Διαβάστε σήμερα..

"

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Εκεί που η γη ενώνεται με τον ουρανό

Φωτογραφίες από τα «κρεμαστά» μοναστήρια του κόσμου, ανάμεσά τους και τα Μετέωρα
Όταν θέλει κάποιος να προσευχηθεί βοηθά να βρει ένα μέρος ήρεμο και ειρηνικό. Σε τέτοια μέρη είναι χτισμένα πολλά μοναστήρια του κόσμου, που μοιάζουν να βρίσκονται στο σημείο που η γη ενώνεται με τον ουρανό.

Χτισμένα σε απίστευτα ύψη στις πλαγιές βουνών και βράχων, γίνονταν ο προορισμός μόνο των πολύ αφοσιωμένων πιστών
Πηγή :Newsbeast.gr

Σκύλος έτρεξε 1.760 χιλιόμετρα σε αγώνα ποδηλασίας

Μια συγκινητική ιστορία
Τον γύρο του κόσμου κάνει η συγκινητική ιστορία ενός μικρόσωμου σκύλου στην Κίνα, που έτρεξε 1.760 χιλιόμετρα ακολουθώντας μια ομάδα ανδρών που συμμετείχαν σε αγώνες ποδηλασίας.

Το ταξίδι της μικρής «Xiao Sa» ξεκίνησε την τέταρτη ημέρα των αγώνων, που συνολικά διήρκεσαν 24 ημέρες, όταν ένας από τους ποδηλάτες, ο 22χρονος Zhang Heng τη συνάντησε στο δρόμο και της έδωσε φαγητό.

Από εκείνη τη στιγμή το σκυλάκι άρχισε να ακολουθεί τους ποδηλάτες μέχρι το τέλος των αγώνων.

«Ήταν ξαπλωμένη στον δρόμο. Την ταΐσαμε και μετά μας ακολούθησε», δήλωσε ο 22χρονος.

Από το 1453 μέχρι σήμερα ο αγώνας για ελευθερία. Ιστορική Πινακοθήκη Ι. Μονής Μεγάλου Μετεώρου

Τι υπέροχη χώρα!!!!




Ενά από τα πιό καλογυρισμένα video για την Ελλάδα, κάνει τον γύρο του Internet τον τελευταίο καιρό, αφού είναι γυρισμένο σε υψηλή ανάλυση (HD) με εκπληκτικά πλάνα από ελικόπτερο από όλη την Ελλάδα, με μία πολύ ωραία μουσική επένδυση!

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

"Γιορτάζουν" οι Τούρκοι την Άλωση της Πόλης. "Ευχαριστούμε τον Μωάμεθ που μας την παρέδωσε" λένε


MANΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ

Για άλλη μια χρονιά οι γείτονες μας γιορτάζουν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, τη μαύρη επέτειο για τον ελληνισμό. Ο νομάρχης της Κων/πολης Αβνί Μουτλού και ο δήμαρχος της πόλςη επισκέφθηκαν τον τάφο του Μωάμεθ του Πορθητή και προσευχήθηκαν στη μνήμη του.


  Αργότεραο Αβνί Μουτλού δήλωσε " ευχαριστoυμε τον πρόγονο μας ο οποίος μας παρέδωσε την πιο όμορφη πόλη του κόσμου"

 

“Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ”: Γιατί ἄραγε;



Ἡ 29η Μαΐου εἶναι ἡ ἐπέτειος τῆς τραγικῆς ἡμέρας γιά τόν Οἰκουμενικό ῾Ελληνισμό, τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Τούρκους τό 1453. Ἡ χιλιόχρονη αὐτοκρατορία ἔπεσε τότε καί παραδόθηκε βορά στά βάρβαρα στίφη τῶν ᾽Οθωμανῶν, πού γέμισαν μέ τά πτώματα τῶν Χριστιανῶν τά περισσότερα σημεῖα τῆς μεγάλης Πόλεως. ῾Καί ἡ γῆ σέ μερικά μέρη δέν φαινόταν ἀπό τούς πολλούς νεκρούς᾽, μᾶς λέει ὁ γνωστός ἱστορικός τῆς ἁλώσεως Γεώργιος Φραντζῆς στό ῾Χρονικόν᾽ του. Γιά νά συνεχίσει: ῾῏Ηταν φοβερό θέαμα καί ἄκουγες θρήνους πολλούς, ποικίλους καί ἔβλεπες ἀμέτρητους ἐξανδραποδισμούς εὐγενῶν, ἀρχοντισσῶν καί παρθένων καί μοναχῶν, πού τίς ἔσερναν ἀλύπητα οἱ Τοῦρκοι ἀπό τά ροῦχα καί τά μαλλιά καί τίς κοτσίδες ἔξω ἀπό τίς ἐκκλησίες, ἐνῶ ἔκλαιαν καί ὀδύρονταν... ῎Εβλεπες τό θεῖο αἷμα καί σῶμα τοῦ Χριστοῦ νά χύνεται στή γῆ καί νά πετιέται...᾽.
πηγή:Ακολουθείν

Ομολογία ενός σκεπτόμενου Τούρκου δημοσιογράφου για την άλωση της Πόλης



Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που
δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, από τον Engin Ardic,
γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία
στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της
Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου...

Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µία
σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεµαλικό καθεστώς εδώ
και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί
μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο, από την συγκεκριμένη διεύθυνση
της Τουρκικής εφημερίδας Sabah  το οποίο έχει ως εξής :
 


" Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και
τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή ßία έχουμε δώσει στην Ανατολή µε
τις πράξεις µας..."

ΑΝ
 έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους
στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη...
(όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !)

ΑΝ
 ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και
σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας  έπιανε τον δικό µας Ulubatlι Hasan και
τον γκρέμιζε κάτω...

ΑΝ 
ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας
Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως
Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως
αντιπρόσωποι της πόλης... 
( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε
χρόνο !)

ΑΝ
 έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες
αλλά Σταυρό....

ΑΝ
 έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε ;

Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που
θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας από την Ελλάδα.

Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο ;


Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να
ήταν χθες ;

Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ( 
µ΄ αυτές τις γιορτές πού
κάνετε
 ) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι:

«
αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα
πήραμε µε τη ßία
».

Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων;

Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια
µέρα θα δοθεί πίσω ;


Μην φοβάστε, δεν  υπάρχει αυτό που λένε µερικοί
ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.

Μη φοβάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν
την πόλη των 12 εκατοµµυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν
να την κατοικήσουν.

Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι 
µια
χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα
.

Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις
µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε ;

Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ;

Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας
περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. 
Αλλά δεν
υπάρχουν.

Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µέ την βία κατακτημένη...


Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που
πιστεύουν (ana=µανα, dolu=γεµάτη) αλλά 
προέχεται από την ελληνική
λέξη η Ανατολή
.


Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας
λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» 
τραßώντας τη
λέξη από τα μαλλιά,
 αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».

Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η
νοµαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα
διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια...

Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την
Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες
...».

ΦΤΙΑΞΕ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΑΠΟΥΝΙ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΑΓΝΟΥ ΣΑΠΟΥΝΙΟΥ

Ο Ήλιος στους 600.000 βαθμούς! Μοναδικό βίντεο!

