+++Πανηγυρίζει την Κυριακή 24 Αυγούστου με την ευκαιρία της εορτής της Ανακομιδής του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Διονυσίου του εν Ζακύνθω,το παρεκκλήσιο του Αγίου που βρίσκεται πάνω ακριβώς από την είσοδο της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής .Το Σάββατο 23 Αυγούστου στις 6.30μ.μ. θα τελεσθεί Μέγας Πανηγυρικός εσπερινός ενώ η Θεία Λειτουργία θα τελεσθεί την επόμενη μέρα Κυριακή 24 Αυγούστου στο Καθολικό της Ιεράς Μονής +++ Πανηγυρίζει την Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2025 με την ευκαιρία της εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου η Ιερά Συνοδική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής . Η φετινή πανήγυρις θα έχει μία ιδιαίτερη λαμπρότητα, αφού θα έχουμε την ευκαιρία να τίθενται καθ΄όλη τη διάρκεια της Πανηγύρεως ,Ιερά Λείψανα των Αγίων Μεγάλων Ιεραρχών και Οικουμενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Το αναλυτικό πρόγραμμα της Πανηγύρεως έχει ως εξής : Πρόγραμμα Πανηγύρεως 2025 Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 7.00π.μ Ακολουθία του Όρθρου και Θεία Λειτουργία (Από σήμερα θα τίθενται σε προσκύνηση τα Ιερά Λείψανα των Αγίων) 12.00μ.μ. Παράκληση της Παναγίας 6.30.μ.μ. Ακολουθία του πανηγυρικού εσπερινού Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 7.00π.μ. Ακολουθία του Όρθρου και Πανγηγυρική Θεία Λειτουργία 12.00μ.μ. Παράκληση της Παναγίας 6.30.μ.μ. Ακολουθία του Μεθέορτου εσπερινού και Παράκληση της Παναγίας . Η Ιερά Μονή θα είναι ανοικτή κατά τη διάρκεια της Πανηγύρεως από 7.00π.μ. έως 9.30μ.μ. Σας περιμένουμε προκειμένου να λάβουμε από κοινού την ευλογία της Παναγίας και των Αγίων +++ Ημερήσια προσκυνηματική εκδρομή πραγματοποιεί η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής στο νησί του Αγίου Νεκταρίου :την Αίγινα το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου .Το πρόγραμμα της εκδρομής περιλαμβάνει: Αναχώρηση με πούλμαν από το Μοναστήρι της Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου στις 6.45π.μ. Μετάβαση στο λιμάνι του Πειραιά και αναχώρηση με το πλοίο για την Αίγινα Προσκύνημα στον Άγιο Νεκτάριο, ξενάγηση στην παλαιά Μονή.Συμμετοχή στην Ιερά Παράκληση αλλά και στον νέο περικαλλή Ναό του Αγίου. Μετάβαση κατόπιν,στον οικισμό της Αγίας Μαρίνας για ελεύθερο φαγητό. Επίσκεψη στη συνέχεια και προσκύνημα στην γυναικεία Ιερά Μονή του Αγίου Μηνά. Ξενάγηση στην ιστορία και το παρόν του νησιού. Ελεύθερος χρόνος και αναχώρηση από το λιμάνι της Αίγινας γύρω στις 6.00 μ.μ. για τον Πειραιά και αμέσως μετά μετάβαση με το πούλμαν στο Μοναστήρι. Πληροφορίες : π.Παίσιος 2295022228

Πανήγυρις 2025 παρεκκλησίου Αγίου Διονυσίου εν Ζακύνθω

Πανήγυρις 2025 παρεκκλησίου Αγίου Διονυσίου εν Ζακύνθω
Μάθετε περισσότερα.Κάντε κλικ στην εικόνα

Διαβάστε σήμερα..

"

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

Η τυφλή Γερόντισσα της Υπομονής με τα κομμένα δάχτυλα

 

a37671a285f9850546cd61c9e6859e2a_LeditedΔεν την έλεγαν πάντα Μαγδαληνή, όπως και δεν ήταν πάντα τυφλή, ούτε είχε κομμένα δάχτυλα.
Ένα κορίτσι σαν όλα τα άλλα λίγο πιο όμορφο, ένα παιδί της Κατοχής που κάνοντας παιχνίδι (όπως πολλά και άλλα παιδιά της εποχής εκείνης) τις παλιές οβίδες που είχαν αφήσει πίσω τους οι Γερμανοί, είδε την λάμψη και ήταν το τελευταίο πράγμα που είδε…

