Μια συγκινητική ιστορία αγάπης, τρυφερότητας αλλά και δυνατής φιλίας έρχεται από το μακρινό Τενεσί των ΗΠΑ και αφορά στη σχέση ενός σκύλου, της Juno, και του 6χρονου σήμερα Lucas Hembree, ο οποίος πάσχει από μια σπάνια ασθένεια που επηρεάζει το νευρολογικό σύστημα και οδηγεί σε βέβαιο θάνατο.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Lucas από την ηλικία των 2 ετών διαγνώστηκε με το σύνδρομο Sanfilippo, μια κληρονομική, μεταβολική ασθένεια που προκαλείται από την απουσία ή δυσλειτουργία ενός ενζύμου που απαιτείται για να διασπαστούν τα μόσρια του σακχάρου στον οργανισμό. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα άτομα χάνουν την ικανότητα να μιλήσουν, να περπατήσουν και να φάνε.
Η ασθένεια προκαλεί επίσης σοβαρή νευρολογική βλάβη που οδηγεί σε επιθετική συμπεριφορά, υπερκινητικότητα και επιληπτικές κρίσεις.
Η Juno από την πλευρά της είναι ένα βελγικό λυκόσκυλο που εργάστηκε για χρόνια στην Αστυνομία, όμως μια σοβαρή ασθένεια την ανάγκασε να αποσυρθεί, ενώ γλίτωσε στο τσακ την ευθανασία.
Κάπου εκεί οι δρόμοι των δύο συναντήθηκαν όταν οι γονείς του μικρού ήθελαν ένα εκπαιδευμένο ζώο για τον Lucas. Επειδή όμως η ασθένεια του μικρού επιδεινωνόταν κανένας φορέας δεν συναινούσε στο να δοθείς ένας σκύλος στο παιδί.
Έτσι ο πατέρας στράφηκε σε καταφύγια ζώων και έπεσε πάνω στην Juno…»Σε μερικές μέρες θα της έκαναν ευθανασία, ήταν αδύνατη και δεν είχε θέληση να ζήσει…
Την πήραμε αμέσως και μόλις ήεθε σε επαφή με τον μικρό άλλαξε ως διά μαγείας. Έγινε άλλο σκυλί, αμέσως κατάλαβε ότι έπρεπε να βοηθήσει τον Lucas, ότι ο μικρός είχε την ανάγκη της για να μην πεθάνει…
Έχει το σπάνιο χάρισμα να αντιλαμβάνεται πότε χρειάζεται να αλλάξει ορό, να λάβει οξυγόνο και τρέχει σε βοήθεια. Νομίζω θα ζήσουν όσο είναι να ζήσουν μαζί, αγαπημένοι και μάλλον μαζί θα φύγουν… Ο ένας δεν μπορεί να αποχωριστεί τον άλλον και η σχέση τους είναι μαγική!», λέει οπατέρας του μικρού. Τα λόγια είναι περιττά…
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Lucas από την ηλικία των 2 ετών διαγνώστηκε με το σύνδρομο Sanfilippo, μια κληρονομική, μεταβολική ασθένεια που προκαλείται από την απουσία ή δυσλειτουργία ενός ενζύμου που απαιτείται για να διασπαστούν τα μόσρια του σακχάρου στον οργανισμό. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα άτομα χάνουν την ικανότητα να μιλήσουν, να περπατήσουν και να φάνε.
Η ασθένεια προκαλεί επίσης σοβαρή νευρολογική βλάβη που οδηγεί σε επιθετική συμπεριφορά, υπερκινητικότητα και επιληπτικές κρίσεις.
Η Juno από την πλευρά της είναι ένα βελγικό λυκόσκυλο που εργάστηκε για χρόνια στην Αστυνομία, όμως μια σοβαρή ασθένεια την ανάγκασε να αποσυρθεί, ενώ γλίτωσε στο τσακ την ευθανασία.
Έτσι ο πατέρας στράφηκε σε καταφύγια ζώων και έπεσε πάνω στην Juno…»Σε μερικές μέρες θα της έκαναν ευθανασία, ήταν αδύνατη και δεν είχε θέληση να ζήσει…
Την πήραμε αμέσως και μόλις ήεθε σε επαφή με τον μικρό άλλαξε ως διά μαγείας. Έγινε άλλο σκυλί, αμέσως κατάλαβε ότι έπρεπε να βοηθήσει τον Lucas, ότι ο μικρός είχε την ανάγκη της για να μην πεθάνει…
Έχει το σπάνιο χάρισμα να αντιλαμβάνεται πότε χρειάζεται να αλλάξει ορό, να λάβει οξυγόνο και τρέχει σε βοήθεια. Νομίζω θα ζήσουν όσο είναι να ζήσουν μαζί, αγαπημένοι και μάλλον μαζί θα φύγουν… Ο ένας δεν μπορεί να αποχωριστεί τον άλλον και η σχέση τους είναι μαγική!», λέει οπατέρας του μικρού. Τα λόγια είναι περιττά…