Ο Ήλιος στους 600.000 βαθμούς! Μοναδικό βίντεο! : Μια ακραία υπεριώδης ακτινοβολία «ψήνει» τον Ήλιο στους 600.000 βαθμούς Κελσίου και το παρατηρητήριο της NASA κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες!Η καταγραφή του Solar Dynamics Observatory έχει
Μια ακραία υπεριώδης ακτινοβολία «ψήνει» τον Ήλιο στους 600.000 βαθμούς Κελσίου και το παρατηρητήριο της NASA κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες!

Η καταγραφή του Solar Dynamics Observatory έχει συμπέσει με μια περίοδο ασυνήθιστα υψηλής ηλιακής δραστηριότητας, κάτι που συνεπάγεται υψηλότερες θερμοκρασίες στη Γη
Δείτε το εκπληκτικό βιντεο
Πηγή:Μαντατα.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Απογευματινό πρόσκύνημα τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος

 
Τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος στις 6.00μ.μ. θα αναχωρήσουμε με τα αυτοκίνητά μας από την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής (για όσους δεν γνωρίζουν την διαδρομή)για το εξωκκλήσι της Αγίας Τριάδος Αφιδνών (Λίμνης) ,όπου θα ψάλλουμε τον εσπερινό της ημέρας.
 

Φιλανθρωπική εκδήλωση με θέμα την Άλωση της Πόλης

Ο Σύνδεσμος Αγάπης ο Ιερός Χρυσόστομος (οδός Πυργοτέλους 3α στο Παγκράτι) διοργάνωσε την Τρίτη 29 Μαϊου  2012 στις 6.00μ.μ. φιλανθρωπική εκδήλωση με θέμα την Άλωση της Πόλης, με σκοπό την ανθρώπινη προσέγγισή των μελών και των φίλων του Συνδέσμου,καθώς και την ενίσχυση του φιλανθρωπικού και ιεραποστολικού του έργου.Στην πανέμορφη αυτή εκδήλωση αφού τραγουδήσαμε   όμορφα τραγούδια στην συνέχεια παρακολουθήσαμε ένα αφιέρωμα στην Άλωση της Πόλης μέσα από Χρονικά και Μαρτυρίες της εποχής.Τέλος προβλήθηκε ένα θαυμάσιο αφιέρωμα στην Άλωση της Πόλης και τα γγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν.Μέρες σαν τις σημερινές είναι ανάγκη επιτακτική να θυμόμαστε και να τιμούμε τους πατέρες  μας και τους ήρωες.Η εκδήλωση τελείωσε με την ευχή να προσέχουμε τις Πνευματικές και Εθνικές μας "Κερκόπορτες¨Ευχαριστούμε όλους όσοι βοήθησαν στην οργάνωση αυτής της εκδηλώσεως και ευχόμαστε ο Θεός να μας ανταμώνει σε όμορφες στιγμές αγάπης και ενότητος.
Δείτε Φωτογραφίες 

Φίλος στα δύσκολα :Robin Williams





cid:1.2737073489@web29805.mail.ird.yahoo.com                                       

 «Στην Αγγλία για παράδειγμα, δεν πήγα πουθενά. Τι να δω; Το παλάτι του Μπάκιγχαμ;
Δεν με νοιάζει. Όπως κι αν πάω στην Γερμανία, δεν θα πάω να δω το Τείχος του Βερολίνου.

Ωστόσο, την Δήλο, τον Παρθενώνα και τις Μυκήνες δεν μπορείς να τις αγνοήσεις.

Mε τα δικά μου μάτια!!

Άλωση της Πόλης, θρύλοι κα παραδόσεις

                                   Const3_1453.jpg
Τρίτη 29 Μαϊου: Οι Τούρκοι αρχίζουν την επίθεση από την πύλη του Αγ. Ρωμανού όπου το τείχος ήταν σχεδόν κατεστραμμένο. Οι πρώτες επιθέσεις αποκρούσθηκαν μετά από μάχη σώμα με σώμα στις οποίες ήταν παρόντες ο Ιουστινιάνης και ο Κων/νος. Σ' αυτή τη μάχη τραυματίστηκε ο Ιουστινιάνης και κατέφυγε στο Γαλατά.
ΜΙΑ ΛΑΪΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΗ: "Η κακή τύχη ηθέλησε και ελαβώθη ο καπετάνιος Γιουστουνιάς ( Ιουστινιάνης) με μια σαϊττέα εις τα σαγόνια και έτρεχε το αίμα εισέ όλο του το κορμί, και εσκιάχθη να μην αποθάνη, και δεν εμίλησε λόγον να βάλη άλλον εις τον τόπον του, μόνε άφησε τον πόλεμον καί έφυγε κρυφά, δια να μην τζακιστούνε οι σύντροφοι του. Και εμπήκανε οι εχθροί μέσα. Οπού αν ήθελε αφήσει άλλον εις τον τόπον τον, δεν ηθέλανε εμπή, οι εχθροί και ήθελε κρατεί τον πόλεμον και δεν ήθελε χάσει την χωράν, τόσο ότι ακόμα αντιστέκανε οι Ρωμαίοι και πολεμούσανε ανδρείως- και εσκλήρυνε πολλά ο πόλεμος. Και ο βασιλεύς, ωσάν· έμαθε ότι ελαβώθη ο καπετάνιος και έφυγε, τότε επήγαινε με αναστεναγμόν να τον ευρή, και ερωτά πού 'να τον ευρή. Και οι πολεμιστάόες, οι σύντροφοι του, επολεμούσανε χωρίς καπετάνιο. αμή αρχίσανε και αυτοί και άφηναν τον πόλεμον και εφεύγανε. Τότε επηρανε οι Τούρκοι θάρρος πολύ και οι Ρωμαίοι εόειλιάσανε πολλά. Και ετούτα εγίνισαν όιατίέφυγε ο καπετάνιος, οπού έκαμνε χρεία να στέκη και να πολεμά έως να αποθάνη εις την τιμήν του, και ήθελε όιόει θάρρος και των συντρόφων του, όιατί όλη η δύναμη του Τούρκου ήτανε εις εκείνην την μερέα. Και οι ελεεινοί Ρωμαίοι αμή ελιγοστεύανε και δεν ημπορουσανε να αντισταθούνε εισέ τόσο πλήθος Τούρκων". (Βαρβερινός κώδικας)
Πηγή:giosmile. Παραδοσιακοί και θαυμαστοί θρύλοι, αναπτύχθηκαν γύρω από την άλωση της Πόλης, για να θρέψουν τις ελπίδες και το θάρρος του εθνους επί αιώνες. "ΠΑλι με ΧρΟνουΣ και καιροΥΣ" Όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη στους Τούρκους, ένα πουλί ανέλαβε να πάει ένα γραπτό μήνυμα στην Τραπεζούντα στην Χριστιανική Αυτοκρατορία του Ποντου για την Άλωση της Πόλης. Μόλις έφτασε εκεί πήγε κατευθείαν στη Μητρόπολη που λειτουργούσε ο Πατριάρχης και άφησε το χαρτί με το μήνυμα πάνω στην Άγια Τράπεζα. Κανείς δεν τολμούσε να πάει να διαβάσει το μήνυμα. Τότε πήγε ένα παλλικάρι, γιός μιας χήρας, και διάβασε το άσχημο μαντάτο "Πάρθεν η Πόλη, Πάρθεν η Ρωμανία". Το εκκλησίασμα και ο Πατριάρχης άρχισαν τον θρήνο, αλλά ο νέος τους απάντησε "Κι αν η Πόλη έπεσε, κι αν πάρθεν η Ρωμανία, πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι δικά μας θα' ναι". Πάρθεν η Ρωμανία Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν' από την Πόλην ουδέ στ' αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια, επήγεν και-ν εκόνεψεν α σου Ηλί' τον κάστρον. Εσείξεν τ' έναν το φτερόν σο αίμα βουτεμένον, εσείξεν τ' άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον, Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ' ο μητροπολίτης έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει. Σίτ' αναγνώθ' σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν. "Αλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!" Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται, -Μη κλαίς, μη κλαίς Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι -Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία 'πάρθεν. -Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο. (Δημοτικό τραγούδι του Πόντου). "ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΚΥΛΑΕΙ": Οι περισσότεροι τοπικοί θρύλοι για την άλωση της Κωνσταντινούπολης μοιάζουν σε ένα σημείο: όλοι δείχνουν ότι ο χρόνος σταμάτησε με την κατάληψη της ιερής πόλης της Ορθοδοξίας από τους άπιστους Τούρκους και ότι η τάξη στον κόσμο θα επανέλθει με την ανακατάληψη της Βασιλεύουσας από τους Έλληνες. Έτσι, και στην Ήπειρο υπάρχει μιααντίστοιχη λαϊκή δοξασία. Συγκεκριμένα, ένα πουλί φέρνει την αναγγελία της πτώσης της Πόλης σε μια ομάδα βοσκών που εκείνη τη στιγμή ποτίζουν τα κοπάδια τους σε ένα ποτάμι, Ο θρύλος λέει ότι στο άκουσμα της φοβερής είδησης τα νερά του ποταμίου σταμάτησαν να κυλάνε, αφού και το φυσικό στοιχείο θεώρησε ότι η πτώση της Κωνσταντινούπολης ήταν κάτι το ανήκουστο. Το ποτάμι θα συνεχίσει και πάλι να κυλάει, μόλις απελευθερωθεί η Πόλη, συνεχίζει ο λαϊκός θρύλος...

"ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ": Κάποιος καλόγερος είχε ψαρέψει σε ένα ποτάμι ψάρια και τα τηγάνιζε κοντά στην όχθη του ποταμού. Τη στιγμή εκείνη ακούστηκε από ένα πουλί το μήνυμα της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στους Τούρκους. Ο καλόγερος σάστισε και αμέσως τα μισοτηγανισμένα ψάρια πήδησαν από το τηγάνι και ξαναβρέθηκαν στο ποτάμι. Εκεί ζουν αιώνια μέχρι τη στιγμή της απελευθέρωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, οπότε και θα ξαναβγούν για να συνεχιστεί το τηγάνισμα τους.

"Ο Πύργος της Βασιλοπούλας": Στα κάστρα του Διδυμότειχου ένας κυκλικός πύργος, ο ψηλότερος ονομάζεται "πύργος της βασιλοπούλας". Η παράδοση λέει πως κάποτε ο βασιλιάς διασκέδαζε κυνηγώντας και στη θέση του άφησε την κόρη του. Όταν τον ειδοποίησαν ότι έρχονται οι Τούρκοι είχε τόση εμπιστοσύνη στην οχυρότητα του κάστρου ώστε είπε: "αν σηκωθεί από τη χύτρα ο κόκορας και λαλήσει, θα πιστέψω ότι κυριεύτηκε η πόλη.". Οι Τούρκοι όμως χρησιμοποίησαν δόλο και έδειξαν το χρυσοκέντητο μαντήλι του βασιλιά στην κόρη του. Αυτή μόλις το είδε, τους παρέδωσε το κλειδί του κάστρου κι έγινε αιτία της άλωσης. Όταν κατάλαβε πως την ξεγέλασαν, δεν άντεξε την ντροπή και αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον πύργο. Από τότε ο πύργος λέγεται της βασιλοπούλας.

"0I ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ": Έ ναν από τους πύργους των τειχών της Πόλης τον υπεράσπιζαν τρία αδέρφια, άρχοντες Κρητικοί που πολεμούσαν με το μέρος των Βενετών (η Κρήτη τότε ήταν κάτω από την κυριαρχία των Βενετών). Μετά την πτώση της πόλης τα τρία αδέρφια και οι άντρες τους εξακολουθούσαν να πολεμούν και παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες τους οι Τούρκοι δεν είχαν κατορθώσει να καταλάβουν τον πύργο. Για το περιστατικό αυτό ενημερώθηκε ο Σουλτάνος και εντυπωσιάστηκε από την παλικαριά τους. Αποφάσισε, λοιπόν, να τους επιτρέψει να φύγουν με ασφάλεια από τον πύργο και να πάρουν ένα καράβι με τους άντρες τους και να γυρίσουν στην Κρήτη. Πραγματικά η πρόταση του έγινε δεκτή με τη σκέψη ότι έπρεπε να μείνουν ζωντανοί για να πολεμήσουν να ξαναπάρουν τη Βασιλεύουσα πίσω από τους απίστους. Έτσι οι Κρητικοί επιβιβάστηκαν στο πλοίο τους και ξεκίνησαν για το νησί τους. Το πλοίο δεν έφτασε ποτέ στην Κρήτη και ο θρύλος λέει ότι περιπλανιούνται αιώνια στο πέλαγος μέχρι τη στιγμή που θα ξεκινήσει η μάχη για την ανακατάληψη της Πόλης από τους Έλληνες. Τότε το πλοίο των Κρητικών θα τους ξαναφέρει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρουν και αυτοί μέρος στη μάχη και να ολοκληρώσουν την αποστολή τους και το ελληνικό έθνος να ξανακερδίσει την Πόλη.

Το δισκοπότηρο -ΧΟΡΩΔΙΑ ΙΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ


Ο Γερο-Ευδόκιμος της Βατοπαιδινής Σκήτης του Αγίου Δημητρίου. Το τελευταίο απειρόκακο παιδί του Όρους.


 
Γνώρισα αυτόν τον όσιο άνδρα – και κυριολεκτώ όταν λέγω όσιο – τα πρώτα χρόνια της γνωριμίας μας με το Άγιον Όρος. Ίσως είναι ο πρώτος γνήσιος Αγιορείτης που συνάντησα: άκακος, απροσποίητος, ανιδιοτελής, ακομμάτιστος, ευθύς, απλούστατος. Είχε καταγωγή από το Πασαλιμάνι της Προποντίδος. Οι γονείς του λέγονταν Κωνσταντίνος και Αναστασία Μπίτσιου. Γεννήθηκε το 1914. Ήρθε στο Άγιον Όρος δεκατεσσάρων ετών, αφού πια μόνιμα εγκαταστάθηκαν οι δικοί του στην γείτονα κώμη Ουρανούπολη. Αν και όλα τα μοναστικά Τυπικά επιτακτικά απαγορεύουν την διαμονή αγενείων στα μοναστήρια, φαίνεται πως πάντα γίνονταν εξαιρέσεις, ακόμα και σ’ αυτό το Άγιον Όρος, που ήταν πάντα άβατο στις γυναίκες. Παραβάσεις γίνονταν κυρίως στα Κελλιά που υπήρχαν συγγενείς.

