Ο Πρόσφατος Μάρτυρας της Ορθοδοξίας - Father Basilios Nassar: The Latest Martyr of Orthodoxy

 

Στις 25 Ιανουαρίου 2012 ο Ελληνορθόδοξος Ιερομόναχος Βασίλειος Νάσαρ πυροβολήθηκε από ένοπλη τρομοκρατική ομάδα στη Χάμα της Συρίας, κατά τη δεύτερη μέρα των εκεί σφοδρών συγκρούσεων. Ο πάτερ Βασίλειος βρισκόταν στη Μητρόπολη όταν ενημερώθηκε από ένα τηλεφώνημα ότι ένας ενορίτης του είχε πυροβοληθεί και χρειαζόταν βοήθεια. Το Πατριαρχείο Αντιοχείας ανέφερε ότι ο 30χρονος ιερέας πυροβολήθηκε καθώς έδινε ιατρική βοήθεια στον τραυματισμένο άνδρα ο οποίος είχε προ ολίγου πυροβοληθεί. Ο πάτερ Βασίλειος πυροβολήθηκε στο στήθος και στη δεξιά αμασχάλη. Αμέσως ένας άλλος ιερέας, ο π. Παντελεήμων Ίσα, ο οποίος ήταν μαζί του, έσυρε το αιμόφυρτο σώμα, σε ένα κοντινό κτίριο για να τον σώσει, αλλά ο μάρτυρας για τον Χριστό πατέρας Βασίλειος μέσα σε 30 λεπτά πέθανε από αιμορραγία.

Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου, στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στη Χάμα. Ο μακαριστός π. Βασίλειος - κατά κόσμον Μάζιν - γεννήθηκε το 1982 στο χωριό Κφάρμπο της Χάμα. Ολοκλήρωσε τις θεολογικές του σπουδές στην Θεολογική σχολή του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού- Μπάλαμαντ, απ’ όπου πήρε και το μεταπτυχιακό. Υπηρετούσε στο χωριό του και στην πόλη Χάμα, ενώ δίδασκε την βυζαντινή μουσική στην μουσική σχολή Αγίου Κοσμά του Μελωδού την οποία είχε ιδρύσει ο ίδιος στην Μητρόπολη. Αιωνία του η μνήμη!

Πηγή εδώ . Μετάφραση NOCTOC

π. Γεώργιος Μασούχ: O Βασίλειος Nάσαρ και το καλύτερο Τζιχάντ

Ήταν μαχητής, αλλά δεν ήταν όπως τους άλλους μαχητές. Ήταν πολεμιστής, αλλά δεν έμοιαζε με κανένα άλλο πολεμιστή. Ήταν οπλισμένος, αλλά τα όπλα του δεν ήταν αυτού του κόσμου. Ήταν επαναστάτης, αλλά η επανάσταση του δεν ήταν αυτού του κόσμου, ακόμα κι αν ήταν σε αυτόν τον κόσμο. Ακολούθησε το παράδειγμα του Ιησού του. Η ηλικία του ήταν στο κατώφλι των τριάντα χρόνων. Το όνομά του ήταν Βασίλειος Νάσαρ και έχει γίνει ο μάρτυρας Βασίλειος Νάσαρ.

Ήταν από το χωριό Κφάρμπαχομ της περιοχής της Χάμα. Μεγάλωσε στο χωριό του και σπούδασε θεολογία στην σχολή του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού στο Πανεπιστήμιο του Μπαλαμάντ. Απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στη θεολογία και στη συνέχεια επέστρεψε για να υπηρετήσει την εκκλησία του χωριού του. Σκοτώθηκε από κακόβουλες σφαίρες την περασμένη εβδομάδα κατά την εκτέλεση ανθρωπιστικού έργου, προσπαθώντας να φέρει ανακούφιση σε ένα τραυματισμένο μέλος του ποιμνίου του.

Το όπλο του πατέρα Βασιλείου ήταν το Ιερό Ευαγγέλιο και πανοπλία του ήταν ο Ζωοποιός Σταυρός. Το σπαθί του ήταν η απόλυτη αλήθεια και το βέλος του η δικαιοσύνη η και ευλάβεια. Το κάστρο του ήταν η Αγία Εκκλησία την οποία ο Κύριος μας απέκτησε με το άγιο αίμα Του. Κρατούσε την αγάπη ως λάβαρο που τον προστάτευε από το μίσος και την προκατάληψη. Σήκωσε την ελπίδα, ως ένα τείχος ενάντια στην καταπίεση και τον εξαναγκασμό. Δήλωσε την πίστη του σε ένα δάσκαλο ο οποίος δεν άφησε κανένα άλλο νόμο, εκτός από μια μόνο εντολή: «Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας αγάπησα».

