της Τρισεύγενης Καπράνου
"Να σκέπτεσαι το Θεό τόσο συχνά όσο αναπνέεις"..είπε ο φιλόσοφος Επίκτητος .Και πόσο επιτακτική και αναγκαία είναι η σκέψη του Θεού σήμερα,που επιτυγχάνεται με την προσευχή..Και όσο επιμένουμε στην προσευχή,αυξάνει η σκέψη και η αγάπη μας για το Θεό.Πως μπορεί να ορισθεί όμως η προσευχή;; Γιατί αρκετοί άνθρωποι τη θεωρούν σαν μια τυποποιημένη ρουτίνα,σαν τυπικό θρησκευτικό καθήκον,σαν τελικό δρόμο για τους απέλπιδες και δυστυχισμένους ή σαν ένα παιδιάστικο αίτημα για απόκτηση παιχνιδιών..Κι όμως: Η προσευχή είναι κάτι που δεν περιγράφεται ούτε από τη σκέψη,ούτε από τη γλώσσα..Είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να συναντήσει το θεό,να μιλήσει μαζί Του.Είναι όπως λέει πολύ ωραία ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας,"συνουσία της ψυχής με το Θεό".
Η προσευχή μας ενώνει με το Θεό. Και όταν απευθυνόμαστε σ"Εκείνον,μεταλλάσουμε την ψυχή και το σώμα προς το καλύτερο..Η φράση "ζητείτε και θα σας δoθεί"έχει επιβεβαιωθεί από την ιστορία της ανθρωπότητας.Όμως δεν πρέπει να προσευχόμαστε εγωιστικά,για να αποκτήσουμε αυτά που θέλουμε.Γιατί δεν ξέρουμε αν αυτά που ζητάμε είναι καλά και πραγματικά ωφέλιμα..Θα λέμε το αίτημά μας και θα το αφήνουμε στην κρίση Του.."Αιτείτε και ου λαμβάνετε δια το μη αιτείσθε καλώς".(ζητάτε και δεν παίρνετε,γιατί δεν ζητάτε σωστά)..Προσευχόμαστε λάθος πολλές φορές..Είμαστε εγωιστές στα αιτήματα ,προβάλλουμε τις αρετές μας,νομίζουμε ότι είμαστε εντάξει απέναντι στο Θεό..Να μην ξεχνάμε όμως ότι από την μακροσκελή προσευχή και την προβολή των αρετών του κολάστηκε ο φαρισαίος..Και από πέντε λέξεις 'ο θεός ιλάσθητι τω αμαρτωλώ"σώθηκε ο τελώνης..Να προσευχόμαστε λοιπόν όχι μόνο με πίστη..Πίστη λίγο πολύ όλοι έχουμε..Αλλά με εμπιστοσύνη.Να προσευχόμαστε απλά και απαλλαγμένοι από μνησικακία με το συνάνθρωπο.Να ξεκινάμε με ευχαριστία και δοξολογία..Στην εποχή μας, όσο ποτέ άλλοτε η προσευχή είναι αναγκαία για τη ζωή των ανθρώπων και των εθνών. Η έλλειψή της έχει οδηγήσει άτομα και λαούς στο χείλος της καταστροφής.Ας γίνει, λοιπόν, τώρα τη σαρακοστή, η προσευχή βασική άσκηση του πνεύματος και καθημερινή πρακτική της ζωής μας..η ψυχή του ανθρώπου που βάλλεται από πολλά δεινά πρέπει να ξαναβρεί τον προορισμό της,που είναι η σωτηρία της και η θέωσή της.Και μόνο προσευχόμενη μπορεί να το καταφέρει..Και στις πτώσεις και στις δυσκολίες,όπως λέει ο παπα-Εφραίμ ο Τριανταφυλλόπουλος",ας πάρουμε τα μπαζούκας-κομποσκοίνια,γόνατα,προσευχή και αέραααααα"για να καταλήξουμε αισίως στο σπήλαιο της Βηθλεέμ! Καλή Σαρακοστή (Λουκού)