θα ρθεις σαν αστραπή


Εστειλα δυό πουλιά

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Ημερήσιο προσκύνημα σε μοναστήρια της Κορίνθου.Ένα ακόμη όμορφο οδοιπορικό



Το Σάββατο 26 Μαΐου επισκεφθήκαμε  από την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής,με αρκετούς προσκυνητές της Ιεράς Μονής, τα παιδιά του Κατηχητικού και τους γονείς τους ,την Ιερά Μονή Φανερωμένης Χιλιομομοδίου και Τιμίου Σταυρού Μαψού . Μετά τη Θεία Λειτουργία αναχωρήσαμε για τις Ιερές Μονές  και μιλήσαμε για  την προσφορά τους στον εκκλησιαστικό και εθνικό βίο .Επισκεφθήκαμε το "Παλαιομονάστηρο" της Φανερωμένης ,κτίσμα του 12ου αιώνος και κατόπιν το νέο Μοναστήρι που φιλοξενεί την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης. Τελέσαμε την παράκληση της Παναγίας και κατόπιν η φιλόξενη Αδελφότητα μας πρόσφερε το Αρχονταρίκι όπου καθήσαμε για το μεσημεριανό φαγητό που είχαμε φέρει μαζί μας.Κατόπιν επισκεφθήκαμε το Μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού  Μαψού ,όπου δεχθήκαμε την αβραμιαία φιλοξενία των μοναζουσών.
 (Δείτε στη συνέχεια φωτογραφίες)


Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΘΗΡΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΠΛΕΟΝ… ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.

ΙΔΟΥ Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΡΑΝΤΑΡ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ. 


ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ... 



* Αὐτές τις ἡμέρες ἐπιχειρεῖται ἀπό τό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης ἡ ἀναβάθμιση τοῦ Ραντάρ πού βρίσκεται πλησίον τῆς Μονῆς τοῦ Προφήτη Ἠλία.

Λήξη εσπερινών ομιλιών

Την Πέμπτη 31 Μαΐου στον Σύνδεσμο Αγάπης ο Ιερός Χρυσόστομος στην οδό Πυργοτέλους 3α στο Παγκράτι στις 6.15μ.μ. θα τελεστεί η Ακολουθία του Εσπερινού ,η παράκληση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και θα πραγματοποιηθεί η τελευταία ομιλία για την Ιεραποστολική χρονιά 2011-2012 που αφορά τις Πράξεις των Αποστόλων.
Στις Ιερές ακολουθίες θα τεθεί σε προσκύνηση τεμάχιον Ιερού Λειψάνου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Ένας Μάρτυρας της Αλώσεως


Κάθε πού ζύγωνε 29 Μαΐου ό Γερο-Ζαχαρίας δεν είχε αναπαμό. Έπρεπε να ετοιμάσει το στάρι για το κόλλυβο των «Μαρτύρων της "Αλωσης». Ξάκρινε το καθαρό σπυρί - σπυρί και το 'βαζε να βράσει ήσυχα μέχρι ν' ανοίξει σαν το ρόδο. Ύστερα το στέγνωνε κι έπιανε κατόπιν να το στολίζει χωρίς βιάση. Μάστορας δουλεμένος στην Αγιογραφία, έπιανε το χέρι του. Πάνω στη χιονάτη ζάχαρη θα 'φτιαχνε το δικέφαλο αετό μέσα σε στολίδια απίστευτα.
«Μνήσθητι Κύριε ως αγαθός των δούλων Σου...», μονολογούσε καί τα δάκρυα του τρέχανε ποτάμι.
Μετά τη λειτουργία γίνηκε το τρισάγιο για τους κεκοιμημέμηνους».Κι άμα ο γέρο-Τρύφωνας πήρε να λέει το ''αιωνία η μνήμη'' ό Γερο-Ζαχαρίας σήμανε μονοκάμπανο λυπητερό όπως αρμόζει. Μετά πήρε το δίσκο κι άρχισε να μοιράζει το στάρι. Πρώτα στους πατέρες, έπειτα στους λαϊκούς. Άμάθητοι οι ξένοι από τέτοια έθιμα τον ρώτησαν για όλα τούτα τα παράδοξα. Ό Γερο-Ζαχαρίας τους πήρε παράμερα στο μεγάλο χαγιάτι κι άρχισε να τους μιλάει για τη Μεγάλη Τρίτη του 1453, για το κούρσεμα της Πόλης καί τη θυσία του τελυταίου αυτοκράτορα. Ένιωθε χρέος ό σεβαστός Γέροντας να τους μνημονεύει όλους μέσα στη Θ. λειτουργία καί να μιλά γι' αυτούς σ' όσους ρωτούσαν να μάθουν.

Πρωτοφανείς διώξεις μελών της Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αχρίδος!!!


Τα ξημερώματα, της 21ης Μαϊου, περίπου στις 7 π.μ., πολλές αστυνομικές δυνάμεις, με οργανωμένη επιχείρηση σε όλη την χώρα μας, επιτέθηκαν και εισέβαλαν βίαια στα μοναστήρια και σε σπίτια των μελών της Ορθόδοξης Αρχιεπισκπής Αχρίδος.

Συγκεκριμένα, στην πόλη  Στίπ,  έδρα της Επισκοπής Μπρεγκαλνίτσας, η  αστυνομία εισόρμησε και αναζήτησε τον σεβασμιώτατο Επίσκοπο κ.Μάρκο, και επειδή απουσίαζε στο Βελιγράδι στις εργασίες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχείας του Πατριαρχείου Σερβίας,  συνέλαβαν την μοναχή  Πελαγία,  μεγάλης ηλικίας   και με πρόσφατη ορθοπεδική εγχείρηση.
  
Στα Σκόπια, μεγάλη αστυνομική δύναμη, εισέβαλε στη Ι.Μ. Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αναζητώντας τον Επίσκοπο Στοβίου και τοποτηρητή της Μητρόπολης Στρώμνιτσας  κ.Δαυίδ  αλλά επειδή δεν τον βρήκαν, (επίσης στο Βελιγράδι),  συνέλαβαν την Ηγουμένη της Μονής, μοναχή Κυράννα.