Ο Βασίλειος πίστευε ότι «ο δούλος δεν είναι μεγαλύτερος από τον κύριό του». Αυτές τις λέξεις είπε ο Χριστός όταν έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, τη νύχτα της σταύρωσης. Ο Βασίλειος πήρε τη ποδιά του και εξυπηρετούσε τους φτωχούς, τους άπορους, τους άστεγους, τους απόκληρους, τους αρρώστους, τις χήρες, τα ορφανά, τους ηλικιωμένους ... Στο τελικό του ταξίδι, ήθελε να είναι σαν το Σαμαρείτη που νοιάστηκε για εκείνον που είχε «πέσει ανάμεσα σε ληστές», τραυματισμένος και να παλεύει με το θάνατο. Πήγε ένα βήμα πάρα πέρα από ​​ό, τι έκανε ο Σαμαρείτης, αφού δεν του ήταν αρκετό μόνο να δώσει χρήματα για την περίθαλψη του τραυματισμένου ανθρώπου. Πλήρωσε τη λύτρωση με το αίμα του, για να σώσει έναν άνθρωπο από το θάνατο. Πέθανε έτσι ώστε κάποιος άλλος να μπορέσει να ζήσει και έτσι έφτασε στα όρια του μαρτυρίου.

Όπως και τον εσταυρωμένο δάσκαλό του, ο Βασίλειος δεν πίστευε στη βία ως τρόπο υπεράσπισης των καταπιεσμένων. Πίστευε στο Λόγο της αλήθειας και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και της ελευθερίας που είναι η εικόνα του Θεού στην ανθρωπότητα. Δεν έφερε όπλο για να υπερασπιστεί τα παιδιά του ποιμνίου του, αλλά έφερε το άσπρο σάβανο του. Δεν έφερε λευκή σημαία με την οποία θα παραδιδόταν στο τυφλό μίσος και τη σύγκρουση που άναψε ανάμεσα σε παιδιά του ίδιου έθνους, της ίδιας πόλης και του ίδιου χωριού. Αντίθετα, έφερε το λάβαρο της αγάπης το οποίο είναι το μόνο που καταστρέφει το μίσος και το κατακτά. Ο άνθρωπος δεν κατακτά το μίσος με το μίσος. Αυτό είναι που Βασίλειος μας είπε με το μαρτύριο του.
Ο Βασίλειος κατάγεται από μια Εκκλησία από την οποία προέρχονται χιλιάδες άγιοι μάρτυρες, από μια Εκκλησία που θεωρεί ότι η μαρτυρία με αίμα είναι το ποιο υψηλό μαρτύριο. Κατάγεται από μια Εκκλησία της οποίας η χρυσή εποχή δεν ήταν η εποχή της συμμαχίας της με το κράτος. Αντίθετα, η χρυσή εποχή της, ήταν όταν ζούσε και διέδιδε και ευαγγέλιζε στη σκιά του τυραννικού ρωμαϊκού κράτους που δίωκε τα παιδιά του. Κατάγεται από μια Εκκλησία της οποίας τα παιδιά λένε, «σ' Αυτόν (δηλαδή, τον Κύριο), ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε και σε κανέναν άλλο».

Είναι σημαντικό για εμάς να γνωρίζουμε ποια πλευρά σκότωσε τον πατέρα Βασίλειο τον Νεομάρτυρα, ακόμη και αν αυτό είναι δύσκολο εν μέσω εμφυλίου πολέμου. Ωστόσο, είναι πιο σημαντικό για εμάς να μην κυκλοφορούμε μέσα στο καθαρό αίμα του και να μην επωφεληθούμε από αυτό στο παζάρι της εσωτερικής σύγκρουσης. Δηλώνοντας αυτό, η πικρή πραγματικότητα δεν παύει να δείχνει ότι ένας έντιμος Σύρος πολίτης σκοτώθηκε από συριακές σφαίρες που πυροβολήθηκαν από κάποιο πολίτη της Συρίας. Αυτό είναι το πιο οδυνηρό γεγονός, ότι «τα παιδιά του ίδιου έθνους επιτίθενται ο ένας στον άλλο με σφαίρες».
Ευλογημένη είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία στην οποία ο αγαπημένος Βασίλειος ανήκει, στις τάξεις των δικαίων μαρτύρων της. Ευλογημένος να είναι, επειδή ολοκλήρωσε την αναζήτησή του και πολέμησε με καλό αγώνα. Υπάρχει κάτι περισσότερο ένδοξο από αυτό το τζιχάντ;
Ο π. Γεώργιος Μασούχ είναι καθηγητής Ισλαμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μπαλαμάντ.
Πηγή εδώ . Μετάφραση NOCTOC