο πολύ με πονάει -είπε ο γιατρός- πως αυτοί οι άνθρωποι φεύγουν μόνοι χωρίς τους δικούς τους ανθρώπους.

Περιμένοντας.. εκτιμούμε περισσότερο

Διάβασα κάπου στον Ιερό Χρυσόστομο πως όταν ο Κύριος έκανε το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων, πριν τους δώσει τους άρτους και ταψάρια , έβαλε όλους τους ανθρώπους να καθίσουν κάτω,, στα χόρτα,για να τους μάθει να περιμένουν.Το δώρο  θα έμοιαζε τότε πιο ακριβό και σπουδαίο.

Γιατί γιορτάζει η Παναγιά ..γιορτάζει κι η Πατρίδα....

Φέτος βιώνουμε έναν διαφορετικό εορτασμό.Το μήνυμα του Ευαγγελισμού.Εκείνο το χαίρε  του Αγγέλου είναι αυτό που μας λείπει σήμερα .

Και εκείνες οι όμορφες εικόνες του 21 μας συγκινούν (δόξα τω Θεώ ) ακόμα.

Στο αίμα μας το χουμε να μην το βάζουμε κάτω.

Έχετε μετρήσει ξανά τη ζωή στάλα στάλα;

Εμείς δεν είμαστε που δεν καταλαβαίναμε πότε περνούσε ο καιρός και δεν τον προλαβαίναμε;

Λοιπόν ίσως είναι η πρώτη φορά που τον μετράμε τόσο αργά.

Ας μην νικηθούμε από το φόβο.Κουράγιο αδελφοί..

Ποτέ θαρρώ η Μεγάλη Σαρακοστή δεν μας "πόνεσε" τόσο πολύ.

Αύριο ξημερώνει της Σταυροπροσκυνήσεως .Η Σαρακοστή φτάνει στα μισά.

 Οι προσευχές μας πιο θερμές φέτος για τη χάρη και την προστασία του Σταυρού στη ζωή μας ,στη υγεία όλων και πιο πολύ εκείνων που αγωνιούν..

Χριστός Ανέστη ..Καλή αντάμωση Γιάννη Πέτρο...

Και ποιος είπε πως οι ιερείς να αντέχουν όλα.Ποιος είπε πως έχουμε απαντήσεις για τα πάντα.Χθες το μεσημέρι ανηφορίσαμε στο Μοναστήρι της Νταού Πεντέλης για να συνοδεύσουμε ένα παλικαράκι 17 χρονών που πάλεψε πολύ .Το Γιάννη Σοφιανόπουλο που πριν λίγο καιρό η αγάπη όλων σας τον συνόδεψε με το αίμα που ζητήθηκε γι' αυτόν.
'Οταν ξεκίνησε να εξομολογείται και διάβαζα την ευχή στο τέλος, ανέφερα όπως λέει το κείμενο τον Απόστολο Πέτρο που του συγχώρησε ο Θεός την άρνησή του .
Κάποτε λοιπόν μου λέει νομίζοντας πως απευθύνομαι σε αυτόν : Παππούλη Γιάννη με λένε όχι Πέτρο.!!Από τότε ήταν το δικό μας αστείο..

Στη Γερόντισσα Στυλιανή...

του π.Εφραίμ Παναούση
Την γνώρισα πριν αρκετά χρόνια στο μοναστήρι της Νταού.Δεν θυμάμαι μέχρι τελευταία, κάποια αλλοίωση στη συμπεριφορά και τη συναναστροφή της.86 χρονών και είχε μία θαυμαστή ευκινησία για διακονία.Γλυκύς ,παρηγορητικός λόγος  με χέρια έτοιμα για προσφορά και αγάπη.Είχε βοηθήσει πολλά παιδιά και πολλούς νέους ανθρώπους.Όλοι είχαν ευεργετηθεί από τη Γερόντισσα.

Πολύς θυμός.

      

                                            Του π.Εφραίμ Παναούση

Το διακρίνεις παντού .Όπου και να γυρίσεις άνθρωποι με πολύ θυμό .

Και κυρίως στο δρόμο.

Να ανάψει το φανάρι και στο κλάσμα του δευτερολέπτου πρέπει να έχεις απογειωθεί.Αλλιώς αλοίμονο.

Ή να σε κλείσουν στο δρόμο..Γενικά ο δρόμος έχει την προτεραιότητα.

Τα τελευταία χρόνια στα μέσα κοινωνικής δυκτίωσης βλέπεις και εκεί απίστευτο θυμό.Στο κάτω μέρος των σχολίων ένας άλλος εμφύλιος έχει ξεσπάσει.Ανώνυμα,τυφλά,σκληρά με λέξεις που πονούν και γράφονται για να πονέσουν .Τι γίνεται λοιπόν που θα πάει αυτό το φαινόμενο.Αν είναι να συναυξάνει μαζί μας, αν είναι να μεγαλώνει όσο μεγαλώνουμε και εμείς  τότε πραγματικά να περιμένουμε τα χειρότερα.