ΣΕΒ. ΓΟΡΤΥΝΟΣ: ΝΑ ΛΕΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ



Ή Όρθόδοξος'Εκκλησία το παρέλαβε από τούς Άγιους Πατέρας και το διατήρησε αναλλοίωτο, ενώ οι Παπικοί το βεβήλωσαν και το αλλοίωσαν διά του Φιλιόκβε. Διατί να λέμε το «Πιστεύω» μας κατά το Απόδειπνο

Ό Σεβ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας εις εγκύκλιο του κήρυγμα, υπό ημερομηνία 1ην Απριλίου, αφού αναλύει το Πιστεύω των Ορθοδόξων και το «Σύμβολο της Πίστεως» μας. εις το όποιον «έβαλαν βέβηλο χέρι και το αλλοίωσαν» οι Παπικοί, καλεί τον πιστό λαό να λέγει μίαν φορά την μέρα και ιδιαιτέρως κατά το Απόδειπνο το «Πιστεύω». Το πλήρες κείμενο του εγκυκλίου κηρύγματος του Σεβ. Μητροπολίτου έχει ως ακολούθως:
«1. Ή ζωή ημών των χριστιανών, αδελφοί μου, ρυθμίζεται με βάση το τί πιστεύουμε. Και οι άθεοι το ίδιο κάνουν. Ενεργούν και πράττουν με βάση την αθεϊστική ιδεολθογία τους. Ένας μεγάλος άθεος, για παράδειγμα, είχε πει: "Ή ζωή είναι παράλογη, ή αγάπη είναι αδύνατη"!... Άντε τώρα να κάνουμε όμορφη ζωή με βάση την ιδεολογία αύτη!
Πηγή: Απαντα Ορθοδοξίας

«Πιστεύω στην Ορθοδοξία γιατί είναι η απόλυτα αναρχική θρησκεία». Ποιος το είπε;

 

«Πιστεύω στην Ορθοδοξία γιατί είναι η απόλυτα αναρχική θρησκεία». Ποιος το είπε;
Ο λόγος για τον Άρη Σερβετάλη ο οποίος δήλωσε στην εφημερίδα Lifo: «Πιστεύω στον Θεό. Ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος ως λατρευτικό ον κι έχει το χάρισμα να αναρωτιέται για τα έξω από αυτόν. Πιστεύω στην Ορθοδοξία γιατί είναι η απόλυτα αναρχική θρησκεία. Γιατί σου λέει πως οτιδήποτε θέλεις να πεις στον άλλο πρέπει να το πεις πρώτα στον εαυτό σου.

Στην σκήτη των Καυσοκαλυβίων



Από το περιβόλι της Παναγίας
Νοσταλγικές αναμνήσεις
Αρχιμ. Χερουβείμ

 
Στο Άγιον Όρος, όταν εγκαταβιώνει κανείς σε σκήτη, πρέπει να γνωρίζει οπωσδήποτε ένα εργόχειρο, μια τέχνη, για να ανταπεξέρχεται στις υλικές του ανάγκες.
Όταν πρωτοπήγα στην καλύβη μας, δύο αδελφοί, ο παπα-Ιωακείμ και ο π. Γρηγόριος, ησκούντο στην αγιογραφία. Με έβαλαν λοιπόν κι εμένα, όπως έχω προαναφέρει, να κάνω μερικά σχέδια, για να με δοκιμάσουν. Διεπίστωσαν όμως, ότι δεν διέθετα την ανάλογη ικανότητα για να γίνω αγιογράφος.
Τότε ο παπα-Ιωακείμ συνεσκέφθη με τον Γέρονται και απεφάσισαν να με στείλουν στα Καυσοκαλύβια, για να μάθω την ξυλογλυπτική. Η τέχνη αυτή, επί των ημερών μου, είχε μεγάλη ανάπτυξι και αξία. Η Σκήτη των Καυσοκαλυβίων μάλιστα διέθετε θαυμάσιους ξυλογλύπτας.
Οι περισσότεροι σχεδόν μοναχοί εκεί εξασκούσαν το εργόχειρο αυτό. Στα Καυσοκαλύβια ζούσαν δύο γνωστοί μας μοναχοί, προερχόμενοι από την Μονή Γρηγορίου: Ο γέρων Χρυσόστομος και ο υποτακτικός του π. Ακάκιος, ο κατά σάρκα συγγενής μου.

Εορτασμός Αγίας Πεντηκοστής στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής



·                Σάββατον  2 Ιουνίου πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς (Ψυχοσάββατον).
«Μνεία πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς
Χρι­στι­­α­νῶν».Νικη­φό­ρου Κων/λεως τοῦ ὁμολογητοῦ (†828)·
7.30π.μ.-9.30π.μ.Ακολουθία του Όρθρου και Θεία Λειτουργία.
Μετά το πέρας της ακολουθίας θα ψαλλεί Τρισάγιο για τους κεκοιμημένους και θα διαβαστούν τα κόλυβα.

ΚΥΡΙΑΚΗ 3 Ιουνίου. «Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΕΝ­­­ΤΗΚΟΣΤΗΣ».
 6.30π.μ.-11.00π.μ.Ακολουθία του μεσονυκτικού, του Όρθρου , η Θεία Λειτουργία και Ακολουθία του Εσπερινού της Γονυκλισίας

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ομιλία του Γέροντα Εφραίμ στους προσκυνητές της Ι.Μ. Βατοπαιδίου

Ο Γέροντας Εφραίμ μιλάει για την σωστή αντιμετώπιση της κρίσης από τον ελληνικό λαό και τους στενούς δεσμούς της Ορθοδοξίας με την Ελλάδα. Κάνει λόγο για "δυσκολίες που θα περάσουμε, αλλά δεν θα πρέπει να απογοητευτούμε και να δειλιάσουμε" μπροστά σ' αυτές.

Τα απίστευτα χάρτινα πορτραίτα του Ming Liang Lu



Ο Ming Liang Lu είναι ένας πλανόδιος καλλιτέχνης που γυρνά στους δρόμους της Νέας Υόρκης φτιάχνοντας χάρτινα πορτραίτα/καρικατούρες χρησιμοποιώντας μόνο ένα κομμάτι χαρτί και ένα ψαλίδι. Η ομοιότητα των προσώπων με τα πορτραίτα του είναι εντυπωσιακή.

ΠΩΣ ΒΙΩΝΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ



Ή εικόνα αυτού πού πιστεύει στον Χριστό

Πόσο ωραία είναι ή εικόνα του πιστού! Πόσο θαυμαστή η χάρη της! Το  κάλλος της σε γοητεύει, το δε ύφος της εκφράζει την εμπιστοσύνη του πιστού προς τον Θεό. Η γαλήνη πού είναι απλωμένη στη μορφή της εκφράζει την ειρήνη της ψυχής, ή δε ηρεμία της την αταραξία της καρδιάς 

Ή χαραγμένη στο πρόσωπο τού πιστού καλοσύνη, μαρτυρά την ήσυχη συνείδηση του. Ό πιστός εικονίζεται σαν άνθρωπος πού έχει απαλλαγεί από την τυραννία των ασταμάτητων μερίμνων της ζωής, οι όποιες καταπονούν συνεχώς το πνεύμα και, επίσης, σαν άνθρωπος του όποιου ή πεποίθηση του προς τον Θεό ζωγραφίζεται με ζωηρά χρώματα πάνω στα χαρακτηριστικά του προσώπου του. 

