του Νώντα Σκοπετέα
Σκόρπια κοιτώ το πολύφυλλο συναξάρι του και εξίσταμαι με τα αμέτρητα θαυμάσιά του ! Επικαλέστηκα τόσους άλλους εκλεκτούς και αφιερωμένους , μα αυτόν που τόσο ο Ιησούς ηγάπα, δεν τον εφώναξα ποτέ ως τώρα σιμά μου.
Καρτερά εκείνος ο τρισμακάριος από την οπή της γης, που πνέει αστείρευτη σκόνη του Ουρανού , εκεί στης Εφέσου τα αλησμόνητα χώματα .
Και ευλογεί ακόμη και φωνάζει : Να αγαπάτε! τίποτε άλλο! …
Γόνος Παρθένου κι αυτός κατά χάριν, ξεκινά σαραντάημερο σε τρικυμισμένη θάλασσα, που ο Κύριος δεν της φώναξε «πεφίμωσο» για να παιδεύσει , ακούς ; τον πιο διαλεχτό Του! Στης Ιβήρων το λιμάνι καταπλέει , με την Μάνα του στον κλήρο και στο περιβόλι και στον Παράδεισό της , για πρώτη τους φορά !
Στέκεται πάντα άκρυφτος με αφοβιά κάτω απ τον ματωμένο Βασιλέα , ατενίζοντας με πόνο την Σταυρωμένη Αγάπη … Θαβώρ και Γολγοθάς φανερώνουν στα έκθαμβα μάτια του , την ίδια εν τοις υψίστοις Δόξα !
Αίμα και ύδωρ αγιάζουν τον κόσμο , επίχαρμα δαιμόνων , που αλύτρωτος στενάζει …Τα βλέπει εκείνος να ξεχύνονται από την άχραντη πλευρά του Πατέρα κι Αδελφού του και τα σμίγει με τα δάκρυά του …Ρουφάει της αμπέλου τους κρουνούς , τους ζωοποιούς του πνεύματος , και την βροντή της Τριάδος ,την Πανάγια γνώση , την πέρα από τον νου , την στέλνει να φτερακίσει σε όλα τα έθνη , μήνυμα σωτηρίας με τον αητό του, τον αθάνατο τον παραστάτη …
"Ὁ ἔχων τὸν Υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν, ὁ μὴ ἔχων τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει"
Παίρνει χαρτί ο Θεόσοφος και ακουμπά σ αυτό με δέος την αληθινή Ζωή και το Φώς και την Οδό, αφού ξετύλιξε από πάνω τους τα μυρωμένα οθόνια…
Αυτουργός νεκρανάστασης κι ο ίδιος, τη μια γοργόφτερος νεοσσός πρώτος τρέχει στο μνήμα το κενό και την άλλη πρεσβύτης διδάσκαλος , φανερώνει την τελική αποκατάσταση …
Ξημερώνει η Μετάστασις τοῦ Αγίου Ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου…
Στο πρώτο χάραμά της ,ενδέκατο εωθινό …Και πάλι ο Πέτρος τρις ομολογεί και έπειτα ξαναρωτά με αγωνία για τον ηγαπημένο : ουτος δὲ τὶ;
Και ο Κύριος με γλυκιά αποτομιά του απαντά : Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τὶ πρὸς σὲ;
Με Ηλία και Ενώχ σε πληγωμένου Ορθοδόξου ονείρατο περιπλανιέται ο Θεολόγος και προσμένει την σάλπιγγα …
Τους πιστεύοντας τω σεπτώ σου κηρύγματι, ταις σαις ικεσίαις διαφύλαξον ένδοξε Παρθένε !
ὀψόμεθα φῶς] Ον ο Ιησού
Νωντας Σκοπετέας <entofoti@yahoo.gr> Στις 3:35 π.μ. Τρίτη, 22 Σεπτεμβρίου 2015, ο/η Blogger <no-reply@blogger.com> έγραψε: Tον Ιωάννη , τον γνήσιο φίλο του Χριστού , τον ε
Προς
εκδοσεις χρυσοπηγή ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΦΩΤΗΣ γιώργος Αγγελόπουλος Άργος Παναγιωτης Χριστοδουλεας και 81 ακόμη...
