Ο
κατά κόσμον Παναγιώτης Πανταζόπουλος γεννήθηκε στη Βούταινα Μεσσηνίας
το 1889. Προσήλθε στην ιερά μονή Δοχειαρίου το έτος 1912. Υποτάχθηκε
στον λίαν αυστηρών ηθών και αρχών Προηγούμενο και Πνευματικό ιερομόναχο
Παντελεήμονα από τον Πολυχνίτο Μυτιλήνης. Παρά την αναπηρία του, τη
χωλότητά του, υπήρξε μοναχός μόνιμα βιαστής, μεγάλος αγωνιστής και στις
διακονίες της μονής και στα πνευματικά του καθήκοντα, σύμφωνα με
μαρτυρία νεωτέρου παραδελφού του.
Πηγή : Διακόνημα
Μετέβη από την κοιλάδα του κλαυθμώνος
προς την ανέσπερη ζωή δέκα ημέρες μετά την πανήγυρη των Αγίων Αρχαγγέλων
στις 19.11.1944. Άγιοι άγγελοι ανέβασαν στον θρόνο του Παντάνακτος
Θεού, την καθαρή ψυχή του ταπεινού, ασθενούς, αδύναμου, αλλά και βιαστού
μοναχού, που επί μία και πλέον τριακονταετία διακόνησε την ευαγή μάνδρα
των Αρχαγγέλων και της Γοργοϋπηκόου.
Πήγες – Βιβλιογραφία:
Πληροφορίες μας έδωσε ο Γέροντας Θεόκτιστος Δοχειαρίτης.
Πληροφορίες μας έδωσε ο Γέροντας Θεόκτιστος Δοχειαρίτης.
Πηγή:
Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του
εικοστού αιώνος Τόμος Α’ – 1901-1955, σελ.389, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄
Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.