Αληθινά, ό πιστός εικονίζεται σαν άνθρωπος μακάριος και είναι μακάριος διότι κατέχει ήδη την πληροφορία για τη θεϊκή προέλευση της πίστης του και έχει πεισθεί για την αλήθεια της. Ό Θεός μίλησε μυστικά στην καρδιά του. Ή θεία φωνή γέμισε την καρδιά του και ή θεία ευφροσύνη την πλημμύρισε. Ή καρδιά του και ή διάνοια του είναι αφοσιωμένες στον Θεό. 
Πηγή Άπαντα Ορθοδοξίας

Ή καρδιά του καίγεται από την αγάπη τού Θεού και το πνεύμα του βιάζεται να ανυψωθεί προς τον Θεό.


Ό πιστός, έχοντας καταλύσει τα δεσμά του εγωισμού, τα όποια περιορίζουν ασφυκτικά την αγάπη του και δεν του επιτρέπουν να ενεργεί και να βλέπει πέρα από έναν μικρό ορίζοντα γύρω από τον εαυτό του, τινάχτηκε μακριά και λευτερώθηκε από τον τυραννικό ζυγό της δουλείας και του εγωισμού, καταργώντας την άθλια λατρεία τού εαυτού του.

 Έτσι, ελεύθερος από τα δεσμά του, τρέχει παντού στη γη σε  όλα τα σημεία τού ορίζοντα, και σπεύδει όπου τον καλεί η αγάπη προς τον πλησίον. Κανείς πλέον δεν υπάρχει πού να τον εμποδίζει, κανείς πού να τον επηρεάζει. Οι ηδονές τού κόσμου -πού σαν ποτάμια κυλούν πάντοτε- και οι απολαύσεις των επίγειων αγαθών, δεν τον δελεάζουν πια.

 Το είδωλο τού εγωισμού του κατέπεσε και συντρίφτηκε και όσες θυσίες, προσφορές και θυμίαμα πρόσφερε μέχρι τώρα σ' αυτόν, στο έξης τα προσφέρει μόνο στον Θεό της αγάπης, πού πλέον αγαπά και λατρεύει με όλη του την ψυχή.


 Είναι αφοσιωμένος εξολοκλήρου, με την ψυχή και την καρδιά, στον αληθινό και ζώντα Θεό έτσι λησμονεί τον κόσμο και αμελεί μάλιστα συχνά και τη φροντίδα τού ίδιου τού σώματος του.

 Το βλέμμα του ατενίζει προς τον Θεό, ή δε καρδιά του Τον αναζητά ασταμάτητα. Το πνεύμα του καταγίνεται με τη μελέτη των έργων Του, ή δε ψυχή του επαναπαύεται στη θεία πρόνοια τού Δημιουργού.
Τα πάντα διεγείρουν στην καρδιά τού πιστού καινούργια συναισθήματα. Ολόκληρη ή δημιουργία μιλά με μυστική γλώσσα στην ψυχή του για τη σοφία και την αγαθότητα τού θείου Δημιουργού της. Εντρύφημα του είναι ή μελέτη των έργων τού Θεού' και χαρά του αυτή πού προκαλείται από την ενατένιση τού κάλλους της δημιουργίας. Μελέτημα της καρδιάς του είναι όσα φανερώνουν τις θείες
 εικόνες τού αγαθού πάνω στη γη, δηλαδή  το αγαθό, ή αλήθεια και η δικαιοσύνη. 


Ευτυχία του, αληθινή  και σίγουρη, είναι ή παντοτινή και αδιάκοπη επικοινωνία με τον θείο Δημιουργό. Τα λόγια τού Θεού είναι σαν μέλι γλυκό στο στόμα του. Αυτά μελετάει μέρα και νύχτα. Ή καρδιά του καίγεται από την αγάπη του προς τον Θεό. Τρέχει προς Αυτόν και Αυτόν αναζητά μελετώντας τα δημιουργήματα. Ασταμάτητο έργο του ή κατά το δυνατόν τελειοποίηση του και διακαής επιθυμία του ή ομοίωση του με τον Θεό. Ή αγάπη και ή λατρεία τού Θεού πλημμυρίζουν την πληγωμένη από τον θείο πόθο καρδιά του.

 Ό δε ύμνος και ή δοξολογία, ή ευχαριστία και ή ευλογία απευθύνονται με θέρμη και ακατάπαυστα από το στόμα του προς τον Θεό. Από τα χείλη του εξέρχεται σοφία, ή δε καρδιά του είναι γεμάτη σύνεση και γνώση. Ή ζωή του είναι δημιουργική και γεμάτη αρμονία. Ζει σπεύδοντας, με σκοπό και περίσκεψη, προς την τελείωση για την οποία και έχει πλασθεί, και απολαμβάνει άφθονη την ευδαιμονία πού προέρχεται από την αγαθότητα τού Θεού. 

Ζει στη γη, αλλά ή πολιτεία του είναι ουράνια. Δίχως να εξαντλείται στα προβλήματα της ζωής, ένα μέλημα έχει, μία μέριμνα: το να μην ασχολείται με τα πολλά, αλλά για το ένα και μόνο πού έχει πραγματικά ανάγκη. Όλη του ή φροντίδα στρέφεται στο πώς να εκπληρώσει τον θείο νόμο και για το πώς θα πράττει το αγαθό. Ή κοινωνία των ανθρώπων, κάθε φυλής και έθνους, είναι κοινωνία αδελφών εξ αίματος και, γι' αυτό, επιθυμεί σφοδρά να επεκτείνει τις ευεργεσίες του προς όλους.

 Χαίρεται με τις ευτυχίες τους και λυπάται για τις δυστυχίες τους. Όλη την ήμερα ελεεί και δανείζει, ή δε δικαιοσύνη του μένει αιώνια. Ή καρδιά του ελπίζει πάντα στον Κύριο, ή δε ψυχή του είναι ήδη έτοιμη να παρουσιαστεί μπροστά στον Πλάστη της. Γεμάτος ελπίδα και θάρρος αναφωνεί μαζί με τον ψαλμωδό: «Κύριος έμοί βοηθός και ού φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι άνθρωπος».


  ΒΙΒΛΙΟΓ. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ.


ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α´ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ



Αὕτη ἐστίν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί Σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας ᾽Ιησοῦν Χριστόν᾽ (᾽Ιωάν. 17,3)

Τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τῶν Πατέρων ἀποτελεῖ τμῆμα τῆς ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου, τήν ὁποία ἀπηύθυνε πρός τόν Οὐράνιο Πατέρα Του λίγο πρίν ἀπό τή σύλληψή Του στόν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ. Ὁ Κύριος ἀναφέρεται στήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἔργου Του ἐπί τῆς γῆς καί συνεπῶς στήν ἐκπλήρωση τῆς ἀποστολῆς πού Τοῦ ἀνέθεσε ὁ Θεός Πατέρας καί πού δέν ἦταν ἄλλη ἀπό τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, γεγονός πού συνιστᾶ ταυτοχρόνως, κατά τά δικά Του λόγια, καί τή δόξα τοῦ Θεοῦ. Τίς πραγματικές διαστάσεις αὐτοῦ τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ, πού ἀποκαλύπτουν καί τήν ὁμοουσιότητά Του ἀπέναντι στόν Πατέρα Του προσπάθησαν νά διακρατήσουν καί νά διατρανώσουν καί οἱ Πατέρες τῆς ᾽Εκκλησίας, καί μάλιστα τῆς Α´ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τό 325 μ.Χ., ὅταν παρουσιάστηκαν αἱρετικοί, ἀμφισβητίες δηλαδή καί διαστρεβλωτές τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ - μέ προεξάρχοντα τόν ἱερέα ῎Αρειο – οἱ ὁποῖοι λίγο-πολύ θέλησαν κατ᾽ οὐσίαν νά ὑποβιβάσουν Αὐτόν στό ἐπίπεδο τοῦ κτίσματος καί συνεπῶς νά θέσουν ἐν ἀμφιβόλῳ τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Προϋπόθεση βεβαίως τῆς ἀμφισβήτησης αὐτῆς ἦταν ἡ δαιμονική ἐξύψωση τῆς λογικῆς τῶν αἱρετικῶν ὑπεράνω τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἀποκάλυψής Του, κάτι πού σήμαινε ὅτι μέ τήν αἵρεση ἀναμετριόταν στήν πραγματικότητα ὁ ἀνθρώπινος μέ τόν Θεϊκό λόγο! ᾽Εκεῖνος ὁ λόγος μάλιστα τοῦ Κυρίου πού μᾶς καθοδηγεῖ στήν κατανόηση τῆς ἀποστολῆς Του καί τῆς θεανδρικῆς φύσεώς Του εἶναι ὁ ἑξῆς: ῾Αὕτη ἐστίν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί Σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας ᾽Ιησοῦν Χριστόν᾽ (᾽Ιωάν. 17,3).
Πηγή: Ακολουθείν

Η ανάληψη του Κυρίου



Anthony (Bloom), Metropolitan of Souroz
„Τώρα είμαστε οι δικοί Του. Τώρα μπορούμε να χαρούμε με τη χαρά του Χριστού. Όχι μόνο για τη νίκη Του, μα και γι΄αυτό, ότι μπροστά μας είναι ανοιχτή μια καινούργια γνώση του Θεού, μια καινούργια κατανόηση του ανθρώπου και ένας τόσο μεγαλοπρεπής και θαυμάσιος προορισμός του ανθρώπου, τον οποίο δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί προ του Χριστού: να γίνουμε υιοί και κόρες του Θεού, να συμμετέχουμε στα πάντα όσα ανήκουν στο Χριστό: την αιώνια θεϊκή δόξα.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την Ανάληψη του Κυρίου
Πηγή:Απαντα ορθοδοξίας
Πριν πολλά χρόνια, ο πατέρας Σέργιος Μπουλγκάκοφ, σε μια από τις ομιλίες του, ονόμασε την ανάληψη: Χαρά του χωρισμού. Και όντως, όταν διαλογιζόμαστε τα λόγια που λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο πριν προειδοποιήσει, ότι πρέπει να πεθάνει και να χωρίσει με τους μαθητές Του για ένα διάστημα, να πάει μακριά από αυτούς εκεί όπου δεν μπορούν να Τον βρουν, ότι θα έρθει ο καιρός, όταν θα πάει οριστικά στο Θεό και Πατέρα, μπορεί να συγκινούμαστε. Προσεύχεται στον Πατέρα στον Ουρανό για τους μαθητές Του και ζητάει να έχουν την πληρότητα της χαράς Του μέσα τους ... Πώς μπορεί να γίνει αυτό, να χαιρόμαστε, αφού έχουμε αποχαιρετιστεί με τον Σωτήρα?  Να είμαστε γεμάτοι με τη χαρά Του? Να μη χαιρόμαστε γι Αυτόν, αλλά μαζί Του, για μας, για όλο το κόσμο?

Εκείνη η χαρά δεν δίνεται εύκολα. Για να μάθουμε τί είναι η χαρά του Χριστού, πρέπει να απαλλαγούμε από τους δεσμούς μας με τον επίγειο, τον δικό μας και συνηθισμένο Χριστό. Ίσως  θυμάστε τα αποσπάσματα από το Ευαγγέλιο που μιλάνε για την εμφάνιση Του Χριστού στους μαθητές Του μετά την Ανάσταση. Ο Σωτήρ εμφανίστηκε μπροστά στην Αγία Μαρία Μαγδαληνή κοντά στον τάφο. Ήτανε τόσο βυθισμένη στον πόνο της, ώστε δεν αναγνώρισε το Χριστό. Είχε κλειστεί στον εαυτό της και δεν πρόσεξε τον Σωτήρα. Όταν Εκείνος την φώναξε με το όνομά της,  αυτή η λέξη „Μαρία“ την συγκίνησε στο βάθος της καρδιάς και της ψυχής της. Έπεσε μπρος στα πόδια Του και σαν να ήθελε να Τον κρατήσει, να κρατηθεί από την αναστημένη σάρκα. Και της είπε: Μη αγγίζεις, γιατί δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου, στον Θεό Μου και Θεό σας. Εκείνη ήτανε ακόμα ολόκληρη μέσα στις αναμνήσεις της από τη ζωή του Χριστού στη γη. Ήθελε να γυρίσει πίσω  στις χαρούμενες μέρες, όταν ήτανε όλοι γύρω Του. Αλλά αυτή η χαρά έχει τελειώσει. Μεταξύ των ημερών της επίγειας ζωής του Χριστού και της ζωής τώρα βρίσκεται ο θάνατος, ο σταυρός, η κατάβασή Του στον άδη, βρίσκεται ένας βραχύς, αλλά φοβερός και πλήρης απελπισίας χωρισμός.

Τώρα ο Χριστός αναλήφθηκε. Δεν μπορούμε πια να πιάσουμε τον Χριστό, όπως Τον βλέπουμε στο Ευαγγέλιο, επειδή αποκαλύφθηκε σε μας ως Θεός και ως τέλειος άνθρωπος. Εκείνη η απλή και άμεση επαφή, η οποία υπήρξε μεταξύ Αυτού και των μαθητών - μια επίγεια φιλία - δεν είναι πια το πιο σημαντικό. Ο απόστολος Παύλος λέει ότι δεν ξέρουμε πια τον Χριστό εν σαρκί. Γνωρίζουμε, όμως, τον Χριστό εν πνεύματι.

Όταν ο Χριστός αποχαιρέτησε τους μαθητές Του, τους είπε: Δεν θα σας αφήσω ορφανούς. Θα σας στείλω το Πνεύμα, το Πνεύμα της αλήθειας και της παρηγοριάς, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, αυτό θα σας ερμηνεύσει τα πάντα ...