Η έκρηξη της ξερίζωσε και τα δύο μάτια και της έκοψε τα τρία δάχτυλα του δεξιού χεριού! (Άλλοι πάλι λένε πως όλο αυτό δεν συνέβη αλλά έτσι γεννήθηκε).
Εμείς πάντως, έτσι την γνωρίσαμε την Γερόντισσα Μαγδαληνή, στο μοναστηράκι του 1900 που η ίδια έβγαλε από την πολύχρονη εγκατάλειψη και ανακαίνισε -εκ βάθρων-τους χώρους του. Μας γνώριζε από τις φωνές μας και μας σεργιανούσε ανάμεσα στα πολλά λουλούδια του κήπου, λέγοντάς μας με περηφάνια -χαϊδεύοντας τους ανθούς- ποιό λουλούδι είχε ανθίσει εκείνη την μέρα.
Πηγή : Διακόνημα
Πανέμορφο το μοναστήρι και κείνη με ευκολία βλέποντος ανθρώπου να ανεβοκατεβαίνει τα πολλά σκαλοπάτια, για το ναό, για το παρεκκλήσι, για τις βραγιές, για το αρχονταρίκι, για τον… Θεό (τελικά).
Έμενε μόνη της πάνω από είκοσι χρόνια -εκτός από κάποιο διάστημα που είχε μαζί της μία υπερήλικη καλογριά ( με μόνη την βοήθεια από τις γυναίκες που έρχονταν -τακτικά- από το γειτονικό χωριό). Εντελώς πρόσφατα, ο Κύριος της έστειλε και ανθρώπινη παραμυθία δύο νέες μοναχές.
Τώρα πάλι την επισκέφτηκε με μία σοβαρή ασθένεια -στους πνεύμονες. «Έχω πυρετό, παιδί μου» λέει με ηρεμία και εγκαρτέρηση. Δεν της έχουν πει οι γιατροί αλλά εγώ νομίζω πως ξέρει….Σε μας είπαν πως είναι εξαιρετικά σοβαρή η κατάστασή της αλλά πάλι εγώ νομίζω πως για τον Θεό είναι αλλιώς τα πράγματα, καθώς σήμερα την βρήκα απύρετη και δίχως πόνους.
Το απόγευμα θα κάνει αξονική και θα δούμε. Η κόρη μου λέει πως θα γυρίσει στο μοναστήρι ολόγερη. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα μας εκπλήξει ο Κύριος!
Το πρωί που ετοιμαζόμουν να κατέβω στην κλινική, άκουγα -αφηρημένα- έναν εκκλησιαστικό σταθμό. Ψαλμωδίες είχαν αλλά δεν πρόσεχα ακριβώς τί, μέχρι που -την στιγμή που προσευχόμουν για την Γερόντισσα- άκουσα να ψάλλουν «Μαγδαληνή Μαρία μαθήτρια του Κυρίου»!
Τυχαίο; Δεν νομίζω! Δόξα Σοι Κύριε! Κράτησε ακόμη λίγο κοντά μας την δούλη Σου Μαγδαληνή για να Σε βλέπουμε μέσα από τα τυφλά της μάτια, για να Σε ψηλαφούμε με τα λειψά της δάχτυλα, για να αναπαυόμαστε από τα κομποσκοίνια των προσευχών της.
Αλλά πάλι όχι όπως εμείς θέλουμε αλλά όπως Εσύ ξέρεις και επιθυμείς Αφέντη Χριστέ….
Καλόν Παράδεισο, Γερόντισσα
Εδώθε
Ανάμεσα στα εκατομμύρια των ανθρώπων που εκείνο το Σάββατο έκλεισαν τα μάτια και τα άνοιξαν στον ουρανό, ήταν και αυτή που γράφαμε στο κείμενο. Η Γερόντισσα Μαγδαληνή της υπομονής.
Ήρεμα, γαλήνια, στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου τα ματάκια της, που χρόνια είχαν να δουν τον ήλιο, πιστεύουμε πως άνοιξαν διάπλατα για να ατενίσουν τους τόπους όπου επισκοπεί το Φως του προσώπου Του.
Κυριακή απομεσήμερο, λιώνοντας στην κάψα του καλοκαιριού, την βλέπαμε πάλι ξαπλωμένη, πάλι ήρεμη, πάλι χαμογελαστή, στο νεκροκρέβατο και δεν είχαμε λύπη. Δεν λυπάσαι αυτούς που έχουν παλέψει μιαν ολόκληρη ζωή για τούτη τη στιγμή…..
Τα δάκρυα μας ήταν γλυκασμένα σαν κούνημα λευκού μαντηλιού σε λευκότητα ψυχής που ανεβαίνει, ανεβαίνει και συ πίσω χαιρετάς μέχρι που δεν ξέρεις πια αν είναι κλάμμα, ιδρώτας ή προσευχή που καίει…. επειδή έτσι καίνε οι προσευχές όταν πιάνει Αύγουστος.
Κάτω από ένα κυπαρίσσι, λίγο χώμα, ένας λυγμός, μια Παναγιά που ερχόταν για την Παράκληση, μια ικεσία που μαζεύτηκε κουβάρι. Tην πήραμε τούτη την ικεσία- και κατεβήκαμε στην ανύποπτη πόλη, δίχως να έχουμε κατανοήσει την έλλειψη κενού από την απουσία της Γερόντισσας.
Στην πραγματικότητα το ψυχανεμιζόμαστε πως δεν θα απουσιάσει ποτέ, καθώς Παράδεισος μοναστήρι είναι μιας ανάσας δρόμος.
Μήπως για να λείψουν οι αποστάσεις δεν μάτωσε Εκείνος στον Σταυρό; Μήπως πάνω στις καταργημένες αποστάσεις δεν στέριωσε και τούτη η μακάρια όπως όλοι οι μοναχοί τις υπομονές και την ελπίδα της; Πλησιάζοντας Δεκαπενταύγουστος, πες της Κυράς, Γερόντισσα, όσα είχαμε «συμφωνήσει» πριν φύγεις.
Και αν είναι ευλογημένο έλα στο «Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι» μιας Παράκλησης, για να το πούμε μαζί και να γίνει πιο ισχυρό, πιο σεβαστικό, πιο της Παναγιάς μας αντάξιο…..Όπως το έλεγες πέρισυ, τέτοιον καιρό…
Πηγές:agioritikovima- orthognosia.blogspot.gr
Recommended Post Slide Out For Blogger