Σήμερα στις 11:46 π.μ.
Στις 3:35 π.μ. Τρίτη, 22 Σεπτεμβρίου 2015, ο/η Blogger <no-reply@blogger.com> έγραψε:
Tον Ιωάννη , τον γνήσιο φίλο του Χριστού , τον επιστήθιο απόψε δεν θα ξεχάσω !
Σκόρπια κοιτώ το πολύφυλλο συναξάρι του και εξίσταμαι με τα αμέτρητα θαυμάσιά του ! Επικαλέστηκα τόσους άλλους εκλεκτούς και αφιερωμένους , μα αυτόν που τόσο ο Ιησούς ηγάπα, δεν τον εφώναξα ποτέ ως τώρα σιμά μου.
Καρτερά εκείνος ο τρισμακάριος από την οπή της γης, που πνέει αστείρευτη σκόνη του Ουρανού , εκεί στης Εφέσου τα αλησμόνητα χώματα .
Και ευλογεί ακόμη και φωνάζει : Να αγαπάτε! τίποτε άλλο! …
Γόνος Παρθένου κι αυτός κατά χάριν, ξεκινά σαραντάημερο σε τρικυμισμένη θάλασσα, που ο Κύριος δεν της φώναξε «πεφίμωσο» για να παιδεύσει , ακούς ; τον πιο διαλεχτό Του! Στης Ιβήρων το λιμάνι καταπλέει , με την Μάνα του στον κλήρο και στο περιβόλι και στον Παράδεισό της , για πρώτη τους φορά !
Στέκεται πάντα άκρυφτος με αφοβιά κάτω απ τον ματωμένο Βασιλέα , ατενίζοντας με πόνο την Σταυρωμένη Αγάπη … Θαβώρ και Γολγοθάς φανερώνουν στα έκθαμβα μάτια του , την ίδια εν τοις υψίστοις Δόξα !
Αίμα και ύδωρ αγιάζουν τον κόσμο , επίχαρμα δαιμόνων , που αλύτρωτος στενάζει …Τα βλέπει εκείνος να ξεχύνονται από την άχραντη πλευρά του Πατέρα κι Αδελφού του και τα σμίγει με τα δάκρυά του …Ρουφάει της αμπέλου τους κρουνούς , τους ζωοποιούς του πνεύματος , και την βροντή της Τριάδος ,την Πανάγια γνώση , την πέρα από τον νου , την στέλνει να φτερακίσει σε όλα τα έθνη , μήνυμα σωτηρίας με τον αητό του, τον αθάνατο τον παραστάτη …
"Ὁ ἔχων τὸν Υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν, ὁ μὴ ἔχων τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει"
Παίρνει χαρτί ο Θεόσοφος και ακουμπά σ αυτό με δέος την αληθινή Ζωή και το Φώς και την Οδό, αφού ξετύλιξε από πάνω τους τα μυρωμένα οθόνια…
Αυτουργός νεκρανάστασης κι ο ίδιος, τη μια γοργόφτερος νεοσσός πρώτος τρέχει στο μνήμα το κενό και την άλλη πρεσβύτης διδάσκαλος , φανερώνει την τελική αποκατάσταση …
Ξημερώνει η Μετάστασις τοῦ Αγίου Ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου…
Στο πρώτο χάραμά της ,ενδέκατο εωθινό …Και πάλι ο Πέτρος τρις ομολογεί και έπειτα ξαναρωτά με αγωνία για τον ηγαπημένο : ουτος δὲ τὶ;
Και ο Κύριος με γλυκιά αποτομιά του απαντά : Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τὶ πρὸς σὲ;
Με Ηλία και Ενώχ σε πληγωμένου Ορθοδόξου ονείρατο περιπλανιέται ο Θεολόγος και προσμένει την σάλπιγγα …
Τους πιστεύοντας τω σεπτώ σου κηρύγματι, ταις σαις ικεσίαις διαφύλαξον ένδοξε Παρθένε !
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από την εκπομπή με τίτλο :
Ον Ιησούς ηγάπα