Στην Πεντηκοστή το Πνεύμα του Θεού κατέβηκε στην Εκκλησία και γέμισε με την παρουσία Του και άνοιξε μπροστά στην Εκκλησία άπειρα βάθη καινούργιας γνώσης για τον ίδιο το Χριστό. Όχι μόνο πια σαν απλό δάσκαλο, σαν απλό αρχηγό, σαν καλό φίλο ή σαν Μεσσία του Θεού, προφήτη και θαυματοποιό. Αποκαλύφθηκε ο Χριστός μέσα από το Πνεύμα ως Άνθρωπος. Όχι, όμως, σαν ένας από τους άλλους, αλλά ως τέλειος Άνθρωπος. Και αποκαλύφθηκε ως Θεός. Με το ένστικτο τους οι μαθητές το είχαν αισθανθεί ήδη. Μα τώρα το γνωρίζουμε, το βλέπουμε, τα έχουμε καταλάβει από την εμπειρία μας: Ο Χριστός είναι ο Κύριός μας, είναι ο Θεός μας.

Το δώρο του Αγίου Πνεύματος μας δίνει, μαζί με τη δύναμη του Θεού, την δυνατότητα να συμμετέχουμε σε όλα όσα ανήκουν στον Υιό του Θεού που έγινε Υιός του Ανθρώπου. Η Ανάστασή Του ήταν σαν θαύμα μέσα στη θεανθρώπινη μοίρα Του. Η συμμετοχή μας σ΄Αυτόν, χάρη στο Άγιο Πνεύμα, το γεγονός ότι μέσα από τη Μετάληψη και τη Βάπτιση γινόμαστε σάρκα και αίμα Του, δηλαδή γινόμαστε σαν Αυτόν τον Ίδιο, κάνει τα πάντα δυνατά για μας. Να γίνουμε Άνθρωποι με κεφαλαίο, Άνθρωποι που έφτασαν την τελειότητα του να είσαι άνθρωπος. Όχι πια επίγειος άνθρωπος, αλλά άνθρωπος του Ουρανού. Ο άνθρωπος φτάνει την τελειότητα του, όταν ενώνεται με το Θεό, ώστε είναι μέσα στο Θεό και ο Θεός μέσα του, όταν γίνεται Άνθρωπος, όπως ήταν ο Χριστός: Υιός του Θεού όχι πια κατά γέννηση, αλλά κατά δώρο, κατά συμμετοχή.

Και λοιπόν, πού είναι η χαρά μας? Όταν αναλήφθηκε από μας στον Ουρανό, ο Χριστός έφερε μαζί Του στο βάθος της Αγίας Τριάδας εκείνη τη σάρκα, την οποία Του χάρισε η ανθρωπότητα και η γη στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Τώρα το μυστήριο του ανθρώπου βρίσκεται στα βάθη του μυστηρίου του Θεού. Δεν χωρίσαμε απ Αυτόν, γιατί μέσα από το Άγιο Πνεύμα είμαστε αδιαχώριστοι. Και όταν βλέπουμε, τί έχει συμβεί με Αυτόν, αν συμμετέχουμε σε ότι έχει συμβεί σ΄Αυτόν, τότε συμμετέχουμε και στη χαρά Του, τη χαρά ότι ο κόσμος σώθηκε, ότι είναι νικημένα όλα όσα έκαναν τον άνθρωπο μικρόψυχο και τον απομάκρυναν από το Θεό. Τώρα είμαστε οι δικοί Του. Τώρα μπορούμε να χαρούμε με τη χαρά του Χριστού. Όχι μόνο για τη νίκη Του, μα και γι΄αυτό, ότι μπροστά μας είναι ανοιχτή μια καινούργια γνώση του Θεού, μια καινούργια κατανόηση του ανθρώπου και ένας τόσο μεγαλοπρεπής και θαυμάσιος προορισμός του ανθρώπου, τον οποίο δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί προ του Χριστού: να γίνουμε υιοί και κόρες του Θεού, να συμμετέχουμε στα πάντα όσα ανήκουν στο Χριστό: την αιώνια θεϊκή δόξα.

Αμήν

Η Ρωσική Εκκλησία στηρίζει τα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής

Συγκέντρωσε 500.000 ευρώ

Περίπου δεκαεννέα εκατομμύρια ρούβλια, που αντιστοιχούν σε περίπου 500.000 ευρώ, συγκέντρωσε η Ρωσική Εκκλησία, μέσω του εράνου που διενεργεί, για να βοηθήσει τους άπορους στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Τμήματος Φιλανθρωπικών και Κοινωνικών Υπηρεσιών της Ρωσικής Εκκλησίας, που συντονίζει τον έρανο, το ποσό συγκεντρώθηκε από δωρεές απ΄όλη τη χώρα, από ενορίες, επισκοπές και μοναστήρια, καθώς και από ιδιώτες, μετά από την προτροπή του ιδίου του Πατριάρχη Μόσχας και πασών Ρωσιών, Κυρίλλου, τον περασμένο Ιανουάριο.
Πηγή:Newsbest.gr

Τιμή ἀπό τούς εὔζωνες στούς Πόντιους

orthodoxia-ellhnismos.gr
Τό δικό της τρόπο γιά νά τιμήσει τήν ἐπέτειο τῆς ποντιακῆς
γενοκτονίας βρῆκε ἡ Προεδρική Φρουρά.
Τό περασμένο Σάββατο, ἡμέρα μνήμης γιά τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό, οἱ...
εὔζωνες, ἀντί γιά τήν παράδοση φουστανέλα, ἐμφανίστηκαν στόν Ἄγνωστο Στρατιώτη μέ τίς μαῦρες ποντιακές φορεσιές!

Πάνω σε μπανάνες.!!


Μια νέα μορφή τέχνης  από τον σχεδιαστή Phil Hansen, που με την χρήση μιας πινέζας κάνει υπέροχες ζωγραφιές πάνω σε μπανάνες.

Aφιέρωμα στην Άλωση της Πόλης

Την Kυριακή 27 Μαϊου στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής μετά το πέρας της Θείας Λειτουργία ,θα προβληθεί ένα αφιέρωμα στην άλωση της Πόλης

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Amar

Ο Amar είναι 14άρων ετών και ζει στην Ινδία. Είναι ο καλύτερος μαθητής στην τάξη του και όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει επαγγελματίας αθλητής του Κρίκετ. Προς το παρόν όμως για να ζήσει την οικογένειά του έχει δύο δουλειές, ενώ τα απογεύματα πηγαίνει στο σχολείο. Αυτό το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους μας ταξιδεύει στην καθημερινή ζωή του.

ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ. «Εξήκοντα έτη υπηρέτησα την Εκκλησία και ακόμη δεν χόρτασα!»



Δια τον π. Ιερώνυμο, ή Εκκλησία είναι ή οικία του, ή Εκκλησία είναι ή πνοή του, ή Εκκλησία είναι ή όασης του.

Είπε κάποτε, με πολλή νοσταλγία: «Εξήκοντα έτη υπηρέτησα την Εκκλησία και ακόμη δεν χόρτασα!» και άλλοτε: «..Έκτισα πολλές εκκλησίες, άλλα ενίοτε λυπάμαι δι αυτό, διότι με το να φροντίζω να κτίζω εκκλησίες, αποσπούσα τον νουν μου από τον Θεό. Ευχαριστώ τον Θεό, διότι επέτρεψε να κοπή το χέρι μου. Θεωρώ αμαρτία κάθε φορά πού φεύγει ό νους μου από τον Θεό. Αλλά, αγάπησα πολύ την Εκκλησία!».
Recommended Post Slide Out For Blogger