Είσαι ο μπαμπάς μου.,,,

Στα  περυσινά παιδιά του Ελεώνα

                                                                                                                           π.Εφραίμ Παναούση

Είμαι ο Πέτρος .Είμαι πέντε ετών .Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάντοτε έλεγα και την ηλικία μου μαζί.Η μαμά μου μού έλεγε. 

-Τώρα Πέτρο είσαι πέντε χρονών μεγάλωσες .Είμαι εγώ και άλλα δύο μεγαλύτερα αδέλφια ακόμα.Η μαμά που κοιμάται στο δωμάτιό μας και η φωτογραφία του μπαμπά.

Όταν ήμουν πιο μικρός νόμιζα πως ο μπαμπάς ήταν μέσα στη φωτογραφία .Άμα πείραζα τον αδελφό μου το Φανουράκη η μαμά έλεγε Πέτρο ο μπαμπάς σου σε βλέπει..

Γαλάτεια η καλομάνα..

π.Εφραίμ Παναούση

Μας είχε συνέχεια στην προσευχή της με σειρά. Μας το θύμιζε πάντα, κάθε φορά που μιλούσαμε στο τηλέφωνο.
«Έχω τον Αναστάσιο (τον επίσκοπο Αλβανίας) τον Γέροντα, και μετά εσάς. Είμαι μάνα. Σας αγαπώ και σας σταυρώνω.»

Μυροφόρες γυναίκες- Άμα αγαπάς... δεν το λες .Μόνο αγαπάς .

π.Εφραίμ Παναούση

Μυροφόρες γυναίκες

Γεμάτες με  τόλμη

Νύχτα ακόμη που ο κόσμος φοβάται.

Κι απ τη γρύλια θωρεί μήπως ζυγώσει ο τρόμος.

Τα ωραία χέρια

π.Εφραίμ Πανούση

Χέρια κι αυτά ....

Να  σπας είναι εύκολο

Να γκρεμίζεις μην νομίζεις πως είναι και κάτι.

Ο θυμός σου είναι εύκολο να σου βγαίνει με θυμό. Αλλά να ξέρεις πως κάνοντας φασαρία δεν κάνεις και θόρυβο. Δεν ακούγεσαι

Δεν σ΄ αρρωσταίνει να ζεις έτσι;

π.Εφραίμ Παναούση

Πως μπορείς να ζεις σε συνεχή μιζέρια και παράπονο.Πως αντέχεις τη μια σου ζωή να πετάξεις έτσι στα σκουπίδια.Πως πως το μπορείς.Να βλέπεις παντού παρά μόνο τον εαυτό σου.Νομίζεις πως σαν εσένα άλλος πόνος δεν υπάρχει μεγαλύτερος.Δεν βλέπεις δεν ακούς .Δεν ζεις.Είσαι εσύ και ο πόνος σου.Και δεν θέλεις να ξεφύγεις .Και στο τέλος δεν το μπορείς κιόλας.

Αργία !!

Τόσος κόπος ,τόσες θυσίες για τον άνθρωπο,τόση αγάπη για την γνώση που θα κουβαλά μέσα της Θεό ,πληρώθηκαν με μιαν αργία .

Κρίμα ....για μας

π.Εφραίμ

Καλή κοινωνία

( στο Θοδωρή που αποφυλακίζεται ) του π.Εφραίμ Παναούση

Κάθε που περνάνε οι γιορτές και μπαίνουμε ξανά στην καθημερινότητα ΄κάθομας έτσι και σκέφτομαι εκείνους τους ανθρώπους που περνάνε τις μέρες των γιορτών μονάχοι τους .Είναι γιατί η μοναξιά πονά πιο πολύ τις γιορτές σαν κυτάς από το τζάμι στο διπλανό να ηχουνε γιορτή και στο δικό σου τίποτα.

Μήπως ετοιμάζουμε την αχαριστία των παιδιών μας;

 π..Εφραίμ Παναούση

Αναρωτιέμαι γιατί τα παιδιά είναι τόσο σκληρά απέναντι στους γονείς τους

Πολλές φορές διακρίνει κάποιος , μία απίστευτη σκληρότητα  στους γονείς τους που δεν μπορείς να την εξηγήσεις.Δεν μπορείς να βρείς μικρές ή μεγαλύτερες δικαιολογίες για αυτές τις σκληρές πρακτικές.Αλήθεια πόσο μερίδιο ευθύνης μπορεί να έχουν οι γονείς απέναντι σε αυτήν την κατάσταση.

Ακούω γονείς να λένε

-Σε μένα που τα έδωσα όλα !! Σε μένα να φέρεται έτσι